Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Myszkowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Magdalena Mastaj

Protokolant Magdalena Dworaczyk

w obecności Prokuratora – nikt się nie stawił, powiadomiony wokanda

po rozpoznaniu w dniach: 21 lutego 2017r. , 06 kwietnia 2017r.

sprawy

przeciwko M. M. (1), synowi Z. i W. z domu K. urodzonemu (...) w M.

oskarżonemu o to, że:

W dniu 31 sierpnia 2016 r. w W. woj. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości potwierdzonym badaniem na urządzeniu kontrolno-pomiarowym wskazującym w pierwszej próbie: 1,57 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, prowadził w ruchu lądowym samochód marki O. (...) o nr rej. (...).

tj. o czyn z art. 178a§1 kk

I.  uznaje oskarżonego M. M. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa i za to na podstawie art.178a§1 kk w zw. z art. 33 §1 i 3 kk skazuje go na karę grzywny w liczbie 200 (dwieście) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 15 (piętnastu) złotych;

II.  na podstawie art.42§2 kk orzeka wobec oskarżonego M. M. (1) zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat;

III.  na podstawie art. 63§4 kk na poczet orzeczonego środka karnego zalicza oskarżonemu M. M. (1) okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 31 sierpnia 2016r;

IV.  na podstawie art. 43a§2 kk orzeka od oskarżonego M. M. (1) świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

V.  na podstawie art. 627 kpk i art. 3 ust.1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego M. M. (1) na rzecz Skarbu Państwa 300,00 (trzysta) złotych opłaty oraz wydatki poniesione w sprawie w kwocie 80,00 (osiemdziesiąt) złotych.

Sygn. akt II K 735/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 sierpnia 2016r., w godzinach wieczornych M. M. (1) spożył około 0,4 litra alkoholu. W nocy wyjechał on swoim samochodem marki O. (...) o nr rej. (...). Około godziny 24.30 dnia 31 sierpnia 2016r. w/w samochodem M. M. przejeżdżając swoim samochodem tzw. „ślepą” ulicą (...) w miejscowości W., uderzył nim w betonowy płot posesji nr (...), należącej do J. B. (1), dokonując uszkodzenia ogrodzenia na jego szkodę. Oskarżony odjechał z miejsca zdarzenia, wtedy to J. B. widząc uszkodzenia płotu, o zdarzeniu powiadomił Policję. Kiedy oskarżony M. M. nawrócił samochodem i został zatrzymany przez J. B. w wyniku zatarasowania mu drogi przejazdu, nadjechał radiowóz policyjny.

W pierwszej próbie badania oskarżonego na stan trzeźwości, badanie urządzeniem kontrolno – pomiarowym Alkometr A 2.0 wykazało 1,57 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Powyższy stan faktyczny ustalony został na podstawie: wyjaśnień oskarżonego M. M. (1) (k.17-18), zeznań świadka J. B. (1) (k.10-11, 76), J. M. (k.79), protokołów użycia urządzeń kontrolno – pomiarowych oraz świadectw wzorcowania (k. 2-5, 7-8), dokumentacji (k.53-57).

Oskarżony M. M. (1) przyznał się do zarzucanego mu czynu. Stwierdził, iż musiał wyjechać samochodem, czego wcześniej nie przewidywał, kiedy to zaczynał spożywanie alkoholu. Podał, iż nie wie dlaczego tak zrobił i tego żałuje. Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne i prezentujące współgrający z pozostałym materiałem dowodowym obraz sytuacji.

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd oparł się na dowodach z zeznań świadków J. B. (1) złożonych w trakcie dochodzenia i przed Sądem, a także zeznań J. M. złożonych przed Sądem. Pomocne były także dowody z dokumentów zgromadzone w toku postępowania przygotowawczego.

J. B. (1) zeznał, że przed godziną pierwszą w nocy usłyszał huk, kojarzący mu się z uderzeniem w dom. Następnie usłyszał charakterystyczny szum silnika odjeżdżającego samochodu. Po około 15 minutach ten samochód jechał z powrotem. Poznał go po w/w szumie silnika. Nie zszedł mu z drogi, więc kierowca zmuszony został do zatrzymania się. Na błotniku auta zobaczył plamę i uszkodzenia. Zeznał, iż nie jest w stanie powiedzieć, czy oskarżony był pod działaniem alkoholu, jego zapachu od M. M. nie czuł. Podał, iż oskarżony naprawił wyrządzoną mu szkodę. Wskazał, iż w nocy na tej drodze nie ma dużego natężenia ruchu bowiem na tej ślepej ulicy jest 6-8 domów.

