Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 1259/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Janina Kościelniak

Protokolant:

Iwona Krakowczyk

przy udziale./.

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania H. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania H. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 11 maja 2016 r. Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób ,że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od 1 maja 2016r.

2.  zasadza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego H. M. kwotę 360.00zł ( trzysta sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

Sędzia

Sygn. akt IX U 1259/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 11.05.2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu H. M. (M.) prawa do emerytury, na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r., ponieważ w ocenie organu rentowego, nie spełnił on ustawowych warunków do jej uzyskania, w szczególności nie udokumentował, na dzień 01.01.1999r., 15 lat pracy wykonywanej w szczególnych warunkach. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych nie uwzględnił okresu zatrudnienia od 01.08.1982r. do 31.03.1993r., od 03.04.1993r. do 08.04.1993r. do 08.04.1993r., od 10.04.1993r. do 12.04.1993r. oraz od 15.04.1993r. do 30.09.2000r. w (...) Przedsiębiorstwie (...) w R. z uwagi na rozbieżności w stanowiskach pracy pomiędzy świadectwem pracy z 30.09.2000r. a świadectwem dotyczącym wykonywania pracy w warunkach szczególnych z 30.09.2000r.

Ubezpieczony w odwołaniu od niniejszej decyzji domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do świadczenia wskazując, iż w okresach nie uznanych przez organ rentowy ubezpieczony wykonywał wyłącznie prace w kanałach remontowych przy naprawie dźwigów samochodowych, koparek i osprzętu.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Ubezpieczony urodził się (...)

W dniu 06.05.2016r. ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 01.01.1999r. 27 lat, 3 miesiące i 26 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach.

W okresie od 01.09.1971r. do 30.09.2000r. zatrudniony był w (...) Przedsiębiorstwie (...) w R. w pełnym wymiarze czasu pracy.

Ze świadectwa pracy z 30.09.2000r. wynika, że w okresie od 01.09.1971r. do 30.06.1974r. ubezpieczony zatrudniony był w charakterze ucznia na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, a następnie wykonywał prace mechanika. W pkt 8 tego świadectwa pracy pracodawca wskazał, że ubezpieczony wykonywał prace w szczególnych warunkach jako mechanik napraw pojazdów mechanicznych.

Pracodawca jw. nadto wystawił ubezpieczonemu świadectwo potwierdzające wykonywanie przez ubezpieczonego pracy w szczególnych warunkach w okresie od 01.08.1982r. do 30.09.2000r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych na stanowisku mechanika napraw maszyn budowlanych wymienionym w wykazie A, dział XIV, poz. 16, pkt 1 stanowiącym załącznik nr 1 do zarządzenia nr 9 Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 01.08.1983r.

Ubezpieczony w okresie zatrudnienia w (...) jw. korzystał z urlopu bezpłatnego od 01.04-02.04.1993r., 09.04.1993r. i 13.04- 14.04.1993r. (wg świadectwa pracy z 30.09.2000r.).

(...) jw. pełniło generalnie usługi transportowe dla firm budowlanych, głównie przy budowie bloków mieszkalnych, domów. Dysponowało ono ciężkim sprzętem budowlanym, takim jak koparki, spychacze, koparki samojezdne, dźwigi samochodowe, a także ciężkim sprzętem samochodowym takim jak samochody ciężarowe marki:K. M., K., S., I., T..

Cały ten sprzęt budowlany oraz samochodowy remontowany i naprawiany był w warsztacie, który składał się z dwóch hal, tj. jednej hali samochodowej i drugiej hali sprzętu ciężkiego.

Na hali sprzętu ciężkiego znajdowały się dwa duże kanały remontowe o długości około 12 metrów – na jednym takim kanale mieściły się dwie maszyny budowlane lub jedna duża.

Ubezpieczony w okresach spornych podanych powyżej wykonywał pracę przy naprawie pojazdów mechanicznych w kanałach remontowych. Naprawiał takie pojazdy jak: koparki samochodowe, dźwigi samochodowe, dźwigi samojezdne, koparki kołowe, czasami również koparki i spycharki na gąsienicach, ponadto naprawiał samochody osobowe i ciężarowe.

Swoją pracę ubezpieczony wykonywał na hali, w której znajdowały się 3 kanały. W drugiej hali znajdowały się 2 kanały. Na jednej dniówce pracowało około 12 mechaników. Na bieżąco majster przydzielał czynności na dany dzień, w zależności od tego, jakie były awarie i co trzeba było naprawiać. Czasem przy naprawie jednego pojazdu pracowało 2-3 pracowników, a czasem tylko jeden. Tych kanałów wystarczało na 12 pracowników. Kanały były długie, na jednym mieściły się dwa samochody.

