Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt VI Gz 97/17

POSTANOWIENIE

Dnia 30 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Hass – Kloc ( spr)

Sędziowie: SO Anna Harmata

SO Marta Zalewska

Protokolant: st. sekretarz sądowy Joanna Kościak

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2017 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy wniosku wierzyciela: L. K.

przeciwko dłużnikowi: G. B.

o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego

w przedmiocie zażalenia wierzyciela na Postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu V Wydziału Gospodarczego z dnia 12 grudnia 2016r , sygn. akt V GC 29/16

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2016 r. wierzyciel działający w sprawie przez fachowego pełnomocnika złożył wniosek o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego, zainicjowanego na podstawie nakazów zapłaty wydanych przez Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu w postępowaniu nakazowym w dniach: 21 grudnia 2015 r. sygn. akt V GNc 1213/15 i 9 grudnia 2015r , sygn. akt V GNc 1230/15, połączonych do wspólnego rozpoznania pod sygn. akt V GC 29/16 ( k- 220).

Wierzyciel przedłożył jednocześnie postanowienia Komornika przy SR w Stalowej Woli o ustaleniu kosztów

Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu po ustaleniu u w/w komornika ,że wyżej postanowienia nie są prawomocne postanowieniem z dnia 12.12.2016r , sygn. akt V GC 29/16 oddalił w/w wniosek wierzyciela wskazując ,że skoro w/w postanowienia są nieprawomocne to wniosek jako przedwczesny podlegał oddaleniu.

Powyższe orzeczenie zaskarżył w całości wierzyciel wnosząc o jego zmianę poprzez uwzględnienie w/w wniosku w całości , albowiem przedłożył wraz z nim pisma komornika ,że przedmiotowe orzeczenia są prawomocne na dzień 13.12.2016r ale nie może podać dokładnej daty ich uprawomocnienia , albowiem akta sprawy są Sądzie Okręgowym w Tarnobrzegu.

Dłużniczka wniosła w odpowiedzi na powyższe o jego oddalenie gdyż jej zdaniem wydany w sprawie wyrok nie jest jeszcze prawomocny, albowiem został on zaskarżony przez nią apelację , a Sąd o kosztach postępowania zabezpieczającego orzeka w orzeczeniu kończącym postępowanie i mając na uwadze , że rozstrzyga się o nich na podstawie art. 98 -110 kpc brak podstaw do uwzględnienia wniosku na tym etapie postępowania.

Sąd Okręgowy mając na uwadze powyższe zważył co następuje:

Przed przystąpieniem do rozpoznania wniosku wierzyciela o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego należy wskazać, że tut. Sąd podziela pogląd, że dwutygodniowy termin na złożenie w/w przewidziany w art. 745 § 1 k.p.c. w zw. z art. 745 § 2 k.p.c. stosowany w drodze analogii do zabezpieczenia uzyskanego na podstawie nakazu zapłaty w sytuacji gdy nakaz zapłaty jest orzeczeniem kończącym postępowanie.

Dwutygodniowy termin na złożenie wniosku o zwrot kosztów postępowania zabezpieczającego (art. 745 § 1 k.p.c. w zw. z art. 745 § 2 k.p.c.) biegnie od daty uprawomocnienia się postanowienia komornika o ustaleniu tych kosztów (stanowisko Sądu Najwyższego – uchwała z dnia 14 listopada 2012 r. III CZP 70/12 OSNC 2013 nr4, poz. 46). Wskazać należy, iż termin dwutygodniowy na złożenie wniosku od daty prawomocnego rozliczenia przez komornika zakończonego postępowania zabezpieczającego, znajduje zastosowanie w drodze analogii, także do kosztów zastępstwa procesowego powstałych w tym postępowaniu zabezpieczającym.

