Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 27 czerwca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił M. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS, orzeczeniem z dnia 10 czerwca 2016 roku stwierdziła, że wnioskodawca jest trwale całkowicie niezdolny do pracy, a niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, ale powstała w czasie tej służby.

(decyzja k. 21 plik 9 akt ZUS)

W odwołaniu z dnia 28 lipca 2016 roku wnioskodawca wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową na skutek bycia poddawanym próbom wytrzymałościowym na przeciążenia w wirówce lotniczej. Wnioskodawca wyjaśnił, że do czasu pełnienia służby wojskowej nie miał żadnych problemów ze zdrowiem psychicznym. W trakcie testów na wirówce lotniczej nastąpiła u niego utrata przytomności i od tego momentu jego stan zdrowia zaczął się pogarszać.

(odwołanie k. 2-3)

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 24 sierpnia 2016 roku organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie - k. 4)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. M. urodził się (...).

(okoliczność bezsporna)

W okresie od 20 października 1965 roku do 29 lipca 1967 roku ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową. Został przedterminowo przeniesiony do rezerwy na skutek orzeczenia Garnizonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej P. nr 177/2/67 z dnia 8 lipca 1967 roku.

(zaświadczenie z dnia 1 sierpnia 1984 roku k. 6 plik I akt ZUS)

Decyzją z dnia 2 października 1983 roku została M. M. przyznana renta inwalidy wojskowego na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 maja 1974 roku o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin oraz orzeczenia Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej ZUS, która zaliczyła wnioskodawcę do II grupy inwalidów w czasie pełnienia służby wojskowej.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 25 stycznia 2016 roku M. M. wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa do renty inwalidy wojskowego w związku ze służbą wojskową.

(wniosek z dnia 25 stycznia 2016 roku k. 2-5 plik 9 akt ZUS)

Orzeczeniem z dnia 2 maja 2016 roku Lekarz Orzecznik uznał wnioskodawcę za trwale całkowicie niezdolnego do pracy z zaznaczeniem, że całkowita niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową. Rozpoznano u wnioskodawcy schizofrenię paranoidalną, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, przewlekły zespół bólowy kręgosłupa, zmiany zwyrodnieniowe wielostawowe - szczególnie stawów kolanowych, stan po przebytym urazie stawu kolanowego prawego oraz przerost gruczołu krokowego.

(orzeczenie lekarskie z dnia 2 maja 2016 roku k. 13 plik 9 akt ZUS, opinia lekarska z dnia 2 maja 2016 roku k. 25 -26 akt orzeczniczych ZUS)

Od powyższego orzeczenia skarżący złożył sprzeciw w dniu 24 maja 2016 roku.

(sprzeciw z dnia 25 maja 2016 roku k. 15 plik 9 akt ZUS )

Po rozpatrzeniu sprzeciwu Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 10 czerwca 2016 roku również uznała wnioskodawcę za całkowicie trwale niezdolnego do pracy z zaznaczeniem, że data powstania całkowitej niezdolności do pracy trwa i całkowita niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, ale powstała w czasie trwania tej służby. Rozpoznano u wnioskodawcy schizofrenię rezydualną, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa z przewlekłym zespołem bólowym kręgosłupa, zmiany zwyrodnieniowe wielostawowe - szczególnie stawów kolanowych, stan po przebytym urazie stawu kolanowego prawego oraz przerost gruczołu krokowego.

(orzeczenie lekarskie z dnia 10 czerwca 2016 roku k. 19 plik 9 akt ZUS, opinia lekarska z dnia 10 czerwca 2016 roku k. 28 -30 akt orzeczniczych ZUS )

Zaskarżoną decyzją z dnia 27 czerwca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił M. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku ze służba wojskową. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 10 czerwca 2016 roku stwierdziła, że wnioskodawca jest trwale całkowicie niezdolny do pracy, a niezdolność do pracy nie pozostała w związku ze służbą wojskową, ale powstała w czasie tej służby.

(decyzja k. 21 plik 9 akt ZUS)

Z punktu widzenia neurologicznego u wnioskodawcy rozpoznaje się zespół bólowy kręgosłupa szyjnego na podłożu zmian zwyrodnieniowych, aktualnie bez objawów korzeniowych, bez istotnego pogorszenia funkcji, nie powodujący całkowitej, ani częściowej niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art.12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku (Dz. U. Nr 162 p. (...) ze zm.). Schorzenia neurologiczne nie powodują takiego naruszenia sprawności organizmu, które stanowiłoby przyczynę całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy. W badaniu neurologicznym - bez objawów ogniskowych i ubytkowych (...), bez objawów korzeniowych oraz bez istotnego pogorszenia funkcji.

