Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Brzegu – II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : SSR Iwona Twardzik

Protokolant: insp. sądowy Dorota Piotrowska

W obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Brzegu-nikt

Po rozpoznaniu dnia 01.12.2016 r. w Brzegu

Sprawy A. B. s. A. i H. z domu S. ur. (...) w K.

Oskarżonego o to, że:

I.  W dniu 27 marca 2016 roku na ul. (...) w B., woj. (...) prowadził pojazd osobowy marki C. (...) nr rej (...) znajdujący się w stanie nietrzeźwości – posiadając w wydychanym powietrzu : I badanie 1,31 mg/l, II badanie 1,32 mg/l, alkoholu w wydychanym powietrzu przy czym będąc poprzednio już skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w N. sygn.. akt. (...) z dnia 18 października 2011r. za prowadzenie samochodu osobowego w stanie nietrzeźwości,

tj. o czyn z art. 178a§4 kk

II.  W dniu 28 marca 2016roku w B., woj. (...) znieważył słowami powszechnie uważanymi za obelżywe funkcjonariusza policji sierż. I. Ł. oraz funkcjonariusza policji sierż. M. S., podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych

tj. o czyn z art. 226 § 1 kk

I.  uznaje A. B. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt 1 części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art.178a§4 kk. i za to na podstawie art. 178a§4 kk. wymierza mu na karę pozbawienia wolności w wysokości 1 ( jednego ) roku

II.  uznaje A. B. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt 2 części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 226§1 kk. i za to na podstawie art. 226§1 kk. wymierza mu na karę grzywny w wysokości 40 (czterdzieści ) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł (dziesięć ) złotych każda

III.  na podstawie art. 42§3 k.k odstępuje od orzekania wobec oskarżonego dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych,

IV.  na podstawie art. 42§2 kk w zw.z art. 43§1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat ,

V.  na podstawie art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt I wyroku kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu 1 dzień zatrzymania w sprawie, tj. w dniu 27.03.2016 godz. 22.40 do 28.03.2016 godz. 15.35 przyjmując, że jeden dzień zatrzymania równa się jednemu dniowi pozbawienia wolności

VI.  na podstawie art. 43§3 k.k. zobowiązuje oskarżonego do zwrotu właściwemu organowi administracji publicznej dokumentu prawa jazdy , o ile je posiada,

VII.  na podstawie art. 43a§2 k.k. zobowiązuje oskarżonego do uiszczenia świadczenia pieniężnego w wysokości 10.000 zł ( dziesięć tysięcy złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej

VIII.  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 i art.3 ust. 1 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 331,16 zł ( trzysta trzydzieści jeden złotych 16 /100) zł tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków oraz opłatę w wysokości 220 zł ( dwieście dwadzieścia złotych ) .

Sygn.akt II K 255/16

UZASADNIENIE

A. B. został oskarżony o to, że:

III.  W dniu 27 marca 2016 roku na ul. (...) w B., woj. (...) prowadził pojazd osobowy marki C. (...) nr rej (...) znajdujący się w stanie nietrzeźwości – posiadając w wydychanym powietrzu : I badanie 1,31 mg/l, II badanie 1,32 mg/l, alkoholu w wydychanym powietrzu przy czym będąc poprzednio już skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w N. sygn.. akt. (...) z dnia 18 października 2011r. za prowadzenie samochodu osobowego w stanie nietrzeźwości,

tj. o czyn z art. 178a§4 kk

IV.  W dniu 28 marca 2016roku w B., woj. (...) znieważył słowami powszechnie uważanymi za obelżywe funkcjonariusza policji sierż. I. Ł. oraz funkcjonariusza policji sierż. M. S., podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych

tj. o czyn z art. 226 § 1 kk

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27.03.2016 r. około godz. 22:20 oskarżony A. B. wsiadł do samochodu M-ki C. o nr rej (...) zaparkowanego na parkingu przy ul. (...) w B. na wysokości budynku nr (...) na miejscu kierowcy i po uruchomieniu pojazdu wyjechał z parkingu.

