Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lipca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SA– Teresa Mróz

Sędzia SA– Ewa Zalewska

Sędzia SA – Agata Zając (spr.)

Protokolant: sekr. sądowy Agnieszka Janik

po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2013 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. M.

przeciwko Biuro (...) Sp. z o.o. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 27 lipca 2012 r.

sygn. akt XX GC 310/08

I oddala apelację;

II zasądza od J. M. na rzecz Biuro (...) Sp. z o.o. w W. kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt VI ACa 1659/12

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 maja 2007 r. J. M. wniósł o zasądzenie od Biuro (...) sp. z o.o. w W. kwoty 200 000 zł z odsetkami od 28 grudnia 2006 r. do dnia zapłaty wskazując, że na podstawie ustnych ustaleń powód zrealizował na rzecz pozwanego część prac, których nie obejmowały zawarte umowy, dotyczących modyfikacji dokumentacji projektowej w sposób, w który ich wykonanie byłoby możliwe na podstawie zgłoszenia a nie pozwolenia na budowę, prace te nie zostały rozliczone i nie zostały objęte zawartą przez strony ugodą.

Powód wniósł o dopuszczenie dowodów:

- z opinii biegłego celem określenia wartości prac dodatkowych nieobjętych umowami a wykonanych przez powoda, ich poprawności merytorycznej i stopnia wykorzystania przez (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich w trakcie realizacji inwestycji na podstawie zgłoszenia, a nie pozwolenia na budowę

- zeznań świadków: K. K., T. R., M. K. i L. S. na okoliczność zamówienia prac dodatkowych przez pozwanego u powoda, ich wykonania i odebrania.

Sąd Okręgowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.

Wyrokiem z dnia 27 lipca 2012 r. Sąd Okręgowy w Warszawie powództwo oddalił, zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 7 217 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego i kosztami sądowymi, od których powód był zwolniony, obciążył Skarb Państwa.

Sąd Okręgowy dokonał następujących ustaleń faktycznych:

W dniu 19 lutego 2004 r. pozwana Spółka zawarła z (...) Zarządem Dróg Wojewódzkich w W. umowę nr (...) obejmującą wykonanie dokumentacji projektowej przebudowy drogi wojewódzkiej nr (...) na odcinku od granicy województwa (...) do M. na terenie gmin: C., S., O., M., w której pozwana do kierowania pracami projektowymi stanowiącymi przedmiot umowy wyznaczyła powoda J. M..

W dniu 9 kwietnia 2004 r. pozwana Spółka zawarła z (...) Zarządem Dróg Wojewódzkich w W. umowę nr (...) obejmującą wykonanie dokumentacji projektowej przebudowy drogi wojewódzkiej nr (...) relacji P. – R. – C. – G., również w tej umowie pozwana do kierowania pracami projektowymi stanowiącymi przedmiot umowy wyznaczyła powoda J. M..

W dniu 5 marca 2004 r. strony zawarły umowę nr (...) dotyczącą wykonania dokumentacji projektowej przebudowy drogi wojewódzkiej nr (...) w zakresie objętym umową z 19 lutego 2004 r., w ramach której powód zobowiązał się m.in. do sporządzenia dokumentów obejmujących: analizę bezpieczeństwa i warunków ruchu, materiały do uzyskania decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, projekt budowlany, projekt wykonawczy drogowy, przeglądy szczegółowe i projekty remontu obiektów mostowych, projekty wykonawcze branżowe, projekty stałej organizacji ruchu, szczegółowe specyfikacje techniczne, informacje dotyczące bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, kosztorysy: ślepy i inwestorski, dokumenty stwierdzające prawo inwestora do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, studium wykonalności, dokumentację przetargową, dokumentację w formie numerycznej, mapy do wizualizacji przedsięwzięcia. Termin wykonania prac objętych umową oraz dostarczenia wymaganych uzgodnień, opinii sprawdzeń został ustalony n dzień 26 lipca 2004 r., inwestycja miała być wykonana na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę.

