Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 1030/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Janina Kościelniak

Protokolant:

Iwona Krakowczyk

przy udziale./.

po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania I. S. (1) (I. S. (1))

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania I. S. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 19 kwietnia 2016 r. Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej prawo

do emerytury począwszy od (...)

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonej kwotę 360,00zł ( trzysta sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1030/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19.04.2016r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonej I. S. (1) prawa do wcześniejszej emerytury, ponieważ zdaniem organu rentowego nie spełnia ona ustawowych warunków do jej uzyskania, a w szczególności nie udokumentowała na dzień 01.01.1999r. wymaganych 15-tu lat pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy wskazał, iż nie uwzględnił jako okresu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w KWK (...) od dnia 05.11.1979r. do dnia 31.12.1998r. ponieważ podane przez pracodawcę w świadectwie pracy stanowiska nie odpowiadają stanowiskom wskazanym w zarządzeniu resortowym.

Ubezpieczona odwołała się od powyższej decyzji i wniosła o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do emerytury, po uprzednim zaliczeniu do okresów pracy w szczególnych warunkach okresów zatrudnienia j.w. podnosząc, iż w okresach tych pracowała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych, co zostało wykazane w świadectwie pracy z dnia 31.10.2002r.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczona urodziła się w dniu (...)

W dniu 29.01.2016r. złożyła wniosek o przyznanie uprawnień do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Rozpoznając powyższy wniosek organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Oddział ZUS uwzględnił ubezpieczonej na dzień 31.12.1998r. okres zatrudnienia w łącznym wymiarze 20 lat okresów składkowych, nieskładkowych i uzupełniających- w tym żadnych okresów pracy w szczególnych warunkach.

W spornym okresie od 5.11.1979r d o 31.12.1998r ubezpieczona była zatrudniona w KWK (...) w zakładzie odsalania, który był jednym z oddziałów kopalni. Od 1.01.1999r. oddział ten został przekształcony w spółkę z.o.o, w której ubezpieczona pracowała do 2002r.

Pomimo, iż w całym powyższym okresie zmieniano nazwę stanowiska pracy ubezpieczonej, przez cały czas wykonywała te same prace na tej samej hali w zakładzie odsalania obsługując wszystkie urządzenia jakie tam pracowały. Zakład odsalania mieścił się na jednej hali, w której odbywał się cały cykl produkcyjny. Produkcja soli podlegała na odprowadzeniu nadmiaru wody z solanki, która była doprowadzana z dołu kopalni. Solanka pompowana była pompami do zbiorników, które mieściły się na zewnątrz poza halą. Były to olbrzymie zbiorniki, stamtąd pompy pompowały solankę już na halę produkcyjną, po uprzednim jej oczyszczeniu przy pomocy filtrów. Następnie solanka podawana była rurociągami do wymienników ciepła, gdzie była podgrzana do temperatury 120 stopni, następnie przechodziła do urządzeń zwanych wyparkami. Urządzenia te odparowywały wodę z solanki, ta woda była prowadzona do zbiorników, natomiast zagęszczona solanka przechodziła z wyparki do wyparki i stawała się co raz bardziej gęsta. Z tych wyparek solanka pompowana była przy pomocy pomp na urządzenie zwane krystalizatorem soli, na którym solanka miała postać tzw. breji, stamtąd gęsta solanka szła na stożki, przy czym wystarczyło otworzyć zawór i wtedy ta solanka spływała do stożków, stamtąd była prowadzona na wirówki, gdzie była osuszana i odwirowana. Natomiast woda z krystalizatora po spuszczeniu solanki ze stożka spływała do rząpi. Po osuszeniu i odwirowaniu solanki, w wirówkach wentylatory wyciągały wyprodukowaną sól do góry na cyklony, gdzie sól jeszcze bardziej była osuszana i odwirowana. Z tych cyklonów już gotowa do spożycia sól spadała na taśmę i była transportowana na sortownię. Ubezpieczona nigdy nie pracowała na sortowi, w cały okresie pracowała wyłącznie na hali krystalizacji, czyli przy bezpośredniej produkcji soli i solanki. Miała uprawnienia na wszystkie urządzenia, które tam pracowały, natomiast obsługiwała takie urządzenia jak: wyparki, wymienniki , zbiorniki, pompy i wirówki. Ponadto obsługiwała stożki, cyklony, wentylatory. Urządzeń końcowej obróbki soli to pompy końcowe, krystalizator soli, cyklony. Pracę przy produkcji soli i solanki ubezpieczona wykonywała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W opinii ubezpieczonej wykazana przez pracodawcę w świadectwie pracy praca na stanowisku obsługi urządzeń ciepłowniczych odpowiadała pracy na stanowisku robotnika pomocniczego, z kolei praca wykonywana na stanowisku maszynisty urządzeń suszących odpowiadała pracy na stanowisku operatora urządzeń odwadniających, natomiast praca na stanowisku maszynisty urządzeń końcowej obróbki soli i operatora urządzeń zakładu odsalania odpowiadała pracy warunkach szczególnych na stanowisku aparatowej.

