Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku IX Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Kucal

Protokolant: stażysta Aleksandra Halmer

przy udziale Prokuratora Sławomira Soli

po rozpoznaniu dnia 10 maja 2016r., 7 czerwca 2016r. i 14 lipca 2016r. sprawy :

K. S. (S.)

s. Z. i Z.

ur. (...) w R.

oskarżonego o to, że:

w nocy z 15/16 lipca 2015 roku w R. przy ul. (...) na terenie budowy umyślnie uszkodził ogrodzenie wykonane z blachy okalające posesję niszcząc w ten sposób mienie, powodując szkody w łącznej wysokości 7.539 złotych na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S.

tj. o czyn z art. 288 § 1 kk

1.  uznaje oskarżonego K. S. za winnego tego, że w nocy z 15/16 lipca 2015 roku w R. przy ul. (...) na terenie budowy umyślnie uszkodził ogrodzenie wykonane z blachy okalające posesję powodując szkody w łącznej wysokości 4.293,47 złotych na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. i za to na mocy art. 288 § 1 kk w zw. z art. 37a k.k. w zw. z art. 34 § 1 i §la pkt 1 kk oraz art. 35 § 1 kk wymierza mu karę 7 (siedmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

2.  na mocy art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. kwoty 4.293,47 złotych (cztery tysiące dwieście dziewięćdziesiąt trzy złote czterdzieści siedem groszy);

3.  na mocy art. 29 ustawy Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata B. P. kwotę 588 zł (pięćset osiemdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielanej z urzędu na rzecz oskarżonego K. S. i kwotę 135,24 zł (sto trzydzieści pięć złotych dwadzieścia cztery grosze) stanowiącą stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności;

4.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego K. S. w całości od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa.

Sędzia

Sygn. akt IX K 27/16

UZASADNIENIE

Przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. było wykonawcą robót budowlanych realizowanych w R. przy ul. (...) dla S. S. (2) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) na mocy umowy z dnia 3 marca 2015r. Firma (...) sp. z o.o. celem ogrodzenia terenu budowy wynajęła ogrodzenie od (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Wynajęte zostały następujące elementy: 41 sztuk paneli pełnych wartości 340 zł każdy, 42 sztuki stopy betonowej wartości 49 zł każda, 41 sztuk mocowań wspornika wartości 29 zł każdy, 41 sztuk wsporników stabilizujących wartości 99 zł każdy, 41 sztuk klamer wartości 9 zł każda. Na podstawie zawartej umowy najmu oraz protokołów przekazania sprzętu z dniem rozpoczęcia wynajmu aż do dnia odbioru, za wynajmowany sprzęt odpowiadała firma (...) sp. z o.o. W razie stwierdzenia w dniu odbioru sprzętu przez firmę (...) sp. z o.o. jakichkolwiek braków lub uszkodzeń firma ta wystawić miała notę obciążeniową dla firmy (...) sp. z o.o.

(zeznania B. R. k. 20, k. 37v tom II, umowa z dnia 03.03.2015r. k. 50-51 tom I, protokół dostawy ogrodzeń k. 54 tom I, pismo (...) sp. z o.o. w W. k. 58 tom I)

W nocy z 15/16 lipca 2015r. oskarżony K. S. spożywał alkohol w postaci piwa i wódki, a następnie udał się w towarzystwie nieznanych osób na spacer. Idąc ul. (...) w R. zauważył ogrodzenie wykonane z blachy okalające teren budowy, wyżej szczegółowo opisane. Oskarżony zbliżył się do ogrodzenia i zaczął sukcesywnie uderzać rękami w kolejne panele ogrodzenia, które zaczęły pękać. Oskarżony ciągle uderzając w ogrodzenie i uszkadzając go przemieszczał się w kierunku pobliskiego stawu. Jego zachowanie obserwował P. H., który w tym czasie ochraniał obiekt budowlany. Zbliżająca się w jego stronę grupa ludzi zaczęła wykrzykiwać wulgarne słowa i wówczas P. H. postanowił zadzwonić na policję co spowodowało, że osoby te oddaliły się z miejsca w kierunku stawu. Przybyli na miejsce funkcjonariusze policji w celu wykrycia sprawcy uszkodzeń dokonali penetracji terenu, jednak bezskutecznie.

Około godziny 01.30 patrol policji udał się ponownie na ul. (...) w R., gdzie ujawniono oskarżonego K. S. z zakrwawioną prawą dłonią. Doprowadzono go na teren budowy celem okazania go ochroniarzowi tego obiektu. Następnie oskarżony został zatrzymany i doprowadzony do Komisariatu Policji w R.-B. celem dokonania dalszych czynności.

