Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: IX GC 3058/14

UZASADNIENIE

Powód Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W. w dniu 6 czerwca 2014 r. wniósł pozew przeciwko pozwanemu (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. o zasądzenie kwoty 4.172,70 zł wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu. Swoje roszczenie powód wywodził z umowy ubezpieczenia należności handlowych, na podstawie której pozwany zobowiązany był uiszczać na rzecz powoda comiesięczną składkę w wysokości 834,54 zł.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł zarzut potrącenia wierzytelności nabytej od J.D. (...) Sp. z o.o.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) S.A. w W. zawarł z (...) Sp. z o.o. umowę ubezpieczenia należności handlowych (...) 2010 nr (...) na okres 1 maja 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2014 r. Na podstawie tej umowy pozwany zobowiązany był do uiszczania comiesięcznej składki w wysokości 834,54 zł (niesporne).

Z tego tytułu powód wystawiał na rzecz pozwanego faktury VAT, każda na kwotę 834,54 zł. Strona pozwana pozostaje w zwłoce odnośnie płatności za 6-10 miesiąc wiążącej strony umowy (okoliczności bezsporne; faktury VAT - k. 44-48).

(...) S.A. wiązała również polisa ubezpieczeniowa z J.D. (...) Sp. z o.o., tj. spółką powiązaną z pozwanym. Pozwany nabył wierzytelność przysługującą J.D. M. wobec T. E. H. wskutek zawartej umowy cesji. Następnie przedstawił powodowi tę wierzytelność do potrącenia (cesja – k. 74, oświadczenie o potrąceniu wierzytelności – k. 76, polisa wraz z załącznikami i OWU – k. 137-151, przesłuchanie powoda – k. 183-184 – płyta CD).

Cedent (J.D. M.) nie wypełnił w sposób pełny zaleceń powoda w kwestii odzyskania należności od dłużnej spółki, tj. Przedsiębiorstwa Budowlanego (...) Sp. z o.o. Pozwany nie zlecił windykacji wskazanej należności (...) Sp. z o.o. w wyznaczonym terminie (30 dni od daty wymagalności faktury VAT), odmówił prośbie o skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego, a także nie wykonał próśb kierowanych od kancelarii prawnej współpracującej z powodem. Wskutek tych okoliczności odszkodowanie nie zostało wypłacone (okoliczności bezsporne; zgłoszenie szkody wraz z załącznikami – k. 109-131, korespondencja – k. 92-108, zeznania świadka A. G. – k. 168-169v., zeznania świadka T. L. – k. 177-179, przesłuchanie powoda – k. 183-184 – płyta CD).

Pismem z dnia 2 czerwca 2014 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem wraz z odsetkami ustawowymi za czas opóźnienia (wezwanie – k. 51-52).

Pozwany nie dokonał zapłaty na rzecz powoda żądanej należności (okoliczności bezsporne).

Powołany powyżej stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty, które nie budziły wątpliwości co do ich autentyczności oraz w oparciu o okoliczności bezsporne, a także na podstawie zeznań świadków A. G. i T. L. oraz przesłuchania pozwanego. Zeznania tych osób były pełne i spójne z całością materiału dowodowego zebranego w sprawie. W szczególności potwierdziły one okoliczności zawarcia polis ubezpieczeniowych, zadłużenia pozwanego, powodów braku wypłaty odszkodowania na rzecz J.D. M..

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości, tj. w zakresie kwoty 4.172,70 zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej od następującej kwoty i oznaczonych dat:

834,54 zł od dnia 17 października 2013 r. dnia zapłaty,

834,54 zł od dnia 20 listopada 2013 r. do dnia zapłaty,

834,54 zł od dnia 18 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty,

834,54 zł od dnia 24 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty,

834,54 zł od dnia 21 lutego 2014 r. do dnia zapłaty.

Roszczenie powoda znajduje oparcie w normie art. 805 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż Sąd oceniając materiał dowodowy w dużej mierze oparł się na okolicznościach bezspornych pomiędzy stronami. Niesporny był sam fakt zawarcia umowy ubezpieczenia, jak również obowiązek uiszczenia składki oraz jej wysokość. Strony nie pozostawały również w sporze co do faktu wymagalności składki oraz opóźnienia w płatności przez pozwanego. Pozwany podniósł jednak zarzut potrącenia wierzytelności przysługującej mu w stosunku do powoda, wskutek zawartej z J.D. (...) Sp. z o.o. cesji wierzytelności. Wskazywał, iż powód winny jest należne odszkodowanie z tytułu zawartej polisy ubezpieczeniowej należności handlowych z tym podmiotem, z uwagi na brak zapłaty ze strony dłużnika Przedsiębiorstwa Budowlanego (...) Sp. z o.o.

Zgodnie z treścią art. 498 § 1 k.c., gdy dwa podmioty są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. § 2 tego przepisu stanowi, iż wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Zauważyć w tym miejscu trzeba, iż zgodnie z obowiązującą strony umową ubezpieczenia, a dokładnie § 9 pkt 2.4. Ogólnych Warunków Ubezpieczenia, które stanowią integralną część polisy ubezpieczeniowej – składka ubezpieczeniowa nie podlega potraceniu z innymi wierzytelnościami ubezpieczającego. Sąd orzekający stoi na stanowisku, iż takie wyłączenie w drodze umowy jest możliwe, zwłaszcza biorąc pod uwagę charakter profesjonalny zawartej umowy, której stronami są podmioty gospodarcze, przedsiębiorcy. W orzecznictwie panuje pogląd, zgodnie z którym strony w drodze umowy mają pełną możliwość wyłączenia przepisów o potrąceniu, a w szczególności przepisu art. 498 k.c. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dn. 25 lipca 2013 r., sygn. akt II CSK 191/13; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku, sygn. akt I ACa 282/14). W świetle przedstawionej argumentacji Sąd doszedł do przekonania, iż zarzut potrącenia był niezasadny. W takiej sytuacji bezprzedmiotowe było szczegółowe badanie okoliczności zasadności odmowy wypłaty odszkodowania na rzecz J.D. M., albowiem ewentualna wierzytelność z tego tytułu nie mogła być potrącona ze składki ubezpieczeniowej.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 734 zł. Na koszty procesu po stronie powoda złożyła się opłata od pozwu w wysokości 100,00 zł, kwota 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego według stawki minimalnej na podstawie § 6 pkt 3 w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. 2013 nr 0 poz. 490) wraz z dwiema opłatami skarbową od pełnomocnictwa – 34,00 zł

ZARZĄDZENIE

- odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego.