Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 1214/13

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16.10.2013 r.

Sąd Okręgowy / Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Świdnicy

Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący-Sędzia : SSO Joanna Sawicz

Protokolant :st. sekretarz sądowy Gabriela Zaborowska

przy udziale - - -

po rozpoznaniu w dniu 16.10.2013 r. w Świdnicy

sprawy R. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o wyrównanie świadczenia i odsetki

na skutek odwołania R. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 28.06.2013 r. Nr (...)

I.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.z dnia 28.06.2013 r. znak: (...)w ten sposób, iż nakazuje stronie pozwanej dokonać wypłaty wyrównania wynikającego z przeliczenia wysokości emerytury powoda R. M.począwszy od dnia 1 lipca 2012 roku;

II.  wniosek powoda o zapłatę ustawowych odsetek liczonych od kwot wyrównania przekazuje do organu rentowego celem rozpoznania.

VII 1214/13

UZASADNIENIE

R. M. wniósł odwołanie od decyzji z dnia 28.06.2013r. , w której organ rentowy dokonał przeliczenia wysokości jego emerytury na skutek wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 17.04.2013r. Powód podniósł, że nie zgadza się z datą początkową dokonanego przeliczenia emerytury ustalonego od dnia 1.04.2013r. przez stronę pozwaną, bowiem przeliczenie emerytury powinno nastąpić od dnia złożenia wniosku, tj. od lipca 2012 roku. Nadto wnioskodawca w odwołaniu zawarł wniosek o ustalenie prawa do ustawowych odsetek od należnego wyrównania świadczenia.

Strona pozwana Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniosła o oddalenie odwołania, podnosząc, że brak jest podstaw do wypłaty odsetek ustawowych, bowiem organ rentowy wykonał w/w wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy w terminie miesiąca zgodnie z art. 118 i 118a ustawy o emeryturach i rentach.

Nadto w piśmie procesowym z dnia 30.08.2013r. strona pozwana wyjaśniła, że przeliczenia emerytury dokonano od miesiąca wydania wyroku , zgodnie z opinią radcy prawnego z dnia 24.06.2013r.

Sąd ustalił, co następuje:

Wyrokiem z dnia 19.07.2004r. Sąd Okręgowy w Świdnicy przyznał powodowi R. M. prawo do emerytury począwszy od dnia 2.01.2004r., w związku z czym organ rentowy decyzją z dnia 23.09.2004r. ustalił wysokość tego świadczenia.

W dniu 20.07.2013r. powód złożył wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury na podstawie zarobków wybranych z 20 lat z całego okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu według sporządzonego przez niego zestawienia. Do wniosku zostały dołączone dokumenty : świadectwo pracy, umowa o pracę oraz angaże. Decyzją z dnia 20.08.2012r. strona pozwana odmówiła ubezpieczonemu ponownego ustalenia wysokości emerytury.

Na skutek odwołania wniesionego od w/w decyzji, w sprawie sygn. akt VII 1353/12 w trakcie postępowania sądowego , nakazano organowi rentowemu wyliczyć hipotetyczna wysokość emerytury wnioskodawcy przy przyjęciu wskazanej przez niego stawki godzinowej i ośmiogodzinny dzień pracy wykazany w przedstawionych przez ubezpieczonego angażach za lata 1962-1976. W piśmie z dnia 21.02.2013r. organ rentowy podał, że wysokość emerytury wyliczonej w oparciu o w/w dokumenty wynosi 2.144,66 zł.

Na rozprawie w dniu 17.04.2013r. Sąd Okręgowy w Świdnicy przeprowadził dowód jedynie z akt ZUS oraz pisma strony pozwanej z dnia 21.02.2013r. na okoliczność wysokości emerytury i wyrokiem z dnia 17.04.2013r. zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 20.08.2013r. w ten sposób, że zobowiązał organ rentowy do ponownego ustalenia wysokości emerytury powoda przy uwzględnieniu przedłożonych angaży za lata 1962-1976 zgodnie z wyliczeniem stanowiącym załącznik do pisma organu rentowego z dnia 21.02.2013r.

W uzasadnieniu w/w wyroku Sąd wskazał m.in., że bezsporne jest, iż wnioskodawca pracował osiem godzin dziennie , a zatem znając stawkę godzinową zawartą w angażach jaka została dla niego ustalona w poszczególnym okresie „można z łatwością wyliczyć jego miesięczne wynagrodzenie”, co zresztą zostało wyliczone przez organ rentowy – pismo z dnia 21.02.2013r.

Zaskarżoną decyzją z dnia 28.06.2013r. strona pozwana Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. rentowy dokonał przeliczenia wysokości emerytury R. M. w oparciu o wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 17.04.2013r. , począwszy od dnia 1.04.2013r. Natomiast w decyzji tej brak jest jakiegokolwiek rozstrzygnięcia w zakresie ustawowych odsetek

( dowód: akta ZUS, akta sprawy sygn. VIIU 1353/12 )

Sąd zważył , co następuje:

Odwołanie wniesione przez R. M. jest zasadne , natomiast wniosek dotyczący ustawowych odsetek podlega przekazaniu do rozpoznania organowi rentowemu.

W niniejszej sprawie przedmiotem sporu było ustalenie daty początkowej przeliczenia wysokości emerytury w związku z wyrokiem Sąd Okręgowego z dnia 17.04.2013r., który zapadł na skutek odwołania powoda od decyzji z dnia 20.08.2012r.

