Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2016 r.

Sąd Rejonowy w. T. III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia SR Ewa Stępień

Protokolant Monika Smolarek

po rozpoznaniu w dniu 06 października 2016 r. w. T. na rozprawie

sprawy z powództwa:

K. N.

przeciwko:

T. N.

O: alimenty

I.  zasądza od pozwanego T. N. na rzecz powódki K. N. alimenty w kwocie po 300,- zł (trzysta złotych) miesięcznie, płatne do rąk powódki, poczynając od dnia 21 grudnia 2015r. do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej z rat,

II.  oddala powództwo w pozostałej części

III.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w. T.) kwotę 180,- zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem opłaty sądowej

IV.  nie obciąża pozwanego kosztami procesu poniesionymi przez powódkę

V.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 1176/15

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 21 grudnia 2015 r. powódka K. N. wniosła o zasądzenie od T. N. na jej rzecz kwoty po 700 zł miesięcznie tytułem alimentów, płatnych do jej rąk z góry do 10-go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat począwszy od dnia 17 września 2015 r.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że związek małżeński stron został rozwiązany przez rozwód w dniu 25 kwietnia 2013 r. z wyłącznej winy pozwanego. Po orzeczeniu rozwodu, w 2014r. powódka podupadała na zdrowiu w związku z zachorowaniem na zapalenie wielonarządowe. Pojawiły się u niej również dolegliwe bóle stawów i schorzenia o charakterze reumatologicznym. Dolegliwości te nie tylko pociągnęły za sobą koszty związane z diagnostyką i leczeniem (350 zł miesięcznie oraz w przeciągu 2 lat wydatki na kwotę 2000-3000 zł) ale również w istotny sposób ograniczyły jej sprawność ruchową i doprowadził do stany, w którym nie była w stanie dłużej wykonywać pracy. Konsekwencją tej sytuacji było rozwiązanie z nią umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenie przez ówczesnego pracodawcę – Zakłady (...) sp. z o.o. sp.k. Po rozwiązaniu umowy o pracę powódka utrzymywała się przez jakiś czas ze świadczenia rehabilitacyjnego w kwocie ok. (...) zł netto miesięcznie. Z dniem 16.09.2015 r. upłynął okres na jaki przyznano świadczenie i obecnie nie pobiera żadnego świadczenia o charakterze emerytalno-rentowym. Aktualnie niezbędne comiesięczne wydatki powódki wynoszą (...) zł. Na tę sumę składają się: opłaty mieszkaniowe 870 zł, opłaty za telewizję, internet i telefon 180 zł, rata kredytu zaciągniętego na remont mieszkania 311 zł, koszt leków, badań i rehabilitacji 300 zł, koszt utrzymania samochodu 200 zł, koszt korepetycji córki 240 zł, bilet miesięczny córki 44,60 zł, koszt zakupu odzieży i obuwia 80 zł.

Wydatki te znacznie przekraczają kwotę otrzymywaną przez powódkę do połowy września z tytułu świadczenia rehabilitacyjnego. Oznacza to, że znajduje się ona obecnie w niedostatku i nie posiada środków na zaspokojenie swoich usprawiedliwionych potrzeb.

Powódka podała, że z jej informacji wynika, iż pozwany pracuje w (...) w G. na stanowisku (...), zarabia ok. (...) zł netto miesięcznie.

W odpowiedzi na pozew z dnia 8 marca 2016 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu podał, że pracuje w (...) w G. na stanowisku dowódcy (...) z wynagrodzeniem (...) zł netto miesięcznie. Nie ma innych dochodów. Jego miesięcznie wydatki wynoszą: 670 zł rata kredytu hipotecznego, 500 zł raty kredytów konsumenckich, 1300 zł alimenty na dzieci. Pozwany od ponad roku wspomaga finansowo swoich rodziców kwotą 400 zł miesięcznie. Jego matka w związku z przebytym rakiem piersi wymaga ciągłej rehabilitacji i ciągłego zażywania leków w związku z obniżoną odpornością organizmu, ojciec zaś przeszedł operację usunięcia tętniaka w listopadzie 2015 r. W wyniku powikłań przebywał trzy tygodnie na intensywnej terapii. Obecnie przebywa w domu jednak jego stan zdrowia pogorszył się a z uwagi na problemy z poruszaniem się był zmuszony zlikwidować (...), który stanowił jego pracę zarobkową. Pozwany zawozi oboje rodziców na zabiegi rehabilitacyjne co wiąże się z dodatkowymi kosztami z tytułu zakupu paliwa.

Poza kwotą alimentów pozwany ponosi koszty związane z wizytami u dzieci w T., kupuje im odzież, wysyła paczki, pieniądze. Opłaca też synowi telefon za 30 zł oraz internet za 60 zł miesięcznie.

Pozwany podniósł, iż po rozpadzie małżeństwa spłacił wszystkie zaciągnięte wspólnie z powódką kredyty na co przeznaczył całą kwotę otrzymaną z podziału majątku. Wskazał również na fakt, że powódka w zeszłym roku nabyła działkę rekreacyjną za (...) zł.

Na rozprawie w dalszym toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje :

Powódka K. N. i pozwany T. N. zawarli związek małżeński w dniu 8 czerwca 1996 r. przed kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w T..

/okoliczność bezsporna, a ponadto dowód:

odpis skrócony aktu małżeństwa – k. 7 akt sprawy (...) SO w (...)/

Wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2013 r. w sprawie (...) Sąd Okręgowy w (...) rozwiązał związek małżeński stron przez rozwód z wyłącznej winy pozwanego.

/okoliczność bezsporna, a ponadto dowód:

odpis wyroku – k. 248 akt sprawy (...) SO w (...)/

Strony ze związku małżeńskiego mają dwoje dzieci: N. N., ur. (...) w G. oraz małoletniego A. N., ur. (...) w G.. W wyroku rozwodowym Sąd zobowiązał pozwanego do płacenia na rzecz dzieci alimentów w kwocie po 650 zł na każdego z małoletnich, tj. w łącznej kwocie po 1300 zł miesięcznie.

/okoliczność bezsporna, a ponadto dowód:

odpis wyroku – k. 248 akt sprawy (...) SO w (...)/

W momencie orzekania rozwodu pozwany T. N. pracował jako policjant i zarabiał ok (...) zł netto miesięcznie. Powódka K. N. mieszkała wówczas z dziećmi u rodziców w trzypokojowym mieszkaniu. Dokładała rodzicom do opłat 800 zł miesięcznie. Czynsz za mieszkanie wynosił średnio 800 zł miesięcznie, prąd 250 zł co drugi miesiąc, gaz ok. 200 zł, telewizja i internet ponad 100 zł miesięcznie. K. N. pracowała na umowę zlecenie w sklepie mięsnym jako sprzedawca z wynagrodzeniem (...) zł netto miesięcznie. Wcześniej pozostawała bezrobotna.

/dowód: akta sprawy (...) SO w (...)/

K. N. ma (...) lat. Obecnie nie pracuje.

Orzeczeniem z dnia 16 września 2014r. Lekarz Orzecznik ZUS uznał, że jest niezdolna do pracy.

Z dniem 5 stycznia 2015 r. pracodawca rozwiązał z nią umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia w trybie art. 53 § 1 pkt 1b kodeksu pracy.

Od 1 kwietnia 2015r. do 16 września 2015r. K. N. otrzymywała świadczenie rehabilitacyjne w wysokości średnio (...) zł netto miesięcznie.

Obecnie nie ma żadnych dochodów. Korzysta z pomocy socjalnej (...) w T.. Otrzymuje zasiłek rodzinny na dzieci: na pierwsze w kwocie 118 zł miesięcznie, na drugie 109 zł miesięcznie. Na młodsze z dzieci przyznano jej świadczenie rodzinne 500+. Małoletni otrzymują od ojca alimenty w wysokości łącznej po 1300 zł miesięcznie.

Powódka wraz z dziećmi zamieszkuje wraz ze swoją matką w mieszkaniu stanowiącym własność matki. Dokłada jej do utrzymania mieszkania kwotę 700-800 zł miesięcznie. Opłaty za mieszkanie wynoszą: czynsz 550 zł miesięcznie, prąd 350 zł co dwa miesiące, gaz 70 zł co dwa miesiące, woda 700-800 zł co kwartał, media 60 zł miesięcznie. Obecnie ma miesięczną zaległość w opłatach.

Matka powódki ma emeryturę w wysokości ok(...)zł netto miesięcznie. Choruje i potrzebuje leków. Spłaca też dwie pożyczki zaciągnięte w ubiegłym roku na remont mieszkania. Ich łączna rata wynosi 200 zł miesięcznie.

K. N. od około dwóch lat choruje na dolegliwości reumatologiczne, ortopedyczne i neurologiczne. Ma schorzenie kręgosłupa, chorobę H., niedowład prawej ręki i nogi, źle widzi na prawe oko. Cierpi na zanik mięśni po lewej stronie ciała wywołany chorobą autoimmunologiczną, która została wywołana przez stres. Zdiagnozowano u niej również depresję. Ma problemy z poruszaniem się, wstaniem z łóżka. Od czerwca do sierpnia 2016 r. przyjmowała zastrzyki z uwagi na fakt, że miała zablokowane trzy stawy. W związku z chorobą przebywała w szpitalu. Od momentu gdy wyszła ze szpitala 26 września 2016 r. bierze leki przeciwbólowe. Jest pod opieką wielu lekarzy specjalistów. Miesięcznie na leki wydaje 250-450 zł.

Spłaca kartę kredytową ok. 100 zł miesięcznie. Powódka w razie potrzeby pożyczała pieniądze od rodziny. Ma obecnie zadłużenie u siostry na kwotę ok. (...) zł i u ojca na kwotę ok. (...) zł. Oddała również do lombardu złoto aby pozyskać dodatkowe środki finansowe na życie, którego do tej pory nie wykupiła.

/dowód:- orzeczenie lekarza orzecznika ZUS – k. 9-11

- historia choroby – k. 12-20, 89-93, 113-123, 146-147, 164-165

- rozwiązanie umowy o pracę – k. 21

- decyzja ZUS – k. 22

- zaświadczenie ZUS – k. 23-24

- koszty utrzymania – k. 26, 27-31, 90, 124-126, 144-145, 171-172, 174

- potwierdzenie zakupu samochodu – k. 32

- decyzja (...) k. 81-84

- terminarz zabiegów rehabilitacyjnych – k. 85

- skierowania do specjalistów – k. 86-88, 94, 111, 167-170

- orzeczenie o stopniu niepełnosprawności – k. 71-72

- recepty – k. 127-132, 144-145, 173

- protokół badania sądowo-lekarskiego – k. 162

- orzeczenie lekarskie – k. 163

- zaświadczenie psychologiczne – k. 166

- świadectwo pracy – k. 184

- dokumenty z akt (...) i (...)

- zeznania świadka R. P. – k. 100-100v.

- przesłuchanie K. N. – k. 175-177/

W dniu 29 września 2015r. K. N. złożyła wniosek o przyznanie jej świadczeń z ubezpieczenia społecznego w związku z niezdolnością do pracy.

Ponieważ lekarz orzecznik ZUS orzekł, że nie jest niezdolna do pracy, decyzją z dnia 09 lutego 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w T. odmówił jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W dniu 11 marca 2016r. K. N. złożyła odwołanie od decyzji odmownej ZUS do Sądu Okręgowego w. T..

Na skutek postanowienia Sądu Okręgowego w. T. w sprawie (...) biegła z dziedziny reumatologii wydała opinię w której stwierdziła u K. N. zaniki mięśniowe barku prawego i uda prawego ze wzmożonym napięciem mięśni kończyn prawych oraz bólem, ograniczenie ruchomości palców dłoni prawej z ograniczeniem sprawności, bólem nadgarstka prawego, ograniczenie ruchomości stawu barkowego prawego, silny odczyn bólowy przy ruchach w stawie łokciowym prawym, biodrze i kolanie prawym. W ocenie biegłej te schorzenia skutkujące istotnym upośledzeniem funkcji narządu ruchu powodują częściową niezdolność do pracy K. N. na okres 2 lat.

/dowód: opinia biegłej – k. 163 (z akt (...))

Pozwany T. N. ma (...) lata. Nadal pracuje jako (...). Jest dowódcą (...) i zarabia (...)zł netto miesięcznie. Przysługuje mu raz w roku tzw. mundurówka w kwocie (...) zł oraz tzw. trzynastka. Kilka razy w roku otrzymuje premię w pracy w kwocie ok. (...) zł. Przysługuje mu też świadczenie wakacyjne w wysokości (...) zł na osobę.

