Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Czaplińska

Protokolant: Anita Grunt

przy udziale Prokuratora Magdaleny Standerskiej

po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2017 roku sprawy

R. S., syna W. i K. z domu Ważnej,

urodzonego dnia (...) w W.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi P. w W. z dnia 9 stycznia 2012 roku w sprawie o sygn. akt IV K 1035/09 za czyn z art. 280 § 1 k. k. popełniony w dniu 22 sierpnia 2009 roku na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 (trzech) lat tytułem próby; postanowieniem z dnia 27 marca 2013 r. zarządzono wykonanie warunków zawieszonej kary; kara ta została odbyta w całości;

2.  Sądu Rejonowego dla Warszawy - Żoliborza w W. z dnia 17października 2012 roku. w sprawie o sygn. akt IV K 635 /12 za przestępstwo z art. 288 § 1 k. k. popełnione w dniu 11 lipca 2012 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 (trzech) lat tytułem próby; postanowieniem z dnia 20 stycznia 2014 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności i dokonano jej kontrawencjonalizacji do kary 30 dni aresztu;

3.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie o sygn. akt III K 1052/12 za czyn z art. 158 § 1 i 2 k. k. popełniony w dniu 10 lipca 2012 na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

4.  Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w W. z dnia 13 sierpnia 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 130/13 za przestępstwo z art. 222 § 1 k. k.. w zb. z art. 226 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. popełnione w dniu 10 lutego 2013 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 (trzech)lat tytułem próby oraz karę grzywny w wymiarze 30 (trzydziestu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

5.  Sądu Rejonowego dla Warszawy - Żoliborza w W. z dnia 21 października 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 530/12 za przestępstwo z art. 190 § 1 k. k. popełnione w dniu 17 czerwca 2012 roku na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

6.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi P. w W. z dnia 18 grudnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 1232/13 ( wyrok ten uprawomocnił się dnia 29 września 2015 roku) za przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. popełnione w dniu 12 marca 2013 roku na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres5 (pięciu) lat tytułem próby;

7.  Sądu Rejonowego Gdańsk –Południe w Gdańsku z dnia 17 kwietnia 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1546/14 za przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. popełnione w dniu 17 kwietnia 2013 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

o r z e k a:

I.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k. k., art. 85 a k. k., art. 86 § 1 k. k., art. 89 § 1b k. k. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach: Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi –Południe w Warszawie z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt III K 1052/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w W. z dnia 13 sierpnia 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 130/13, Sądu Rejonowego dla Warszawy- Żoliborza w W. z dnia 21 października 2013roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 530/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 18 grudnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 1232/13 oraz Sądu Rejonowego Gdańsk - Południe w Gdańsku z dnia 17 kwietnia 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1546/14 i jako karę łączną wymierza skazanemu R. S. karę 4 (czterech) lat i 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 572 k. p. k. w zw. z art. 85 § 2 k. k. a contrario umarza postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie dotyczącym kar orzeczonych wyrokami wydanymi w sprawach IV K 1035/09 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie oraz IV K 635/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy - Żoliborza w W.;

III.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie I. sentencji wyroku zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 1052/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie od dnia 31 lipca 2012 roku do dnia 8 stycznia 2013 roku, w sprawie IV K 530/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza od dnia 17 czerwca 2012 roku do dnia 18 czerwca 2012 roku oraz w sprawie IV K 200/14 Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w W. od dnia 24 września 2015 roku do dnia 23 marca 2017 roku, przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

IV.  w pozostałym zakresie orzeczenia zawarte w wyrokach ulegających połączeniu podlegają odrębnemu wykonaniu;

V.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r., nr 123, poz. 1058 z późniejszymi zmianami) oraz § 11 ust. 5, § 17 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. T. J. kwotę 295,20 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

VI.  na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, które przejmuje na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 949/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

R. S. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy - Pragi P. w W. z dnia 9 stycznia 2012 roku w sprawie o sygn. akt IV K 1035/09 za czyn z art. 280 § 1 k. k. popełniony w dniu 22 sierpnia 2009 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby; postanowieniem z dnia 27 marca 2013 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary; kara ta została odbyta w całości.

Dowód: odpis wyroku w sprawie IV K 1035/09 SR dla Warszawy – Pragi P. w W. - k. 144; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 117 - 122; dane o karalności - k. 6 – 8, 111- 113

R. S. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy - Żoliborza w W. z dnia 17października 2012 roku. w sprawie o sygn. akt IV K 635 /12 za przestępstwo z art. 288 § 1 k. k. popełnione w dniu 11 lipca 2012 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby; postanowieniem z dnia 20 stycznia 2014 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności i dokonano jej kontrawencjonalizacji do kary 30 dni aresztu.

Dowód: odpis wyroku w sprawie IV K 635/12 SR dla Warszawy- Ż. w W. - k. 132 - 133; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 117 - 122; dane o karalności - k. 6 – 8, 111- 113

R. S. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie o sygn. akt III K 1052/12 za czyn z art. 158 § 1 i 2 k. k. popełniony w dniu 10 lipca 2012 na karę 3 lat pozbawienia wolności.

Dowód: odpis wyroku w sprawie III K 1052/12 SR dla Warszawy – Pragi P. w W. - k. 138 - 139; odpis wyroku w sprawie VI Ka 665/13 SO Warszawa – Praga w Warszawie – k. 140; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 117 - 122; dane o karalności - k. 6 – 8, 111- 113

R. S. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w W. z dnia 13 sierpnia 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 130/13 za przestępstwo z art. 222 § 1 k. k. w zb. z art. 226 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. popełnione w dniu 10 lutego 2013 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby oraz karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych po 10 złotych każda.

Dowód: odpis wyroku w sprawie IV K 130/13 SR dla Warszawy – Ż. w W. - k. 141 -142 ; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 117 - 122; dane o karalności - k. 6 – 8, 111- 113

R. S. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy - Żoliborza w W. z dnia 21 października 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 530/12 za przestępstwo z art. 190 § 1 k. k. popełnione w dniu 17 czerwca 2012 roku na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Dowód: odpis wyroku w sprawie IV K 530/12 SR dla Warszawy – Ż. w W. – k. 134; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 117 - 122; dane o karalności - k. 6 – 8, 111- 113

R. S. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy - Pragi P. w W. z dnia 18 grudnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 1232/13 ( wyrok ten uprawomocnił się dnia 29 września 2015 roku) za przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. popełnione w dniu 12 marca 2013 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat tytułem próby.

Dowód: odpis wyroku w sprawie IV K 1232/13 SR dla Warszawy – Pragi P. w W. – k. 146 - 150; odpis wyroku w sprawie VI Ka 744 /15 SO Warszawa –Praga w Warszawie - k. 151 – 152; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 117 - 122; dane o karalności - k. 6 – 8, 111- 113

R. S. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk –Południe w Gdańsku z dnia 17 kwietnia 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1546/14 za przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. popełnione w dniu 17 kwietnia 2013 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności.

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 1546/14 SR Gdańsk – Południe w Gdańsku – k. 19 - 26; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 117 - 122; dane o karalności - k. 6 – 8, 111- 113

Z aktualnej opinii o skazanym z Aresztu Śledczego W. – S. wynika, że jego zachowanie w warunkach izolacji penitencjarnej można ocenić jako przeciętne. Był nagradzany m. in. za zaangażowanie w prace na rzecz oddziału mieszkalnego oraz zajęcia kulturalno –oświatowe, jak również był karany dyscyplinarnie m. in. za nielegalne kontakty oraz wniesienie pieniędzy na oddział mieszkalny. Skazany właściwie wywiązuje się z obowiązków wynikających z regulaminu organizacyjno – porządkowego wykonywania kary pozbawienia wolności i porządku wewnętrznego, zgodnie funkcjonuje w gronie współosadzonych. Nie jest osobą konfliktową, nie przejawia tendencji do zachowań agresywnych. W stosunku do funkcjonariuszy prezentuje postawę regulaminową. Nie deklaruje udziału w podkulturze przestępczej, nie zachodziła konieczność stosowania wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym. W warunkach izolacji penitencjarnej ukończył program readaptacji społecznej z zakresu niwelowania zachowań agresywnych.

Dowód: opinia o skazanym – k. 114 – 116

Skazany R. S. był uprzednio siedmiokrotnie karany przez Sąd.

Dowód: dane o karalności – k. 6- 8 , 111 – 113

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, które zostały ujawnione w toku rozprawy, w szczególności w postaci odpisów wyroków, opinii o skazanym, informacji o pobytach i orzeczeniach oraz danych o karalności.