Należy w tym miejscu podnieść ,że oczekiwanie na doręczenie przez komornika postanowienia o kosztach ze stwierdzeniem prawomocności nie jest konieczne, by wystąpić do Sądu z wnioskiem o przyznanie tych kosztów. Sąd Najwyższy w powołanej wyżej uchwale III CZP 70/12 wyjaśnił, że stwierdzenie prawomocności orzeczenia na podstawie art. 364 § 1 kpc ma charakter wyłącznie deklaratywny i w żadnej mierze nie wpływa na datę rzeczywistego uprawomocnienia się. Bez znaczenia w tym zakresie jest tym bardziej zaopatrzenie postanowienia komornika w biurową wzmiankę o stwierdzeniu prawomocności. Wskazane czynności mogą być i z reguły są dokonywane , po długim czasie od uprawomocnienia się orzeczenia. Oczekiwanie na zaopatrzenie postanowienia komornika w biurową wzmiankę o stwierdzeniu prawomocności bądź wydania postanowienia o stwierdzeniu prawomocności prowadziłoby do rozwiązania nieracjonalnego, a ponadto powodowałoby, że bieg wspomnianego terminu rozpoczynałby się od dokonania czynności niemającej żadnego znaczenia prawno-procesowego, albo wprawdzie mającej taki charakter, ale dokonywanej przede wszystkim na potrzeby wykonania orzeczeń z reguły nienadających się do egzekucji, nie zaś w celu otwarcia się terminu do dokonania czynności procesowej, którą w rozpatrywanym przypadku było złożenie wniosku o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego. (…) Liczenie dwutygodniowego terminu od rzeczywistego uprawomocnienia się postanowienia komornika o ustaleniu kosztów postępowania zabezpieczającego nie jest obciążone ryzykiem utraty roszczenia o zwrot tych kosztów z powodu niezachowania terminu. (…) W razie złożenia wniosku o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego przed uprawomocnieniem się postanowienia komornika o ustaleniu ich wysokości, nie zachodzi konieczność oddalenia tego wniosku, jako przedwczesnego, lecz sąd powinien wstrzymać się z rozpoznaniem wniosku do chwili jego uprawomocnienia. (por. uchwała SN z dnia 14 listopada 2012 r. III CZP 70/12)

Wniosek o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego złożono w dniu 16 listopada 2016 r., a jak ustalił Sąd Okręgowy w Rzeszowie postanowienia Komornika Sądowego ustalające wysokość kosztów wykonania zabezpieczeń uprawomocniły się z dniem 26 listopada 2016 r w obu w/w sprawach ( pisma komornika z dnia 27.03.2017r, (...) i (...)), a więc mając na uwadze powyższe rozważania brak było podstaw do jego oddalenia na tej podstawie.

Należy jednak zauważyć ,że powód złożył przedmiotowy wniosek w dniu 16.11.2016r , a więc już po wydaniu wyroku w niniejszej sprawie ( co miało miejsce w dniu 30.08.2016r ) i po jego skutecznym zaskarżeniu przez pozwaną apelacją ( wniesioną w dniu 24.10.2016r ).W tej sytuacji mając na uwadze zasadę odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 kpc i że to strona przegrywająca zobowiązana jest zwrócić koszty poniesione przez przeciwnika o czym Sąd rozstrzyga w orzeczeniu kończącym sprawę , należało przedmiotowe orzeczenie zmienić poprzez jego uchylenie na podstawie art. 386 par 1 kpc. Sąd Okręgowy miał na uwadze przy na uwadze ,że wyniki postępowań incydentalnych są bez znaczenia. Jeśli Sąd , mając na względzie wynik sprawy , uzna ,że wygrywającym jest np. powód, powinien zliczyć wszystkie poniesione przez niego koszty ( w tym koszty postępowań zabezpieczających ) i ich sumę zasądzić od pozwanego; powyższe może nastąpić dopiero po rozpoznaniu apelacji wniesionej przez pozwaną. Natomiast treść art. 745 par 1 kpc wskazuje, że o kosztach postępowania zabezpieczającego później powstałych rozstrzyga sąd , który udzielił zabezpieczenia , a więc Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu.

Konsekwencją powyższego jest orzeczenie jak w sentencji postanowienia po myśli przywołanych powyżej przepisów oraz art. 397 par 2 kpc.

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

- (...)

(...)

(...)