Z rozliczenia podatkowego T. N. wynika, że w 2015r. osiągnął on dochód w wysokości (...),-zł, co daje średni dochód miesięczny w wysokości (...), zł.

Po rozwodzie T. N. spłacił wszelkie zobowiązania zaciągnięte wspólnie z powódką podczas trwania małżeństwa. Zaciągnął kredyt hipoteczny i zakupił mieszkanie w S., w którym mieszka sam. Rata kredytu wynosi 670 zł miesięcznie. Zaciągnął też kredyt konsumpcyjny na urządzenie mieszkania i jego rata wynosi 500 zł miesięcznie. Posiada kartę kredytową, która spłaca po 150 zł miesięcznie. Na żywność wydaje ok. 300 zł miesięcznie. Bierze leki na sen za ok. 40 zł. W miarę możliwości ponad kwotę alimentów robi dzieciom dodatkowe prezenty lub ponosi koszty zorganizowania im czas w sposób atrakcyjny.

Opłaty za mieszkanie pozwanego wynoszą: 280 zł czynsz, 80 zł prąd, 30 zł telewizja, 100 zł telefon pozwanego i jego syna, 80 zł internet syna. Na paliwo wydaje 300 zł miesięcznie. Konieczne są też okresowe naprawy samochodu, na które średnio wydaje rocznie 1500 zł.

Regularnie płaci alimenty na rzecz dzieci w łącznej kwocie 1300 zł miesięcznie. Zakupił na raty konsolę, którą przekazał synowi. Rata miesięczna wynosi 83 zł, do spłacenia pozostało jeszcze 15 rat.

Pozwany zaciągnął pożyczkę u kolegi na kwotę (...) zł, którą musi oddać do pierwszego kwartału 2017 r.

T. N. pomaga finansowo swoim rodzicom. Aktem notarialnym z dnia 11 kwietnia 2016 r. zawarł przed notariuszem z rodzicami umowę o alimenty na mocy której przekazuje im co miesiąc kwotę 700 zł. Z uwagi na chorobę ojciec pozwanego musiał zamknąć prowadzony przez siebie zakład (...) Otrzymuje teraz emeryturę ok. (...) zł miesięcznie. Matka pozwanego ma emeryturę (...) zł miesięcznie. Dużo pieniędzy wydają na lekarstwa i rehabilitację. (...) pomaga im też siostra pozwanego.

/dowód:- zaświadczenie o zarobkach – k. 55

- umowa kredytu hipotecznego – k. 56

- umowa pożyczki – k. 58

- koszty utrzymania – k. 59-63, 65-68, 137

- alimenty na rzecz rodziców – k. 64

- zaświadczenie (...) – k. 142

- zaświadczenie (...) – k. 143

- zaświadczenie P. – k. 140-141

- zaświadczenie (...) Handlowy – k. 139

- recepty – k. 138

- PIT 2015 – k. 134-136

- akt notarialny – k. 99

- przesłuchanie T. N. – k. 177-178/

Sąd zważył co następuje:

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy w postaci dokumentów dołączonych przez strony, dokumentów zebranych w aktach sprawy (...) Sądu Okręgowego w (...) i (...) Sądu Okręgowego w. T., dowód z zeznań świadka R. P. oraz dowód z przesłuchania stron.

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów zgromadzonych w toku procesu, przedłożonych przez strony, bowiem były one zgodne z zeznaniami stron, ich autentyczność ani prawdziwość zawartych w nich informacji nie była przez strony kwestionowana, ani też nie budziła wątpliwości Sądu co do swojej wiarygodności.

Za w pełni wiarygodne Sąd uznał także dowody z dokumentów zebranych a aktach sprawy (...) Sądu Okręgowego w. T. oraz (...) Sądu Okręgowego w. T. i załączonych do nich akt rentowych ZUS, bowiem były to dokumenty urzędowe, których autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron procesu.

Sąd uznał za miarodajną dla rozstrzygnięcia w sprawie opinię biegłego reumatologa wydaną w sprawie (...) Sądu Okręgowego w. T. bowiem sporządzona została przez biegłego lekarza specjalistę reumatologa, po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną powódki i jej osobistym zbadaniu przez biegłą, zgodnie z niekwestionowaną fachową wiedzą biegłej i je doświadczeniem zawodowym. Opinia biegłej była jasna, pełna i zupełna i rozstrzygała wątpliwość w zakresie aktualnego stanu zdrowia K. N..

Sąd uznał za wiarygodne zeznania stron postępowania K. N. i T. N. na okoliczność aktualnej sytuacji materialnej każdego z nich, dochodów, źródeł utrzymania oraz bieżących wydatków, bowiem zeznania te były potwierdzone dokumentacją dołączoną do akt sprawy jak też, strony wzajemnie wyjaśniały swoje wątpliwości.

W pozwie K. N. domagała się zasądzenia alimentów od T. N. w wysokości po 700,- zł miesięcznie powołując się na to, że obecnie żyje w niedostatku.

Zgodnie z art. 60 § 1 k.r.o. małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. Zgodnie z paragrafem 2 tego przepisu jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

Małżonek, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, może domagać się alimentów od małżonka wyłącznie winnego tego rozkładu także na podstawie art. 60 § 1 i przy wykazaniu wymienionych tam przesłanek (tak SN z wyroku z 10 maja 1966 r., III CR 65/66, LexisNexis nr (...), OSNCP 1967, nr 2, poz. 27). Małżonek niewinny rozkładu pożycia może zatem domagać się od małżonka, który uznany został za wyłącznie winnego rozpadu rodziny, alimentów także wówczas, gdy znalazł się w niedostatku i z tej przyczyny nie może zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb wywołanych nie tylko rozwodem, ale inną zmianą sytuacji życiowej.

Niedostatek należy tłumaczyć jako brak środków na pełne pokrycie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, to jest na zapewnienie sobie normalnych warunków bytowych adekwatnych do wieku i stanu zdrowia, pomimo wykorzystania przez niego wszystkich dostępnych legalnie i w granicach rozsądku możliwości w celu uzyskania niezbędnych dochodów (zob. na ten temat np. wyroki SN: z 7 września 2000 r., I CKN 872/2000, Lexis.pl nr 2210519; z 5 lipca 2000 r., I CKN 226/2000, Lexis.pl nr 380634; z 28 czerwca 2000 r., IV CKN 662/2000, Lexis.pl nr 2212160; z 7 października 1999 r., I CKN 146/98, Lexis.pl nr 6426119 oraz wyrok SA w Poznaniu z 10 lutego 2004 r., I ACa 1422/2003, LexisNexis nr 376331, „Wokanda" 2005, nr 2, s. 46). Usprawiedliwione potrzeby w rozumieniu art. 60 § 1 uzależnione są od wieku, stanu zdrowia, wykształcenia, zdolności i trybu życia prowadzonego w trakcie związku małżeńskiego przez uprawnionego (zob. np. wyrok SN z 12 września 2001 r., V CKN 445/2000, L..pl nr (...)).

Zasądzając alimenty na podstawie art. 60 § 1, nie można jednak tracić z pola widzenia sytuacji materialnej małżonka zobowiązanego, a więc jego możliwości zarobkowych i majątkowych. Jeśli sytuacja ta nie pozwala na przyczynianie się w żadnym stopniu do utrzymania małżonka pozostającego w niedostatku, to alimenty nie zostaną zasądzone (tak SN w wyroku z 16 maja 2000 r., IV CKN 1222/2000, L..pl nr (...), wskazując na tle art. 60 § 1, że nie sposób przyjąć istnienia obowiązku alimentacyjnego w sytuacji, gdy poziom życia obojga rozwiedzionych małżonków jest zbliżony). Komentarz do art. 60 pod red. M. M.).

Przenosząc powyższe rozważania prawne na grunt niniejszej sprawy Sąd uznał, że powództwo K. N. zasługuje na częściowe uwzględnienie.

W sprawie nie ulegało wątpliwości, że K. i T. N. byli małżeństwem, które zakończyło się wyrokiem rozwodowym Sądu Okręgowego w (...) z dnia 25 kwietnia 2013r. z orzeczeniem winy T. N. w rozpadzie tego małżeństwa.