W dniu 19 kwietnia 2004 r. strony zawarły umowę (...) dotyczącą wykonania dokumentacji projektowej przebudowy drogi wojewódzkiej nr (...) zakresie objętym umową z 9 kwietnia 2004 r., w ramach której powód zobowiązał się m.in. do sporządzenia dokumentów w takim zakresie, jak w umowie dotyczącej drogi (...), w tym do wykonania projektu wykonawczego drogowego i dokumentacji przetargowej. Termin wykonania prac objętych umową oraz dostarczenia wymaganych uzgodnień, opinii sprawdzeń został ustalony n dzień 22 października 2004 r., inwestycja miała być wykonana na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę.

Sąd Okręgowy ustalił, że powód od początku nie wywiązywał się z warunków określonych umową dotyczącą drogi nr (...) co do terminów, dostarczana przez powoda dokumentacja była wielokrotnie kwestionowana przez (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich w W. jako wadliwa, konieczne było wprowadzanie poprawek, wadliwa była przede wszystkim dokumentacja wymagana do wniosku o wydanie decyzji o warunkach lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Na początku roku 2005 opóźnienie powoda w wykonaniu dokumentacji dotyczącej drogi nr (...) było tak znaczne, że powstało ryzyko utraty funduszy pomocowych z UE. Z uwagi na to, a także istniejące problemy z tytułem własności dla niektórych odcinków drogi, na których miała być realizowana przebudowa, (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich w W. i pozwana podjęli w dniu 24 maja 2005 r. decyzję o podzieleniu drogi na odcinki, z których część byłaby realizowana w trybie zgłoszeniowym, a część na podstawie pozwoleń na budowę, informując o tym powoda. Decyzja ta miała przyspieszyć zakończenie prac, a jednocześnie ułatwić powodowi przygotowanie koniecznej dokumentacji w odpowiednio krótkim czasie.

W dniu 3 sierpnia 2005 r. między pozwaną a (...) Zarządem Dróg Wojewódzkich w W. został zawarty aneks do umowy, w którym formalnie zatwierdzono podział na odcinki oraz dodatkowe wynagrodzenie przyznane pozwanej z uwagi na problemy związane z niemożnością wyegzekwowania od powoda pracy należytej jakości.

Dokumentacja zgłoszeniowa dotycząca drogi nr (...) została ostatecznie przygotowana i w dniu 6 czerwca 2005 r. przekazana (...) Zarządowi Dróg Wojewódzkich w W., który zgłosił liczne uwagi i zastrzeżenia, nie uwzględniane przez powoda w kolejno składanych wersjach dokumentacji. Ostatecznie dokumentacja zgłoszeniowa została odebrana w dniu 13 grudnia 2007 r.

Takie same problemy dotyczyły wykonania dokumentacji projektowej przebudowy drogi nr (...). Również w wypadku tej umowy, w celu przyspieszenia pracy i umożliwienia powodowi wywiązania się ze zobowiązania, została podjęta i wyrażona piśmie w dniu 8 czerwca 2005 r. decyzja o podziale drogi na odcinki, z których część będzie realizowana w trybie zgłoszeniowym, a część, jak planowano wcześniej, w oparciu o pozwolenie na budowę.

Dokumentacja zgłoszeniowa przebudowy drogi nr (...) została przekazana (...) Zarządowi Dróg Wojewódzkich w W. w dniu 6 czerwca 2005 r., jednak liczne uwagi i zastrzeżenia spowodowały, że ostatecznie dokumentacja została odebrana w dniu 28 czerwca 2007 r.

W ramach wymiany korespondencji między stronami, dotyczącej opóźnień w przygotowaniu przez powoda dokumentacji oraz pomyłek i braków, powód poinformował pozwanego o wykonaniu szeregu dodatkowych prac nie objętych umową, a polegających na wykonaniu dla wskazanych odcinków dróg materiałów do zgłoszenia przebudowy wraz z odpowiednimi materiałami przetargowymi, kosztorysami i (...), żądając z tego tytułu wynagrodzenia wyliczonego na kwotę 200 000 zł. Pozwany tego żądania nie uwzględnił.