Ubezpieczony w okresie spornym od 01.08.1982r. do 31.12.1998r. wykonywał prace wyłącznie w kanale remontowym przy naprawie pojazdów mechanicznych. W kanale ubezpieczony wykonywał takie roboty jak: wyciąganie pomp hydraulicznych, skrzyni biegu, rozbieranie sprzęgła. Nadto bezpośrednio z kanału ubezpieczony usuwał drobną awarię silnika, aby nie wykręcać całego silnika. W przypadku poważniejszych awarii silnika trzeba było go wymontować. Jeżeli była niewielka usterka to ubezpieczony ją usuwał i ponownie montował, a przy większych awariach odwożono silnik do naprawy do innej, specjalistycznej firmy.

Niektóre roboty trzeba było wykonać poza kanałem, np. drobne naprawy pompy hydraulicznej, pompy skrzyni biegów, silników. Te czynności, które ubezpieczony wykonywał poza kanałem zajmowały ubezpieczonemu w ciągu dniówki zajmowały niewiele czasu i były ściśle związane z naprawą konkretnego pojazdu.

Taką pracę jak opisaną powyżej ubezpieczony wykonywał codziennie po 8 godzin na dobę, stale i pełnym wymiarze czasu pracy.

Razem z ubezpieczonym pracowali w tym czasie J. B. i B. N..

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w R., zeznań świadków J. B. i B. N. oraz zeznań ubezpieczonego złożone na rozprawie 10.01.2017r., protokół elektroniczny rozprawy k. 29 akt sądowych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Bezspornym w sprawie jest, że ubezpieczony w dniu (...). ukończył wiek emerytalny 60 lat, na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany co najmniej 25 - letni okres składkowy i nieskładkowy, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek prawa do emerytury o jakim mowa w art. 184 pkt.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS ( t.j. Dz.U. z 2016r., 887ze zm ), to jest czy na dzień 01.01.1999r. posiada 15 letni okres pracy w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresach spornych od 01.08.1982r. do 31.03.1993r., od 03.04.1993r. do 08.04.1993r. do 08.04.1993r., od 10.04.1993r. do 12.04.1993r. oraz od 15.04.1993r. do 31.12.1998r., tj. po wyłączeniu okresów urlopu bezpłatnego, faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w warunkach szczególnych wymienione w Wykazie A, Dziale XIV, poz.16, tj. „ prace wykonywane w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych ”.

Ustalając to Sąd oparł się na dokumentacji zawartej w aktach organu rentowego, w szczególności omówionym wcześniej świadectwie wykonywania prac w warunkach szczególnych z dnia 30.09.2000r., danych wynikających z akt osobowych dotyczących zatrudnienia ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) w R., zeznaniach świadków J. B. i B. N. którzy pracowali razem z ubezpieczonym w okresie spornym i byli bezpośrednimi świadkami wykonywanej przez niego wówczas pracy, a także zeznaniach ubezpieczonego. Zeznaniom tym Sąd dał wiarę, gdyż były one rzeczowe, szczegółowe, logiczne, przekonywujące, korespondujące z treścią powołanej w sprawie dokumentacji, nie były też kwestionowane przez organ rentowy. Sąd miał także na uwadze, iż świadek B. N., który wykonywał taką samą pracę jak ubezpieczony uprawniony jest do emerytury z obniżonego wieku po uwzględnieniu w toku postępowania przed tut. Sądem okresu pracy w (...) jako pracy w szczególnych warunkach.

W ocenie Sądu zgromadzony materiał dowodowy jest kompletny, w sposób wyczerpujący wyjaśnia sporną dla tegoż postępowania kwestię i ostatecznie pozwala na stanowcze rozstrzygnięcie niniejszej sprawy.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do świadczenia na podstawie z art.184 w związku z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i w związku z § 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm. ), gdyż przy uwzględnieniu okresów spornych do pracy w warunkach szczególnych uznanej przez organ rentowy posiada on na dzień 01.01.1999r. wymagany 15- letni okres takiej pracy i stąd z mocy art.477 14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od dnia 01.05.2016r., tj. od miesiąca złożenia wniosku o świadczenie, zgodnie z uregulowaniem art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W pkt 2 wyroku Sąd z mocy art.98 §1 i §3 kpc w zw. z §9 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015r., poz. 1804) zasądził od organu rentowego kwotę 360,00zł na rzecz ubezpieczonego tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia