Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kępnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodnicząca - SSR Anna Sobolewska-Talaga

Protokolant - starszy sekretarz sądowy Kamila Wąsik

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 roku w Kępnie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego I. D., działającego przez matkę B. S. (S.)

przeciwko D. D. (D.)

o podwyższenie alimentów

1.  podwyższa od pozwanego D. D. z dniem 29 września 2016 roku alimenty ustalone ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Chorzowie w dniu 28 maja 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt III RC 325/15 na rzecz małoletniego syna I. D., urodzonego (...) w C. z kwoty po 350,00 złotych miesięcznie do kwoty po 450,00 (słownie: czterysta pięćdziesiąt 00/100) złotych miesięcznie, przy czym alimenty płatne są do rąk matki małoletniego powoda – B. S. z góry, w terminie do 15 dnia każdego miesiąca, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat,

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanego D. D. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kępnie kwotę 66,00 (słownie: sześćdziesiąt sześć 00/100) złotych tytułem kosztów sądowych, od których zwolniona była strona powodowa;

4.  zasądza od pozwanego D. D. na rzecz matki małoletniego powoda B. S. kwotę 360,00 (słownie: trzysta sześćdziesiąt 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego:

5.  nie obciąża strony powodowej nie uiszczonymi kosztami sądowymi od oddalonej części powództwa;

6.  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Anna Sobolewska-Talaga

Sygn. akt III RC 86/16

UZASADNIENIE

Matka małoletniego powoda I. D. – B. S. działając przez pełnomocnika wniosła pozew przeciwko D. D. o podwyższenie alimentów ustalonych na rzecz małoletniego ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Chorzowie w dniu 28 maja 2015 roku w sprawie o sygn. akt III R.C. 325/15 - z kwoty po 350 złotych do kwoty po 600 złotych miesięcznie.

W uzasadnieniu żądania twierdziła, że od czasu ustalenia alimentów na rzecz syna jego potrzeby wzrosły, małoletni I. choruje, jest alergikiem i zasądzona kwota nie wystarcza na pokrycie jego potrzeb. Podała, że korzysta z urlopu wychowawczego i z tego tytułu pobiera świadczenie w wysokości 400 złotych oraz zasiłek rodzinny na dziecko w wysokości 89 złotych miesięcznie. Nadto wskazała, że z powodu zachowania pozwanego zmuszona była wraz z dzieckiem do przeprowadzenia się do rodziny do M., dla bezpieczeństwa swojego i powoda.

Pozwany prawdopodobnie nie ma wyuczonego zawodu, ale wcześniej pracował jako kelner i jako pracownik fizyczny na budowie. Nie ma innych osób na utrzymaniu oprócz małoletniego powoda.

(k.2-3)

Pozwany D. D. złożył pisemną odpowiedź na pozew, w której nie zgodził się z żądaniem B. S. i wniósł o oddalenie powództwa podnosząc, że nie uchyla się od płacenia alimentów – płaci w miarę możliwości. Nadto zaznaczył, że, obecnie pozostaje osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku, pozostaje na całkowitym utrzymaniu rodziców, którzy mają swoje liczne opłaty i zobowiązania. Wskazał, że nie stać go na wyższe alimenty ponieważ spłaca komornika na rzecz alimentów które płacił, a Pani B. S. oświadczyła komornikowi, że nie płaci w ogóle, dodatkowo nie poinformowała go o podaniu do funduszu alimentacyjnego pogrążając w coraz większe długi. Pozwany wskazał, że został okłamany co do powodów wyjazdu B. S. z synem do M., od momentu wyprowadzki nie miał możliwości skontaktowania się z synem.