W dniu 12 kwietnia 2006 r. strony zawarły ugodę, w której § 1 pkt 2 wskazano, że do dnia jej zawarcia dokumentacja projektowa realizowana na podstawie umów nr (...) nie została wykonana w sposób należyty i spotkała się z krytyką (...) Zarządu Dróg Wojewódzkich w W., umowny termin wykonania dokumentacji został w znacznym stopniu przekroczony, dokumentacja w znacznej części nie jest odebrana, a pozwana Spółka nie ma w związku z tym możliwości otrzymania stosownych płatności; w § 2 ugody strony zgodnie postanowiły, że ugoda zostaje zawarta dla uniknięcia możliwości powstania sporu co do wartości merytorycznej dokumentacji, a także w celu ostatecznego zakończenia współpracy poprzez zakupienie dokumentacji w obecnym, niepełnym stadium zaawansowania, a w § 3 – że w związku z podpisaniem ugody strony nie będą wnosić do siebie żadnych roszczeń i jakichkolwiek pretensji wynikających z zawarcia i realizacji umów określonych w § 1 ust. 1 ugody, ugoda zaś zaspokaja wszelkie ich dotychczasowe i przyszłe roszczenia odszkodowawcze związane z tymi umowami.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy uznał, że strony zawarły umowę zlecenia obejmującą wykonanie przez pozwanego dokumentacji projektowej przebudowy dróg wojewódzkich nr (...), zaś współpraca między stronami została zakończona ugodą zawarta w dniu 26 kwietnia 2006 r.

Sąd Okręgowy wskazał, że zgodnie z art. 917 k.c. istotą ugody jest czynienie sobie wzajemnych ustępstw w zakresie istniejącego między stronami stosunku prawnego, których rozmiar i rodzaj pozostają jedynie w gestii podmiotów zainteresowanych.

Wskazując na treść § 3 ugody zawartej przez strony Sąd Okręgowy uznał, że powód otrzymał wynagrodzenie należne za wykonaną na rzecz pozwanego pracę, z treści ugody nie wynika zaś, że objęto nią jedynie część łączącego strony stosunku prawnego, zatem ugoda obejmowała wszelkie roszczenia wynikające z zawartych przez strony umów, także wykonane przez powoda dodatkowe prace. Sąd Okręgowy wskazał, że ugoda została zawarta dwa miesiące po skierowaniu przez powoda pisma wskazującego na wykonanie prac dodatkowych (pismo z 8 lutego 2006 r.), zatem powód nie mógł mieć wątpliwości, że ugoda obejmie także roszczenia związane z tymi pracami. Wykonanie zmodyfikowanego ugodą zobowiązania prowadzi zaś do wygaśnięcia łączącego strony ugody stosunku prawnego.

Sąd Okręgowy uznał też, że prace określane przez powoda jako „prace dodatkowe” w istocie nie miały takiego charakteru, gdyż zmiany w projekcie polegające na podziale inwestycji i dokumentacji na odcinki wynikały z szeregu niedociągnięć i opóźnienia w wykonaniu dokumentacji i miały na celu ułatwienie pracy powoda.

Wskazując na treść art. 6 k.c. Sąd Okręgowy stwierdził, że powód nie wykazał, aby prace, które wykonał wynikały z innego stosunku prawnego, który nie został uregulowany ugodą, nie wykazał też, aby zawarł ugodę pod wpływem błędu uzasadniającego zgodnie z art. 918 § 1 k.c. uchylenie się od skutków prawnych złożonego oświadczenia woli.

O kosztach postępowania Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 102 k.p.c.

