Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 kwietnia 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2017 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 9 września 2016 r. Nr (...)

w sprawie M. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo M. P. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową od 30 maja 2016 r. do 19 września 2019 r.

Sygn. akt: IV U 926/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 9 września 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L., działając na podstawie art.6 ust.1 pkt 6 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2015r. poz. 1242 ze zm.), odmówił M. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową, wskazując, że u ubezpieczonej nie stwierdzono niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła M. P., wnosząc o jej zmianę i ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową. Wskazała, że przyczyną uzasadniającą wniosek o ustalenie prawa do renty jest stwierdzona w dokumentach medycznych przewlekła choroba w postaci wtórnych zmian przerostowych narządów głosowych. Mimo podejmowanego od kilkunastu lat intensywnego procesu leczenia ulega ona systematycznemu pogorszeniu, co rodzi konieczność ciągłych wizyt lekarskich, przyjmowania leków i kontynuowania żmudnych rehabilitacji. Stan chorobowy ubezpieczonej w zakresie dysfunkcji narządu mowy jest tak zaawansowany, że uniemożliwia jej podjęcie jakiejkolwiek pracy zawodowej, a zwłaszcza w dotychczas wykonywanym zawodzie nauczyciela polonisty, uwzględniającym posiadane wykształcenie. Podkreślono, że lekarz prowadzący laryngolog-foniatra wskazał w zaświadczeniu lekarskim na brak rokowań w przyszłości i niezdolność do świadczenia pracy zawodowej. Zmiany narządu mają charakter przewlekły i są nieodwracalne. Zwrócono uwagę, że u wnioskodawczyni regularnie i w sposób niemożliwy do przewidzenia następuje stan bezgłosu, jak również zaburzenia głosu w postaci chrypki, męczliwości i załamywania się głosu, suchość w gardle, odchrząkiwania i uczucia zalegania w okolicy krtani. Na mocy decyzji nr (...) z dnia 23 marca 2016r. u M. P. stwierdzono chorobę zawodową w postaci przewlekłej choroby narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym trwającym co najmniej 15 lat pod postacią wtórnych zmian przerostowych fałdów głosowych (odwołanie k.2-5 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 5 września 2016r., która orzekła, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy i nie stwierdziła również niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową ustaloną decyzją L. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w L. z dnia 23 marca 2016r. nr (...) (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.7-7v akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona M. P. była zatrudniona jako nauczyciel w pełnym wymiarze czasu pracy w Szkole Podstawowej w A. od 15 sierpnia 1980r. do 31 sierpnia 1994r., a następnie w Zespole Szkół im. (...). F. K. w A. od 1 września 1994r. do 31 sierpnia 2015r. Na mocy decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 20 października 2015r. uzyskała prawo do emerytury od dnia 1 września 2015r., tj. od następnego dnia po rozwiązaniu stosunku pracy (świadectwo pracy k. 7 akt emerytalnych; decyzja z 20.10.2015r. k. 18 akt emerytalnych).

Decyzją nr (...) z dnia 23 marca 2016r. o stwierdzeniu choroby zawodowej L. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w L. stwierdził u M. P. chorobę zawodową – przewlekłą chorobę narządu głosu spowodowaną nadmiernym wysiłkiem głosowym trwającym co najmniej 15 lat pod postacią wtórnych zmian przerostowych fałdów głosowych (decyzja nr (...) z 23.03.2016r. k. 8-9v akt rentowych).

W dniu 30 maja 2016r. wpłynął do organu rentowego wniosek ubezpieczonej o ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową (wniosek k.1-3v akt rentowych). Rozpoznając powyższy wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 29 czerwca 2016r. stwierdził brak podstaw do orzeczenia niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową (orzeczenie lekarza orzecznika z 29.06.2016r. k.11 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonej od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczona skierowana została na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 5 września 2016r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy w związku z chorobą zawodową stwierdzoną decyzja z dnia 23 marca 2016r. (sprzeciw ubezpieczonej od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.51-56 akt rentowych - tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 5.09.2016r. k.12 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 9 września 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową (decyzja z 9.09.2016r. k.13 akt rentowych).

U M. P. rozpoznano wtórne zmiany przerostowe fałdów głosowych, dysfonię zawodową oraz przewlekłe suche zapalenie błony śluzowej gardła i krtani. Stwierdzone schorzenie narządu głosu i jego stopień zaawansowania powoduje u wnioskodawczyni utratę w znacznym stopniu zdolności do pracy zawodowej zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami w zawodzie nauczyciela. Zmiany patologiczne narządu głosu pod postacią wtórnych zmian przerostowych fałdów głosowych powstały w wyniku nadmiernego wysiłku głosowego w czasie 35-letniej pracy pedagogicznej i zostały rozpoznane jako schorzenia zawodowe narządu głosu przez Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w L. w 2016r., co skutkowało przyznaniem przez ZUS 15% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami choroby zawodowej. Długotrwałe przeciążenie wysiłkiem głosowym fałdów głosowych doprowadziło do powstania zmian chorobowych krtani pod postacią wtórnych zmian przerostowych w obrębie fałdów głosowych z niedomykalnością fonacyjną głośni z towarzyszącymi zaburzeniami emisji głosu. Zmiany organiczne przerostowe fałdów głosowych, zaburzenia funkcji układu drgającego krtani (nieprawidłowe drgania fałdów głosowych, zaburzenia emisji głosu) powstałe na skutek utrwalonych zmian napięcia, masy, kształtu fałdów głosowych, oraz brak fonacyjnego zwarcia głośni utrzymują się, są utrwalone i nie poddają się leczeniu, co świadczy o trwałym uszkodzeniu narządu głosowego ubezpieczonej. Powyższe uzasadnia orzeczenie częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową od dnia 30 maja 2016r. do dnia 19 września 2019r. (opinia biegłej z zakresu otolaryngologii-foniatrii k.29-36 akt sprawy; opinia uzupełniająca k. 46 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej M. P. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.6 ust.1 pkt 6 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2015r. poz. 1242 ze zm.) z tytułu choroby zawodowej przysługuje renta z tytułu niezdolności do pracy – dla ubezpieczonego, który stał się niezdolny do pracy w związku z chorobą zawodową. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - znajdującej z mocy art.17 ust.1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych odpowiednie zastosowanie do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z choroba zawodową - niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonej istnieje niezdolność do pracy w związku z chorobą zawodową, a jeżeli tak to jakiego stopnia. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalisty otolaryngologa-foniatry. W sporządzonej na tę okoliczność opinii, po sprecyzowaniu jej opinią uzupełniającą, biegła lekarz stwierdziła, że schorzenie narządu głosu i jego stopień zaawansowania powoduje u wnioskodawczyni utratę w znacznym stopniu zdolności do pracy zawodowej zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami w zawodzie nauczyciela, w konsekwencji czego ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy w związku z chorobą zawodową od dnia złożenia wniosku o rentę, tj. od 30 maja 2016r., do 19 września 2019r. Podkreślono, że zmiany patologiczne narządu głosu pod postacią wtórnych zmian przerostowych fałdów głosowych powstały w wyniku nadmiernego wysiłku głosowego w czasie 35-letniej pracy pedagogicznej i zostały rozpoznane jako schorzenia zawodowe narządu głosu przez Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w L. w 2016r. Zmiany organiczne przerostowe fałdów głosowych, zaburzenia funkcji układu drgającego krtani (nieprawidłowe drgania fałdów głosowych, zaburzenia emisji głosu) powstałe na skutek utrwalonych zmian napięcia, masy, kształtu fałdów głosowych, oraz brak fonacyjnego zwarcia głośni są utrwalone i nie poddają się leczeniu, co świadczy o trwałym uszkodzeniu narządu głosowego ubezpieczonej.

Analizując powyższą opinię Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistę z zakresu schorzenia występującego u ubezpieczonej, a ponadto poprzedzona była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona. Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego otolaryngologa-foniatry, oraz biegłego z zakresu medycyny pracy, gdyż zastrzeżenia zgłoszone przez organ do w/w opinii stanowią polemikę z prawidłowymi ustaleniami biegłej. Organ rentowy przedstawia w nich własną ocenę stanu zdrowia ubezpieczonej, a ponadto podnosi argumenty natury poza medycznej. Wskazano, że osoba, która nabyła prawo do emerytury nie może ubiegać się o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową (k.52 akt sprawy). Sąd nie podziela tego twierdzenia, bowiem żaden przepis nie zawiera negatywnej przesłanki ubiegania się o rentę w postaci nabycia prawa do emerytury. Co więcej powszechną rzeczą jest, że osoby, które nabyły prawo do emerytury nadal pracują. Nie można zatem wykluczyć, żeby ubezpieczona – w przypadku gdyby pozwalał jej na to stan zdrowia - kontynuowałaby zatrudnienie, będąc emerytką. Z opinii biegłej wynika, że stan narządu głosu ubezpieczonej jest taki, że utraciła ona w znacznym stopniu zdolność do pracy w zawodzie nauczyciela, w którym pracowała właściwie przez cały czas aktywności zawodowej. W konsekwencji Sąd, za dowodem z opinii i opinii uzupełniającej biegłego lekarza otolaryngologa-foniatry, uznał ubezpieczoną M. P. za częściowo niezdolną do pracy w związku z chorobą zawodową, a niezdolność ta trwa od 30 maja 2016r. do 19 września 2019r.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmieniono zaskarżoną decyzję i orzeczono jak w sentencji wyroku.