Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 227/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Grzegorz Woźniak

Protokolant: Arleta Agata

przy udziale Prokurator Joanny Niedzielskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29.05.2017 r.

sprawy przeciwko

1) A. K. urodz. (...) w Ł.

syna S. i A. z d. B.

oskarżonego o to, że: : w dniu 6 stycznia 2017 roku w L., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z J. A. usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania nr (...) przy ul. (...), w ten sposób, że po uprzednim podważeniu małego okna od strony balkonu dostał się do wnętrza mieszkania, skąd nie dokonał kradzieży mienia z uwagi na brak mienia pozostającego w jego zainteresowaniu, czym zadziałał na szkodę A. S.,

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art.279 § 1 k.k.

2) J. A. urodz. (...) w W.

syna L. i I. z d. C.

oskarżonego o to, że: 1. w dniu 6 stycznia 2017 roku w L., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z A. K., usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania nr (...) przy ul. (...), w ten sposób, że po uprzednim podważeniu małego okna od strony balkonu dostał się do wnętrza mieszkania, skąd nie dokonał kradzieży mienia z uwagi na brak mienia pozostającego w jego zainteresowaniu, czym zadziałał na szkodę A. S.,

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art.279 § 1 k.k.

2. w okresie od 13 do 14 września 2016 r. w W., przy ul. (...). (...), województwo (...), poprzez podważenie skrzydła okiennego dokonał włamania do mieszkania i kradzieży: laptopa L. (...) wartości 5.100 zł, pieniędzy w kwocie 1.150 zł, złotego pierścionka z czerwonym oczkiem wartości 2.500 zł, laptopa marki S. (...) nr seryjny (...) wartości 3.100 zł, telefonu marki L. (...) nr (...) wartości 600 zł, telefonu marki S. (...) nr (...) wartości 4.000 zł, gdzie łączna wartość strat wyniosła 15.450 zł na szkodę B. B., T. B. oraz Centrum Usług (...),

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

orzeka

I. Uznaje oskarżonego A. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 k.k. i za to na mocy art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

II. Uznaje oskarżonego J. A. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 1 aktu oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 k.k. i za to na mocy art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

III. Uznaje oskarżonego J. A. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 2 aktu oskarżenia czynu, przy czym przyjmuje, że wartość laptopa L. (...) wynosiła 2.000 zł, oskarżony zabrał pieniądze w kwocie 150 zł, wartość złotego pierścionka z czerwonym oczkiem wynosiła 2.500 zł, wartość laptopa marki S. (...) nr seryjny (...) wynosiła 1.500 zł, wartość telefonu marki (...) wynosiła 600 zł, wartość telefonu marki S. (...) wynosiła 2.000 zł, gdzie łączna wartość strat wyniosła 2.100 zł na szkodę B. B., 4.650 zł na szkodę T. B. oraz kwotę 2.000 zł na szkodę Centrum (...) (poprzednio Centrum Usług (...)), przy czym B. B. naprawił szkodę poniesioną przez Centrum (...), co stanowi przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

IV. Na mocy art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. kary wymierzone oskarżonemu J. A. w punktach II i III wyroku łączy i orzeka karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

V. Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet kary wymierzonej oskarżonemu A. K. w punkcie I wyroku zalicza okres pozbawienia go wolności od dnia 06.01.2017 r. godz. 18.10 do dnia 29.05.2017 r. godz. 15.15.

VI. Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet kary łącznej orzeczonej wobec oskarżonego J. A. w punkcie IV wyroku zalicza okres pozbawienia go wolności od dnia 06.01.2017 r. godz. 18.10 do dnia 29.05.2017 r. godz. 15.15.

VII. Na mocy art. 46 § 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego J. A. do naprawienia szkody na rzecz:

- B. B. w kwocie 4.100 (czterech tysięcy stu) złotych,

- T. B. w kwocie 4.650 (czterech tysięcy sześciuset pięćdziesięciu) złotych.

VIII. Na mocy art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych na k. 273 pod pozycjami 2, 3, 4, 5 i 7.

IX. Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. orzeka zwrot oskarżonemu A. K. dowodów rzeczowych wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych na k. 273 pod pozycjami 6 i 9, a oskarżonemu J. A. dowodów rzeczowych wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych na k. 273 pod pozycjami 1, 8 i 10.