W ocenie Sądu równie niewątpliwe w sprawie było, że sytuacja materialna K. N. zmieniła się zasadniczo i na niekorzyść od 17 września 2015r., kiedy powódka straciła źródło utrzymania.

Wcześniej, zarówno trakcie małżeństwa jak i po rozwodzie K. N. pracowała, zarabiając na własne utrzymanie. Od 2014r. powódka zaczęła chorować, co skutkowało wypowiedzeniem jej stosunku pracy przez pracodawcę. Następnie K. N. korzystała ze świadczenia rehabilitacyjnego ZUS. A potem zgodnie z procedurą złożyła wniosek o przyznanie jej renty z tytułu niezdolności do pracy. Lekarz orzecznik ZUS orzekł jednak że nie jest niezdolna do pracy, a tę decyzję lekarza orzecznika podtrzymała Komisja Lekarska ZUS, w orzeczeniu z dnia 09.12.2015r. To skutkowało decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w T. odmawiającą K. N. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Ta sytuacja spowodowała, że od 17 września 2015r. nie ma żadnego źródła dochodów. Nie może podjąć pracy z powodu stanu zdrowia, a ZUS odmówił jej prawa do renty.

To spowodowało, że K. N. złożyła pozew o alimenty od byłego małżonka T. N..

Jednocześnie powódka złożyła odwołanie od decyzji ZUS w T. do Sądu Okręgowego w. T..

Sąd Okręgowy w. T. w toku postępowania na skutek odwołania powódki dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych w celu ustalenia faktycznej zdolności K. N. do pracy.

W opinii z dnia 30 czerwca 2016r. biegła reumatolog stwierdziła u K. N. zaniki mięśniowe barku prawego i uda prawego ze wzmożonym napięciem mięśni kończyn prawych oraz bólem, ograniczenie ruchomości palców dłoni prawej z ograniczeniem sprawności, bólem nadgarstka prawego, ograniczenie ruchomości stawu barkowego prawego, silny odczyn bólowy przy ruchach w stawie łokciowym prawym, biodrze i kolanie prawym. W ocenie biegłej te schorzenia – istotne upośledzenie funkcji narządu ruchu powodują częściową niezdolność do pracy K. N. na okres 2 lat.

W ocenie Sądu dopuszczalne było na potrzeby niniejszego procesu pozostanie przy ujawnieniu opinii wydanej w oparciu o postanowienie Sądu Okręgowego w. T., bowiem dla Sądu w tej sprawie istotna była kwestia zdolności do pracy K. N.. Opinia została wydana przez biegłego sądowego, a zatem gdyby w tej sprawie Sąd zdecydował się na własną opinię, z dużym prawdopodobieństwem powołałby tego samego biegłego na te same okoliczności, to jest biegłego reumatologa na okoliczność stanu zdrowia powódki i jej zdolności do pracy.

W niniejszej sprawie Sąd badał, czy sytuacja materialna powódki pogorszyła się na skutek rozwodu ewentualnie czy znajduje się ona w niedostatku, a także czy owe pogorszenie sytuacji lub niedostatek nastąpiły z jej winy.

Dlatego istotne było w sprawie, czy powódka jest zdolna do pracy, czy też jest niezdolna do pracy, choćby częściowo.

W ocenie Sądu z opinii biegłej wynika, że powódka jest obecnie co najmniej częściowo niezdolna do pracy z powodu stwierdzonych u niej schorzeń powodujących istotne upośledzenie funkcji narządu ruchu.

Oczywistym jest, że opinia biegłej nie zakończyła postępowania przed Sądem Okręgowym, może być jeszcze zakwestionowana, mogą być w tamtym postępowaniu prowadzone dodatkowe czynności procesowe w celu ustalenia prawa powódki do renty.