(k. 17-18)

W dalszym toku postępowania strony podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie - matka małoletniego powoda konsekwentnie wnosiła o podwyższenie świadczeń na rzecz dziecka do kwoty po 500 złotych miesięcznie – ostatecznie na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku wyraziła zgodę na podwyższenie alimentów do kwoty po 450 złotych miesięcznie. Pozwany początkowo kwestionował zasadność powództwa, złożył wniosek o przyznanie mu „obrońcy z urzędu” który nie został uwzględniony, na pierwszej rozprawie wyznaczonej w dniu 18 października 2016 roku wyrażał ewentualna zgodę na podwyższenie alimentów do kwoty po 450 złotych miesięcznie, na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku oświadczył, że wyrazi zgodę na ustalenie alimentów w kwocie po 400 złotych. Wcześniej deklarował też możliwość płacenia alimentów w kwocie 400 złotych miesięcznie i pokrywania kosztów zakupu leków dla małoletniego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Chorzowie w dniu 28 maja 2015 roku w sprawie o sygn. akt III R.C. 325/15 pozwany D. D. zobowiązał się płacić na rzecz małoletniego syna I. D. alimenty w kwotach po 350 złotych miesięcznie poczynając od 1 kwietnia 2015 roku, płatne do rąk matki małoletniego powoda B. S. w terminie do 15-tego każdego miesiąca z góry, z 8% ustawowymi odsetkami w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat.

(dowód: protokół rozprawy i postanowienie w aktach sprawy Sąd Rejonowego w Chorzowie o sygn. III R.C. 325/15 k. 9–10, wyciąg z protokołu rozprawy w aktach sprawy k. 6)

Małoletni I. D. ma 2 lata. Ma problemy alergologiczne, często choruje, zapada na infekcje górnych dróg oddechowych. W okresie od 21 do 24 września 2016 roku I. D. przebywał w szpitalu ze względu na wirusowe zapalenie oskrzeli.

Za pobyt w szpitalu wraz z dzieckiem matka małoletniego zapłaciła 66 złotych. Na zakup leków dla dziecka: antybiotyków, inhalacji, syropów i innych leków musi przeznaczyć kwotę około 100 - 200 złotych miesięcznie, w zależności od stanu zdrowia syna. Do tego dochodzą koszty związane z wyżywieniem, zakupem odzieży, mieszkaniem, wizytami u lekarzy. Koszt miesięcznego utrzymania małoletniego – w szczególności związanego z zakupem wyżywienia - jego matka określiła na kwotę około 900 złotych miesięcznie.

Małoletni I. D. nie ma majątku.

B. S. ma 24 lata. Ma wykształcenie średnie, z zawodu jest ekspedientką. Od 12 września 2016 roku mieszka u cioci I. K. w M., wcześniej zamieszkiwała z rodzicami w C.. Utrzymuje siebie i dziecko z świadczeń uzyskiwanych w ramach: 500+ w kwocie 500 złotych, zasiłku rodzinnego w wysokości 89 złotych oraz zasiłku wychowawczego w wysokości 400 złotych a także alimentów uzyskiwanych z funduszu alimentacyjnego wysokości 350 złotych. Miesięcznie matka małoletniego powoda dysponuje kwotą około 1400 złotych. Za pokój który zajmuje wraz z dzieckiem u cioci płaci kwotę 150 złotych miesięcznie. W utrzymaniu i opiece nad dzieckiem, w tym w szczególności w zakresie dowożenia dziecka do lekarza pomaga jej ciocia I. K..

Poza małoletnim powodem I. D. B. S. nie ma nikogo na utrzymaniu. Okresowo podejmuje prace dorywcze jako kelnerka przy obsłudze imprez okolicznościowych. B. S. nie ma majątku.

(dowody: odpis skrócony aktu urodzenia I. D. k. 5 akt, zeznania B. S. k. 35-36 nagranie przesłuchania powódki czas 00:10:59 – 00:27:57 i k. 98-99 nagranie przesłuchania powódki czas 00:29:47, przesłuchanie świadka I. K. k. 98 nagranie przesłuchania czas 00:17:55, karta informacyjna leczenia szpitalnego I. D. k. 44, faktura VAT za pobyt matki z dzieckiem na oddziale dziecięcym k 45, zaświadczenia lekarskie dot. leczenia I. D. k. 46 i k. 47, informacja z Komendy Powiatowej Policji w K. dot. zgłoszenia B. S. o nękaniu jej przez D. D. k. 48, decyzja Prezydenta Miasta C. o przyznanych B. S. zasiłkach k. 49, potwierdzenie zameldowania I. D. i B. s. k. 50-51, kopia karty zdrowia dziecka k. 52-60, dokumenty dot. prowadzonej egzekucji komorniczej w sprawie świadczeń alimentacyjnych na rzecz małoletniego powoda k. 23-26, kopie potwierdzenia wpłat na rzecz I. D. przedłożone przez pozwanego k. 27-32)

Pozwany D. D. ma 26 lat. Nie ma zawodu, ma wykształcenie gimnazjalne. Mieszka w C. przy ul. (...) w lokalu należącym do jego dziadków. Pozwany jak wskazał – opiekuje się chorą babcią. Przez kilka lat pracował jako barman, kelner z miesięcznym wynagrodzeniem około 1800 złotych miesięcznie netto. Obecnie pozwany D. D. jest zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w firmie (...) zajmującej się częściami samochodowymi jako frezarz - operator maszyny. Jak wskazał - stawka wynagrodzenia została określona na kwotę 13 złotych brutto za godzinę, 2250 złotych brutto miesięcznie przy ośmiogodzinnym systemie pracy z możliwością uzyskania dodatkowego wynagrodzenia za nadgodziny.

Pozwany – poza małoletnim I. D. nie ma nikogo na utrzymaniu. Jest zdrowy. Spłaca zadłużenia komornicze z tytułu zaciągniętych wcześniej pożyczek i nieuregulowanych opłat. Ma też do uregulowania koszty sądowe za sprawę karną w kwocie ok. 2500 złotych

W dniu 14 grudnia 2016 roku D. D. zawarł związek małżeński z S. G.. Zamierza w najbliższym czasie z żoną wynająć mieszkanie.

(dowód: zeznania pozwanego D. D. k. 36-37 nagranie przesłuchania czas 00:31:28 – 00:43:24, k. 89 nagranie przesłuchania czas 00:16:09 oraz k. 99-100 nagranie przesłuchania czas 00:36:58-00:54:41, umowy o prace przedłożone przez pozwanego k. 19-21)

Dla mężczyzn w wieku i z kwalifikacjami pozwanego Powiatowy Urząd Pracy w C. dysponuje ofertami pracy.

(dowód: oferty pracy nadesłane z PUP w C. k. 69-73)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o niebudzące wątpliwości dokumenty, których zasadniczo strony nie kwestionowały i które znajdują odzwierciedlenie w zeznaniach stron oraz zeznaniach świadka: I. K.. Świadek I. K. jednoznacznie wskazywała, że małoletni powód choruje, co jest związane ze zwiększonymi kosztami i koniecznością zawożenia dziecka do specjalistów, zakupu leków etc., a jego ojciec w znikomy sposób interesuje się potrzebami syna.

Sąd zważył, co następuje:

Jak wynika z treści art. 133 § 1 k.r.o. rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych wobec dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres tego obowiązku wyznacza z jednej strony poziom usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś majątkowe i zarobkowe możliwości zobowiązanego do alimentacji, przy czym wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka może polegać także, w całości lub części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie (art. 135 § 1 i 2 k.r.o.)

W myśl art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się zwiększenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, wskutek czego zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zwiększenie albo zmniejszenie wysokości świadczeń alimentacyjnych.

W niniejszej sprawie, co wynika z ustalonego wyżej stanu faktycznego, brak jest podstaw do stwierdzenia, że sytuacja majątkowa i możliwości zarobkowe pozwanego D. D. uległy znacznemu pogorszeniu z przyczyn niezależnych od pozwanego. Wskazać trzeba, że wraz wiekiem i pogorszeniem stanu zdrowia co zostało potwierdzone zaświadczeniami lekarskimi - wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletniego I. D.. Obowiązek alimentacyjny pozwanego względem małoletniego ustalony został ponad półtora roku temu.

Na koszty związane z jego usprawiedliwionymi potrzebami składają się znaczne koszty związane z leczeniem dziecka oraz wydatki związane z zakupem żywności, artykułów chemicznych, i kosmetycznych ale i zakup niezbędnej odzieży i dodatkowych opłat związanych mieszkaniem, dowożeniem do lekarza etc. Małoletni nie ma majątku. Jego potrzeby zaspokaja matka.

