Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Maciej Żuchowski

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2017 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o zapłatę

1.  uchyla nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 15 czerwca 2016 roku w sprawie XI GNc 1041/16 Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie;

2.  Umarza postępowanie w sprawie w zakresie kwoty należności głównej w wysokości 4.000 (cztery tysiące) złotych;

3.  zasądza od pozwanej (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz powódki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 231 (dwieście trzydzieści jeden) złotych i 68 (sześćdziesiąt osiem) groszy z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych do dnia 21 marca 2017 roku do dnia zapłaty;

4.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 1.247 (jeden tysiąc dwieście czterdzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: XI GC 304/17

Sprawa rozpozna w postepowaniu zwykłym

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością w W. złożył pozew przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. o zapłatę kwoty 4.000 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot i dat wskazanych w pozwie.

Według twierdzeń pozwu strony łączyły relacje handlowe. Pozwana kupowała od powódki towary, które odbierała. Powódka wystawiała faktury VAT których pozwana nie opłaciła. Pozwana nie reagowała na wezwanie do zapłaty.

W sprawie wydano nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym (karta 30).

Pozwana złożyła zarzuty od nakazu zapłaty, wskazując, że sukcesywnie spłacała zadłużenie wyrażając wobec tego wolę polubownego załatwienia sprawy. Postanowieniami z dnia 3 października 2016 roku (kara 49) oraz 19 grudnia 2016 roku (karta 59) oddalono wniosek pozwane o zwolnienie od kosztów sądowych.

W piśmie z dnia 21 marca 2017 roku (karta 75) powódka cofnęła pozew i zrzekła się roszczenia w zakresie kwoty należności głównej objętej pozwem. Powódka wskazała, że pozwana rozpoczęła sukcesywne spłaty zadłużenia – po złożeniu pozwu. Do zapłaty pozostały wyłącznie odsetki od należności głównej i koszty procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością w W. pozostawała z (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. w stałych relacjach handlowych. Pierwsza z wymienionych spółkę dokonywała na rzecz drugiej sprzedaży produktów. Kupujący towar odbierał. Sprzedawca wystawił na rzecz kupującego faktury:

- numer (...) z dnia 9 grudnia 2015 roku na kwotę 4.285,17 złotych z terminem płatności na dzień 8 stycznia 2016 roku;

- numer (...) z dnia 9 grudnia 2015 roku na kwotę 75,57 złotych z terminem płatności do dnia 8 stycznia 2016 roku;

- numer (...) z dnia 10 grudnia 2015 roku na kwotę 76,51 złotych z terminem płatności na dzień 11 stycznia 2016 roku;

- numer (...) z dnia 10 grudnia 2015 roku na kwotę 186,96 złotych z terminem płatności na dzień 11 stycznia 2016 roku;

- numer (...) z dnia 17 grudnia 2015 roku na kwotę 48,89 złotych z terminem płatności na dzień 18 stycznia 2016 roku;

- numer (...) z dnia 22 grudnia 2015 roku na kwotę 472,69 złotych z terminem płatności na dzień 21 stycznia 2016 roku.

Niesporne a ponadto dowody:

- faktury, karta 13 – 19;

Sprzedawca wzywał kupującego do zapłaty. Kupujący uznał dług deklarując jednostronnie spłatę długu w ratach.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty, karta 21 – 22 z dowodem doręczenia, karta 23;

Pismo uznanie długu, karta 24

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. dokonywała wpłat na poczet wyżej opisanego długu:

- w dniu 8 sierpnia 2016 roku kwota 542,38 złotych na poczet faktury (...);

- w dniu 3 czerwca 2016 roku kwota 500 złotych na poczet faktury (...) (częściowo);

- w dniu 22 czerwca 2016 roku kwota 500 złotych na poczet faktury (...);

- w dniu 11 lipca 2016 roku kwota 551,95 złotych na poczet faktury (...);

- w dniu 15 września 2016 roku kwota 400 złotych na poczet faktury (...);

- w dniu 19 października 2016 roku kwota 1.457,62 złotych;

- w dniu 28 października 2016 roku kwota 48,50 złotych tytułem noty odsetkowej;

Niesporne a ponadto dowód:

- dowody zapłaty, karta 36-39, karta 79 – 85;

Po dokonaniu powyższych wpłat do zapłaty pozostała kwota 231,68 złotych tytułem odsetek od należności głównych.

Niesporne a ponadto zestawienie, karta 86;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne.

Niespornym w sprawie był fakt, że strony zawarły umowy sprzedaży. W myśl normy art. 535 § 1 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Sąd ustalił, że pozwany uiścił cenę sprzedaży w toku postępowania, w tym część odsetek.

Okoliczność zapłaty, terminy zapłaty, kwota długu nie były sporne. P. pozwana dług swój uznała a do dnia wyrokowania uiściła całą (w częściach) należność główną i notę odsetkową. Skoro jednak powód żądał zapłaty poszczególnych kwot z żądaniem zapłaty odsetek od dnia wymagalności do dnia zapłaty, do zapłaty pozostały odsetki, które zostały skapitalizowane.

W zarzutach od nakazu zapłaty pozwana wskazała na niezasadną wysokość roszczenia, która miała nie uwzględniać bieżących jej wpłat na poczet długu.

Mając na uwadze fakt uiszczenia należności głównej należało nakaz wydany w postępowaniu nakazowym uchylić w myśl normy art. 496 k.p.c. stanowiącej, że po przeprowadzeniu rozprawy sąd wydaje wyrok, w którym nakaz zapłaty w całości lub w części utrzymuje w mocy albo go uchyla i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też postanowieniem uchyla nakaz zapłaty i pozew odrzuca lub postępowanie umarza.

Następnie sąd orzekł o żądaniu pozwu. Powód cofnął żądanie w zakresie zapłaty należności głównej, stąd na podstawie art. 355 § 1 i art. 203 k.p.c.

W zakresie skapitalizowanych odsetek sąd orzekał na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Zgodnie z treścią art. 481 § 1 i 2 k.c. powodowi za czas opóźnienia w wypłacie należnych mu świadczeń przysługują odsetki za okres opóźnienia w wysokości ustawowej, oraz w myśl przepisów ustawy z dnia 8 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych w brzmieniu na dzień wymagalności roszczenia objętego pozwem z uwzględnieniem zmiany następującej po dniu 1 stycznia 2016 roku (art. 4 pkt 4, art. 5, art. 7 ustawy) determinującej sposób obliczania tych odsetek. W toku postępowania nie było sporne, że strony procesu są przedsiębiorcami. Początkiem daty naliczania odsetek jest data wymagalności faktur to jest dzień następujący po umówionym dniu zapłaty.

Rozstrzygnięcie o kosztach z punktu 4 wyroku znajduje postawę prawną w art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Stroną wygrywającą jest powód, ponieważ powództwo uwzględniono, zapłaty dokonano po dniu wytoczenia powództwa. Fakt dobrowolnej spłaty nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia, zasady zapłaty (wysokość kwot i terminy) określały w sposób niesporny faktury. Sposób rozłożenia na raty należności głównej nie został zaakceptowany przez dłużnika a podkreśleniu wymaga fakt, że pozwany nie spłacił długu w terminach deklarowanych. Treść umowy sprzedaży nie była sporna, zasady spłaty długu pozwana znała, nie doszło do dwustronnego zmiany terminu zapłaty długu.

Na koszty te składa się opłata od pełnomocnictwa 17 złotych i wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika w wysokości 2.1200 złotych stosownie do treści § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (sprawa wszczęta w dniu 2 września 2015 roku), opłata od pozwu 30 złotych. Sumę tych kosztów, to jest kwotę 1.247 złotych zasądzono od pozwanego na rzecz powoda.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji wyroki.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)