Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1284/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 kwietnia 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2017 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania W. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 2 października 2015 r. Nr (...)

w sprawie W. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I. zmienia zaskarżoną decyzję i ustala W. A. prawo do emerytury od dnia 30 września 2015 r.,

II. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz W. A. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn.akt IVU 1284/15

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 02.10.2015r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu W. A. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem posiadania 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych i 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Organ rentowy nie zaliczył okresu pracy w gospodarstwie rolnym ojca od 01.07.1971r. do 01.04.1974r., oraz okresu pracy w szczególnych warunkach od 02.05.1979r. do 28.01.1998r., Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony W. A. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż spornym okresie pracował w gospodarstwie rolnym. Pracował również ponad 15 lat w szczególnych warunkach wykonując instalacje odgromowe na wysokości.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych i nie wykazał 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze..

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony W. A. urodzony dnia (...) złożył w dniu 10.09.2015r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy W. A. w rozmiarze 24 lata, 8 miesięcy i 1 dzień okresów składkowych i nieskładkowych. Nie uznał żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze..

Jak wynika z materiału dowodowego zebranego w sprawie, ubezpieczony w okresie od ukończenia 16 roku życia pracował w okresie wakacji w gospodarstwie rolnym ojca położonym w miejscowości S.. W tym czasie uczył się w szkole zawodowej w W.. Do szkoły dojeżdżał autobusem. Szkoła znajdowała się w odległości 15 km od miejsca jego zamieszkania. Dojazd zajmował 35 minut. Szkoły nie ukończył i od października 1973r. do 2 kwietnia 1974r. w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w gospodarstwie rolnym ojca wykonując prace rolnicze. W okresie wakacji i po zakończeniu nauki cały ciężar pracy w gospodarstwie spoczywał na ubezpieczonym. Matka ubezpieczonego zmarła, kiedy on miał 8 lat, a ojciec pracował poza rolnictwem jako kierowca. W okresie nauki pracował na gospodarstwie po powrocie ze szkoły przez co najmniej 4 godziny dziennie. Ubezpieczony wykonywał wszystkie prace rolnicze takie jak pielenie buraków, ziemniaków, sianokosy prace żniwne, kopanie ziemniaków, omłoty, karmienie zwierząt gospodarskich. Prace te zajmowały mu od 5 do 12 godzin w ciągu doby. W dniu 02.04.1974r. ubezpieczony podjął pracę w (...) Zakładach Radiowych jako monter podzespołów. Pracował tam do 30.09.1979r. w dniu 02.05.1979r podjął pracę w Przedsiębiorstwie Handlowo – (...) S.A. obecnie (...) Sp. z o.o. Sp.k. Jego praca polegała na instalowaniu i konserwacji czujników przeciwpożarowych. Czujniki zawierały izotopy plutonu przez co ubezpieczony narażony był na promieniowanie jonizujące. Pracował w strefie zagrożenia. Pracę tę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres ponad 15 lat

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k. 101-102), zeznania świadków: S. A. (k. 27v), M. B. (k.28), R. J. (k.28), H. R. (k.28v), A. W. (k28v), S. M. (k.50v), J. K. (k.50v), akt osobowych, opinii biegłego (k.60-79) dokumentów (k.57-59), akt ZUS.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego W. A. spełnił powyższe warunki. Udowodnił ponad 25 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresie od dnia 30.09.1971r. do 01.05.1974r., pracował w gospodarstwie rolnym rodziców. Zeznania powoda potwierdzili świadkowie: S. A. (k. 27v), S. M. (k.50v), J. K. (k.50v), którzy byli sąsiadami i na co dzień widzieli jak ubezpieczony pracował w gospodarstwie rolnym. Sąd uznał ich zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach, w szczególności w zaświadczeniu o zameldowaniu (k. 15 a.r.), zaświadczeniu o istnieniu gospodarstwa (k. 13 a.r.). Zgodnie z art. 10 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe:

1)okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,

2)przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3)przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,

jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

W judykaturze wykształcił się pogląd, iż o uwzględnieniu przy ustalaniu prawa do świadczeń emerytalno-rentowych okresów pracy w gospodarstwie rolnym sprzed objęcia rolników obowiązkiem opłacania składki na rolnicze ubezpieczenie społeczne domowników (tj. przed dniem 1 stycznia 1983 r.) przesądza wystąpienie dwóch okoliczności:

1) wykonywanie czynności rolniczych powinno odbywać się zgodnie z warunkami określonymi w definicji legalnej "domownika" z art. 6 pkt 2 ustawy o u.s.r. oraz

2) czynności te muszą być wykonywane w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy, tj. minimum 4 godziny dziennie.

Z art. 6 pkt 2 ustawy o u.s.r., wynika, że pojęcie domownika przysługuje osobie bliskiej rolnikowi, która ukończyła 16 lat, pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa albo w bliskim sąsiedztwie oraz stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym i nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy. Z wiarygodnych zeznań ubezpieczonego i świadków wynika, ze W. A. w okresie od ukończenia 16 roku życia w spornych okresach spełniał te kryteria. Sąd Okręgowy podziela wykładnię Sądu Najwyższego zawartą w wyroku z dnia 03.06.2014r. sygn.. akt III UK 180/13 zgodnie z którą jeżeli praca w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16. roku życia świadczona była przed dniem 1 stycznia 1983 r. w wymiarze przekraczającym połowę pełnego wymiaru czasu pracy, to przy ustalaniu prawa do emerytury uwzględnia się ten okres, także gdy przypadał on w czasie wakacji szkolnych (art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. a u.e.r.f.u.s.). Należy przy tym zaznaczyć, że praca S. O. nie była tylko doraźną pomocą wykonywaną zwyczajowo przez dzieci osób zamieszkałych na terenach wiejskich. Świadczą o tym takie fakty jak stałość tej pracy, wykonywanej codziennie niezależnie od pory dnia i pogody, długość dniówki roboczej przekraczającej 4 godziny w ciągu doby, a w okresach od października 1973r. 8 godzin, niezbędność tej pracy do prawidłowego funkcjonowania gospodarstwa. Ubezpieczony nie miał matki, a ojciec pracował poza rolnictwem. Zatem staż ubezpieczeniowy S. O. po doliczeniu okresu pracy w gospodarstwie rolnym wynosi ponad 25 lat.

W ocenie Sądu Okręgowego W. A. udowodnił ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonej, że w okresie od dnia 02.05.1979r. do 28.01.1998r stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako monter instalacji odgromowej, a od 17.05.1982r. jako konserwator sygnalizacji pożaru. Na tym ostatnim stanowisku pracował w strefie zagrożenia promieniowaniem jonizującym. Zeznania ubezpieczonej potwierdzili świadkowie: M. B. (k.28), R. J. (k.28), H. R. (k.28v), A. W. (k.28v),. Sąd uznał ich zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach, w szczególności w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach, umowach i angażach znajdujących się w aktach osobowych i aktach ZUS. Sąd podzielił opinię biegłego A. F., że stanowisko na jakim pracował ubezpieczony znajdowało się w strefie zagrożenia, gdzie występowało promieniowanie jonizujące.

Prace, które wykonywał ubezpieczony wymienione są w załączniku A dział XIV pkt. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) W sumie okresy pracy w szczególnych warunkach udowodnione w trakcie procesu wynoszą ponad 15 lat. Ubezpieczony nabył więc prawo do emerytury.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 14par.2 kpc orzekł jak w wyroku. O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 98 kpc.