Pełny tekst orzeczenia

Sygn. VPa 87/16

POSTANOWIENIE

Dnia 8 czerwca 2017 roku

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim,

Wydział V w składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Łapińska

Sędziowie: SSO Mariola Mastalerz (spr.)

SSO Agnieszka Leżańska

Protokolant: st.sekr.sądowy Marcelina Machera

po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa D. M.

przeciwko K. K. i S. B.

o nadgodziny

na skutek apelacji pozwanego K. K. od wyroku Sądu Rejonowego

IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb.

z dnia 21 września 2016r. sygn. IV P 158/15

postanawia:

1.  uchylić zaskarżony wyrok i umorzyć postępowanie w sprawie,

2.  znieść wzajemnie koszty postępowania między stronami .

Sygn. akt V Pa 87/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 września 2016 r., wydanym w sprawie IVP 158/15, Sąd Rejonowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. w punkcie 1 sentencji wyroku zasądził solidarnie od pozwanych S. B. i K. K. na rzecz powódki D. M. kwotę 4.000,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 10 grudnia 2015 roku, w punkcie 2 oddalił powództwo w pozostałej części, w punkcie 3 wyrokowi w punkcie 1 nadał rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 1680,00 zł, natomiast w punkcie 4 nie obciążył powódki D. M. kosztami procesu od oddalonej części powództwa.

Apelację od wyroku wniósł pełnomocnik pozwanego K. K. zaskarżył powyższy wyrok w punkcie 1 tj. w zakresie uwzględnionej części powództwa. Wyrokowi zarzucił:

1. Naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, tj. art. 322 k.p.c. - poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że nie jest możliwe dokładne określenie należnego powódce wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, gdyż w przypadku, gdyby powódka wykazała większą aktywność dowodową i przedstawiła sposób wyliczenia dochodzonej kwoty, a także powołała stosowne wnioski dowodowe - byłoby możliwe jej dokładne ustalenie,

2. Naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, tj. art. 233 § 1 k.p.c. - poprzez niewyjaśnienie istoty sprawy i niewskazanie oraz nieprzedstawienie żadnego wyliczenia w oparciu, o które Sąd zasądził w stosunku do pozwanego kwotę 4000 zł, z jednoczesnym pominięciem i niedokonaniem oceny dowodu w postaci wyliczenia roszczeń powódki wskazanych w piśmie procesowym z dnia 8 marca 2016 r., a także faktu, iż powódka, wbrew art. 151 (1) k.p. dochodziła roszczeń za godziny nadliczbowe wg stawki 100% w sytuacji, w której (jak wynika z pozwu) pracowała w dniach powszednich (poniedziałek - piątek) oraz z pominięciem zarzutu przedawnienia,

3. Naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, tj. art. 233 § 1 k.p.c. - poprzez pomięcie dowodu z zeznań pozwanych, z których wynikało, iż większa ilość godzin przepracowana w okresie letnim była kompensowana niższymi godzinami pracy poza sezonem, co było ogólnie przyjęte w pozwanym zakładzie pracy, na co pracownicy się godzili.

Wobec powyższego pełnomocnik wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W odpowiedzi na apelację strony pozwanej powódka D. M. wniosła o oddalenie apelacji jako bezzasadnej.

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 8 czerwca 2017 r. strony zawarły ugodę sądową zgodnie wnosząc o zniesienie kosztów procesu oraz umorzenie postępowania w sprawie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Stosowanie do treści art. 355 § 1 k.p.c. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

Z kolei w myśl art. 469 k.p.c. sąd uzna zawarcie ugody, cofnięcie pozwu, sprzeciwu lub środka odwoławczego oraz zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia za niedopuszczalne także wówczas, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika lub ubezpieczonego.

Wobec zawarcia przez strony ugody załatwiającej w całości toczący się między nimi spór sądowy, wydanie wyroku stało się zbędne i zaszły przesłanki do umorzenia postępowania w sprawie (art. 355 k.p.c.). Zawarta bowiem ugoda nie narusza słusznego interesu pracownika (art. 469 k.p.c.).

W konsekwencji Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 386 § 3 k.p.c. w zw. z art. 469 k.p.c., uchylił zaskarżony wyrok i postepowanie w sprawie umorzył.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 104 k.p.c.