Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 661/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 9 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Jacek Chmura (spr.)

Sędziowie:

SSO Henryk Haak

SSO Barbara Mokras

Protokolant:

st. sekr. sąd. Elżbieta Wajgielt

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2017 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa Miasto K.

przeciwko I. R. (1), J. R. i A. R.

o nakazanie

na skutek apelacji pozwanych

od wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 23 września 2016r. sygn. akt I C 1386/15

oddala apelację.

SSO Barbara Mokras SSO Jacek Chmura SSO Henryk Haak

II Ca 661/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 września 2016 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu w sprawie I C 1368/15 z powództwa Miasta K. przeciwko pozwanym I. R. (2), J. R. i A. R. o nakazanie:

1. nakazał pozwanym I. R. (2), J. R. i A.

R. ażeby opuścili, opróżnili i wydali powodowi Miastu K. lokal mieszkalny nr (...) położony w K. przy ul. (...) o łącznej pow. 50,81 m2, składającego się z trzech izb z pomieszczeniem przynależnym,

2. orzekł, iż pozwanym I. R. (2), J. R. i A.

R. nie przysługuje uprawnienie do lokalu socjalnego,

3. zasądził solidarnie od pozwanych I. R. (2), J. R. i A.

R. na rzecz powoda Miasta K. kwotę 320,00zł (trzysta dwadzieścia złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 120,00zł (sto dwadzieścia złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Powyższy wyrok zaskarżyli w całości pozwani I. R. (2), J. R. i A. R. apelacją z dnia 12 października 2016 r.

Zaskarżonemu wyrokowi pozwani zarzucili niedokładne rozpatrzenie sytuacji w jakiej znalazła się ich rodzina na skutek nagannej pracy Urzędu Miejskiego w K..

Wobec powyższego zarzutu pozwani wnieśli o zmianę wyroku dotyczącą opuszczenia przez A. R. mieszkania przy ulicy (...) w K..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności Sąd Okręgowy aprobuje w całości i przyjmuje za własne ustalenia faktyczne Sądu I instancji oraz dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę dowodów.

Wobec tego, że Sąd Okręgowy, jako sąd II instancji nie przeprowadzał postępowania dowodowego ani nie zmienił ustaleń faktycznych sądu pierwszej instancji, a w apelacji nie zgłoszono zarzutów dotyczących tych ustaleń, uzasadnienie wyroku Sąd Okręgowy ogranicza do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa (art. 387 § 2 1 k.p.c.).

Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy zakwalifikował umowę łącząca strony jako umowę najmu lokalu mieszkalnego, podlegającego ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. 14.150 - j.t.).

Powyższa umowa została – na skutek zaistnienia przesłanek z art. 11 ust. 3 pkt 1 cytowanej ustawy – skutecznie rozwiązana za wypowiedzeniem dokonanym przez powoda. Na skutek rozwiązania umowy najmu po stronie pozwanych powstało zobowiązanie z art. 222 k.c. i art. 675 §1 k.c. do wydania przedmiotowego lokalu. Okoliczność zaistnienia przesłanki do wypowiedzenia umowy w postaci niezamieszkiwania pozwanych w przedmiotowym lokalu z uwagi na wybudowanie innego lokalu mieszkalnego, nie budziła wątpliwości. Zniweczenie roszczenia właściciela o wydanie wynajętego lokalu mogło być dokonane jedynie poprzez wymazanie przez najemców – pozwanych w niniejszej sprawie, że przysługuje im nadal tytuł prawny do przebywania w lokalu (art. 222 § 1 k.c.).

W odniesieniu do pozwanych I. R. (2) i J. R. nie zostały przedstawione w apelacji jakiekolwiek okoliczności czy zarzuty uzasadniające przeciwstawienie się przez nich żądaniu właściciela wydania mu przedmiotowego lokalu.

Należało zatem zważyć, czy przedstawiony przez pozwanych zarzut długotrwałego (od października 2007 r. do października 2015 r.) rozpoznania w trybie postępowania administracyjnego wniosku pozwanego A. R. o przydział przedmiotowego lokalu mieszkalnego stanowi okoliczność, która mogła być podstawą zniweczenia roszczenia powoda o wydanie lokalu. Nie ulega wątpliwości, że złożony przez pozwanego wniosek nie stanowi jakiejkolwiek podstawy do zajmowania przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Stanowi propozycję dla powoda zawarcia umowy najmu lokalu, nie stanowi jednak dla pozwanego jakiegokolwiek tytułu prawnego do władania lokalem w rozumieniu art. 222 k.c. i tym samym złożenie wniosku nie może stanowić skutecznego zarzutu apelacyjnego w niniejszej sprawie.

Wobec powyższego, apelacja pozwanych jako bezzasadna podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. obciążając nimi pozwanych jako stronę przegrywającą.

SSO Barbara Mokras SSO Jacek Chmura SSO Henryk Haak