Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 30 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XI Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Wojciech Wojnar

Protokolant: Agnieszka Peregudów

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2016 r. we W.

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o.

przeciwko K. M.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanej kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 maja 2012 r. (...) sp. z o.o. (poprzednik prawny (...) Sp. z o.o.) zawarła z W. Z., K. M. i H. D. umowę o przyłączenie do sieci gazowej, której przedmiotem było przyłączenie do sieci gazowej D. wewnętrznej instalacji gazowej kontrahentów.

W § 2 ust. 2 strony postanowiły, że klient (W. Z., K. M. i H. D.) zobowiązany jest do zapłaty na rzecz D. „opłaty za przyłączenie do sieci gazowej (…). Opłata za przyłączenie wynosi 6535,72 zł (...)”.

(dowód: - umowa o przyłączenie z załącznikami, k. 13-18)

W 2013 r. K. M. otrzymała telefon, informujący, że został do niej wysłany aneks,
w myśl którego opłata za przyłączenie do sieci gazowej zostanie obniżona.

W dniu 8 lipca 2013 r. (...) sp. z o.o. (następca prawny (...) sp. z o.o.) zawarła
z W. Z., K. M. i H. D. aneks nr do umowy z dnia 28 maja 2012 r., zgodnie z którym § 2 ust. 2 umowy otrzymał następujące brzmienie „2. Klient jest zobowiązany do zapłaty na rzecz Operatora (tj. (...) sp. z o.o. - dop. Sądu) opłaty za przyłączenie do sieci gazowej (…). Opłata za przyłączenie wynosi 2009,73 zł (…), w tym opłata netto 1633,93 zł (...)”.

(dowód: - aneks nr (...), k. 39;

- przesłuchanie pozwanej, protokół rozprawy z dnia 23.11.2016 r.)

W dniu 16 stycznia 2015 r. strony umowy podpisały protokół odbioru końcowego przyłącza.

(dowód: - pisma (...) sp. z o.o., k. 19-20;

- protokół, k. 21-23)

W dniu 20 stycznia 2015 r. (...) sp. z o.o. (następca prawny (...) sp. z o.o. i (...) sp. z o.o.) sporządziła adresowane do K. M. rozliczenie końcowe umowy przyłączeniowej, w którym wskazano, że opłata ryczałtowa za budowę odcinka sieci służącego do przyłączania długości do 15 m wyniosła 1633,93 zł netto (2009,73 zł brutto).

W tym samym dniu (...) sp. z o.o. wystawiła fakturę VAT na kwotę 2009,73 zł płatną do dnia 3 lutego 2015 r., wskazując jako nabywcę K. M..

(dowód: - rozliczenie końcowe, k.27;

- faktura VAT, k. 28)

W lutym 2015 r. K. M. otrzymała od (...) sp. z o.o. oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli zawartego w aneksie w zakresie ustalonej opłaty za przyłączenie do sieci gazowej.

(bezsporne, a nadto dowód:

- przesłuchanie pozwanej, protokół rozprawy z dnia 23.11.2016 r.)

Pismem z dnia 17 lutego 2015 r. (...) sp. z o.o. wezwała K. M. do zapłaty zaległej kwoty 2009,73 zł oraz odsetek naliczonych od tej kwoty.

Tytułem opłaty K. M. wpłaciła (...) sp. z o.o. w dniu 20 lutego 2015 r. kwotę 630 zł.

(bezsporne, a nadto dowód:

- wezwanie do zapłaty z 17.02.2015 r., k. 29)

W dniu 23 lutego 2013 r. W. Z. przelał na rachunek (...) sp. z o.o. wskazany w fakturze z dnia 20 stycznia 2015 r. kwotę 755 zł tytułem rozliczenia umowy o przyłączeniowej.

W dniu 27 lutego 2013 r. H. D. na poczet opłaty za przyłączenie wpłaciła (...) sp. z o.o. kwotę 630 zł.

(dowód: - potwierdzenia przelewów, k. 63-64)

Pismem z dnia 10 marca 2015 r. (...) sp. z o.o. wezwała K. M. do zapłaty kwoty 1379,73 zł oraz odsetek ustawowych w wysokości 13,34 zł.

W odpowiedzi na wezwanie W. Z., K. M. i H. D. poinformowały (...) sp. z o.o., że w związku z treścią aneksu żądanie opłaty wyższej od kwoty 2009,73 zł jest bezpodstawne.

(dowód: - wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 30-32;

- korespondencja stron, k. 24-26)

Powyższe ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie we wszystkich przeprowadzonych dowodach,
które zostały powołane przy ustalaniu podstawy faktycznej rozstrzygnięcia. Przeprowadzając postępowanie dowodowe Sąd oddalił wnioski powodowej spółki o dopuszczenie dowodu z pisma z dnia 9 lutego 2015 r., albowiem pismo to zostało przedłożone w formie niepodpisanego faksu niepotwierdzonego za zgodność
z oryginałem. Sąd oddalił również wniosek tej strony o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka I. P., albowiem był on spóźniony. Doręczając odpis sprzeciwu pozwanej od nakazu zapłaty, Sąd zobowiązał powoda do złożenia w terminie 7 dni odpowiedzi na sprzeciw i do przytoczenia wszystkich okoliczności faktycznych i złożenia wniosków dowodowych pod rygorem utraty prawa ich powoływania
w toku dalszego postępowania. Zobowiązanie to pełnomocnik powoda otrzymał w dniu 29 sierpnia 2016 r., ale w odpowiedzi na sprzeciw nie podniósł żadnych nowych twierdzeń i nie złożył nowych wniosków dowodowych. Wnioski takie zostały złożone dopiero na rozprawie w dniu 23 listopada 2016 r., ich uwzględnienie, z uwagi na nieobecność świadka na rozprawie, prowadziłaby zatem do przewlekłości. Sąd oddalił również wnioski pozwanej o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków W. Z., J. Z. i H. D., albowiem w świetle treści umowy, aneksu i potwierdzeń zapłaty przez nich kwot na poczet opłaty przyłączeniowej dowody te nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy – okoliczności nimi dowodzone zostały wykazane wskazanymi dowodami z dokumentów.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Żądanie strony powodowej znajduje swoją podstawę prawną w brzmieniu art. 7 ust. 8 – 8c ustawy
z dnia 10 kwietnia 2007 r. Prawo energetyczne. Zgodnie art. 7 ust. 8 pkt 2 p.e. za przyłączenie do sieci pobiera się opłatę ustaloną na podstawie następujących zasad:

1) za przyłączenie do sieci przesyłowej, sieci dystrybucyjnej gazowej wysokich ciśnień oraz do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV i nie wyższym niż 110 kV, z wyłączeniem przyłączenia źródeł i sieci, opłatę ustala się na podstawie jednej czwartej rzeczywistych nakładów poniesionych na realizację przyłączenia;

2)za przyłączenie do sieci dystrybucyjnej gazowej innej niż wymieniona w pkt 1, sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 kV oraz sieci ciepłowniczej, z wyłączeniem przyłączenia źródeł i sieci, opłatę ustala się w oparciu o stawki opłat zawarte w taryfie, kalkulowane na podstawie jednej czwartej średniorocznych nakładów inwestycyjnych na budowę odcinków sieci służących do przyłączania tych podmiotów, określonych w planie rozwoju, o którym mowa w art. 16; stawki te mogą być kalkulowane w odniesieniu do wielkości mocy przyłączeniowej, jednostki długości odcinka sieci służącego do przyłączenia lub rodzaju tego odcinka.

W niniejszej sprawie bezsporne były niemal wszystkie okoliczności faktyczne. Poza sporem było zatem, że w dniu 28 maja 2012 r. poprzednik prawny powódki zawarł z W. Z., H. D. oraz pozwaną umowę o przyłączenie do sieci gazowej, której przedmiotem było przyłączenie do sieci gazowej D. wewnętrznej instalacji gazowej kontrahentów. Nie budziło też wątpliwości, że pozwana oraz W. Z. i H. D.) zobowiązali są do zapłaty na rzecz (...) sp. z o.o. opłaty za przyłączenie do sieci gazowej w wysokości 6535,72 zł. W 2013 r. pozwana otrzymała telefon, informujący, że został do niej wysłany aneks, w myśl którego opłata za przyłączenie do sieci gazowej zostanie obniżona. W dniu 8 lipca 2013 r. (...) sp. z o.o. (następca prawny D. sp.
z o.o.) zawarła z W. Z., K. M. i H. D. aneks nr do umowy z dnia 28 maja 2012 r., zgodnie z którym ust. 2 w § 2 umowy otrzymał następujące brzmienie „2. Klient jest zobowiązany do zapłaty na rzecz Operatora (tj. (...) sp. z o.o. - dop. Sądu) opłaty za przyłączenie do sieci gazowej (…). Opłata za przyłączenie wynosi 2009,73 zł (…), w tym opłata netto 1633,93 zł (...)”. Bezsporne było też, że w lutym 2015 r. strona powodowa złożyła pozwanej oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych błędnego oświadczenia woli zawartego w ww. aneksie w zakresie ustalonej wysokości opłaty. Nadto, w świetle przeprowadzonych dowodów i twierdzeń stron niewątpliwe jest, że na poczet opłaty za przyłączenie pozwana wpłaciła 630 zł, a jej sąsiedzi (strony tej samej umowy) łącznie kwotę 1385 zł.Spór stron dotyczył istnienia roszczenia i skuteczności złożonego przez stronę powodową oświadczenia
o uchyleniu się od skutków prawnych „błędnego” oświadczenia woli.

Odnosząc się do kwestii spornych wskazać należy, że w świetle przeprowadzonych dowodów nie budzi wątpliwości, że pozwana, W. Z. i H. D. na rzecz strony powodowej powinni łącznie uiścić opłatę za przyłączenie w wysokości 2009,73 zł. Wynika to z jednoznacznego brzmienia umowy o przyłączenie i aneksu do tej umowy. Okoliczność tę potwierdziła również strona powodowa w odpowiedzi na sprzeciw, w którym wskazała, że domaga się wyłącznie zapłaty kwoty wynikającej z aneksu do umowy o przyłączenie. W piśmie tym strona ta podkreśliła również, że pozwana, W. Z. i H. D. ponoszą odpowiedzialność solidarną za zapłatę tej kwoty, co oznacza, że powinni oni łącznie zapłacić ww. sumę. Bezsporne twierdzenia stron w tym zakresie oraz potwierdzenia zapłaty dowodzą także, że pozwana, W. Z. i H. D. zapłacili na rzecz powodowej spółki łącznie kwotę 2015 zł (pozwana i H. D. po 630 zł każda, a W. Z. – 755 zł) tytułem opłaty za przyłączenie. Oznacza to, że dochodzone roszczenie nie istnieje. W. ono wskutek spełnienia.

Wniosku tego nie podważają podniesione na rozprawie przez powoda twierdzenia o uchyleniu się od skutków prawnych „wadliwego” oświadczenia zawartego w aneksie. Przede wszystkim, twierdzenia te są spóźnione (art. 207 § 3 k.p.c.), nie zostały one bowiem powołane ani w pozwie, ani w odpowiedzi na sprzeciw. Nadto, oświadczenie woli o uchyleniu się od skutków prawnych „wadliwego” oświadczenia woli zawartego w sprzeciwie było nieskuteczne.

Otóż, w myśl art. 84 § 1 zd. 2 k.c. jeżeli oświadczenie woli było złożone innej osobie, uchylenie się od jego skutków prawnych dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy błąd został wywołany przez tę osobę, chociażby bez jej winy, albo gdy wiedziała ona o błędzie lub mogła z łatwością błąd zauważyć. Ciężar dowodu wskazanych w tym przepisie okoliczności spoczywał przy tym na stronie powodowej (art. 6 k.c., art. 232 k.p.c.), ale strona ta nie zaoferowała w tym zakresie żadnych wniosków dowodowych. Nie wykazała ona zatem, ani że błąd został wywołany przez pozwaną, ani że pozwana o błędzie wiedziała lub mogła go
z łatwością zauważyć. Tymczasem, zgromadzony materiał dowodowy, w tym dowód z przesłuchania pozwanej prowadzi do wniosku, że zawarcie aneksu i to o określonej (obecnie kwestionowanej) treści zaoferowała pozwanej strona powodowa (a dokładnie poprzednik prawny strony powodowej). Nadto, nie miała ona świadomości, że strona powodowa działała w błędzie. Przeciwnie, podpisała aneks, albowiem zaufała profesjonalizmowi kontrahenta, który ten aneks przygotował.

Tym samym, na podstawie powołanych przepisów, wobec nieudowodnienia przez stronę powodową, że dochodzone roszczenie istnieje, Sąd w punkcie I tenoru wyroku powództwo oddalił.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w punkcie II wyroku, zasądzając od powoda – jako strony przegrywającej sprawę – koszty postępowania w łącznej wysokości 617 zł, obejmujące koszt ustanowienia pełnomocnika w wysokości 600 zł, co ustalono na podstawie § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat z opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu i opłatę skarbową od pełnomocnictwa.