Niemniej jednak Sąd uznał, ze dla potrzeb niniejszej sprawy – alimentacyjnej – opinia biegłej oraz dokumentacja medyczna powódki jak też jej przesłuchanie są wystarczające dla wydania rozstrzygnięcia. Roszczenie alimentacyjne ma na celu zaspokajanie bieżących potrzeb osoby uprawnionej, bieżących podstawowych życiowych potrzeb. W ocenie Sądu przesłuchanie powódki i jej matki, dołączona do akt dokumentacja medyczna powódki, wskazująca na jej bieżące i ciągłe leczenie dodatkowo uzupełniona opinią biegłej pozwala na jednoznaczne ustalenie, że sytuacja materialna K. N. w sposób istotny się pogorszyła i obecnie znajduje się ona w niedostatku. Rozwód zaś pociągnął za sobą te skutki w takim zakresie, że gdyby powódka i pozwany nadal byli małżeństwem to pozwany nadal utrzymywałby rodzinę, w tym chorą powódkę. Po rozwodzie powódka nie ma żadnego źródła utrzymania.

Dlatego Sąd uznał, że faktycznie powódka znajduje się obecnie w niedostatku. Nie ma żadnych dochodów ani żadnych świadczeń. Brak źródeł utrzymania wynika ze stanu zdrowia powódki, która od dwóch lat leczy się, diagnozuje i podejmuje próby leczenia. Ale jej stan zdrowia na chwilę obecną nie poprawia się. W opinii z dnia 30.06.2016r. biegła reumatolog potwierdziła, że K. N. jest częściowo niezdolna do pracy.

Zgodnie z art. 135 § 1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Mając na uwadze ustalony stan faktyczny Sąd uznał, że powództwo K. N. zasługuje na uwzględnienie ale tylko w części, do wysokości 300,- zł.

Jest oczywistym dla Sądu, że kwota 300,- zł nie zaspokoi wszystkich usprawiedliwionych potrzeb powódki, ale to maksymalna kwota jaka leży w możliwościach zarobkowych pozwanego.

Pozwany pracuje, na pełnym etacie jako funkcjonariusz(...) Nie ma możliwości dodatkowego zarobkowania. Z pracy zarobkowej osiąga dochód (...) zł miesięcznie wraz z rocznymi nieregularnymi dodatkami – ok. (...)zł miesięcznie (co wynika z PIT 2015r.)

Do jego stałych miesięcznych wydatków należą: 670,- zł kredytu hipotecznego, 500,- zł kredytu konsumpcyjnego, 1300,- zł alimentów na dzieci, 570,- zł koszty utrzymania domu (z mediami i telefonem oraz Internetem dla syna), ok. 300,- zł (400,- zł) na żywność, ok. 300,- zł na utrzymanie samochodu, łącznie (...)zł.

Pozwany zobowiązał się także do alimentacji swoich rodziców w kwocie łącznie 700,- zł. Rodzice pozwanego obecnie są osobami bardzo schorowanymi i och własne dochody nie wystarczają na ich utrzymanie i leczenie, a pozwany czuje się zobowiązany do pomocy rodzicom, którym pomaga także jego siostra.

W ocenie Sądu z subiektywnego punktu widzenia pozwanego – obecnie – po rozwodzie jest logiczne i zrozumiałe, że bliżsi są mu rodzice niż była żona i bardziej czuje się w obowiązku pomóc finansowo im niż byłej żonie.

Obiektywnie jednak rzecz biorąc każda z tych osób, tak samo rodzice jak i była żona T. N. mają takie samo prawo oczekiwać od niego pomocy w miarę oczywiście jego możliwości.

W odpowiedzi na pozew T. N. deklarował, że służy pomocą swoim rodzicom w kwocie ok. 400,- zł miesięcznie. W trakcie procesu zobowiązał się do pomocy im w wysokości 700,- zł miesięcznie.

W ocenie sądu w tej trudnej sytuacji w jakiej znalazła się była żona pozwanego jest on zobligowany do takiego poukładania swojej sytuacji materialnej, by pogodzić pomoc rodzicom i byłej żonie. Zdaniem Sądu jest to możliwe, przy obecnych dochodach pozwanego, uwzględniając jego stałe miesięczne dochody ((...)) oraz dodatkowe – wprawdzie nieregularne, ale takie, które podwyższają średnie miesięczne dochody (do (...) co wynika z PITu). Oczywistym jest, że konieczność zapłaty na rzecz K. N. kwoty 300,- zł miesięcznie będzie dla pozwanego obciążeniem, ale taka kwota leży w zakresie jego możliwości finansowych i nie spowoduje uszczerbku niezbędnego dla jego utrzymania. Pozwany będzie musiał zrezygnować z pewnością z pewnych swoich życiowych przyjemności (być może ograniczyć wyjścia, prezenty dla bliskich, potrzeby w zakresie rozwoju kulturalnego itp.), ale dla jego żony, która obecnie znajduje się nie ze swojej winy w niedostatku, nie ma dochodów na zaspokojenie podstawowych potrzeb i wszystko wskazuje na to, że jest na utrzymaniu własnych dzieci (korzystając ze środków im przysługujących), te alimenty są niezbędne dla utrzymania.