Sąd dał wiarę tym dokumentom uznając, że nie budzą one wątpliwości co do rzetelności i autentyczności zgromadzonych w nich informacji. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby, a żadna ze stron nie kwestionowała ich wiarygodności. Dokumenty ujawnione w toku rozprawy łączą się w spójną i logiczną całość i w ocenie Sądu, pozwalają odtworzyć stan faktyczny niezbędny do rozstrzygnięcia w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że wydając wyrok łączny w niniejszej sprawie, Sąd – mając na uwadze dyspozycję art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. – o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw oraz treść art. 4 § 1 k. k. – obowiązany był rozważyć, które z przepisów o karze łącznej (tj. w brzmieniu sprzed nowelizacji, tj. czyli obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. czy też w brzmieniu znowelizowanym, obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r.) będą korzystniejsze dla skazanego (wobec faktu, iż wyrok wydany w sprawie IV K 1232/13 SR dla Warszawy - Pragi P. w W. uprawomocnił się dnia 29 września 2015 r., tj. już po dacie wejścia w życie powyższej ustawy). Zauważyć także należy, że stan faktyczny w niniejszej sprawie uległ zmianie w stosunku do stanu faktycznego ustalonego przez Sąd wydający poprzedni, uchylony wyrok łączny z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt II K 1146/15 (k. 40 - 41), albowiem Sąd nie uwzględnił wówczas wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie wydanego w sprawie IV K 1232/14 (który to wyrok był już wówczas prawomocny, ale nie figurował jeszcze w danych o karalności skazanego).

W ocenie Sądu, korzystniejsze dla skazanego są obecnie obowiązujące przepisy o karze łącznej, albowiem w aktualnym stanie prawnym obowiązuje przepis art. 89 § 1 b k. k. ( zgodnie z którym miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.), która to regulacja jest również niewątpliwie korzystniejsza dla skazanego, wobec którego w sprawach: IV K 130/13 SR dla Warszawy – Ż. w W. i IV K 1232/13 SR dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie orzeczono kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania (i nie zarządzono do tej pory ich wykonania). Jednocześnie, mając na uwadze daty popełnienia czynów objętych wskazanymi powyżej wyrokami, zauważyć należy, że czyny te zostały popełnione po dniu 8 czerwca 2010 r., tj. po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 5 listopada 2009 r., którą to ustawą dodany został przepis art. 89 § 1a k. k., pozwalający również na gruncie poprzednio obowiązujących przepisów o karze łącznej, na połączenie kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania i orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Wobec powyższego, zgodnie z dyspozycją art. 4 § 1 k. k., Sąd wydając wyrok łączny w niniejszej sprawie opierał się o przepisy o karze łącznej obowiązujące od dnia 1 lipca 2015 roku, jako korzystniejsze dla skazanego z uwagi na brzmienie art. 89 § 1 b k. k.

Mając na uwadze aktualne brzmienie art. 85 § 1 k. k. (w myśl którego, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną), Sąd uznał że w stosunku do skazanego R. S. zachodzą przesłanki do połączenia kar pozbawienia orzeczonych wyrokami wydanymi w sprawach: Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt III K 1052/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w W. z dnia 13 sierpnia 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 130/13, Sądu Rejonowego dla Warszawy - Żoliborza w W. z dnia 21 października 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 530/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 18 grudnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 1232/13 oraz Sądu Rejonowego Gdańsk - Południe w Gdańsku z dnia 17 kwietnia 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1546/14 (punkt I. sentencji wyroku łącznego).

Kwestią podlegającą rozważeniu i decydującą o możliwości połączenia kar było ustalenie, czy kary wymierzone za przestępstwa przypisane skazanemu, a objęte wyrokami podlegającymi łączeniu, są karami tego samego rodzaju. W wyrokach wymienionych w punkcie I. sentencji R. S. skazany został na kary pozbawienia wolności, które - zgodnie z dyspozycją art. 87 § 1 k. k. - podlegają łączeniu. Ponadto Sąd miał na uwadze, że wyrokami wydanymi w sprawach IV K 130/13 SR dla Warszawy – Ż. w W. i IV K 1232/13 SR dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie wobec skazanego orzeczono kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, dlatego też łącząc te kary przyjął, że – zgodnie z art. 89 § 1b k. k. – miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

