Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2016 r. w Rybniku

sprawy z odwołania S. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania S. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 23 października 2015 r. Znak (...)

1. zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do obliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego z uwzględnieniem zwaloryzowanego kapitału początkowego w kwocie 732.350,86 zł ( siedemset trzydzieści dwa tysiące trzysta pięćdziesiąt złotych 86/100),

2. oddala odwołanie w pozostałej części,

3. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego kwotę 180,00 zł ( sto osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1384/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 23.10.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., na podstawie przepisów ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów ustawy z 13.10.1988r. o systemie ubezpieczeń społecznych przyznał ubezpieczonemu S. T. prawo do emerytury z obniżonego wieku. Wysokość emerytury został obliczona na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Organ rentowy na wysokość świadczenia nie uwzględnił zatrudnienia od 02.09.1970r. do 02.09.1971r. w (...) z uwagi na brak umowy o naukę zawodu.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany poprzez przeliczenie emerytury wskazując, iż wysokość emerytury została ustalona w oparciu o nowe zasady, które są dla ubezpieczonego mniej korzystne, nadto nie został uwzględniony okres zatrudnienia ubezpieczonego w (...) w R. od 2.09.1970r. do 2.09.1971r.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje .

Ubezpieczony S. T. urodził się (...)

Decyzją z 23.10.2015r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia (...)., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

Podstawę obliczenia wysokości emerytury stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 300.748,20zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 713.246,73zł, średnie dalsze trwanie życia – 261,40 miesięcy. Wyliczona kwota emerytury wyniosła 3.879,09zł.

Wysokość emerytury została obliczona na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Organ rentowy nie uwzględnił ubezpieczonemu okresu zatrudnienia od 02.09.1970r. do 02.09.1971r. w (...).

Ubezpieczony w okresie od 02.09.1970r. do 02.09.1971r. miał zawartą umowę o naukę zawodu elektromontera z (...) Oddział (...) w R..

W okresie od 03.09.1971r. do 30.06.2015r. zatrudniony był w (...) S.A. w Z. kolejno na stanowiskach od 03.09.1971r. do 31.05.1973r. – ślusarza na podstawie umowy o pracę w celu nauki zawodu, a następnie jako treser, mistrz, starszy mistrz, starszy mistrz odp. za zespół, zastępca kierownika wydziału konstrukcji spawanych.

Pracodawca jw. nie posiada dokumentacji płacowej pracowników fizycznych przed 01.01.1980r. Zachowała się dokumentacja osobowa, w tym angaże.

Sąd w toku postępowania dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu emerytury i rent i kapitału początkowego mgr S. K. w celu wyliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego w dwóch wersjach, to jest na podstawie art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, oraz według nowych zasad, na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS z uwzględnieniem stażu pracy oraz wysokości zarobków osiąganych przez ubezpieczonego w okresie zatrudnienia w (...) od 02.09.1970r. do 02.09l.1971r.

Biegła ustaliła wysokość wynagrodzenia ubezpieczonego za lata 1973-1977, na podstawie dokumentacji osobowej ubezpieczonego, w tym zachowanych angaży i obowiązujących w tych latach przepisów w zakresie czasu pracy oraz dotyczących prawa do deputatu węglowego.

Po ustaleniach jw. i uwzględnieniu okresu spornego zatrudnienia od 02.09.1970r. do 02.09l.1971r. biegła wskazała, że wartość kapitału początkowego na dzień 01.01.1999r., po dokonaniu waloryzacji kapitału, w tym waloryzacji za I i II kwartał 2015r. wynosi 732.350,86zł.

Emerytura z art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych po obliczeniu i waloryzacji kapitału początkowego na dzień 05.10.2015r. i uwzględnieniu okresu składkowego od września 1970r. do września 1971r. wynosi 3.952,18 zł brutto.

Biegła wskazała nadto, iż brak jest podstaw do wyliczenia emerytury na zasadzie art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wskazując na treść art. 183 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, który określa wysokość emerytury dla osoby urodzonej po 31.12.1948r., która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w latach kalendarzowych 2009-2014r.

Ubezpieczony zakwestionował tę opinię, gdyż biegła nie wykonała w całości zleconego zadania, wobec czego opinia jest niekompletna i domaga się dopuszczenia dowodu z opinii uzupełniającej na okoliczność wyliczenia wysokości emerytury na starych zasadach, tj. na podstawie art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Ubezpieczony wskazywał, że spełnia warunki do ustalenia podstawy wymiaru emerytury na starych zasadach (art. 53), gdyż nabył prawo do emerytury na podstawie art. 184 ustawy emerytalnej po ukończeniu 60 lat i udokumentowaniu odpowiedniego stażu pracy, w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych (pismo ubezpieczonego k. 63-64 akt sądowych).

Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniające biegłej sądowej

Organ rentowy w piśmie z 14.11.2016r. (k. 66) wskazał, że nie wnosi zastrzeżeń do rachunkowego wyliczenia dokonanego przez biegłą.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta, akta osobowe ubezpieczonego z tytułu zatrudnienia w okresie od 03.09.1971r. do 30.06.2015r., akta osobowe z tytułu zatrudnienia w „K. M.„ S.A., akta osobowe ubezpieczonego z tytułu zatrudnienia w (...) S.A. w Lokomotywowni R. w okresie od 02.09.1970r.do 02.09.1971r.

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny, spójny i logiczny, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zasadne w ocenie Sądu było żądanie ubezpieczonego przeliczenia wysokości emerytury z uwzględnieniem okresu zatrudnienia od 02.09.1970r. do 02.09.1971r. w (...).

Przeprowadzone podstępowanie dowodowe w sprawie pozwoliło na uznanie okresu tego zatrudnienia i ustalenie wynagrodzenia ubezpieczonego za okres jw. Wartość kapitału początkowego na dzień 01.01.1999r., po dokonaniu waloryzacji kapitału, w tym waloryzacji za I i II kwartał 2015r. wynosi 732.350,86zł.

Za takim stanowiskiem przemawia jednoznacznie dopuszczona w sprawie opinia biegłej sądowej, którą Sąd w pełni podzielił uznając ją za w pełni przekonywującą jako wydaną w oparciu o fachową wiedzę, na podstawie obowiązujących przepisów prawa w zakresie ubezpieczeń społecznych, przepisów płacowych obowiązujących w spornym okresie, na podstawie dokumentacji osobowej ubezpieczonego. Sąd miał na uwadze nadto, iż organ rentowy nie wnosiły zastrzeżeń do wyliczeń dokonanych przez biegłą, jak również ubezpieczony, w zakresie wyliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, opinii biegłej nie kwestionował.

W tej sytuacji Sąd, mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 111 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. 2016, poz.887 ze zm.) w pkt 1 wyroku, z mocy art. 477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję zobowiązując organ rentowy do obliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego z uwzględnieniem zwaloryzowanego kapitału początkowego w kwocie 732.350,86zł.

Natomiast Sąd w pkt 2 wyroku z mocy art. 477 ¹⁴ §1 kpc oddalił odwołanie ubezpieczonego w pozostałej części, tj. w zakresie, w jakim domagał się przeliczenia świadczenia na postawie art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Nie ulega bowiem wątpliwości, zdaniem Sądu, iż ubezpieczony nie spełnia warunków do ustalenia wysokości na podstawie art. 53.

Możliwość ustalenia wysokości emerytury na w ramach tzw. systemu mieszanego – z art. 26 i art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dla osób, które nabyły prawo do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach na podstawie art. 184 ustawy, przewiduje art. 183.

Jak wynika bowiem z treści art. 183 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 r., z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie przepisów art. 46 lub 50, o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego albo złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2009, wynosi:

1) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

2. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2010, wynosi:

1) 70% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 30% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

3. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2011, wynosi:

1) 55% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 45% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

4. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2012, wynosi:

1) 35% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 65% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

5. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013 albo 2014, wynosi:

1) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

Bezspornie ubezpieczony, urodzony (...) osiągnął wiek emerytalny – 60 lat w roku 2015, czego niewątpliwie nie obejmuje już dyspozycja powołanego art.183, zatem żądanie ubezpieczonego w zakresie przeliczenia wysokości świadczenia na podstawie art. 53 należało oddalić.

W pkt 3 wyroku Sąd z mocy art.98 §1 i §3 kpc w zw. z §12 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (j.t. Dz.U. 2013r., poz. 461) zasądził od organu rentowego kwotę 180,00zł na rzecz ubezpieczonego tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Janina Kościelniak