Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Beata Malinowska

Protokolant: Natalia Tomaszewska

w obecności Prokuratora Małgorzaty Szuprytowskiej

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 18 kwietnia 2017 roku sprawy karnej

P. N. – c. T. i M. z d. J., ur. (...) w G., zam. ul. (...), (...)-(...) G., obywatelstwo polskie, PESEL (...), nie karanej

Oskarżonej o to, że:

W dniu 5 listopada 2016r. o godz. 21:35 w G. na ul. (...). (...) nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, w ten sposób, że jadąc z kierunku ul. (...) w kierunku ul. (...) samochodem osobowym B. o nr rj. (...), nie zachowała szczególnej ostrożności dojeżdżając do oznakowanego znakami pionowymi i poziomymi przejścia dla pieszych, w wyniku czego, potrąciła pieszego M. K. (1), przechodzącego z lewej na prawą stronę jezdni (patrząc w kierunku jazdy pojazdu) powodując u wymienionego obrażenia ciała w postaci złamania nasady bliższej piszczeli prawej z przemieszczeniem i głowy kości strzałkowej, zwichnięcia dolnego stawu ramiennego prawego, złamania kości nosa z przemieszczeniem, powierzchownego stłuczenia głowy- twarzy z drobnymi ranami ciętymi, otarciami naskórka, raną ciętą i pourazowym obrzękiem wargi górnej oraz stłuczenia powłok klatki piersiowej i brzucha, stłuczenia kolana lewego, z czego złamanie nasady bliższej piszczeli prawej z przemieszczeniem i głowy kości strzałkowej oraz zwichnięcie dolnego stawu ramiennego prawego spowodowały naruszenie czynności/ funkcji narządu ruchu na okres powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 1 kk, a to z kolei wyczerpało znamiona wypadku komunikacyjnego

tj. o czyn z art. 177 § 1 kk

o r z e k ł

I.  Oskarżoną P. N. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w akcie oskarżenia czynu tj. przestępstwa z art. 177 §1 kk i za czyn ten na mocy art. 177 §1 kk i po zastosowaniu art. 37a kk wymierza jej karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę za równoważną kwocie 40(czterdziestu) złotych;

II.  Na mocy art. 46 § 1 kk zasądza od oskarżonej na rzecz pokrzywdzonego M. K. (1) kwotę 1.000,00 zł (tysiąc złotych) tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;

III.  Zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa –Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 160 zł tytułem opłaty oraz obciąża ją poniesionymi wydatkami postępowania w kwocie 190,- zł.

Sygn. akt II K 48/17

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2016r. około godz. 21.30 M. K. (1) i jego żona D. K. szli z kierunku ul. (...) w kierunku ul. (...) w G. . O tej porze ruch pojazdów był niewielki. Drogi i chodniki były mokre. Padała lekka mżawka. M. K. (1) i jego żona przechodzili przez przejście dla pieszych znajdujące się na Al. (...) na wysokości przystanku tramwajowego. Jest to oznakowane przejście dla pieszych. Miejsce to było źle oświetlone. Była tam słaba widoczność. Kiedy praktycznie kończyli już przechodzenie drugiej jezdni z ich prawej strony nadjechał samochód osobowy marki B. nr rej. (...) , którego kierująca – P. N. nie zdążyła zahamować i uderzyła w M. K. (1). P. N. w ostatniej chwili zauważyła na przejściu pieszych i podjęła manewr hamowania ale było już za późno . D. K. zdążyła odskoczyć do tyłu i dlatego uniknęła zderzenia . M. K. (1) zdążył tylko ochronić głowę rękoma. M. K. (1) po uderzeniu przez pojazd wpadł na maskę silnika a następnie uderzył o szybę czołową co spowodowało ,że został odrzucony do przodu. M. K. (2) po zderzeniu upadł na część trawiastą po prawej stronie drogi między drzewami. Nie stracił przytomności ale był w szoku. Z pojazdu wysiadła kierująca , która bardzo panikowała. Mówiła ,że do wypadku doszło z tego powodu ,że zmieniła tego dnia opony z letnich na zimowe. M. K. (1) karetka pogotowia zabrała do szpitala. W szpitalu okazało się ,że doznał obrażeń głowy, złamania prawej nogi oraz obrażeń klatki piersiowej .

( dowód: wyjaśnienia oskarżonej P. N. k- 49, 59, zeznania świadków: E. M. k- 38v, D. K. k- 36v i M. K. (1) k- 34v notatka urzędowa k-1-2, protokół oględzin miejsca wypadku k- 7-8, szkic k- 6, zdjęcia k- 9-18, płyta k- 19 , protokół oględzin pojazdu k- 20-21).

W wyniku tego zdarzenia M. K. (1) doznał złamania nasady bliższej piszczeli prawej z przemieszczeniem i głowy kości strzałkowej oraz zwichnięcia dolnego stawu ramiennego prawego . Obrażenia te spowodowały naruszenie czynności narządu ruchu na okres powyżej 7 dni w rozumieniu art. 157 kk. M. K. (1) doznał też obrażeń ciała w postaci : złamania kości nosa z przemieszczeniem, powierzchownego stłuczenia głowy – twarzy z drobnymi ranami ciętymi, otarciami naskórka, raną ciętą i pourazowym obrzękiem wargi górnej oraz stłuczenia powłok klatki piersiowej i brzucha , stłuczenia kolana lewego . Obrażenia te spowodowały naruszenie czynności narządu układu oddechowego i tkanek miękkich powłoki ciała na okres poniżej 7 dni w rozumieniu art. 157 kk.