W myśl art. 477 14 §1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 477 9 §1 k.p.c. Sąd rozpoznający odwołanie od decyzji organu rentowego wydanej w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych , oddala odwołanie, jeżeli nie ma podstaw do jego uwzględnienia lub w razie jego uwzględnienia - zmienia zaskarżoną decyzję w całości lub w części i orzeka co do istoty sprawy.

Zgodnie z tezą reprezentowaną w orzecznictwie, w postępowaniu cywilnym w sprawie z odwołania od decyzji organu rentowego jej treść wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz rozstrzygnięcia Sądu (zob. uzasadnienie postanowienia SN z dnia 13 maja 1999 r., II UZ 52/99, OSNP 2000, nr 15, poz. 601, por. także wyrok SN z dnia 6 września 2000 r., II UKN 685/99, OSNP 2002, nr 5, poz. 121; wyrok SN z dnia 2 października 2008 r., I UK 88/08, OSNP 2010, nr 7-8, poz. 100; wyrok SN z dnia 23 kwietnia 2010 r., II UK 309/09, LEX nr 604210; wyrok SN z dnia 1 września 2010 r., III UK 15/10, LEX nr 667499; postanowienie SN z dnia 2 marca 2011 r., II UZ 1/11, LEX nr 844747; postanowienie SN z dnia 10 marca 2011 r., III UZ 1/11, LEX nr 846597).

A zatem w postępowaniu sądowym badana jest legalność decyzji , zaś orzekanie o niej możliwe jest tylko przy uwzględnieniu stanu faktycznego i prawnego istniejącego w chwili jej wydawania. Przy czym decyzja wydana przez organ rentowy na skutek wniosku ubezpieczonego rozstrzyga w swej istocie żądanie wnioskodawcy czy to w zakresie ustalenia prawa do świadczenia czy też jak w niniejszej sprawie, w zakresie ustalenia wysokości świadczenia. Stąd też przedmiotem rozpoznania w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych jest przede wszystkim żądanie wnioskodawcy zawarte we wniosku , na skutek którego została wydana zaskarżona decyzja. Oznacza to, że przed Sądem zakres sporu wyznaczany jest nie przez literalną treść samej decyzji, ale przez pryzmat żądania ubezpieczonego zawartego we wniosku, który stanowi podstawę jej rozstrzygnięcia.

Przechodząc do rozważań faktycznych, należy wskazać, że w dniu 20.07.2012r. powód złożył wniosek o przeliczenie emerytury, który stanowił podstawę wydania negatywnej decyzji z dnia 20.08.2013r.,a która z kolei była przedmiotem wyroku sądowego z dnia 17.04.2013r.

Konkludując należy stwierdzić, że przedmiotem postępowania sądowego w sprawie sygn. akt VIIU 1353/12 , a w konsekwencji - rozstrzygnięcia zawartego w wyroku z dnia 17.04.2013r., był wniosek powoda z dnia 20.07.2013r. dotyczący przeliczenia wysokości emerytury, który w całości został uwzględniony w/w wyroku zmieniającym zaskarżoną decyzję i nakazującym ustalenie wysokości emerytury przy jego przyjęciu, co wynika jednoznacznie zarówno z sentencji jak i uzasadnienia; okoliczność ta nie może budzić żadnych wątpliwości. W myśl przepisu art. 129 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jedn. - Dz. U. z 2009r., nr 153, poz.1227 ze zm.) świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Przy czym przepisy powyższej ustawy nie przewidują ( poza rentą rodzinną – art. 129 ust.2 i wypłatą świadczenia zaległego na skutek błędu organu rentowego – art. 133§1 pkt 2 ) innej regulacji w zakresie ustalania terminu początkowego wypłaty świadczenia, nawet wówczas gdy jest ono ustalone przez organ odwoławczy ( Sąd) na skutek rozpoznania odwołania od decyzji. Natomiast przepisy zawarte w art. 118 ust. 1 i 1 a w/w ustawy regulują nie datę początkową wypłaty świadczenia , ale kwestie dotyczące terminu wydania samej decyzji .

A zatem nie może budzić żadnej wątpliwości , że mając na uwadze datę złożenia wniosku – 20.07.2012r. , ustalenie ponownie wysokości emerytury powoda i wypłata z tego tytułu podwyższonego świadczenia winna nastąpić od dnia 1.07.2012r.

Dodatkowo na marginesie niniejszych rozważań , należy podnieść, że w istocie nie było konieczne rozstrzyganie w/w wyroku z dnia 17.04.2013r. o dacie początkowej, skoro wniosek powoda został uwzględniony w całości przez Sąd. Nadto pominięcie daty początkowej w wyroku sądowym, nie zwalnia organu rentowego od stosowania przepisów w/w ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w szczególności regulacji zawartej w art. 129 ust.1.

Z tych też przyczyn , Sąd na podstawie art. 477 14§2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję.

Natomiast wniosek powoda zawarty w odwołaniu dotyczący ustawowych odsetek, który nie został zgłoszony przez niego wcześniej i nie był przedmiotem zaskarżonej decyzji, zgodnie z przepisem art. 477 10§2 k.p.c został przekazany organowi rentowemu do rozpoznania.