Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski

Protokolant: st. sekr. sądowy Monika Polak-Kuzior

przy udziale Prokuratora Artura Poć

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2017 r.

sprawy J. B., ur. (...) w miejscowości C., syna L. i G. z domu K.

oskarżonego z art. 178a§1 kk

na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego i jego obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 27 lutego 2017r. sygn. akt VII K 1131/15

I uchyla rozstrzygnięcia z pkt. I, II, III i V sentencji zaskarżonego wyroku i na podstawie art.439§1 pkt.9 kpk w zw. z art.17§1pkt.5 kpk postępowanie w tym zakresie umarza,

II w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III koszty procesu w sprawie ponosi Skarb Państwa,

IV zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata R. P. kwotę 504 ( pięćset cztery ) zł tytułem opłaty za obronę z urzędu oskarżonego J. B. wykonywanej w postępowaniu odwoławczym oraz kwotę 115,92 ( sto piętnaście złotych i dziewięćdziesiąt dwa grosze ) zł tytułem podatku od towarów i usług od tej opłaty.

Sygn. akt VII Ka 429/17

UZASADNIENIE

J. B. oskarżony został o to, że w dniu 27 lipca 2015 r. w ruchu lądowym na parkingu przy skrzyżowaniu drogi krajowej nr (...) z drogą publiczną do miejscowości B., gm. S. prowadził pojazd osobowy marki O. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości (I badanie 1,16 mg/l, II badanie 1,19 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu) tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 27 lutego 2017 r. w sprawie sygn. akt VII 1131/15 orzekł:

I.  oskarżonego J. B. uznał za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu oskarżeniem i za to, na podstawie art. 178a § 1 k.k., skazał go, zaś na podstawie art.
178a § 1 k.k. w zw. z art. 34 § 1, § la pkt 1 i § 2 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k., wymierzył mu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując go do wykonywania
nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie;

II.  na podstawie art. 42 § 2 k.k., orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich
pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, zaliczając na jego poczet, na podstawie art. 63 § 4 k.k., okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 27.07.2015 r.;\

III.  na podstawie art. 43a § 2 k.k., orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5000,00 zł na rzecz Funduszu (...)

IV.  na podstawie art. 29 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. P. kwotę 840,00 (+ podatek VAT) tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego w postępowaniu sądowym;

V.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

Apelację od powyższego wyroku wnieśli oskarżony i jego obrońca, zaskarżając go w całości.

Obrońca oskarżonego zarzucił orzeczeniu błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mogący mieć wpływ na jego treść, polegający na uznaniu, iż oskarżony J. B. w dniu 27 lipca 2015 r. będąc w stanie nietrzeźwości prowadził pojazd mechaniczny.

W oparciu o powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od ciążącego na nim zarzutu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie.

Oskarżony zarzucił orzeczeniu rażące naruszenie prawa materialnego, poprzez przyjęcie za prawdziwe, logiczne i konsekwentne zeznań złożonych przez świadków P. S. i P. W., którzy rzekomo widzieli jak kierował samochodem po parkingu. Ich zeznania w wielu kwestiach są niespójne i się wykluczają, a postawa obywatelska P. S., który rzekomo uniemożliwił mu wyjazd z parkingu, po tym jak wyczuł ode mnie zapach alkoholu, wydaje się być wątpliwa w kontekście wcześniejszych zdarzeń jakie miały miejsce na tym parkingu.

W oparciu o powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie go od zarzucanego mu czynu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie zachodzi bezwzględna przyczyna odwoławcza, co nakłada na sąd odwoławczy obowiązek uchylenia orzeczenia bez prawa badania związku przyczynowego między uchybieniem a treścią orzeczenia. Każde bowiem z uchybień zaliczonych do tzw. bezwzględnych przyczyn odwoławczych w tak istotnym stopniu obraża podstawowe zasady prawidłowego procedowania i orzekania w sprawach karnych, że – bez dodatkowego związku między uchybieniem a treścią rozstrzygnięcia- należy przyjąć, że rozstrzygnięcie nie może być uznane za rezultat rzetelnego procesu (vide: Komentarz Praktyczny, Postępowanie odwoławcze w kodeksie postępowania karnego po nowelizacji, Wyd. II zmienione S. Zabłocki).

Zgodnie z treścią art. 439 § 1 k.p.k. niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia sąd odwoławczy uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli ujawni się okoliczność określona w tym przepisie.

Należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie, na etapie postępowania odwoławczego, zaistniała ujemna przesłanka procesowa w postaci śmierci oskarżonego J. B. (art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k.). J. B. zmarł w dniu 1.05.2017 r., co potwierdził odpis aktu zgonu (k. 168).

Tym samym zachodzi przesłanka z art.439 § 1 pkt.9 k.p.k. w zw. z art.17 § 1 pkt. 5 k.p.k. nakazująca umorzenie postępowania w sprawie.

Mając powyższe na uwadze uchylono rozstrzygnięcia z pkt. I, II, III i V sentencji zaskarżonego wyroku i na podstawie art.439 § 1 pkt. 9 k.p.k. w zw. z art.17 § 1 pkt.5 k.p.k. postępowanie w tym zakresie umorzono.

W mocy jako prawidłowe utrzymano rozstrzygnięcie w zakresie przyznania opłaty za obronę z urzędu w postępowaniu przed Sądem I instancji.

Na podstawie art.632 pkt.2 k.p.k. koszty procesu w sprawie ponosi Skarb Państwa,

W myśl art.29 ustawy prawo o adwokaturze zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata R. P. kwotę 504 zł tytułem opłaty za obronę z urzędu oskarżonego J. B. wykonywaną w postępowaniu odwoławczym oraz kwotę 115,92 zł tytułem podatku od towarów i usług od tej opłaty.