Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Marzena Głuchowska

Protokolant Joanna Paczosik

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2013 r. w Kaliszu

odwołania S. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 29 maja 2013 r. Nr (...)

w sprawie S. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 29 maja 2013 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującemu S. B. emeryturę, poczynając od dnia 8 maja 2013r.

UZASADNIENIE

W dniu 09.04.2013 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., został złożony wniosek o przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach dla S. B..

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O., decyzją z dnia 29.05.2013 r. w sprawie (...), odmówił S. B.prawa do emerytury. Zdaniem ZUS w O.odwołujący nie spełnia przesłanek wskazanych w art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. 2004 r, nr 39, poz. 353 ze zm.) tj. nie wykazał 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Od powyższej decyzji w dniu 26.06.2013 roku S. B.wniósł odwołanie, w którym podniósł, iż wykonywana przez niego praca w okresie od 02.01.1980 r. do 31.12.1987 r. w Spółdzielni (...) w C.na stanowisku traktorzysty, na którym to stanowisku wykonywał pracę stale, jest pracą na stanowiskach wymienionych w wykazie A do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, co uprawnia go do uzyskania wcześniejszego świadczenia emerytalnego.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS w O. podtrzymał argumentację wcześniej przedstawioną w zaskarżonej decyzji, podniósł, iż odwołujący nie udowodnił 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach oraz wniósł o oddalenie odwołania S. B..

Sąd Okręgowy / Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący urodził się dnia 08.05.1953 r. Wykazał staż pracy na dzień 01.01.1999r. wynoszący 25 lat. Organ rentowy uznał odwołującemu okres pracy w szczególnych warunkach wynoszący 10 lat 10 miesięcy i 6 dni w latach 04.01.1988 r. do 31.12.1998 r. Organ rentowy nie uznał odwołującemu okresu pracy w szczególnych warunkach w okresie od 02.01.1980 r. do 31.12.1987 r. w Spółdzielni (...) w C.na stanowisku traktorzysty. Odwołujący nie należy do OFE. Odwołujący posiadł status pracownika. Obecnie odwołujący nie pracuje, nie pobiera żadnych świadczeń.

W niniejszej sprawie odwołujący zmierzał do wykazania okresu pracy w warunkach szczególnych warunkach od 02.01.1980 r. do 31.12.1987 r. w Spółdzielni (...) w C.na stanowisku traktorzysty.

Odwołujący S. B.w okresie od dnia 02.01.1980 r. do dnia 31.12.1987 r. zatrudniony był w Spółdzielni (...) w C.. Spółdzielnia zajmowała się usługami rolniczymi – prace polowe, usługami transportowymi dla rolników, innych podmiotów, pracami na drogach – transport dla rejonów dróg. W świadectwie pracy z dnia 31.12.1987 r. wskazano, iż w tym okresie pracował na stanowisku kierowcy ciągnika. W dniu 29.11. 1979 r. odwołujący podpisał odbiór zakresu czynności dla traktorzysty. W zapytaniu o karalność z grudnia 1978 r. wystawionym przez Spółdzielnię (...)w C.wskazano zawód-traktorzysta. W umowie o pracę z dnia 02.01.1980 r. stanowisko odwołującego określono jako traktorzysta. Podobnie w umowie o pracę z dnia 16.10.1980 r. W zezwoleniu na garażowanie ciągnika w miejscu zamieszkania z dnia 22.12.1981 r. wskazano, iż odwołujący pracuje jako kierowca ciągnika. Podobnie w piśmie z dnia 23.08.1984 r., angażu z dnia 10.07.1984 r., 23.07.1984 r., 28.08.1985 r., 27.04.1987 r., karcie obiegowej zmiany z dnia 31.12.1987 r. Prawo jazdy kategorii T odwołujący posiada od 19.05.1975 r.