Sytuację tę widziała kierowca innego pojazdu stojąca wówczas na parkingu .

Widząc oskarżonego , które wówczas sprawiał wrażenie osoby mocno nietrzeźwej i wykonującej manewry na parkingu telefonicznie skontaktowała się z KPP , gdy oskarżony odjeżdżał z parkingu pojechała za nim aż do ul (...) ,gdzie oskarżony wjechał i zatrzymał się ,zaraz po tym nadjechał zawiadomiony patroli policji , który podjął interwencję wobec oskarżonego siedzącego wciąż w samochodzie na miejscu kierowcy z kluczykami w ręku. Pojazd miał wyłączony silnik i włączone światła mijania. Ponieważ od oskarżonego funkcjonariusze wyczuli wyraźną woń alkoholu to dokonali pomiaru stanu jego trzeźwości .W celu wykonania badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu oskarżony udał się z funkcjonariuszami policji do radiowozu.

Oskarżonego poddano badaniu urządzeniem (...) o nr. (...), które o godzinie 22: 32 dało wynik – 1,31 mg/l, kolejne o godzinie 22:47 dało wynik – 1,32 mg/l.

Oskarżony odmówił podpisu na protokole twierdząc, że NIE zgadza się z wynikami . W związku z tym przewieziono go do do KPP B., gdzie został przebadany urządzeniem ALKOMAT nr (...) na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, które o godz. 23: 17 dało wynik – 2, 52 ‰, kolejne o godzinie 23:20 dało wynik 2,55 ‰. Z badania sporządzono protokół, którego podpisania oskarżony odmówił, żądając wykonania badania krwi. W tym celu udano się z oskarżonym do B. B. ul. (...). Na miejscu personel szpitala pobrał od oskarżonego trzy próbki krwi, a lekarz dyżurujący stwierdził brak przeciwwskazań do osadzenia oskarżonego w (...) B..

W czasie procedur medycznych związanych z poborem krwi oskarżony zachowywał się agresywnie w stosunku do funkcjonariuszy policji, używał słów powszechnie uważanych za obelżywe, tj. ,,kurwa”, ,,chuj”, ,,Ty debilko”, ,,jebana blondynko”. Pomimo ostrzeżenia oskarżonego o możliwości odpowiedzialności karnej za znieważenie funkcjonariusza oskarżony stał się jeszcze bardziej agresywny. Założono mu kajdanki (ściągnięte wcześniej na czas pobierania pierwszej próbki krwi) i udano się z oskarżonym do radiowozu, gdzie pobrano następne próbki. Oskarżony w dalszym ciągu znieważał funkcjonariuszy, zachowywał się agresywnie także wobec pielęgniarki, w związku z tym użyto środków przymusu bezpośredniego celem umożliwienia przeprowadzenia badania. Oskarżony nie reagował na wezwania do zachowania zgodnego z prawem i ostrzeżenia o użyciu Środków przymusu bezpośredniego, zaczął zachowywać się spokojnie dopiero przy pobieraniu ostatniej próbki. Przeprowadzone badania na zawartość alkoholu etylowego w próbkach krwi wskazały kolejno: w pierwszej próbce pobranej od oskarżonego o godzinie 23:55 - 2,6 ‰ alkoholu etylowego, w kolejnej pobranej o godz. 0:55 – 2,4 ‰, w ostatniej pobranej o godz. 0:25 – 2,5 ‰. Oskarżony odmówił podpisania dwóch pierwszych protokołów badania, podpisał jedynie ostatni.