Sąd nie uznał za wiarygodne twierdzeń powoda, że jego sytuacja życiowa i materialna nie pozwala mu na płacenie alimentów w większym zakresie niż 350 złotych miesięcznie.

Obowiązkiem pozwanego jest troska o wychowanie i utrzymanie jego dziecka.

Z okoliczności sprawy nie wynika, by pozwany D. D. chorował na coś poważnego, jest młodym, zdrowym mężczyzną, ma możliwość podejmowania zatrudnienia i uzyskiwania dochodów. Zauważyć też trzeba, że w ostatnim okresie czasu – jak wskazał pozwany - zawarł związek małżeński i zamierza wynająć mieszkanie, pomimo, że jak wskazywał wcześniej – mieszka w mieszkaniu dziadków, gdzie podjął się opieki nad schorowaną babcią. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że rodzice małoletniego I. D. są skonfliktowani, pozwany nie uczestniczy w sposób dostateczny w wychowaniu małoletniego i nie interesuje się jego potrzebami.

W związku z tym powinien chociaż finansowo w większym zakresie przyczyniać się do jego utrzymania – tym bardziej, że kwota alimentów do płacenia których został zobowiązany D. D. na rzecz małoletniego syna nie jest szczególnie wysoka.

Za stosowny udział pozwanego w ponoszeniu kosztów utrzymania małoletniego – biorąc pod uwagę okoliczności sprawy i stanowiska stron - Sąd uznał kwoty po 450 złotych miesięcznie (obowiązek alimentacyjny został zwiększony o kwotę po 100 złotych miesięcznie) od dnia wytoczenia powództwa mając na względzie rodzaj źródeł utrzymania matki powoda i pozwanego, ich stan majątkowy, wiek powoda, a także fakt, że pozwany nie ma innych osób na utrzymaniu.

Sąd nie uwzględnił w całości roszczenia matki małoletniego powodów mając na względzie jej końcowe stanowisko w sprawie oraz uznając, że jest ono zbyt wygórowane. Należy też mieć na względzie fakt, że pozwany D. D. obecnie regularnie spłaca zadłużenie u komornika i stara się utrzymywać kontakt z synem – który obecnie, pomimo, że B. S. zawarła w C. w dniu 16 lipca 2016 roku z ojcem małoletniego porozumienie co do kontaktów D. D. z synem – krótko po tym wyprowadziła się z C. i zamieszkałą z dzieckiem w M. z dala od poprzedniego miejsca zamieszkania. Ta decyzja niewątpliwie w znaczącym stopniu utrudniła pozwanemu uczestniczenie w wychowaniu jego dziecka.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z art. 100 k.p.c. zdanie drugie i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 90, poz. 594 ze zm.).

W oparciu o powołane wyżej przepisy obciążono pozwanego obowiązkiem poniesienia na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kępnie kosztów sądowych (opłaty sądowej w kwocie 66,000 złotych) od uiszczenia których zwolniona była strona powodowa z mocy prawa. Opłata sądowa została obliczona przy uwzględnieniu wartości przedmiotu sporu od uwzględnionej części powództwa (100 zł X 12 = 1.200 x 5% = 60). Do kosztów tych doliczono koszt opłaty sądowej w kwocie 6 złotych za klauzulę wykonalności – łącznie 66 złotych – pkt 3 wyroku.

Matka małoletniego powoda była reprezentowana w sprawie przez pełnomocnika z wyboru będącego adwokatem. Pełnomocnik powódki złożył wniosek o przyznanie kosztów świadczonej pomocy prawnej. Tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego zasądzono od pozwanego na rzecz B. S. kwotę 360 złotych w oparciu o przepisy § 2 pkt 2 i § 4 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 roku, poz. 1800) - pkt 4 wyroku.

Nie obciążano jednocześnie matki małoletniego powoda kosztami od oddalonej części powództwa. (pkt 5 wyroku)

Zasądzonym alimentom na rzecz małoletniego powoda - Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności w oparciu o przepis art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Anna Sobolewska-Talaga