W dniu 31.08.1999 r. pracodawca wystawił odwołującemu świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach w okresie od 02.01.1980 r. do 31.12.1987 r. na stanowisku kierowcy ciągnika. Wskazano Wykaz A Dział VIII poz. 3 punkt 1 Zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14.07.1983 r. w sprawie wykonywanych prac w szczególnych warunkach w zakładzie pracy resortu rolnictwa (dowód: zeznania odwołującego, akta osobowe odwołującego, zeznania świadków J. P. i K. G.).

Jako praca w szczególnych warunkach wymieniona została w wykazie A dział VIII poz. 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 08.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, praca kierowców ciągników.

Praca na powyższych stanowiskach, aby dawała uprawnienie do wcześniejszej emerytury musi być wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Musi to być praca wykonywana w ramach stosunku pracy.

Możliwość uzyskania emerytury przez mężczyzn przed ukończeniem 65 roku życia przewidywał do 31.12.2008 r. przepis art. 32 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. nr 39, poz.353 ze zmianami). Obecnie osoby urodzone po 31.12.1948 r., które osiągnęły wiek wymieniony w art. 32 i pracowały w szczególnych warunkach mogą przejść na emeryturę na warunkach przewidzianych w art. 184 wymienionej ustawy. Muszą, m.in. spełniać warunek wykazania stażu pracy 25 lat dla mężczyzn i 15 lat pracy w szczególnych warunkach na dzień 01.01.1999 r. Przepis ten wymagał także dla spełnienia warunków do świadczenia, rozwiązania stosunku pracy i braku przynależności do OFE. Od dnia 01.01.2013 r. warunek rozwiązania stosunku pracy nie jest wymagany.

Dla celów ustalenia uprawnień do wcześniejszej emerytury za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych. Wiek emerytalny takich osób, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie ustawy oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 roku, nr 8, poz. 43 ze zmianami), a także na podstawie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie wymienionych aktów.

Pierwszym z warunków jest brak przynależności do OFE i odwołujący ten warunek spełnia. Kolejnym warunkiem jest ukończenie 60 roku życia. Odwołujący osiągnął wymagany przez przepisy wiek w dniu (...). Następnym warunkiem jest przepracowanie wymaganego okresu zatrudnienia tj. co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Odwołujący wykazał okresy składkowe i nieskładkowe za okres 25 lat na dzień 01.01.1999 r. Ostatnim warunkiem uzyskania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest przepracowanie co najmniej 15 lat w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze na dzień 01.01.1999 r.

Aby wykonywaną pracę można było zaliczyć do pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, musi to być rodzaj pracy wskazanej w załączniku A do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Praca ta, zgodnie z brzmieniem § 2 ust 1 wymienionego Rozporządzenia musi być wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wymaganym na danym stanowisku. Stosownie do ustępu 2 § 2 w/w rozporządzenia okresy pracy w szczególnych warunkach stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w świadectwie pracy. Pracodawca odwołującego obecnie nie istnieje. Pracodawca wystawił odwołującemu świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach za sporny okres.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego przedmiotem postępowania w sprawie o wcześniejszą emeryturę jest ustalenie tego świadczenia z uwagi na warunki pracy, co oznacza konieczność poczynienia ustaleń dotyczących rodzaju i wymiaru zatrudnienia w warunkach szczególnych.

W świetle powołanego wyżej § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów zakład pracy wydaje zaświadczenie o zatrudnieniu w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wyłącznie na podstawie posiadanej dokumentacji, natomiast w sądowym postępowaniu odwoławczym możliwe jest ustalenie tych okresów także w oparciu o inne dowody m. in. zeznania świadków (por. uchwała SN z 21 września 1984, sygn. akt III UZP 48/84 niepublikowana LEX nr 14630).

W rozpoznawanej sprawie, jak wyżej wskazano, odwołującemu wystawiono świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Odpowiada ono stanowi faktycznemu. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż odwołujący wykonywał pracę w szczególnych warunkach jako kierowca ciągnika w okresie od 02.01.1980 r. do 31.12.1987 r. i była to praca wykonywana w ramach stosunku pracy. Odwołujący wykazał okres 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Odwołujący spełnił zatem warunki wymienione w art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd uwzględnił odwołanie.