Oskarżony został zatrzymany

Na drugi dzień 28.03.2016 oskarżony o godz. 8.00 był jeszcze nadal w stanie nietrzeźwym ,gdyż wynik badania wskazywał 0,58 mg/l

Dowód: protokół przesłuchania świadka R. B. - k.7,

protokół badania na alkomacie – k.3,

protokół oględzin płyty CD, nagranie z monitoringu, zdjęcia– k.42- 43, 47-54

protokół badania na alkomacie – k.5,

sprawozdania i protokoły z przeprowadzonych badań próbki krwi – k.57 – 63,

protokół przesłuchania świadka I. Ł. – k. 14-15,

protokół przesłuchania świadka – M. S. – k. 10-11.

protokół badania na alkosensorze – k.19

protokół zatrzymania –k. 20

Oskarżony urodził się (...) – wykształcenie zawodowe, rozwodnik, żyje obecnie w konkubinacie, pracuje w sektorze budowlanym (murarz) – uposażenie 1400 zł netto miesięcznie. Ma na utrzymaniu konkubinę i jej czwórkę dzieci.

Oskarżony nie przyznał się do stawianego mu zarzutu odmówił składania wyjaśnień na etapie postępowania przygotowawczego Na rozprawę na stawił się

Dowód: protokół przesłuchania podejrzanego – k.23,.

Oskarżony był wcześniej karany , w tym dwukrotnie za przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k.:, a to dnia 12.09.2007 r. wyrokiem w sprawie (...) , którym został skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3, zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkich kategorii na okres 5 lat oraz kwotę 100 zł świadczenia pieniężnego . Kara ta nie została zarządzona do wykonania , środek karny zakazu prowadzenia pojazdów został wykonany . Skazany nie zapłacił świadczenia pieniężnego do dnia wydania wyroku w przedmiotowej sprawie .Nadto był skazany wyrokiem SR w Nysie z dnia 18.10.2011 r. w sprawie (...) za przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k. i art. 244 k.k. przy zastosowaniu 11 § 2 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, 300 zł świadczenia pieniężnego środek karny zakazu prowadzenia pojazdów został wykonany Skazany nie zapłacił świadczenia pieniężnego do dnia wydania wyroku w przedmiotowej sprawie .

Dowód: dane o karalności – k.34,

odpis wyroku (...) – k. 69,

odpis wyroku (...) – k. 65.

Informacja z SR N. –k. 69

Sąd Rejonowy zważył, co następuje :

W świetle materiału dowodowego zebranego w sprawie zarówno wina, jak i sprawstwo oskarżonego w zakresie zarzucanych jemu czynów nie budzą wątpliwości Sądu.

Dokonując ustaleń w zakresie stanu faktycznego, Sąd główne ustalenia poczynił w oparciu o zeznania świadka R. B. , która od początku , tj. od chwili wejścia oskarżonego do pojazdu do chwili jego zatrzymania się i podjęcia interwencji przez funkcjonariuszy widziała kierowany przez oskarżonego pojazd. Nie tylko z zeznań tego świadka ,ale także z nagrań z monitoringu wynika jednoznacznie, że pojazd był w ruchu . Widać bowiem wjeżdżający w ul. (...) pojazd , który nie wyłącza świateł i stoi . Gdy w środku pojazdu na chwilę zapaliło się światło ewidentnie widać w nim tylko 1 osobę Z pojazdu w tym czasie nikt nie wychodzi , a następnie pojawia się patrol policji podejmujący czynności wobec kierowcy.

Sąd uznał za oczywiste i nie budzące wątpliwości, ( mimo negacji przez oskarżonego ), że osoba zatrzymana przez policjantów (poddana następnie badaniom na stan trzeźwości ) była uprzednio kierowcą pojazdu widocznego na monitoringu i tą samą osobą , która weszła do pojazdu na ul. (...) i za którą jechała świadek G. B. .