J. M. zeznała, iż w tym dniu oskarżony jechał do ich matki, która źle się poczuła i do niego zadzwoniła. Wskazała, że brat zamieszkuje od mamy jakieś 3-4 kilometry. Zeznała, że brat jest rolnikiem, utrzymuje się sam, musi dojechać do gospodarstwa rolnego, które jest oddalone od miejsca jego zamieszkania. Dodała, że wydaje jej się, iż to zdarzenie miało miejsce, gdy jej brat już wracał od mamy. Jej mama nie mieszka na ul. (...), która to ulica znajduje się trochę dalej. Nie jest to też typowa droga, którą by brat wracał od mamy do siebie.

Zeznaniom J. B. (1) i J. M. Sąd dał wiarę w całości. Były one spójne, konsekwentne i zgodne z wyjaśnieniami oskarżonego z postępowania przygotowawczego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd doszedł do wniosku, że działaniem swoim oskarżony wypełnił znamiona przestępstwa z art. 178 a § 1 kk.

Na początku należy omówić kwestię poruszania się oskarżonego pojazdem. Otóż zdaniem Sądu, jak to już wyżej wskazano, stan faktyczny wykazał, że oskarżony poruszał się samochodem dostawczym, który jest pojazdem mechanicznym. Prowadził pojazd w ruchu lądowym, gdyż samochód jechał po drodze, ulicą (...). Oskarżony poruszał się samochodem, będąc w stanie nietrzeźwości. Badanie na stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu wykazało, że o godzinie 1. 19 oskarżony posiadał 1,57 mg/l alkoholu. Definicja stanu nietrzeźwości określona jest w art. 115§16 k.k. Zgodnie z treścią tego przepisu stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Warunek ten został więc spełniony.

Przestępstwo z art. 178 a § 1 kk jest przestępstwem umyślnym. Zdaniem Sądu w tym przypadku oskarżony był świadomy, że może posiadać alkohol w organizmie i to w takiej ilości, że znajduje się w stanie nietrzeźwości. Dla spełnienia warunku umyślności nie jest zaś konieczna świadomość stopnia nietrzeźwości.

Uznając, że oskarżony dopuścił się tego, że w dniu 31 sierpnia 2016 roku w miejscowości W. prowadził w ruchu lądowym samochód O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w stanie nietrzeźwości o stężeniu 1,57 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, Sąd skazał go za to na karę grzywny w wysokości 200 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 15 zł.

Przestępstwo z art. 178a§1 k.k. zagrożone jest alternatywnie karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do 2 lat. W takim przypadku Sąd miał uwadze art. 58§1 k.k., zgodnie z którym, jeżeli ustawa przewiduje możliwość wyboru rodzaju kary, a przestępstwo zagrożone jest karą pozbawienia wolności nie przekraczającą 5 lat, sąd orzeka karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania tylko wtedy, gdy inna kara lub środek karny nie może spełnić celów kary. Kara pozbawienia wolności w przypadku alternatywnego zagrożenia za dane przestępstwo powinna być stosowana jako ostateczność, ponieważ jest karą najsurowszą. Najpierw zatem należy rozważyć możliwość zastosowania kary łagodniejszego rodzaju. Oskarżony nie był jeszcze karany i w związku z tym Sąd uznał, że wymierzenie mu kary pozbawienia wolności, nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, nie byłoby właściwe. Sąd dokonał zatem wyboru między karą ograniczenia wolności, a karą grzywny. Sąd wybrał karę grzywny, ponieważ praca, jaką wykonuje oskarżony w gospodarstwie rolnym, w znacznym stopniu utrudniałaby mu wykonywanie prac społecznych w ramach kary ograniczenia wolności. W tej sytuacji kara grzywny, dla której zawsze przynajmniej potencjalnie zachodzi możliwość rozłożenia na raty wydaje się karą adekwatniejszą.