W punkcie I. sentencji wyroku łącznego Sąd połączył kary pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach wydanych w sprawach: Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt III K 1052/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w W. z dnia 13 sierpnia 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 130/13, Sądu Rejonowego dla Warszawy - Żoliborza w W. z dnia 21 października 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 530/12, Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 18 grudnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt IV K 1232/13 oraz Sądu Rejonowego Gdańsk - Południe w Gdańsku z dnia 17 kwietnia 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1546/14 i jako karę łączną wymierzył R. S. karę 4 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając karę łączną Sąd nie rozważa ponownie kwestii społecznej szkodliwości czynów, za które zostały orzeczone kary ani też stopnia zawinienia przy popełnieniu wyżej wymienionych czynów. Sąd, zgodnie z art. 85 a k. k., winien mieć na uwadze prewencję indywidualną wobec oskarżonego – w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego – skazanego, jak też względy prewencji generalnej. Ponadto Sąd winien rozważyć kwestię czy przestępstwa, za które zostały orzeczone kary jednostkowe są jedno- czy też różnorodzajowe, czy zostały popełnione w krótkich czy też znacznych odstępach czasu. Przestępstwa objęte wyrokami wskazanymi w punkcie I. sentencji wyroku łącznego są przestępstwami różnorodzajowymi, wymierzonymi przeciwko różnym dobrom prawnym (przeciwko życiu i zdrowiu, przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samo rządu terytorialnego, przeciwko wolności oraz przeciwko mieniu), co przemawia za celowością zastosowania przy łączeniu kar jednostkowych w przeważającej mierze zasady kumulacji, popełnione natomiast zostały na przestrzeni stosunkowo krótkiego okresu czasu (tj. od 17 czerwca 2012 roku do 17 kwietnia 2013 roku), co z kolei przemawia za zastosowaniem zasady absorpcji.

Nie ulega również wątpliwości, iż względy prewencji zarówno generalnej, jak i indywidualnej nakazują zastosowanie wobec skazanego przynajmniej częściowej kumulacji kar. R. S., mimo młodego wieku, był już siedmiokrotnie karany przez sąd. Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 12 lipca 2000 r.: „ decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej Popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie, biorąc pod uwagę negatywną co do sprawcy przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw” (II AKa 171/00, OSA 2001/2/5).

Sąd miał także na uwadze fakt, iż popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest zasadniczo okolicznością obciążającą i w związku z tym kara łączna nie może stanowić niczym nie uzasadnionej premii dla skazanego płynącej jedynie z faktu popełnienia większej liczby przestępstw ( „Kodeks karny-komentarz” pod red. A. Wąska, Gdańsk 2000, t. II, s. 261-263). A za taką właśnie premię należałoby uznać wymierzenie skazanemu kary łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że w badanym przypadku brak jest podstaw do całkowitego zastosowania zasady absorpcji kar jednostkowych. Należy bowiem mieć na uwadze, że R. S. wielokrotnie popełnił przestępstwa. Zachowanie skazanego wskazuje na jego niepoprawność. Uprzednie skazania nie powstrzymały go przed ponownym naruszeniem porządku prawnego. Z tych przyczyn, w ocenie Sądu, przyznanie prymatu zasadzie absorpcji przyczyniłoby się do wzbudzenia u skazanego poczucia bezkarności. Sąd miał na względzie także treść opinii o skazanym z Aresztu Śledczego W. –S..

Sąd Najwyższy niejednokrotnie podkreślał, iż stosowanie jednej z wyżej wymienionych zasad, absorpcji czy też kumulacji w pełnym zakresie z wyłączeniem zasady przeciwnej, winno mieć miejsce jedynie wyjątkowo. Podzielając ten pogląd, Sąd wymierzył karę łączną pozbawienia wolności przy zastosowaniu zarówno zasady absorpcji, jak i kumulacji.

Z tych przyczyn Sąd uznał, że kara łączna we wskazanym powyżej wymiarze będzie w należyty sposób oddziaływać prewencyjnie na skazanego.

W punkcie II. sentencji wyroku Sąd na podstawie art. 572 k. p. k. w zw. z art. 85 § 2 k. k. a contrario umarza postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie dotyczącym kar orzeczonych wyrokami wydanymi w sprawach IV K 1035/09 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie (albowiem kara ta została odbyta w całości) oraz IV K 635/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy - Żoliborza w W. (albowiem czyn objęty tym wyrokiem stanowi obecnie wykroczenie i dokonano kontrawencjonalizacji kary).

Co do pozostałych rozstrzygnięć zawartych w wyrokach podlegających łączeniu, Sąd ustalił, że podlegają one odrębnemu wykonaniu.

W punkcie III. sentencji wyroku Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności odpowiednie okresy rzeczywistego pozbawienia wolności.

Sąd orzekł w przedmiocie kosztów obrony z urzędu oraz zwolnił skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem o wydanie wyroku łącznego, uznając, że nie jest on w stanie ich ponieść.