Powyższe prowadzi do wniosku , że to oskarżony był kierowcą pojazdu ,czyli poruszał się pojazdem mechanicznym w ruchu drogowym . Jednocześnie wyniki jego kilku badań wskazują w sposób niekwestionowany, że w czasie jazdy był w stanie nietrzeźwym . Badania te –zarówno wydychanego powietrza , jak i krwi, wykonane zostały w niewielkiej odległości czasowej od zatrzymania oskarżonego i sąd nie miał żadnych wątpliwości co do ich wiarygodności .

Stąd też opierając się na dokonanych ustaleniach , Sąd uznał, iż oskarżony swoim czynem, polegającym na prowadzeniu w stanie nietrzeźwości samochodu osobowego w ruchu lądowym będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie sygn. akt (...) z dnia 18.10.2011 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a § 4 kk . Przy czym działał on umyślnie co można wywieść z okoliczności sprawy. Skoro był w stanie nietrzeźwym z wynikami jak w badaniach , to musiał wcześniej spożywać znaczną ilość płynów zawierających alkohol , a czyniąc to i następnie wsiadając do pojazdu i kierując nim musiał wiedzieć, że jest nietrzeźwy . Z danych zawartych w protokołach badania trzeźwości oskarżonego ( mimo ,że nie podpisane ) zawarte są informacje, które według sądu pochodziły od oskarżonego, o spożywaniu przez niego alkoholu w krótkim czasie przed jazdą. Poza tym świadek R B. stanowczo zeznała, że mężczyzna ,zanim wszedł do pojazdu i nim odjechał – idąc parkingiem sprawiał wrażenie osoby nietrzeźwej , co było przyczyną zawiadomienia Policji przez świadka. Zdaniem sądu subiektywne wrażenie świadka potwierdzone zostało wynikami badań oskarżonego.

Za przypisany w/w czyn Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności . Przy wymiarze kary Sąd miał na względzie ogólne dyrektywy wymiaru kary zawarte w art. 53 § 1 kk, tj orzekając karę w takim wymiarze , aby kara ta była adekwatna do stopnia zawinienia sprawcy, szkodliwości społecznej jego czynu, jak również czyniła zadość wymogom w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej. Sąd miał przede wszystkim na uwadze okoliczności sprawy ,w tym przede wszystkim ilość stwierdzonego alkoholu w wydychanym powietrzu i we krwi , a więc stan nietrzeźwości , który była bardzo duży , pojazd jakim poruszał się , tj. pojazd mechaniczny oraz fakt poruszania się po drodze publicznej .

Sąd wziął pod uwagę także uprzednią karalność oskarżonego w tym za tego samego rodzaju przestępstwo , co świadczy ,że oskarżony lekceważąco podchodzi do uprzednich skazań i nie wyciąga żądnych wniosków nadal naruszając w tym zakresie obowiązujące reguły prawa .

Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonemu 1 dzień zatrzymania w sprawie, dokonanego w okresie wskazanym w protokole jego zatrzymania.

W związku z tym Sąd uznał, że należy oskarżonego ukarać bezwzględną karą pozbawienia wolności , gdyż uprzednie kary z warunkowym zawieszeniem nie były skutecznie , skoro oskarżony ponownie jeździ pojazdem w stanie nietrzeźwości. Zdaniem Sądu oskarżonego należy wyeliminować z ruchu drogowego nie tylko zakazem prowadzenia pojazdów , lecz fizycznie poprzez osadzenie w ZK ,aby nie stwarzał zagrożenia w ruchu drogowym dla innych jego uczestników. Być może tak surowa kara wpłynie na niego wychowawczo , a na pewno ograniczy jego dostęp na ten czas do alkoholu i da oskarżonemu czas do przemyśleń swojego zachowania .

W oparciu o treść art. 42 § 3 Sąd nie orzekł jeszcze wobec oskarżonego dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych , dostrzegając wyjątkowość sytuacji procesowej w przypadku oskarżonego. Wprawdzie oskarżony był karany za przestępstwo z art. 178a§1kk, ale kary te –w warunkowym zawieszeniu ich wykonania nie zostały zarządzone do wykonania , a okresy próby orzeczone tymi wyrokami minęły , jak też upłynęły okresy orzeczonych zakazów prowadzenia pojazdów mechanicznych . W takich okolicznościach w/w wyroki nadal obciążają go na jego niekorzyść i nie dochodzi do zatarcia skazania ( które miałby miejsce pod rządem starych przepisów) tylko z powodu braku zapłaty zasądzonych świadczeń pieniężnych . Wobec tego Sąd uznaje ,że w tych okolicznościach można oskarżonemu mimo wszystko dać jeszcze szansę na wykazanie poprawy i zmiany swego zachowania nie orzekając jeszcze obecnie dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów. Sąd, podejmując taką decyzję wziął pod uwagę fakt, że oskarżony zamieszkuje z dala od miejsca pracy i ma na utrzymaniu konkubinie dzieci . Jest osobą młodą , ma lat 40 i być może , po wykonaniu kary orzeczonej niniejszym wyrokiem i upływie okresu orzeczonego nim 5-letniego zakazu, zreflektuje się i zmieni swoje postępowanie , a prawo jazdy, które po tym czasie sobie wyrobi , umożliwi mu zarobkowanie i zaspakajanie potrzeb rodziny .

Nadto Sąd orzekł obligatoryjne świadczenie pieniężne w wysokości 10.000 złotych, a zatem w najniższej z możliwej wysokości. Zdaniem Sądu orzeczone świadczenie w w/w wysokości jest wystarczające dla realizacji celu prewencyjnego i orzeczone w granicach możliwych do zapłaty przez oskarżonego w ciągu 10 najbliższych lat. Jednocześnie zobowiązał oskarżonego do zwrotu dokumentu prawa jazdy , o ile posiada ( bo mógł je wyrobić i nim dysponuje ) .

W zakresie drugiego z zarzutów sąd oparł się na również na osobowych źródłach dowodowych, jakimi są zeznania świadków: I. Ł. i M. S.

Analiza materiału dowodowego pod kątem popełnienia czynu objętego drugim zarzutem oskarżenia również nie pozostawia wątpliwości, iż oskarżony jest sprawcą przypisywanego mu w tej części czynu. Zarówno zeznania świadków funkcjonariuszy oraz zapisy w protokole pobrania krwi wskazują jednoznacznie na agresywne zachowanie właśnie oskarżonego, który wielokrotnie znieważył słowami powszechnie uważanymi za obelżywe funkcjonariusza policji sierż. I. Ł. oraz funkcjonariusza policji sierż. M. S. w czasie pobytu w szpitalu przy wykonywanych badaniach .

Wskazane powyżej dowody uzupełniają się wzajemnie dając pełny i szczegółowy obraz wydarzeń. Tak więc stan faktyczny w tym zakresie jako bezsporny i nie wymaga szerszego uzasadniania. Nie budzi również wątpliwości, że oskarżony dopuścił się przedmiotowych czynów zabronionych umyślnie. Znieważanie funkcjonariuszy policji powtarzało się , oskarżony nie reagował na ostrzeżenia, a wręcz stawał się jeszcze bardziej agresywny. Oskarżony czynem opisanym w punkcie II oskarżenia wyczerpał znamiona przestępstwa określonego w art. 226 § 1 k.k. Funkcjonariusze policji mieszczą się bowiem w zakresie definicji funkcjonariuszy publicznych, zgodnie z art 115 § 13 k.k. Nie budzi też wątpliwości, że oskarżony dopuścił się czynu zabronionego podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych przez policję.

Wobec powyższego, Sąd na podstawie art. 226 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu za ten czyn karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł każda.

Ponieważ oskarżony pracuje i zarobkuje Sąd uznał, że ma możliwości finansowe pozwalające na obciążenie go kosztami postępowania Dlatego działając na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 i art.3 ust. 1 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 331,16 zł tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków oraz opłatę w wysokości 220 zł .

.