Wysokość kary grzywny została przez Sąd dostosowana do licznych okoliczności obciążających występujących w sprawie. Były nimi wysokie stężenie alkoholu we krwi, krótki upływ czasu od zakończenia spożywania alkoholu do wyruszenia samochodem. Oskarżony miał w chwili badania 1,57 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, a więc przekroczył dolny próg stanu nietrzeźwości parokrotnie. Nadto w okolicznościach sprawy nie ujawniono, by kierowanie tym pojazdem było konieczne. Nawet jeśli bowiem przyjąć, iż oskarżony przyjechał do mamy w słusznym celu, zaniepokojony jej złym samopoczuciem, to nie istniało żadne uzasadnienie dla tego, by wracał od niej samochodem, dodatkowo trasą, która nie stanowiła drogi jego przejazdu do domu.

Jako okoliczność łagodzącą należało potraktować wcześniejszą niekaralność oskarżonego.

Uznając przewagę okoliczności obciążających nad łagodzącymi, Sąd powziął decyzję, że liczba stawek dziennych grzywny winna być zbliżona do połowy maksymalnej ustawowej wysokości. Wymierzył 200 stawek dziennych, stojąc na stanowisku, że kara taka nie będzie przekraczała swoją dolegliwością stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, a jednocześnie uwzględni jego wcześniejszą niekaralność.

Mając na uwadze niełatwą sytuację majątkową oskarżonego, Sąd uznał, że kwota stawki dziennej winna być stosunkowo niska.

Zdaniem Sądu orzeczona kara spełni swoje cele wychowawcze i prewencyjne. Da odczuć oskarżonemu wagę jego czynu i stopień naruszenia norm społecznych i prawnych, a jednocześnie z uwagi na fakt naprawienia przez oskarżonego negatywnych konsekwencji tego przestępstwa, nie będzie negatywnie oddziaływać na kształtowanie się świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd w II punkcie wyroku orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat. Zgodnie z treścią art. 42§2 k.k. orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych jest obligatoryjne w przypadku skazania za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Na wymiar tego środka karnego wpływ miał zgodnie z dyrektywą art. 56 kk w zw. z art. 53 § 2 kk, podobnie jak na wymiar kary - wysoki stopień stężenia alkoholu w organizmie oskarżonego, który spowodował, iż panował on nad kierowanym pojazdem, wjeżdżając w ogrodzenie posesji J. B. (1). Wymiar 5 lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych jest w ocenie Sądu także zgodny z dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 § 1 kk w zw. z art.56 kk, a w szczególności nie przekracza stopnia winy. Oskarżony zdawał sobie sprawę ze swego stanu nietrzeźwości i mimo to wsiadł do samochodu, czyniąc to umyślnie. Także stopień społecznej szkodliwości czynu jest adekwatny do wymiaru tego środka karnego. Stan nietrzeźwości oskarżonego był wysoki, parokrotnie przekraczał dolny próg stanu nietrzeźwości, co ewidentnie przemawia na jego niekorzyść i choć niewielkie natężenie ruchu o tej godzinie i na tej drodze łagodzi ten negatywny wydźwięk, to jednak nie może go zniwelować. Stopień naruszenia podstawowych zasad w ruchu drogowym uznać zaś należało za znaczny, gdyż złamana przez oskarżonego zasada trzeźwości jest podstawową z zasad tego ruchu i jej nieprzestrzeganie stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu o każdej godzinie. Także zasada prewencji indywidualnej przy wymiarze kary i środków karnych przemawiała za orzeczeniem zakazu na okres 5 lat. Jedynie dolegliwy środek karny jest w stanie uświadomić oskarżonemu wagę czynu. Orzeczenie 5 lat zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych pozwoli wyeliminować go z ruchu na ten czas, co być może poskutkuje nabraniem szacunku dla zasad ruchu drogowego, a pozostałym uczestnikom tego ruchu pozwoli mieć nadzieję, że ta dolegliwość sprawi, że będzie się on zachowywał później na drodze bezpiecznie. Wysokie stężenie alkoholu we krwi oskarżonego nie daje rękojmi, że innym środkiem transportu będzie poruszał się zgodnie z prawem, dlatego z ruchu drogowego należy do wyeliminować w zdecydowany sposób.

Na mocy art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych Sąd zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego zatrzymania prawa jazdy w okresie od dnia 31.08.2016r.

Orzeczono nadto obligatoryjne świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

O kosztach sądowych orzeczono po myśli art.627 kpk oraz 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych.