Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUz 160/12

POSTANOWIENIE

Dnia 10 września 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie III Wydział Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Feliksa Wilk (spr.)

Protokolant:

st.sekr.sądowy Elżbieta Bałaban

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku A. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K.

o przeliczenie podstawy wymiaru emerytury

na skutek zażalenia wnioskodawcy A. G.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Kielcach Wydziału V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 17 sierpnia 2012 r. sygn. akt V U 250/12

p o s t a n a w i a :

o d d a l i ć zażalenie.

sygn. akt III AUz 160/12

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2012r. Sąd Okręgowy w Kielcach Wydział VI Pracy i Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. G. zwolnienia od opłaty od apelacji. W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 36 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( tekst jednolity: Dz.U. z 201 Or. Nr 90, poz. 594 ze zm.), w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych i w sprawach odwołań rozpoznawanych przez sądy pracy i ubezpieczeń społecznych pobiera się opłatę podstawową w kwocie 30 zł wyłącznie od apelacji, zażalenia, skargi kasacyjnej i skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. W istocie zatem wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych dotyczy tylko zwolnienia od tej opłaty. Z dołączonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania nie wynika, aby nie posiadał on wystarczających środków na pokrycie opłaty podstawowej od apelacji w kwocie 30 zł.

W zażaleniu na to postanowienie A. G. wniósł o jego zmianę poprzez zwolnienie od wszelkich opłat oraz merytoryczne rozpoznanie apelacji. W uzasadnieniu wskazał, że Sąd Okręgowy przyjął, iż poza bieżącymi wydatkami na utrzymanie siebie i żony nie ma innych zobowiązań gdy tymczasem komornik sądowy egzekwuje zadłużenie wobec żony w kwocie 2800zł. Ponadto Sąd nie uwzględnił wydatków na leczenie i rehabilitację zarówno jego jak i żony.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Zażalenie jest bezzasadne.

Zgodnie z treścią art. 102 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Dz.U. Nr 90 poz. 594 ze zm), zwolnienia od kosztów sądowych może się domagać osoba fizyczna, która złożyła oświadczenie, że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Do wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych powinno być dołączone oświadczenie obejmujące szczegółowe dane o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania osoby ubiegającej się o zwolnienie od kosztów(...). Słusznie Sąd Okręgowy uznał, że sytuacja materialna i rodzinna wnioskodawcy pozwala na uiszczenie opłaty podstawowej od apelacji w kwocie 30 zł bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla niego i rodziny. Wnioskodawca jak i jego żona, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, otrzymują stałe świadczenia w postaci emerytur. Oprócz bieżących kosztów utrzymania, nie ponoszą innych szczególnych wydatków. Ciążące na żonie wnioskodawcy zobowiązania z tytułu egzekwowanej przez komornika kwoty 2800zł nie może być traktowane priorytetowo, przed obowiązkiem uiszczenia opłaty podstawowej w kwocie 30 złotych od wniesionego środka zaskarżenia (apelacji). Wnioskodawca nie wskazuje na szczególne okoliczności, które uniemożliwiałyby mu uiszczenie tej opłaty. Trafnie Sąd Okręgowy wskazuje, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń koszty sądowe, to jedynie opłata podstawowa od środków zaskarżenia w postaci apelacji, zażalenia, skargi kasacyjnej i skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Oznacza to, że wnioskodawca planując wydatki powinien uwzględnić także konieczność posiadania środków na ponoszenie tych opłat. Planowanie wydatków bez uwzględnienia obowiązku wniesienia opłaty jest naruszeniem równoważności w traktowaniu swoich powinności finansowych, a strona która realizuje swoje zobowiązania w taki sposób, że wyzbywa się zdolności do zapłaty kosztów sądowych preferencyjnie traktując inne zobowiązania nie może skutecznie podnosić, że nie jest w stanie ponieść tych kosztów bez uszczerbku dla niej samej i jej rodziny.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd Apelacyjny podzielił stanowisko Sądu I instancji, że koszty sądowe, które sprowadzają się w istocie do opłaty podstawowej od apelacji ( 30 zł) i stanowią niewielki procent miesięcznych wydatków wnioskodawcy w stosunku do uzyskiwanych dochodów, winny być przez niego uiszczone.

Z powyższych względów, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc orzeczono , jak w sentencji.