Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Sienicka

Protokolant: sekretarz sądowy Anna Ostromecka

w obecności oskarżyciela publ. P. S.

po rozpoznaniu w dniu 9 marca, 4 kwietnia, 15 maja 2017 r. sprawy

P. D.

s. J. i B. z domu K.

ur. (...) w R.

obwinionego o to, że: w dniu 15 września 2016 r. około godziny 10:37 na drodze (...) km na wysokości m. O. kierując pojazdem marki V. o nr rej. (...) wraz z naczepą M. o nr rej. (...) nie zastosował się do ograniczenia prędkości określonego ustawą i przekroczył prędkość o 42 km/h jadąc z prędkością 92 km/h

- tj. za wykroczenie z art. 92a kw

ORZEKA:

I.  obwinionego P. D. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tym ustaleniem, iż obwiniony kierował pojazdem o nr rej. (...) i za to na podstawie art. 92a kw skazuje go na karę 400 (czterystu) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 (sto) złotych i opłatą w kwocie 40 (czterdzieści) złotych.

Sygn. akt IX W 497/17

UZASADNIENIE

Obwiniony P. D. mieszka we W., pracuje jako kierowca z wynagrodzeniem miesięcznym około(...) brutto, jest kawalerem , nie ma nikogo na utrzymaniu.

W dniu 15 września 2016r funkcjonariusze policji D. W. (1) i K. K. (1) pełnili służbę w patrolu zmotoryzowanym na drodze (...) .W godzinach 10.30-12 dokonywali statycznej kontroli pomiaru prędkości pojazdów w miejscowości S.. Posługiwali się laserowym urządzeniem do pomiaru prędkości pojazdów (...) o nr fabrycznym (...). D. W. (1), przed pomiarem dokonał testu urządzenia odnotowując ten fakt w notatniku służbowym. Urządzenie to posiadało ważne świadectwo legalizacji wystawione 9 czerwca 2016r .

Około godziny 10.37 D. W. (1) zmierzył prędkość pojazdu marki V. o nr rej. (...) wraz z naczepą M. o nr rej. (...) nadjeżdżającego od strony O. . Pojazdem tym kierował P. D.. Zjeżdżał on ze wzniesienia w kierunku funkcjonariusza policji dokonującego pomiaru. Pomiar dokonany został z odległości 249,5m Wynik pomiaru wynosił 92km/h w miejscu obowiązywania dozwolonej prędkości jazdy 50km/h. Znak B-34 odwołujący ograniczenie prędkość do 50km/h znajdował się w odległości 172m od miejsca dokonywania pomiaru.

Obwiniony zatrzymany został do kontroli. Zaproponowany został mu mandat karny . Obwiniony odmówił jego przyjęcia.

W pojeździe obwinionego znajdował się tachograf cyfrowy. Zachowywał on dane jedynie przez okres 24godzin. Nie zostały zabezpieczone dane dotyczące prędkości pojazdu w dniu zdarzenia.

(d. notatka k 1, świadectwo legalizacji k 2, zeznania D. W. (1) k 21v-22, K. K. (1) k 85v-86, pismo k 94, 106,116, wydruk k 95-96, 107-108, kopia notatnika służbowego k 29- 32v,98-104v, instrukcja k 33-77, zdjęcia k 82- 84, wyjaśnienia obwinionego k 85-85v)

Obwiniony P. D. nie przyznał siędo popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż jechał sam z O. w kierunku G. drogą (...) samochodem o tonażu około 40t. Został zatrzymany do kontroli. Wyjechał zza zakrętu i zjeżdżał z górki. Funkcjonariusz policji okazał mu urządzenie pomiarowe z wynikiem pomiaru prędkości. Nie pamięta jaki to był wynik. Wyjaśnił, iż poruszał się z dozwoloną prędkością50km/h. Ciężko byłoby mu rozpędzić się do prędkości 92km/h, miał ograniczenie prędkości do 85km/h. W pojeżdżę był tachograf. Obwiniony przyznał, iż przed wjazdem na wzniesienie było ograniczenie prędkości do 50km/h , a za nim ograniczenie do 70km/h. Funkcjonariusz stał na ograniczeniu do 70km/h, 100-150m od znaku ograniczenia do 70km/h. Policjant twierdził, iż przekroczył prędkość w miejscu obowiązywania 50km/h. Obwiniony oświadczył , iż nie została mu okazana homologacja urządzenia pomiarowego, funkcjonariusz nie wiedział czy posiada ono możliwość identyfikacji pojazdu.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, uznając je za przejaw przyjętej przez niego linii obrony zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane mu wykroczenie. Twierdzenia obwinionego pozostają w sprzeczności z zeznaniami świadków- D. W. i K. K., dokumentacją sporządzona na miejscu zdarzenia w postaci notatki i zapisu w notatniku służbowym.

K. K. (1) zeznał, iż pomiaru dokonywał jego kolega z patrolu. On sam w tym czasie znajdował się w radiowozie. Po zatrzymaniu obwinionego asekurował osobę przeprowadzająca kontrolę. Obwinionemu okazywany był wynik pomiaru, nie pamięta czy obwiniony kwestionował go. Pojazdy wyjeżdżające zza wzniesienia widoczne były z odległości około 200-250m. Gdy pojawiły się na szczycie wzniesienia były dobrze widoczne z miejsca gdzie stali i dokonywali pomiaru. Na wzniesieniu obowiązuje ograniczenie prędkości do 50km/h. Zeznał, iż na początku, przed pomiarem, przeprowadzany jest test urządzenia pomiarowego. W dniu zdarzenie też był on wykonany. Urządzenie było sprawne.

