Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 996/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2017r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania J. K. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 7 listopada 2016 r. (Nr (...))

w sprawie J. K. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala J. K. (1) prawo do emerytury od dnia 17 października 2016 roku;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz J. K. (1) kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IVU 996/16

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 07.11.2016r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu J. K. (1) prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem dowodu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres 15 lat. Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony J. K. (1) wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż przez okres ponad 15 lat wykonywał prace w szczególnych warunkach w charakterze palacza CO w Zakładach (...) w S. (obecnie (...) S.A. Oddział w S.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony J. K. (1) urodzony dnia (...) złożył w dniu 17.10.2016r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy J. K. (1) w rozmiarze 25 okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 6 lat, 4 miesiące i 11 dni okresu pracy w szczególnych warunkach. Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że ubezpieczony w okresie od 12.11.1979r. do 30.06.1992r. (późniejszy okres niesporny) był zatrudniony w Zakładach (...) w S.. Od dnia podpisania umowy o pracę do dnia rozwiązania stosunku pracy pracował na stanowisku palacza centralnego ogrzewania. Palił w kotłach typu przemysłowego. Kotłownia dostarczała energię cieplną na potrzeby przemysłu spożywczego ( Zakłady (...)). Na stanowisku tym pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k.31-31v), zeznania świadków: Z. H. (k. 30v), J. K. (2) (k.30v), dokumentów ( k.6-8, 23-29), akt ZUS, akt osobowych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego J. K. (1) spełnił powyższe warunki. Udowodnił ponad 25 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresie od dnia 12.11.1979r. do 30.06.1992r r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w charakterze palacza niezautomatyzowanych , rusztowych kotłów CO typu przemysłowego. Zeznania powoda potwierdzili świadkowie: Z. H. (k. 30v), J. K. (2) (k.30v-31), którzy razem z nim pracowali. Zeznali oni, że ubezpieczony w spornym okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę palacza niezautomatyzowanych kotłów rusztowych. Piece te wytwarzały ciepło na potrzeby Zakładów (...). Były to kotły wysokoprężne, o ciśnieniu roboczym wynoszącym 8 atmosfer. Sąd uznał zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach, w szczególności świadectwach pracy, umowach i angażach znajdujących się w aktach osobowych i aktach ZUS. Angaże jakie w spornym okresie otrzymał ubezpieczony dotyczą stanowiska ślusarza remontowego, a dopiero od 1992r. palacza kotłów wysokoprężnych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego i świadków, że taka redakcja angaży wynika z konieczności dostosowania wynagrodzeń pracowników do istniejącej siatki płac.. Ponadto na k. 23-29 znajdują się poświadczenia badania kotła parowego z lat 1987, 1989, 1990, 1991, gdzie jako osobę obsługująca kocioł wpisano J. K. (1). W części B akt osobowych znajduje się pismo z dnia 28.06.1984r wniosek o przeszeregowanie, gdzie w uzasadnieniu stwierdzono, że J. K. (1) o 12.11.1979r. „pracuje na stanowisku bardzo odpowiedzialnym i wymagającym dużego nakładu pracy (nawęglanie)”co sugeruje jego pracę w kotłowni (...). W angażach na stanowisko ślusarz remontowego wyszczególniono, że praca świadczona jest w kotłowni w szczególnych warunkach.

Prace, które wykonywał ubezpieczony wymienione są w załączniku A dział XIV pkt.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Na marginesie należy zauważyć, że praca ślusarza remontowego w kotłowni również podlegała by zaliczeniu do pracy w szczególnych warunkach na podstawie dział XIV pkt.25 cytowanego rozporządzenia. W sumie okresy pracy w szczególnych warunkach udowodnione w trakcie procesu i uznane przez ZUS wynoszą ponad 15 lat. Ubezpieczony nabył więc prawo do emerytury z dniem ukończenia 60 roku życia.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 14par.2 kpc orzekł jak w wyroku. O kosztach procesu Sad orzekł na podstawie art. 98 kpc.