(pisemna opinia biegłego sądowego neurologa k. 11 -12)

Z punktu widzenia psychiatrycznego u wnioskodawcy rozpoznano schizofrenię rezydualną u osoby z cechami organicznego uszkodzenia w (...). Rozpoznano ostatecznie nerwicę psychasteniczną z nieznacznym stopniem upośledzenia organizmu (Z.. 64/59§ 66pkt2). Z zaświadczenia o stanie zdrowia z PZP Ł. z dnia 27 maja 1983 roku wynika, że od kilku lat nie leczy się ale jest niespokojny, urojeniowy, halucynujący. W czasie kolejnych badań dla potrzeb (...) do 1990 roku rozpoznawano u badanego schizofrenię. Stwierdzano też że jest on inwalidą II grupy z ogólnego stanu zdrowia. Natomiast nie orzekano żadnej grupy inwalidztwa w związku ze służbą wojskową. W 2004 roku znalazł się w Oddziale Psychiatrycznym szpitala im B. w Ł. pobyt w ok. 22 września do 14 października 2004 roku gdzie potwierdzono schizofrenię paranoidalną z cechami defektu. Po leczeniu szpitalnym nie kontynuował leczenia w warunkach ambulatoryjnych. Ponownie leczony psychiatrycznie w okresie od 11 października do 7 listopada 2016 roku z rozpoznaniem: organiczne zaburzenia urojeniowe (podobne do schizofrenii), zaburzenia osobowości i zachowania spowodowane chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu. Hospitalizowany z powodu pogorszenia stanu psychicznego (urojenia trucia, okradania, ksobne). Dane wskazują, że do występujących u badanego objawów schizofrenicznych dołączyły się zmiany organiczne.

Zaburzenia psychiczne wraz zaburzeniami somatycznymi występujące u badanego powodują całkowitą, trwałą niezdolność do pracy bez związku do ze służbą wojskową.

(opinia biegłego specjalisty psychiatry H. K. k. 14- 17)

Biegli szczegółowo i logicznie uzasadnili brak związku schorzeń neurologicznych i psychiatrycznych ze służbą wojskową odbywaną przez wnioskodawcę w okresie od 20 października 1965 roku do 29 lipca 1967 roku. Przy czym co istotne biegły neurolog w ogóle nie stwierdził u wnioskodawcy ani całkowitej ani częściowej niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku. Natomiast biegły psychiatra stwierdził u badanego całkowitą, trwałą niezdolność do pracy, ale bez związku ze służbą wojskową. Biegły podał nadto, że dopiero z zaświadczenia o stanie zdrowia z PZP Ł. z dnia 27 maja 1983 roku wynika, że od kilku lat nie leczy się ale jest niespokojny, urojeniowy, halucynujący, zaś w czasie kolejnych badań dla potrzeb (...) do 1990 roku rozpoznawano u badanego schizofrenię.

W ocenie Sądu opinie te są wystarczająco szczegółowa i dają pełny obraz zmian zdrowotnych. Ustalony stan zdrowia ubezpieczonego wynika z obiektywnych danych, przede wszystkim z dokonanego osobiście badania fizykalnego wnioskodawcy.

Wnioskodawca w żaden sposób nie podważył miarodajności wydanych opinii.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne.

Zgodnie z brzmieniem art. 30 ust 1 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (tj. Dz. U. z 2016 roku, poz. 871), inwalidą wojskowym jest żołnierz niezawodowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa powstałego:

1) w czasie odbywania czynnej służby wojskowej w okresie pokoju;

2) w ciągu 3 lat od zwolnienia z tej służby, jeżeli niezdolność do pracy jest następstwem chorób powstałych lub urazów doznanych w czasie odbywania służby wojskowej.

W myśl przepisu art. 32 ust. 1 cytowanej ustawy za inwalidztwo pozostające w związku ze służbą wojskową uważa się inwalidztwo, które powstało na skutek:

1) wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej w rozumieniu przepisów o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową;

2) chorób zakaźnych panujących w miejscu służbowego pobytu żołnierza;

3) chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej;

4) istotnego pogorszenia stanów chorobowych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej.

Zgodnie z art. 31 wcześniej cytowanej ustawy z dnia 29 maja 1974 roku w zależności od przyczyny powstania inwalidztwo może pozostawać w związku ze służbą wojskową albo bez związku z tą służbą.

Stosownie do treści art. 64 powołanej ustawy, w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio art. 12-14, 70, 74-83, 88-93, 102, 107, 107a, 114, 126 - 131 i 133 - 144 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 748 ze zm.)

W myśl przepisów powyższej ustawy z 17 grudnia 1998 roku, regulujących kwestię niezdolności do pracy - które na mocy odesłania ustawowego znajdują zastosowanie w niniejszej sprawie - niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art. 12 ust. 2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (art. 12 ust. 3).

W rozpatrywanej sprawie kwestią wymagającą rozstrzygnięcia była ocena, czy aktualny rozwój schorzeń zdiagnozowanych u ubezpieczonego daje podstawy do uznania go za całkowicie niezdolnego do pracy w związku ze służbą wojskową. Dla rozstrzygnięcia tej kwestii konieczne było zasięgnięcie opinii biegłych lekarzy, dysponujących specjalistyczną wiedzą z zakresu schorzeń, na które cierpi ubezpieczony.

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności powołane wyżej przekonywujące opinie biegłych lekarzy specjalistów, które nie pozostawiają wątpliwości co do wpływu zdiagnozowanych u wnioskodawcy schorzeń na stopień jego zdolności do pracy, Sąd uznał, iż brak jest podstaw do uznania odwołującego się za całkowicie niezdolnego do pracy w związku ze służbą wojskową.

Z powyższych względów uznać należało, iż decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych była prawidłowa, zaś odwołanie należało oddalić jako bezzasadne, przyjmując jako podstawę rozstrzygnięcia powołane przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a także ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

Zarządzenie: odpis wyroku z uzasadnieniem i pouczeniem doręczyć wnioskodawcy

E.W.