Urządzenia suszące spełniały bowiem funkcję urządzeń odwadniających. Urządzenia te powodowały odwirowanie wody z solanki. Na hali krystalizacji soli panowały uciążliwe warunki, a mianowicie wysoka temperatura sięgająca na urządzeniach ciepłowniczych ponad 40 stopni, a na pozostałych urządzeniach ponad 30 stopni, a także hałas. Przy wszystkich urządzeniach normy hałasu były przekroczone, ponadto były również drgania, a przede wszystkim opary soli, które drażniły skórę, oczy i gardło. Wszyscy pracownicy hali otrzymywali posiłki regeneracyjne i mleko. Razem z ubezpieczoną pracowali powołani w sprawie świadkowie I. S. (2), K. I. oraz R. H., którzy potwierdzili rodzaj wykonywanej przez ubezpieczoną pracy oraz jej wymiar.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego, akta osobowe z okresu zatrudnienia j.w. dopuszczone jako dowód w sprawie na okoliczność przebiegu i wymiaru pracy, rodzaju wykonywanych obowiązków, a także zeznania świadków I. S. (2), K. I. i R. H. oraz zeznania ubezpieczonej (nagranie z rozprawy w dniu 07.03.2017r. minuty od 00:02:44 do 02:33:23 oraz w dniu 20.04.2017r. minuty od 00:05:46 do 01:07:56).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

Jak stanowi art.184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2016r., poz.1842) ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po ukończeniu wieku przewidzianego w art.32 jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. 01.01.1999r. osiągnął :

okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury wieku niższym niż 60 lat (dla kobiet)

okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27oraz nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Zgodnie natomiast z art.32 ust.1 powołanej ustawy w związku z § 4 ust.1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8 , poz.43 ze zm.) pracownik – kobieta , która wykonywała prace w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury, jeżeli :

-

ukończyła wiek 55 lat ,

-

ma wymagany okres 20 lat zatrudnienia,

-

udowodniła co najmniej 15 letni okres pracy wymienionej w Wykazie A, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Bezsporne jest między stronami, że ubezpieczona w dniu(...) ukończyła wiek 55 lat oraz, że na dzień 01.01.1999r. udowodniła wymagany co najmniej 20 letni okres składkowy i nieskładkowy, a także nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego.

Zdaniem Sądu, przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie pozwala jednocześnie stwierdzić, iż ubezpieczona w spornym okresie od dnia 05.11.1979r. do 31.12.1998r. będąc zatrudniona w KWK (...) w zakładzie odsalania faktycznie wykonywała stale i w pełnym wymiarze czasu pracę w szczególnych warunkach, o której mowa w wykazie A dział IV poz.10 stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze tj. pracę przy produkcji soli i solanki.

Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej pracy przez ubezpieczoną w wymienionym okresie, Sąd oparł się na danych wynikających ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji, a w szczególności dokumentacji znajdującej się w aktach osobowych, w aktach emerytalnych, a także na zeznaniach świadków oraz ubezpieczonej.

Z powyższej dokumentacji jednoznacznie wynika, iż ubezpieczona w okresie j.w. wykonywała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę w szczególnych warunkach przy obsłudze urządzeń wykorzystywanych przy produkcji soli. W złożonych zeznaniach szczegółowo opisała cały cykl produkcyjny i wskazała jakie maszyny obsługiwała. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w pełni potwierdza zeznania ubezpieczonej oraz świadków w zakresie wymiaru i charakteru wykonywanej przez nią pracy.

Rozstrzygając w sprawie Sąd stwierdził, iż ubezpieczona spełnia wszystkie konieczne przesłanki do nabycia prawa do wcześniejszej emerytury, o których mowa w art.184 powołanej ustawy, w tym udowodniła, przy uwzględnieniu okresów uznanych przez Sąd, okres pracy w szczególnych warunkach przekraczający 15 lat.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd z mocy art.477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej na podstawie powołanych powyżej przepisów prawo do emerytury począwszy od dnia (...). tj. od ukończenia wieku emerytalnego. W pkt.2 wyroku Sąd na podstawie art.98 i 99 k.p.c. w związku z §9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych…( Dz.U. z 2015r. poz.1804) zasądził od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 360,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia