Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 112/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 listopada 2016 r. w sprawie z powództwa W. W. (1), D. S., P. S., K. W., P. T., A. T. przeciwko J. T. o ustalenie oddalił powództwo, zasądził od powodów na rzecz pozwanej kwotę 917 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w ten sposób, że zaspokojenie pozwanej przez któregokolwiek z powodów odnosi skutek względem każdego z powodów.

Apelację od powyższego orzeczenia wywiedli powodowie. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucili:

- błędną ocenę jakoby powodom nie przysługiwał interes prawny w rozumieniu art. 189 k.p.c. wobec – przyjętej przez Sąd Rejonowy – możliwości uzyskania ochrony prawnej w trybie art. 203 k.c. podczas gdy, tryb art. 203 k.c. jest aktualny w sytuacji „braku większości współwłaścicieli” (co w sprawie niniejszej nie ma miejsca), a skutkiem orzeczenia wydanego w trybie art. 203 k.c. jest wyznaczenie przez Sąd zarządcy rzeczy wspólnej (w sprawie niniejszej istniejąca większość wybrała swojego przedstawiciela do podejmowania zwykłych czynności zarządu,

- błędną ocenę charakteru porozumienia z dnia 1 czerwca 2016 roku i skutków prawnych porozumienia wynikających, wobec przyjęcia przez Sąd Rejonowy, że w/w porozumienie miałoby zmienić ustawowe reguły zasad i sposobu sprawowania zarządu rzeczą wspólną, podczas gdy istota i wyłączny skutek porozumienia sprowadza się do wskazania przez większość współwłaścicieli (w rozumieniu art. 201 k.c.) wspólnego swojego przedstawiciela, który w imieniu tych właśnie współwłaścicieli byłby umocowany podejmować zwykłe czynności zarządu (zgodnie z art. 201 k.c.).

Skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania względnie o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez ustalenie, że zarząd zwykły nieruchomością zabudowaną położoną w Ł. przy ul. (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...) został powierzony D. S. na podstawie umowy z dnia 1 czerwca 2016 roku zawartej pomiędzy współwłaścicielami nieruchomości W. W., D. S., P. S., K. W., A. T. i P. T..

W odpowiedzi na apelację pozwana wniosła o oddalenie apelacji powodów w całości, zasądzenie solidarnie od powodów na rzecz pozwanej kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna i podlega oddaleniu.

Sąd odwoławczy podziela ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd pierwszej instancji, a w konsekwencji przyjmuje je za swoje, uznając za zbędne powielanie ich w treści uzasadnienia.

Nie jest zasadny podnoszony w apelacji zarzut błędnej oceny dokonanej przez Sąd Rejonowy, że powodom nie przysługiwał interes prawny w rozumieniu art. 189 k.p.c.

Nie ma interesu prawnego w żądaniu ustalenia istnienia albo nieistnienia stosunku prawnego lub prawa na podstawie art. 189 KPC osoba, która może inną drogą osiągnąć w pełni ochronę swoich praw (wyrok SA Katowice z dnia 1 grudnia 2016 roku, I ACa 767/16, L.).

Sąd Rejonowy prawidłowo przyjął, że powodowie nie mają interesu prawnego w żądaniu ustalenia, że zarząd nieruchomością został powierzony D. S., ponieważ mogą uzyskać ochronę prawną w inny, wprost przewidziany przez ustawę sposób. Mianowicie powodowie mogą wystąpić do sądu o wyznaczenie zarządcy w trybie art. 203 k.p.c.

Wobec barku możliwości żądania ustalenia istnienia zarządcy w trybie art. 189 k.p.c. i jasno sformułowanego żądania pozwu o ustalenie, że D. S. przysługuje uprawnienie do sprawowania zarządu nieruchomością, kwestia oceny charakteru porozumienia z dnia 1 czerwca 2016 roku i skutków prawnych tego porozumienia jest drugorzędna i pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie. Dodać należy, że także w sytuacji upoważnienia do czynności zwykłego zarządu rzeczą wspólną dokonanego w oparciu o art. 201 k.c. (wynikającego z porozumienia według twierdzeń skarżących) nie jest dopuszczalne powództwo o ustalenie w trybie art. 189 k.p.c. z uwagi na brak interesu prawnego. Albowiem istnieje możliwość żądania upoważnienia sądowego w trybie art. 201 k.c.

Z powyższych względów Sąd odwoławczy nie znalazł podstaw do uwzględnienia zarzutów wskazanych w apelacji.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 385 k.p.c. Sąd Okręgowy oddalił apelację.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. i w związku z art. 391 § 1 k.p.c. zasądzając od powodów na rzecz pozwanej kwotę po 75 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym zgodnie z § 10 ust. 1 pkt. 1 w związku z § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U.2015.1800.).