( dowód: orzeczenie sądowo-lekarskie k- 28, dokumentacja medyczna k- 25 ).

P. N. i M. K. (1) byli w chwili wypadku trzeźwi

( dowód: protokół i świadectwo wzorcowania k- 5, protokół k-3-4).

Oskarżona P. N. w toku postępowania przygotowawczego przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i wyjaśniła ,że faktycznie pieszych na przejściu zauważyła dopiero w ostatniej chwili i dlatego za późno podjęła manewr hamowania .

(dowód: wyjaśnienia oskarżonej P. N. k- 49, 59 ).

Wobec powyższego, zgodnie z treścią art. 335§ 2 kpk Prokurator umieścił w akcie oskarżenia wniosek o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionej z oskarżoną kary bez przeprowadzenia rozprawy albowiem okoliczności popełnienia przestępstwa i wina oskarżonej nie budziły wątpliwości a oświadczenia dowodowe złożone przez oskarżoną nie były sprzeczne z dokonanymi ustaleniami ( k. 49,59). Zgodnie zaś z treścią art. 343 § 6 kpk Sąd uwzględnił wniosek Prokuratora.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej albowiem znalazły one w pełni potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym a w szczególności w zeznaniach świadków E. M. , D. K. i M. K. (1).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków: E. M. , D. K. i M. K. (1). albowiem były one spójne i konsekwentne a także pokrywały się z wyjaśnieniami oskarżonej P. N. .

Zdaniem Sądu pisemna opinia biegłego – specjalisty chirurgii i medycyny ratunkowej – dr. nauk med. A. W. odnośnie kwalifikacji obrażeń jakich doznał w wyniku wypadku drogowego pokrzywdzony M. K. (1) zasługuje na przyznanie jej w pełni waloru wiarygodności. Została ona wykonana w sposób wnikliwy i fachowy przez lekarza specjalistę o odpowiednio wysokich kwalifikacjach zawodowych i po zapoznaniu się biegłego z zaświadczeniem pobytu poszkodowanego w Oddziale Urazowo-Ortopedycznym Szpitala (...) w G. .

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów , pism i protokołów zgromadzonym w toku postępowania , uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego, zdaniem Sądu, popełnienie przez oskarżoną czynu z art. 177 § 1 kk nie budzi wątpliwości .W dniu 5 listopada 2016r. o godz. 21.35 w G. na ul. (...) (...) naruszyła nieumyślnie zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że jadąc z kierunku ul. (...) w kierunku ul. (...) samochodem osobowym B. o nr rej. (...) nie zachowała szczególnej ostrożności dojeżdżając do oznakowanego znakami poziomymi i pionowymi przejścia dla pieszych , w wyniku czego potrąciła pieszego M. K. (1) , przechodzącego z lewej na prawą stronę jezdni ( patrząc z kierunku jazdy pojazdu powodując u wymienionego obrażenia ciała w postaci : złamania nasady bliższej piszczeli prawej z przemieszczeniem i głowy kości strzałkowej , zwichnięcia dolnego stawu ramiennego prawego, złamania kości nosa z przemieszczeniem, powierzchownego stłuczenia głowy – twarzy z drobnymi ranami ciętymi, otarciami naskórka, raną ciętą i pourazowym obrzękiem wargi górnej oraz stłuczenia powłok klatki piersiowej i brzucha , stłuczenia kolana lewego z czego złamanie nasady bliższej piszczeli prawej z przemieszczeniem i głowy kości strzałkowej oraz zwichnięcie dolnego stawu ramiennego prawego spowodowały naruszenie czynności narządu ruchu na okres powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 1 kk a to z kolei wyczerpało znamiona wypadku komunikacyjnego . Zgodnie bowiem z treścią art. 26 ust.1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. „Prawo o ruchu drogowym” – kierujący pojazdem , zbliżając się do przejścia dla pieszych , jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na przejściu . Oskarżona ostrożności takiej nie zachowała gdyż niedostatecznie obserwowała drogę podczas bez wątpienia złych warunków atmosferycznych ( było już ciemno , jezdnia była mokra , przejście dla pieszych nie było dobrze oświetlone) w wyniku czego nie zauważyła przechodzącego przez oznakowane przejście dla pieszych pokrzywdzonego ( który właściwie kończył już przechodzenie) na tyle wcześnie aby móc zahamować zatrzymując się przed przejściem dla pieszych.

Zdaniem Sądu orzeczona wobec oskarżonej kara grzywny w wysokości 40 stawek dziennych, przyjmując jedną stawkę za równoważną kwocie 40 zł. jest odpowiednia do stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu. Spełni swą funkcję w zakresie prewencji ogólnej jak i funkcję represyjno-wychowawczą.

Na mocy art. 46§ 1 kk sąd zobowiązał oskarżoną do częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 1.000 zł .

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 627 kpk oraz art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23.06. 1973r. „ o opłatach w sprawach karnych” (Dz.U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) biorąc pod uwagę sytuację rodzinną i majątkową oskarżonej oraz wysokość osiąganych przez nią dochodów.