X. Na podstawie art. 619 § 1 k.p.k. w zw. z art. 29 ust. 1 Ustawy Prawo o Adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackich (...) i P. J. kwoty po 531 (pięćset trzydzieści jeden) złotych i 36 (trzydzieści sześć) groszy tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

XI. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 ust. 1 Ustawy o kosztach w sprawach karnych zwalnia oskarżonych z obowiązku zwrotu kosztów sądowych i przejmuje je na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 227/17

UZASADNIENIE WYROKU

z dnia 29 maja 2017 r.,

ograniczone do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku

oraz wskazanych rozstrzygnięć, zgodnie z treścią art. 424 § 3 k.p.k.

Sąd, na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego podczas rozprawy głównej, ustalił następujący stan faktyczny:

W okresie od 13 do 14 września 2016 r. oskarżony J. A. postanowił dokonać włamania do mieszkania w W.. Pojechał autobusem (...) na Osiedle (...) w W.. Wszedł na teren osiedla mieszkalnego i wypatrywał mieszkania na parterze, w którym nie świeciło się światło. W ten sposób wytypował do dokonania włamania mieszkanie przy ul. (...), należące do B. B., gdzie mieszkała również jego córka T. B.. Zadzwonił domofonem do tego mieszkania, gdy nikt nie odpowiedział przeszedł do okna balkonowego i podważył skrzydło okienne śrubokrętem. Następnie wszedł do tego mieszkania i po jego przeszukaniu dokonał kradzieży laptopa L. (...) o wartości 2.000 zł, pieniędzy w kwocie 150 zł, złotego pierścionka z czerwonym oczkiem wartości 2.500 zł, należących do T. B., laptopa marki S. (...) nr seryjny (...) o wartości 1.500 zł, telefonu marki (...) o wartości 600 zł, należących do B. B. oraz telefonu marki S. (...) o wartości 2.000 zł, należącego do Centrum (...) (poprzednio Centrum Usług (...)). B. B. naprawił szkodę poniesioną przez Centrum (...).

W dniu 6 stycznia 2017 r. oskarżeni J. A. i A. K. przyjechali do L.. Postanowili dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania, poszukiwali mieszkania na parterze, gdzie nie świeciło się światło. Znaleźli odpowiadające ich wymogom mieszkanie przy ul. (...), pod nr 2, należące do A. S.. J. A. upewnił się, że nikogo nie było w tym mieszkaniu, poprzez zadzwonienie do niego domofonem. Następnie przeszli pod balkon tego mieszkania, J. A. wszedł na balkon i podważył małe okno balkonowe, a oskarżony A. K. obserwował okolicę. Po podważeniu okna balkonowego J. A. wszedł do mieszkania, dokonał jego penetracji. Oskarżony poszukiwał pieniędzy, biżuterii, wartościowych rzeczy elektronicznych i telefonów, by dokonać ich przywłaszczenia. Po dokonaniu penetracji mieszkania oskarżony J. A. nie znalazł w nim interesujących ich rzeczy i wyszedł z tego mieszkania. Okazało się, że sąsiad pokrzywdzonego K. D. widział jak oskarżony wszedł do mieszkania A. S. i wezwał Policję. Funkcjonariusze Policji zatrzymali oskarżonych w dniu 6 stycznia 2017 r. o godzinie 18.10.

W trakcie rozprawy oskarżony A. K. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze, poprzez wymierzenie mu kary 1 roku pozbawienia wolności. Strony uzgodniły zwrot jego telefonów i butów oraz przepadek pozostałych dowodów rzeczowych.

W trakcie rozprawy oskarżony J. A. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze, poprzez wymierzenie mu kar po 1 roku pozbawienia wolności za poszczególne czyny, kary łącznej 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Strony uzgodniły zwrot jego telefonu i butów, a także przepadek pozostałych dowodów rzeczowych.

Sąd zważył, co następuje:

We wrześniu 2016 r. oskarżony J. A. przełamał materialną przeszkodę chroniącą mieszkanie B. B. przed dostępem nieupoważnionych osób w postaci okna balkonowego. Następnie wszedł do tego mieszkania, przeszukał je i zabrał ww. wartościowe rzeczy, należące do T. B., B. B. i telefon stanowiący własność Centrum (...) (wówczas Centrum Usług (...)). Nie może budzić wątpliwości, że czyn ten wyczerpuje znamiona występku określonego w art. 279 § 1 k.k.

W dniu 6 stycznia 2017 r. oskarżeni J. A. i A. K. postanowili dokonać włamania do mieszkania, które znajdowało się na parterze i można było do niego wejść przez okno balkonowe, a jednocześnie nie było w nim żadnych osób. Wypatrzyli mieszkanie A. S. spełniające te kryteria, J. A. wszedł na balkon, a A. K. obserwował najbliższą okolicę. J. A. podważył okno balkonowe i wszedł do środka. Oskarżeni nie dokonali zaboru mienia, gdyż w mieszkaniu nie było wartościowych rzeczy, które mógł łatwo wynieść. Uznać zatem należy, że oskarżeni usiłowali popełnić przestępstwo określone w art. 279 § 1 k.k.

Oskarżony A. K. ma 45 lat, zdobył wykształcenie średnie, jest rozwodnikiem, ma na utrzymaniu 4 dzieci, pracował dorywczo i zarabiał około 1.500 złotych miesięcznie (oświadczenie z k. 413), był raz karany (k.154).

Oskarżony J. A. ma 31 lat, zdobył wykształcenie zawodowe, jest żonaty, nie ma nikogo na utrzymaniu, pracował dorywczo i zarabiał około 1.800 złotych miesięcznie (oświadczenie z k. 413), był 7 razy karany, w tym 3 razy za podobne czyny (k.154).

Stopień społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonym był znaczny, gdyż oskarżeni dokonywali rażącego naruszenia uprawnień właścicielskich, przełamywali materialne przeszkody chroniące ich mienie, a oskarżony J. A. dokonał zaboru wartościowych rzeczy.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał, że karami adekwatnymi, sprawiedliwymi i zdolnymi spełnić cele prewencji indywidualnej i generalnej powinny być kary zaproponowane przez oskarżonych i ich obrońców, na które zgodzili się prokurator i pokrzywdzeni. Należy zwrócić uwagę, że kary zostały orzeczone w wysokości ustawowego minimum. Suma kar pozbawienia wolności wymierzonych oskarżonemu J. A. wynosi 2 lata. Za orzeczeniem kary łącznej w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy przemawia bliskość czasowa poszczególnych czynów i taki sam ich charakter.

Uwzględniając stanowisko pokrzywdzonych, Sąd zmodyfikował wysokość szkody poniesionych przez poszczególnych pokrzywdzonych w wyniku włamania do mieszkania B. B.. Podane wartości mienia są zgodne z rynkowymi cenami i należy niewątpliwie uwzględnić wolę pokrzywdzonych by wartości ujęte w akcie oskarżenia zmodyfikować. Należy zwrócić uwagę, że pokrzywdzeni T. B. i B. B. mieli możliwość dokładnego ustalenia wartości skradzionych rzeczy, a Centrum (...) było reprezentowane na rozprawie przez profesjonalnego pełnomocnika, który zgodził się na modyfikację wartości skradzionego telefonu i przyjęcie, że szkodę w tej części naprawił B. B..

Nie budzi wątpliwości orzeczenie przepadku dowodów rzeczowych w postaci rękawiczek, latarki, śrubokrętu, metalowych cążek, gdyż służyły do popełnienia przypisanych oskarżonym czynów. Jednocześnie dowody rzeczowe w postaci telefonów oskarżonych i ich butów stały się zbędne dla postępowania i należy je im zwrócić.

Na poczet orzeczonych kar zaliczono oskarżonym okresy tymczasowego aresztowania, od dnia zatrzymania do zwolnienia.

Obrońcy z urzędu wykonali swą pracę, ale nie uzyskali za nią wynagrodzenia, stąd Sąd zasądził na ich rzecz stosowne wynagrodzenie ze środków budżetowych.

Oskarżeni nie mają stałych dochodów, po uprawomocnieniu się wyroku powinni odbyć pozostałą część kar pozbawienia wolności. Uwzględniając powyższe, Sąd zwolnił oskarżonych z obowiązku zwrotu kosztów sądowych.