Zauważyć tu należy, że K. N. zwróciła się o pomoc do byłego męża w ostateczności, kiedy okazało się, że nie ma żadnego źródła dochodu, a choroba uniemożliwia jej pracę.

Jak wyżej wskazano, jest oczywiste, że kwota 300,- zł nie zaspokoi w całości usprawiedliwionych potrzeb powódki, ale zdaniem Sądu pozwany nie ma realnych możliwości, żeby płacić na rzecz żony alimentów w wyższej kwocie. Zasądzenie alimentów w wysokości powyżej 300,- zł miesięcznie byłoby niemożliwe do uiszczenia przez pozwanego. Pozwany w pierwszej kolejności musi łożyć na utrzymanie dzieci, potem na utrzymanie siebie samego (i swojej zdolności do pracy i zarobkowania) a następnie do pogodzenia obowiązku alimentacyjnego wobec byłej żony i rodziców. W sprawie nie ulegało wątpliwości, ze jego rodzice są w podobnie trudnej sytuacji co jego była żona, wprawdzie mają pewien dochód, lecz ponoszą także duże koszty leczenia, dlatego pozwany powinien pomóc finansowo tak rodzicom jak i byłej żonie. Pozwany pracuje na pełnym etacie i nie ma możliwości dodatkowego zarobkowania, wykorzystuje więc w pełni swoje możliwości zarobkowe. Dlatego Sąd uznał, że uwzględniając wszystkie jego zobowiązania finansowe jak i wydatki przy osiąganych dochodach ma on możliwość płacić alimenty na rzecz byłej żony w kwocie po 300,- zł miesięcznie, ale nic ponadto. Zdaniem Sądu orzeczenie kwoty alimentów ponad 300,- zł byłoby dla pozwanego niewykonalne i nie mieściło się w zakresie obowiązku alimentacyjnego o którym mowa w art. 135 § 1 k.r.o.

Powódka jest osobą dorosłą i czyni wszystko, żeby swoją sytuację materialną ustabilizować, to jest albo żeby odzyskać zdrowie i pracować na zaspokojenie swoich potrzeb, albo w razie nieodzyskania zdolności do pracy uzyskać rentę z tytułu niezdolności do pracy. A zatem powódka będzie miała źródło dochodów, które – wraz z alimentami od pozwanego - zapewni jej zaspokojenie wszystkich usprawiedliwionych potrzeb.

Mając na uwadze powyższe Sąd uwzględnił powództwo do kwoty 300,- zł w pozostałym zakresie, ponad tę kwotę je oddalając.

Pozew został złożony przez powódkę w dniu 21 grudnia 2015r., dlatego Sąd uwzględnił powództw od tej daty. Powódka nie wykazała w toku procesu wartości niezaspokojonych dotąd potrzeb za czas od 17 września 2015r. do 20 grudnia 2015r. zgodnie z art. 137 § 2 k.r.o., stąd w tym zakresie także Sąd powództwo oddalił.

Dlatego orzeczono jak w pkt. I i II sentencji wyroku.

Sąd obciążył pozwanego kosztami sądowymi od których zwolniona była powódka, w zakresie uwzględnionego powództwa do 300,- zł (300x12x5%), korzystając z dyspozycji art. 113 ustawy o kosztach sądowych.

Mając na uwadze zasady słuszności na podstawie art. 102 k.p.c. w kontekście częściowego uwzględnienia powództwa i częściowego jego oddalenia, oraz konieczności zapłaty zaległych alimentów, Sąd nie zasądzał od pozwanego kosztów procesu na rzecz powódki. Sąd miał tu też na uwadze, że pozwany sam nie korzystał z pomocy profesjonalnego pełnomocnika.

O rygorze natychmiastowej wykonalności co do pkt. I wyroku orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt. 1 k.p.c.