Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Kzw 450/17

POSTANOWIENIE

Dnia 14 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Łodzi V Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.O. Zbigniew Mierzejewski

Protokolant: st. sekr. sąd. Sylwia Kurek

przy udziale Prokuratora Grażyny Poli

po rozpoznaniu w sprawie J. M. , syna S. i J. z domu K., urodz. (...) w Ł.

skazanego za czyn z art. 178a § 1 k.k. i inne

zażaleń obrońcy i skazanego na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi z dnia 21 kwietnia 2017 r. w sprawie sygn. akt VII K 565/16

w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wydania wyroku łącznego

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. oraz art. 624 § 1 k.p.k.

postanawia:

1. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;

2. zasądzić ze Skarbu Państwa na rzecz adw. T. B. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) zł tytułem nieopłaconych kosztów obrony udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

3. zwolnić skazanego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2017 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi umorzył postępowanie w sprawie z wniosku skazanego J. M. o wydanie wyroku łącznego.

Postanowienie Sądu Rejonowego zaskarżyli zażaleniami obrońca skazanego oraz skazany.

Obrońca skazanego zarzucił zaskarżonemu orzeczeniu obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 85 § 1 i 2 k.k. oraz art. 86 § 1 i 4 k.k. poprzez ich niezastosowanie i nie wydanie wyroku łącznego, w sytuacji gdy przepisy w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją z dnia 20 lutego 2015 r. dopuszczały możliwość wydania wyroku łącznego.

Podnosząc powyższy zarzut obrońca skazanego wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Skazany w zażaleniu kwestionował brak wydania wobec niego wyroku łącznego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenia obrońcy skazanego oraz skazanego nie były zasadne.

J. M. został skazany trzema wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Płocku z dnia 18 kwietnia 2007 r., prawomocnym od dnia 26 kwietnia 2007 r., w sprawie VII K 207/07 za czyn popełniony w dniu 1 lutego 2007 r.;

2. Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 19 stycznia 2011 r., prawomocnym od dnia 10 lutego 2011 r., w sprawie VI K 1748/10 za czyn popełniony w dniu 4 lipca 2010 r.;

3. Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi z dnia 18 listopada 2014 r., prawomocnym od dnia 26 listopada 2014 r., w sprawie VII K 149/14 za czyn popełniony w dniu 3 listopada 2013 r.

Sąd Rejonowy błędnie poddał analizie wydane wobec skazanego wyroki pod kątem przesłanek do orzeczenia kary łącznej wskazanych w art. 85 § 1 – 3 k.k. w jego obecnym brzmieniu, podczas gdy żaden z wyroków skazujących nie został wydany po dniu 1 lipca 2015 r.

Zgodnie z treścią przepisu art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 396) przepisów rozdziału IX ustawy Kodeks karny w brzmieniu nadanym przedmiotową ustawą nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem jej wejścia w życie, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

W związku z powyższym analiza wydanych wobec skazanego wyroków pod kątem możliwości wydania wyroku łącznego i orzeczenia kary łącznej powinna być dokonana w oparciu o stan prawny dotyczący kary łącznej według stanu prawnego sprzed dnia 1 lipca 2015 r.

Zgodnie z treścią przepisu art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 lipca 2015 r. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

W stosunku do skazanego nie zachodziły zatem warunki do wydania wyroku łącznego, bowiem dopiero po wydaniu wyroku skazującego za jedno przestępstwo dopuszczał się popełnienia kolejnego.

Decyzja procesowa Sądu Rejonowego o umorzeniu postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego, jakkolwiek powołująca się na niewłaściwe przesłanki, była merytorycznie właściwa.

Mając na uwadze powyższe, uznając zarzuty zawarte w zażaleniach obrońcy oraz skazanego za niezasadne należało utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

O nieopłaconych kosztach obrony udzielonej skazanemu z urzędu orzeczono na podstawie § 17 ust. 5 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez skarb państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2016 r. poz. 1714).

Z uwagi na fakt, iż skazany odbywa karę w zakładzie karnym, nie posiada majątku, Sąd zwolnił skazanego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

V Kz 450/17

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE