Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 września 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, XII Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Magdalena Rychter-Raj

Protokolant: staż. Malwina Studzińska

po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2016 roku na rozprawie w Ł.

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. Zakładu (...) w Ł.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w L. Oddziale (...)

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 197 zł (sto dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt XII GC 377/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 2 listopada 2015 roku złożonym powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. Zakład (...) w Ł., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. Oddziale (...) kwoty 1087,67 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 8 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż dnia 25 lipca 2013 roku na linii kolejowej nr 131 szlak O.-P. wystąpił brak zasilania sieci trakcyjnej spowodowany zerwaniem i opadnięciem przewodu linii średniego napięcia należącej do pozwanego. Na skutek awarii doszło do przerwy w ruchu eksploatacyjnym powoda i zamknięcia torów kolejowych. W celu niezwłocznego usunięcia oraz minimalizacji skutków awarii powód odpłatnie skorzystał z lokomotywy firmy (...) sp. z o.o., która wystawiła powodowi fakturę za pracę lokomotywy i maszynistów opiewającą na kwotę 5816,66 zł brutto. Powód zapłacił należność na rzecz (...) sp. z o.o. i obciążył kwotą 5816,66 zł brutto pozwanego wystawiając mu fakturę nr (...) z dnia 3 września 2014 roku. Pozwany zapłacił jedynie część kwoty– 4728,99 zł, co stanowi kwotę netto z faktury, odmawiając zapłaty podatku VAT z przedmiotowej faktury. Powód wystąpił do pozwanego z wezwaniem do zapłaty w terminie 5 dni od jego otrzymania, które pozwany otrzymał w dniu 2 stycznia 2015 roku, w związku z czym powód dochodzi odsetek liczonych od dnia 8 stycznia 2015 roku. (pozew – k. 2-3)

Nakazem zapłaty sygn. akt. XII GNc 3833/15 z dnia 16 grudnia 2015 roku referendarz sądowy w tut. Sądzie orzekł zgodnie z żądaniem powoda. (nakaz zapłaty – k. 40)

W dniu 27 stycznia 2016 roku pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem, wniósł do Sądu sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu wniosku pozwany wskazał, że przyjął na siebie odpowiedzialność za skutki awarii sieci energetycznej w dniu 25 lipca 2014 roku, jednak w ocenie pozwanego szkoda w rozumieniu art. 362 § 2 k.c. nie obejmuje podatku VAT zapłaconego przez poszkodowanego w celu naprawienia szkody, a który to podatek VAT może obniżać kwotę podatku należnego płaconego przez poszkodowanego na rzecz Skarbu Państwa. (sprzeciw od nakazu zapłaty – k. 43-44)

W odpowiedzi na sprzeciw roku powód wskazał, iż pozwany jako podatnik podatku VAT może odliczyć wartość należnego od niego na rzecz Skarbu Państwa podatku VAT płacąc go uprzednio na podstawie wystawionej przez powoda faktury. (odpowiedź na sprzeciw – k. 55)

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

W dniu 25 lipca 2013 roku na linii kolejowej nr 131 szlak O.-P. wystąpił brak zasilania sieci trakcyjnej spowodowany zerwaniem i opadnięciem przewodu linii średniego napięcia należącej do pozwanego. Na skutek awarii doszło do przerwy w ruchu eksploatacyjnym powoda i zamknięcia torów kolejowych. W celu niezwłocznego usunięcia oraz minimalizacji skutków awarii powód odpłatnie skorzystał z lokomotywy firmy (...) sp. z o.o., która wystawiła powodowi fakturę za pracę lokomotywy i maszynistów opiewającą na kwotę 5816,66 zł brutto. Powód zapłacił należność na rzecz (...) sp. z o.o. i obciążył kwotą 5816,66 zł brutto pozwanego wystawiając mu fakturę nr (...) z dnia 3 września 2014 roku. Pozwany zapłacił jedynie część kwoty wynikającej faktury – 4728,99 zł, co stanowi kwotę netto z faktury, odmawiając zapłaty podatku VAT z przedmiotowej faktury. (okoliczność bezsporna)

Opisany stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie znajdujących się w sprawie dokumentów, które nie budziły wątpliwości co do prawidłowości i rzetelności sporządzenia, a strony nie podważyły ich treści w toku postępowania.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Podstawą odpowiedzialności pozwanego jest art. 435 § 1 k.c., stanowiący, iż prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu. W niniejszej sprawie nie zaistniała żadna z przesłanek ekskulpacyjnych zwalniających prowadzącego przedsiębiorstwo z odpowiedzialności w przypadku, gdy szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą pozwany nie ponosi odpowiedzialności.

Pozwany nie wykazał w niniejszej sprawie żadnych przesłanek wyłączających jego odpowiedzialność za powstałą u powoda szkoda, a wręcz przyjął ją na siebie co do kwoty 4728,99 zł.

Zgodnie zaś z treścią art. 361 § 1 i 2 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła, zaś naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

W niniejszej sprawie szkodą jaką poniósł pozwany była konieczność wynajęcia lokomotywy wraz z maszynistami od osoby trzeciej, za którą pozwany zapłacił osobie trzeciej kwotę 4728,99 zł wraz z podatkiem VAT, łącznie 5816,66 zł.

Zgodnie zaś z art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Nie ulega wątpliwości, iż powód dochodzi zapłaty sumy pieniężnej, którą poniósł w celu usunięcia oraz minimalizacji skutków poniesionej szkody.

Pozwany spełnił roszczenie powoda w części, tj. zapłacił powodowi kwotę, którą poniósł on w celu usunięcia i minimalizacji skutków szkody, z pominięciem jednak zapłaty kwoty podatku od towaru i usług, gdyż w opinii pozwanego kwota podatku nie stanowi szkody powoda, ponieważ powód jako podmiot będący podatnikiem podatku VAT może obniżyć należny od niego podatek o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu usługi od osoby trzeciej. W ocenie Sądu powyższe stanowisko zasługuje na uwzględnienie. Albowiem jak wynika z przyjęte linii orzecznictw Sądu Najwyższego, odszkodowanie za szkodę poniesioną przez podatnika podatku VAT na skutek zniszczenia rzeczy, ustalone według ceny rzeczy, nie obejmuje podatku VAT mieszczącego się w tej cenie, w zakresie, w jakim poszkodowany może obniżyć należny od niego podatek o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu rzeczy (Uchwała SN z dnia 22 kwietnia 1997 roku, sygn. akt III CZP 14/97). Co więcej zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U.2016.710) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniami wymienionymi w ustawie). Skorzystanie przez podatnika z tego uprawnienia powoduje, że poniesiony przez niego wydatek na nabycie usługi w rzeczywistości odpowiada zapłaconej przez niego cenie nabycia tej usługi, pomniejszonej o podatek VAT mieszczący się w tej cenie.

W sytuacji, gdy powód spełniając warunki do obniżenia kwoty należnego od niego podatku, z przysługującego mu prawa nie skorzysta, nie może mieć to wpływu na ustalenie należnego mu odszkodowania za szkodę poniesioną przez niego, jeżeli przy usuwaniu skutków szkody zapłacił cenę obejmującą podatek VAT. Obowiązkiem poszkodowanego jest mianowicie działanie zmierzające do ograniczenia rozmiarów szkody, zatem brak takiego działania ze strony powoda nie może zwiększać zakresu obowiązku pozwanego do naprawienia szkody.

Ze względu na powyższe Sąd oddalił powództwo jako niezasadne.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zasądzając od powoda na rzecz pozwanego zwrot kosztów procesu w kwocie 197 zł, na która składa się kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 180 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (§ 6 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu - Dz.U.2013.490 w zw. z § 21 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych – Dz. U. 2015.1804).