Apelację od wyroku Sądu Okręgowego wniósł powód, zaskarżając wyrok w całości i zarzucając:

- naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności art. 65 § 1 k.c. i art. 917 k.c. poprzez błędną interpretację oświadczeń woli złożonych przez strony w ugodzie z 26 kwietnia 2006 r., a w konsekwencji ustalenie, że ugoda ta dotyczyła również roszczeń powoda dochodzonych w niniejszej sprawie;

- naruszenia art. 77 k.c. oraz art. 247 k.p.c. w zw. z art. 246 k.p.c. poprzez uznanie dowodu z zeznań świadków i przesłuchania stron na okoliczność interpretacji treści umów i ugody pod kątem obowiązku wykonania przez powoda dokumentacji „na zgłoszenie” w ramach świadczeń umownych;

- naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w konsekwencji przyjęcie, że zawarta między stronami ugoda dotyczyła również roszczeń powoda dochodzonych w niniejszej sprawie, ze wskazaniem na nieuzasadnione pominięcie znajdującej się w aktach sprawy dokumentacji „na zgłoszenie” pt. „Materiały do wniosku o zgłoszenie przebudowy i remontu (...)” i faktur wystawionych pozwanemu przez świadka T. R. za prace wyszczególnione w tych fakturach;

- niezastosowanie przepisów art. 28 ust.1, 30 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2, 5, 6 i 7 w zw. z art. 29 ust. 1 pkt 5, 10, 11 i ust. 2 pkt 1 i 12 oraz art. 32, 33, 34 i 35 ustawy z dnia 7 lipca 2004 r. prawo budowlane (t.jedn. Dz. U. z 2003 r. nr 207, poz. 2016 ze zm.), a także przepisów zawartych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowalnego (Dz. U. nr 120, poz. 1133) wskutek czego Sąd doszedł do błędnego wniosku, że dokumentacja budowlana „na pozwolenie” i dokumentacja „na zgłoszenie” są dokumentami zamiennymi.

Wskazując na powyższe powód wniósł o zmianę wyroku przez zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kwoty 200 000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 28 grudnia 2006 r. do dnia zapłaty i kosztami postępowania oraz zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania za II instancję, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Pozwana Spółka wniosła o oddalenie apelacji oraz zasądzenie od powoda kosztów postępowania apelacyjnego wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, co do treści umów łączących strony, zakresu obowiązków powoda wynikających z tych umów, prawidłowości wykonania zleconych prac przez powoda i związanej z tym zmiany zakresu dokumentacji, a także treści ugody.

Z treści podniesionych w apelacji zarzutów nie wynika, aby powód kwestionował prawidłowość tych ustaleń, gdyż podniesiony w apelacji zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. został odniesiony jedynie do stwierdzenia, że zawarta przez strony ugoda objęła także roszczenia dochodzone w niniejszym postępowaniu, zaś kwestia ta w ocenie Sądu Apelacyjnego może być rozważana tylko w ramach zarzutu naruszenia art. 65 k.c.

Sąd Apelacyjny przyjmuje więc za własne ustalenia faktycznego dokonane przez Sąd Okręgowy.

Ustalenia te w ocenie Sądu Okręgowego dają pełne podstawy do uznania, że roszczenie powoda nie zasługuje na uwzględnienie.

Za bezzasadne Sąd Apelacyjny uznał zarzuty naruszenia art. 77 k.c. oraz art. 247 k.p.c. w zw. z art. 246 k.p.c., odniesione do kwestii dopuszczenia dowodów z zeznań świadków i przesłuchania stron „na okoliczność interpretacji treści umów i ugody pod kątem obowiązku wykonania przez powoda dokumentacji „na zgłoszenie” w ramach świadczeń umownych”.