D. W. (1) zeznał, iż to on dokonywał pomiaru prędkości pojazdu obwinionego w miejscowości S. na drodze ekspresowej w kierunku G.. Znajduje się tam zwężenie i ograniczenie prędkości do 50km/h . Stał za znakiem odwołującym to ograniczenie i mierzył prędkość pojazdów jadących w kierunku G.. Ruch nie był duży. W chwili pomiaru pojazd obwinionego był jednym poruszającym się na tym odcinku drogi. Obwiniony po okazaniu mu wyniku pomiaru 92km/h oświadczył, iż to nie jest jego prędkość. Pomiar dokonany został gdy pojazd poruszał się po odcinku z ograniczeniem prędkości do 50km/. Świadek zeznał, iż mierzył prędkości bez użycia stojaka . Oświadczył, iż zapoznał się z instrukcją obsługi urządzenia pomiarowego.

Sąd w całości podzielił zeznania świadków uznając je za spójne, logiczne, rzeczowe i konsekwentne. Należy zauważyć, iż z zeznań wyżej wymienionych wynika, że obwiniony przekroczył dozwoloną prędkość jazdy o 42km/h. D. W. oświadczył, iż nie ma wątpliwości, iż dokonał pomiaru prędkości pojazdu obwinionego. Relacja w/w świadków koresponduje z dokumentacją sporządzoną w dniu zdarzenia z notatką -k 1, zapisami w notatnikach służbowych. Funkcjonariusze policji dokonujący pomiaru prędkości działali w ramach czynności służbowych, nie byli zainteresowani rozstrzygnięciem w sprawie. Nie znali wcześniej obwinionego. Zeznawali na okoliczność przeprowadzonej kontroli prędkości nie mając powodu by bezpodstawnie obciążać obwinionego.

Mając powyższe na uwadze wina obwinionego nie budzi wątpliwości a polega na ty, że w dniu 15 września 2016 r. około godziny 10:37 na drodze (...) km na wysokości m. O. kierując pojazdem marki V. o nr rej. (...) wraz z naczepą M. o nr rej. (...) nie zastosował się do ograniczenia prędkości określonego ustawą i przekroczył prędkość o 42 km/h jadąc z prędkością 92 km/h . Sąd ustalił , iż obwiniony kierował pojazdem o nr rej. (...) , co wynika z notatki k 1 oraz pisma właściciela pojazdu k 94.

Obwiniony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona wykroczenia określonego w art 92a kw

Dobrem chronionym przez art. 92a kw jest bezpieczeństwo w komunikacji, ponieważ ograniczenie prędkości niezależnie od tego, czy będzie określone ustawą, czy znakiem drogowym, służy przede wszystkim bezpieczeństwu w komunikacji. Poruszanie się z prędkością 92km/h znacznie przekroczyło dozwolona na danym odcinku prędkość 50km/h. Pomiar dokonany był urządzeniem o ważnym świadectwie legalizacji. Dokonanie przedmiotowego pomiaru poprzedzone zostało wykonaniem testu urządzenia co wynika z zapisu w notatniku służbowym. Urządzenie laserowe (...) jest precyzyjne, posiada celownik, który pozwala na namierzenie kontrolowanego pojazdu. Do dokonywania pomiaru wykorzystuje się wiązkę świetlną, a nie fale radiowe. Urządzenie to, jak wynika z instrukcji obsługi, emituje impuls światła laserowego w kierunku celu , którego prędkość jest mierzona. Odbita porcja energii powraca w kierunku urządzenia , gdzie zostaje przetworzona na sygnał elektryczny. Następnie urządzenie emituje kolejny sygnał. Urządzenie przelicza odległość od celu w momencie wystrzelenia wiązki pierwszej i drugiej . Urządzenie to mierzy prędkość na podstawie zmiany pozycji konkretnego obiektu . U. emituje około 60 impulsów podczas jednego pomiaru w łącznym czasie trwania około 1/3s, co gwarantuje pewność pomiaru w każdych warunkach panujących na drodze.

Funkcjonariusz dokonujący pomiaru , jak wynika z jego zeznań , zapoznał się z instrukcją obsługi urządzenia pomiarowego, wykonał jego test przed wykonaniem pomiaru, a sam pomiar wykonał w sposób zgodny z instrukcją obsługi. Wskazanie odległości z jakiej dokonano pomiaru świadczy o poruszaniu się wówczas pojazdu obwinionego na odcinku, gdzie obowiązywało ograniczenie do 50km/h. Jego odwołanie i podwyższenie ograniczenia do 70km/h znajdowało się dalej w kierunku miejsca , z którego dokonywano pomiaru.

W świetle wskazanych wyżej okoliczności Sąd orzekł wobec obwinionego karę grzywny w wysokości 400 złotych. Orzeczona kara, w ocenie Sądu, jest współmierna do stopnia zawinienia obwinionego i społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu i nie może być postrzegana jako rażąco surowa. Obwiniony jest kierowcą zawodowym, zatem znajomość obowiązujących przepisów prawa o ruchu drogowym i przestrzeganie ich przez obwinionego nie powinny budzić dyskusji.

Na podstawie na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych Sąd obciążył obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 złotych i opłatą w kwocie 40 złotych.