Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 2598/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Joanna Smycz

Protokolant:

Iwona Porwoł

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania K. B. ( B. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania K. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 4 listopada 2016 r. Znak:(...)

zmienia zaskarżoną decyzję przyznając ubezpieczonemu K. B. prawo do emerytury począwszy od 1 października 2016r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 2598/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 4.11.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu K. B. (B.) prawa do wcześniejszej emerytury wskazując, iż nie spełnia on ustawowych warunków do jej uzyskania, gdyż nie udokumentował na dzień 01.01.1999r. 15 lat pracy wykonywanej w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji domagając się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury po uprzednim zaliczeniu do stażu pracy
w warunkach szczególnych okresu pracy od 31.03.1976r. do 31.03.1989r. w (...) w K. –Zakładzie w R. w charakterze kierowcy samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji.

Okres zatrudnienia od 31.03.1976r. do 31.03.1989r. w (...) w K. –Zakład w R. nie został zaliczony do pracy w warunkach szczególnych przez organ rentowy z powodu braku świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 18.10.2016r. złożył wniosek o przyznanie uprawnień do wcześniejszej emerytury
z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach w rozpoznaniu, którego Oddział ZUS wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Oddział ZUS ostatecznie uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 01.01.1999r. okres zatrudnienia w łącznym wymiarze 26 lat i 3 miesiące okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 9 lat, 7 miesięcy i 25 dni okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach ( od 4.04.1989r. do 31.12.1998r.).

Ubezpieczony nie jest członkiem OFE.

(dowód: dokumentacja akt organu rentowego)

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji akt organu rentowego jako okoliczności niesporne pomiędzy stronami, bo jednoznacznie wynikające z tych dowodów i nie kwestionowane przez strony.

Ubezpieczony od 31.03.1976r. do 31.03.1989r. pracował w (...) w K. –Zakładzie w R..

Przyjmując się do pracy w (...) w K. –Zakład w R. ubezpieczony miał prawo jazdy kat. B, nie miał więc uprawnień do prowadzenia pojazdów o pojemności powyżej 3.5 tony i takiej pracy nie wykonywał.

Był kierowcą żuka. Ubezpieczony prowadząc ten samochód wykonywał również czynności załadunkowe i wyładunkowe.

Uprawnienia kategorii C uzyskał 18.07.1978r.

5.08.1978r. ożenił się, zaś od 10.08.1978r., kiedy wrócił do pracy, został od tego dnia kierowcą Stara o ładowności 5 ton.

W (...) w K. –Zakładzie w R. były głównie takie samochody jak: Stary, J., R..

Od 10.08.1978r. do 31.03.1989r. ubezpieczony cały czas prowadził samochód marki S. o ładowności powyżej 3,5 tony. Wykonywał czynności załadunkowe i rozładunkowe samochodu. Kierowca wykonywał te same czynności co ładowacze. Codziennie dokonywał rozładunku 4 ton towarów. Były to towary spożywcze.

Ubezpieczony jako kierowca Stara zawsze jeździł powyżej 8 godzin dziennie, było to
9 - 11 dziennie, czasami również w soboty i niedziele.

W (...) w K. –Zakład w R. były głównie takie samochody jak: Stary, J., R..

Dodatki spedycyjne były wypacane pracownikom za czynności załadunkowo-wyładunkowe. Czynności załadunkowe i rozładunkowe robione były w czasie pracy. Były to bardzo ciężkie prace załadunkowe i rozładunkowe wagonów, które wykonywane były ręcznie.

Prace kierowców prowadzących pojazdy powyżej 3,5 tony były zaliczane do prac w warunkach szczególnych razem z ciężkimi pracami załadunkowymi i rozładunkowymi.

W zimie pracownikom były wydawane posiłki regeneracyjne.

Razem z ubezpieczonym w spornym okresie pracowali świadkowie: Z. O. (od 1976 kierownik działu technicznego, bezpośredni przełożony ubezpieczonego), J. F. (kierowca Stara, współpracownik ubezpieczonego), którzy potwierdzili rodzaj i wymiar czasu pracy ubezpieczonego w charakterze kierowcy samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony oraz wykonywanie ciężkich prac załadunkowych i wyładunkowych.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji akt organu rentowego, dokumentacji jego akt osobowych z (...) w K., prawa jazdy ubezpieczonego, zeznań powołanych w sprawie świadków Z. O., J. F., zeznań ubezpieczonego K. B.– protokół elektroniczny z dnia 22.03.2017r.

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny, przekonywujący, logiczny
i spójny, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Strony nie zgłosiły dalszych wniosków dowodowych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 i 32 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
( t.j. Dz.U. z 2016r., poz. 887) w związku
z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze
(Dz. U. Nr 8 , poz.43 ze zm.) pracownik -mężczyzna, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A załącznika do Rozporządzenia, nabywa prawo
do emerytury, jeżeli:

1.  ukończył wiek 60 lat,

2.  na dzień 1.01.1999r. osiągnął wymagany okres 25 lat zatrudnienia i udowodnił
co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy,

3.  nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym
na danym stanowisku pracy.

Niespornym w rozpoznawanej sprawie pozostaje fakt, iż ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny 60 lat w dniu(...)., posiada na dzień 01.01.1999r. niezbędny do przyznania prawa do dochodzonego świadczenia 25-letni okres składkowy i nieskładkowy i nie jest członkiem OFE.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się natomiast do ustalenia,
czy ubezpieczony spełnia warunek prawa do emerytury o jakim mowa w art. 184 pkt.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS, to jest czy na dzień 01.01.1999r. posiada 15 - letni okres pracy w warunkach szczególnych.

Okres zatrudnienia od 31.03.1976r. do 31.03.1989r. w (...) w K. –Zakład w R. nie został zaliczony do pracy w warunkach szczególnych przez organ rentowy z powodu braku świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Niemniej jednak przepisy rozporządzenia regulującego postępowanie o świadczenia emerytalno-rentowe przed organem rentowym, zawierające ograniczenia dowodowe, nie mają zastosowania w postępowaniu sądowym, opartym na zasadzie swobodnej oceny dowodów.

Zgodnie z wykazem A, dział VIII poz. 2 stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, praca kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, specjalistycznych (specjalnych) pojazdów członowych i ciągników samochodowych balastowych, autobusów
o liczbie miejsc powyżej 15, samochodów uprzywilejowanych w ruchu w rozumieniu przepisów o ruchu na drogach publicznych, trolejbusów i motorniczych tramwajów jest pracą w szczególnych warunkach, uprawniającą do niższego wieku emerytalnego.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe niewątpliwie
do okresów pracy w szczególnych warunkach uznanych przez organ rentowy w ilości 9 lat,
7 miesięcy i 25 dni należy zaliczyć sporny okres zatrudnienia od 10.08.1978r. (kiedy ubezpieczony po uzyskaniu uprawnień prawa jazdy kategorii C rozpoczął pracę jako kierowca Stara o ładowności 5 ton, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy) do 31.03.1989r. (zakończenie zatrudnienia) w (...) w K. –Zakładzie w R. w charakterze kierowcy samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony tj. poz.2 Wykazu A, stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. Będąc kierowcą Stara ubezpieczony jednocześnie wykonywał ciężkie prace załadunkowe i wyładunkowe, czyli również prace w warunkach szczególnych wymienione w wykazie A dziale 8 poz. 1 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r.

Ustalając powyższe Sąd oparł się na danych wynikających z treści zgromadzonej w sprawie dokumentacji przywołanej wcześniej oraz zeznaniach słuchanych w sprawie świadków Z. O. i J. F., zeznaniach ubezpieczonego.

Zeznania świadków j.w. Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były one rzeczowe, logiczne, zasadniczo ze sobą zgodne, korespondujące z treścią powołanej w sprawie dokumentacji, nie były też one kwestionowane przez organ rentowy.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd stwierdził, iż ubezpieczony ostatecznie spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do świadczenia na podstawie z art.184 w związku
z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i w związku z § 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r.
w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach
lub w szczególnym charakterze
( Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm. ), gdyż ukończył wiek emerytalny 60 lat., nie jest członkiem OFE, udowodnił na dzień 01.01.1999r. okres zatrudnienia przekraczający 25 lat oraz posiada również na dzień 01.01.1999r. okres pracy w szczególnych warunkach przekraczający 15 lat wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Wobec powyższego Sąd z mocy art.477 14§2 kpc w wyroku zmienił zaskarżoną decyzję
w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od 1 października 2016r. tj. od miesiąca złożenia wniosku (zgodnie z uregulowaniem art. 129 powołanej ustawy z 17.12.1998r.).

Sędzia