Przede wszystkim należy wskazać, że w umowach zawartych przez strony zostało zawarte zastrzeżenie dokonywania zmian i uzupełnienia treści umowy wyłącznie w formie aneksu podpisanego przez obie strony. Zastrzeżenie formy pisemnej nie zostało jednak dokonane pod rygorem nieważności, zatem zgodnie z art. 76 k.c. forma pisemna została zastrzeżona wyłącznie dla celów dowodowych określonych w art. 74 § 1 k.c. Nie ulega też wątpliwości, ze umowy zawierane były między przedsiębiorcami w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, zatem zgodnie z art. 74 § 3 k.c. – w brzmieniu obowiązującym w dacie zawierania umów łączących strony - do tych czynności prawnych nie stosuje się przepisów o formie pisemnej zastrzeżonej dla celów dowodowych. Nie ma przy tym podstaw do twierdzenia, że eliminacja formy ad probationem w stosunkach między przedsiębiorcami (art. 74 § 3 k.c.) powinna mieć także zasadniczy wpływ na sposób interpretacji art. 76 zdanie 2 k.c. i to w postaci przyjmowania najdalej idącego skutku niezachowania formy pisemnej. Eliminacja formy ad probationem w stosunkach umownych między przedsiębiorcami oznacza bowiem jedynie wyłączenie ograniczeń dotyczących udowodnienia faktu dokonania określonej czynności prawnej, w tym wypadku - możliwości wykazywania za pomocą dowolnych środków dowodowych, bez ograniczeń wynikających z art. 247 k.p.c., że doszło do zmiany treści łączącej strony umowy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2012 r. I CSK 246/11, LEX nr 1129071).

Należy też zwrócić uwagę na utrwalony w orzecznictwie pogląd, iż przepis art. 247 k.p.c. przewiduje ograniczenie dopuszczalności dowodu ze świadków i z przesłuchania stron przeciwko osnowie lub ponad osnowę dokumentu obejmującego czynność prawną między uczestnikami tej czynności. Przepis ten nie stoi jednakże na przeszkodzie prowadzeniu wszelkich dowodów w celu ustalenia, jak strony rzeczywiście rozumiały pisemne oświadczenie woli, zawarte w dokumencie obejmującym czynność prawną (m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 września 2011 r. V CSK 427/10, LEX nr 1095853).

Przede wszystkim jednak należy wskazać, że powód swoje roszczenie wywodził z faktu wykonania robót dodatkowych, nie objętych zawartymi z pozwaną Spółką umowami i w związku z tym nie objętych też ugodą z dnia 26 kwietnia 2006 r.

Jak trafnie wskazał Sąd Okręgowy, na powodzie spoczywał więc ciężar wykazania tych okoliczności – wykazania, że strony zawarły porozumienie obejmujące wykonanie prac dodatkowych, poza pracami wskazanymi w zawartych umowach, za zapłatą odrębnego wynagrodzenia.

Na tę okoliczność powód zgłosił w pozwie wnioski dowodowe w postaci:

- opinii biegłego celem określenia wartości prac dodatkowych nieobjętych umowami a wykonanych przez powoda, ich poprawności merytorycznej i stopnia wykorzystania przez (...) Zarząd Dróg w trakcie realizacji inwestycji na podstawie zgłoszenia, a nie pozwolenia na budowę

- zeznań świadków: K. K., T. R., M. K. i L. S. na okoliczność zamówienia prac dodatkowych przez pozwanego u powoda, ich wykonania i odebrania.

Opinie biegłego byłaby niewątpliwie konieczna do rozstrzygnięcia zasadności roszczeń powoda, jednak dopiero po wykazaniu, że pozwana zamówiła u powoda prace dodatkowe.

W toku procesu powód cofnął wniosek o przesłuchanie świadka K. K..

Świadek L. S., dyrektor pozwanej Spółki zeznał, że nie było zleceń wykonania robót dodatkowych, zaś w trakcie realizacji umowy okazało się, że należy zadania podzielić na inną ilość odcinków, niż pierwotnie zakładano, bo część robót można było wykonać na podstawie zgłoszenia a nie pozwolenia na budowę, było trochę więcej pracy polegającej na tym, że projektant musiał podzielić dokumentację na więcej odcinków, ale w pracy koncepcyjnej nie ma różnicy. Świadek ten stwierdził też, że zawarta przez strony ugoda obejmowała całość prac wykonanych przez powoda do momentu zawarcia ugody, również prace wykonane w związku z innym podziałem odcinków, w trakcie negocjacji była mowa o tych pracach, a powód nie zgłaszał roszczenia o dodatkowe roszczenie za te prace.

Z kolei świadek T. R., współpracownik powoda zeznał, że projekt wykonany przez powoda był pod pozwolenie na budowę i był niekompletny, brakowało ok. 30% nakładu pracy. Świadek słyszał o ugodzie między stronami i wie, że miała na celu zakończenie współpracy między stronami. Świadek wskazał też, że w dokumentacji były błędy rozwiązań technicznych spowodowane przez powoda, (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich zażądał podzielenia dokumentacji na odcinki, gdyż były przekroczone terminy zakończenia projektu co groziło nie pozyskaniem środków unijnych, poza tym część inwestycji wymagała zezwoleń na budowę a część tylko zgłoszenia.

Z zeznań świadka M. K., dyrektora (...) Wojewódzkich (...) wynik zaś, że w trakcie przygotowywania dokumentacji były zmiany polegające na tym, że dokumentacja miała być przygotowywana w celu zgłoszenia a nie pozwolenia na budowę, było to w celu przyspieszenia prac i wiązało się z koniecznością wydzielenia z dokumentacji odcinków w których nie dochodzi do naruszenia własności prywatnej, wymagało to przerobienia dokumentacji przygotowanej na pozwolenie na budowę, dokumentacja na zgłoszenie jest uproszczona i wiąże się z mniejszym nakładem pracy.

Powyższe zeznania nie dają podstaw do uznania, że strony zawarły porozumienie obejmujące wykonanie przez powoda prac dodatkowych, innych niż wynikające z zawartej umowy. Nie ulega przy tym wątpliwości, że powód ostatecznie przygotował częściowo inną dokumentację, niż wynikająca z pierwotnej umowy, bezsporny jest bowiem fakt zmiany projektu, podziału prac na odcinki i konieczności opracowania odrębnej dokumentacji dla każdego z odcinków, częściowo niezbędnej dla uzyskania pozwolenia na budowę, a częściowo wystarczającej do realizacji inwestycji na podstawie tzw. zgłoszenia.

Z przeprowadzonych przez Sąd Okręgowy dowodów wynika, że zmiany te miały ułatwić powodowi wywiązanie się ze zobowiązania, gdyż dokumentacja potrzebna do realizacji inwestycji w oparciu o zgłoszenie jest mniej obszerna niż wymagana dla pozwolenia na budowę. Nie ulega wątpliwości, że pewnym utrudnieniem mógł być podział inwestycji na odcinki i w związku z tym konieczność powielania pewnych dokumentów, ale z przedstawionych przez powoda dowodów nie wynika, aby zostało uzgodnione dodatkowe wynagrodzenie związane ze zmienionym zakresem prac.

Nie ulega zatem wątpliwości, że cała przygotowana przez powoda dokumentacja była wykonana na podstawie umów zawartych przez strony i zmienionych w drodze ustnych uzgodnień co do zakresu i rodzaju dokumentacji.

Tym samym za bezzasadny należy także uznać podniesiony w apelacji zarzut naruszenia art. 65 k.c. dotyczący wykładni treści ugody zawartej przez strony.

Kwestia objęcia ugodą wszystkich należności wynikających z umów wskazanych w § 1 ugody nie był bowiem między stronami sporny, zaś wobec niewykazania przez powoda, aby pewne prace zostały wykonane na podstawie odrębnego porozumienia, uzasadnione jest stwierdzenie, że ugoda objęła także roszczenia związane ze zmienionym zakresem wykonywanych przez powoda prac.

Mając powyższe na względzie i uznając podniesione w apelacji zarzuty za bezzasadne, na podstawie art. 385 k.p.c. Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.