W wyniku badania na urządzeniu typu Alkometr A2.0 ustalono, że oskarżony o godzinie 02.11 miał 1,62‰ zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

(częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. S. k. 45-46 tom I, k. 19 tom II, zeznania P. H. k. 17, k. 21 tom II, , protokół zatrzymania osoby k. 5 tom I, protokół z badania stanu trzeźwości k. 3 tom I, umowa z dnia 23.03.2015r. k. 55-56 tom I)

Około godziny 06.40 P. H. zawiadomił o zdarzeniu pomocnika kierownika budowy firmy (...) sp. z o.o - Z. S., a ten bezpośrednio kierownika budowy firmy (...) sp. z o.o - B. R.. Przybyli na miejsce budowy funkcjonariusze policji poddali oględzinom ogrodzenie składające się z paneli koloru niebieskiego o wymiarach 183 x 217 cm. Ustalono, że uszkodzeniu uległo 16 paneli ogrodzenia, które nosiły ślady wgnieceń, zerwań mocowań i złamań. Na niektórych z nich widoczne były ślady krwi.

Wartość szkody, którą poniósł (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. stanowiła kwotę 4.293,47 zł. Pokrzywdzony we własnym zakresie dokonał naprawy 15 paneli z 16 uszkodzonych ponosząc w tym zakresie koszty w kwocie 3.753,50 zł. Nie udało się naprawić jednej sztuki panelu pełnego i jednej sztuki wspornika stabilizacyjnego o łącznej wartości 539,97 zł.

(zeznania B. R. k. 20, k. 37v tom II, zeznania Z. S. k. 14, k. 20-21 tom II, zeznania P. H. k. 17, k. 21 tom II, protokół oględzin rzeczy wraz z załącznikiem w postaci dokumentacji fotograficznej k. 12-14 tom I, kalkulacja szkody k. 28-29 tom II)

Oskarżony K. S. nie był dotychczas karany sądownie (karta karna k. 76 tom I)

Oskarżony K. S. w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił (k. 45-46 tom I), że w dniu 15 lipca 2015r. spożywał alkohol w postaci piwa i kilku kieliszków wódki, był zdenerwowany i musiał odreagować, w związku z czym postanowił pobiegać wokół stawu przy ul. (...). Podczas biegania przewrócił się, co go jeszcze bardziej zdenerwowało. Podszedł w kierunku znajdującej się nieopodal budowy i zaczął uderzać rękoma w stojący tam płot z blachy koloru niebieskiego, patrząc od strony stawu. Uderzał w płot przesuwając się stopniowo w stronę opuszczonego kąpieliska. Wskazał, że nie wie ile dokładnie uszkodził elementów ogrodzenia, przyznał, że od jego uderzeń blacha pękała, nikt mu w tym nie pomagał. W wyniku tego zdarzenia doznał obrażeń dłoni.

Na rozprawie głównej w dniu 10 maja 2016r. oskarżony przyznał się częściowo do zarzucanego mu czynu (k. 19v tom II). Wyjaśnił, że uderzył jedynie w trzy fragmenty ogrodzenia, lecz nie uległo ono uszkodzeniu. Stwierdził, że mogło ulec uszkodzeniu podczas montażu lub demontażu.

Po odczytaniu złożonych w toku dochodzenia wyjaśnień oskarżony stwierdził, że nie są to do końca jego wyjaśnienia, gdyż mówił o tym, że biegał wokół stawu, że spożywał alkohol, ale nie mówił, że obrażenia rąk powstały od pękającej blachy.

Na pytanie prokuratora wyjaśnił, że podczas przesłuchania na policji powiedział, że uderzył w trzy fragmenty blachy, które znajdowały się przy zielonej budce, przy pompach i blachom tym nic się nie stało, nie wie czy protokół ktoś podmienił czy sam dopisał. Został zmuszony do przyznania się do popełnienia przestępstwa, policjanci powiedzieli mu, że jeżeli się nie przyzna to nie zostanie wypuszczony na wolność. Wyjaśnił nadto, że wypił wcześniej 4 piwa oraz kilka kieliszków wódki, ale nie czuł się pijany i pamięta przebieg wieczoru.

Na pytanie obrońcy wyjaśnił, że patrol policji zawiózł go celem okazania ochroniarzowi, ochroniarz nie był pewny co do osoby sprawcy, wskazał na niego gdyż tylko on tam był.

Oceniając wyjaśnienia oskarżonego Sąd uznał za wiarygodne jedynie pierwsze jego wyjaśnienia złożone w toku dochodzenia, w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnienia te bowiem znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie, są spójne i logiczne.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego złożonym na rozprawie głównej, w których twierdził, że do uszkodzenia ogrodzenia nie doszło z jego winy i nie on jest sprawcą. Zdaniem Sądu wyjaśnienia te stanowiły jedynie przyjętą przez niego linię obrony i zmierzały do uniknięcia odpowiedzialności karnej za popełniony występek. Oskarżony nie potrafił w logiczny i rozsądny sposób wytłumaczyć dlaczego na etapie postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, jego twierdzenia o sfałszowaniu protokołu przesłuchania czy szantażu stosowanym przez przesłuchujących go funkcjonariuszy ocenić należy jako gołosłowne i wyjątkowo naiwne.

Wyjaśnienia te stoją w oczywistej sprzeczności z zeznaniami świadków B. R., i Z. S., a przede wszystkim zeznaniami świadka P. H..

Świadek P. H., który w dniu zdarzenia pełnił funkcję ochroniarza na obiekcie budowlanym wskazywał, że około godziny 00.20 w nocy usłyszał hałas tłuczonej szyby, po czym ujrzał grupę osób, następnie jedna lub dwie osoby uderzały ręką w ogrodzenie wykonane z blachy uszkadzając je, wykrzykując przy tym wulgarne hasła. Zaprzestali, kiedy jedna z osób zauważyła, że on wykonuje telefon. Kiedy przyjechał radiowóz policji, osoby te rozbiegły się w różnych kierunkach. Świadek podał, że nie był w stanie rozpoznać okazanego mu mężczyznę, który siedział w radiowozie, gdyż ten chował się za fotelem. Mężczyzna miał zakrwawione dłonie, w szczególności pięści, co zdaniem świadka świadczyło o tym, że to on uszkodził ogrodzenie. Na rozprawie w dniu 10 maja 2010r. świadek stanowczo zidentyfikował obecnego na Sali rozpraw oskarżonego jako sprawcę twierdząc, że to właśnie jego widział w radiowozie, oskarżony miał świeże obrażenia na rękach, a na panelach ogrodzenia również znajdowała się krew.

Z zeznań kierownika budowy B. R. i jego pomocnika Z. S. w sposób jednoznaczny wynikało, że na uszkodzonych panelach ogrodzenia znajdowała się krew, uszkodzeniu uległo 16 elementów ogrodzenia, które nosiły ślady wgnieceń, zerwań mocować i złamań. Świadkowie ci podnosili również stanowczo, że ujawnione uszkodzenia nie mogły powstać na skutek niewłaściwej eksploatacji elementów ogrodzenia czy też złego składowania. B. R. podkreślał, że dokonywano cyklicznych przeglądów elementów ogrodzeń, dbano o ich stan techniczny z uwagi na ciążącą na firmie (...) sp. z o.o. odpowiedzialność materialną za wynajęty sprzęt.

W oparciu o zeznania B. R. Sąd nadto ustalił wartość szkody poniesionej przez pokrzywdzoną spółkę. Świadek wskazał, że pokrzywdzona spółka we własnym zakresie dokonała naprawy 15 z 16 uszkodzonych elementów i przekazała je do firmy (...). Zeznania świadka w tym zakresie zostały potwierdzone dokumentami w postaci kalkulacji szkody, informacją (...) sp. z o.o. w W. z dnia 7 września 2015r., protokołami przekazania elementów ogrodzenia.

Sąd nie znalazł podstaw by kwestionować wiarygodność zeznań w/w świadków, gdyż były one logiczne, spójne oraz stanowcze. Nadto, świadkowie jako osoby całkowicie obce dla oskarżonego nie mieli żadnego powodu, aby bezpodstawnie go pomawiać o czyn, którego się nie dopuścił.

Miano wiarygodnego dowodu Sąd przyznał także zgromadzonym w sprawie dowodom z dokumentów nie znajdując żadnych przyczyn, dla których miałby kwestionować ich wiarygodność. Dokumenty te sporządzone zostały przez osoby uprawnione w ramach ich kompetencji.

Mając na uwadze powyższe rozważania zdaniem Sądu oskarżony K. S. dopuścił się występku z art. 288 § 1 k.k. W nocy z 15/16 lipca 2015r. w R. przy ul. (...) na terenie budowy umyślnie uszkodził ogrodzenie wykonane z blachy okalające posesję powodując straty w łącznej w wysokości 4.293,47 zł na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w S.. Podkreślić należy, że pokrzywdzonym przestępstwem z art. 288 k.k. może być obok właściciela rzeczy także jej posiadacz w dobrej wierze. W wyroku z dnia 9 grudnia 2003r. (III KK 165/03) Sąd Najwyższy stwierdził bowiem, że osobą uprawnioną do złożenia wniosku o ściganie określonego w art. 288 § 4 k.k. jest nie tylko właściciel rzeczy, lecz także każda inna osoba, której przysługuje inne prawo rzeczowe lub prawo obligacyjne do rzeczy. Niewątpliwie na podstawie zawartej umowy najmu oraz protokołów dostawy ogrodzeń z dniem rozpoczęcia wynajmu aż do dnia odbioru, za wynajmowany sprzęt odpowiadała materialnie firma (...) sp. z o.o. i ta spółka poniosła szkodę na skutek przestępnego zachowania oskarżonego.

Stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu ocenić można jako znaczny. O stopniu tym decyduje przede wszystkim rodzaj naruszonego nimi dobra prawnego jakim jest mienie, ale również motywy działania oskarżonego oraz sposób i okoliczności popełnienia czynów. Oskarżony przypisanego mu czynu dopuścił się umyślnie z zamiarem co najmniej ewentualnym.

Czyn przypisany oskarżonemu jest zawiniony. Można przypisać mu winę w czasie jego popełnienia, albowiem uzasadnionym było w konkretnej sytuacji wymagać od oskarżonego zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie przyczyny, które odmowę takiego zachowania uzasadniałyby. Można oskarżonemu zarzucić zatem, że mając możliwość wyboru postępowania, nie dał posłuchu normie prawnej.

Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze, aby nie przekraczała ona stopnia jej winy oraz uwzględniała stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez nią czynu. Sąd baczył, aby orzeczona kara spełniała swe cele wychowawcze i zapobiegawcze wobec oskarżonego, uświadamiając mu naganność postępowania. Wpływ na wymiar kary miały także względy prewencji ogólnej. Kara ta świadczy o braku tolerancji dla tak karygodnego zachowania jakiego dopuścił się oskarżony. Kara ta ma również uświadomić społeczeństwu konieczność respektowania podstawowych zasad współżycia społecznego, a także ustalonych zwyczajów oraz wskazuje na to, że brak poszanowania obowiązującego prawa, jego lekceważenie powoduje szereg niekorzystnych i dotkliwych konsekwencji.

Sąd uznał zatem, że karą adekwatną, spełniającą swoje funkcje i obejmującą jednocześnie całą karygodność działania sprawcy będzie wymierzona mu na mocy art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. w zw. z art. 34 § 1 i § la pkt 1 k.k. oraz art. 35 § 1 k.k. kara 7 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym.

Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił także właściwości i warunki osobiste oskarżonego. K. S. ma skończone 18 lat, posiada wykształcenie podstawowe, nie posiada żadnego majątku.

Na mocy art. 46 § 1 k.k. wobec złożonego wniosku Sąd orzekł wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. kwoty 4.293,47 zł.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata B. P. kwotę 588 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielanej z urzędu na rzecz oskarżonego, podwyższoną o należny podatek dla tego rodzaju czynności w wysokości 135,24 zł. Sąd Rejonowy w Rybniku postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2016r. uwzględnił zażalenie obrońcy oskarżonego na rozstrzygnięcie o kosztach obrony z urzędu zawarte w pkt. 3 wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 26 lipca 2016r. i na podstawie art. 29 ustawy Prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata B. P. kwotę 756 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielanej z urzędu na rzecz oskarżonego i kwotę 173,88 zł stanowiącą stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności albowiem obrońca oskarżonego uczestniczył dodatkowo w dwóch terminach posiedzeń wyznaczonych przez Sąd Rejonowy w Rybniku w sprawie IX K 698/15 w związku ze złożonym pierwotnie przez Prokuratora wnioskiem w trybie art. 335 kpk, a zatem kwotę przyznanej należności należało uzupełnić o 168 zł wraz z należnym podatkiem VAT 38,64 zł.

Zwalniając oskarżonego na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, Sąd miał na uwadze jego sytuację materialną i osobistą oraz wysokość obowiązku naprawienia szkody. Sąd uznał, że choć oskarżony swoim nagannym zachowaniem niewątpliwie przyczynił się do zainicjowania niniejszego postępowania karnego oraz kosztów z nim związanych, to istnieją podstawy do przyjęcia, że ich uiszczenie w tej sytuacji byłoby dla niego zbyt uciążliwe.

Sędzia