Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IV Ka 801/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :

SSO Ewa Rusin (spr.)

Sędziowie :

SO Sylwana Wirth

SO Adam Pietrzak

Protokolant :

Marta Synowiec

przy udziale Barbary Chodorowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2013 roku

sprawy oskarżonego D. K.

z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 11 października 2013 roku, sygnatura akt II K 21/05

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że za podstawę wymiaru kary grzywny w punkcie III jego dyspozycji w miejsce art. 71 § 1 kk przyjmuje art. 33 § 2 kk;

II.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura IV Ka 801/13

UZASADNIENIE

Prokurator Rejonowy w Kłodzku oskarżył D. K. o to, że na przełomie 2000 i 2001r. w K. realizując z góry powzięty zamiar osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił P. J. 2-3 razy środków odurzających w postaci marihuany w ilości 0,5 – 1 grama, przyjmując pieniądze w kwocie 30 zł za 1 gram tj. o czyn z art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 24.04.1997r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

Sąd Rejonowy w Kłodzku wyrokiem z dnia 11 października 2013 r. (sygnatura akt II K 21/05) ;

I.  oskarżonego D. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, przyjmując, że czyn ten stanowi występek z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii dnia 29.07.2005 roku w związku z art. 12 kk i za to na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005 roku wymierzył mu karę jednego roku pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 2 lata,

III.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych określając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych każda,

IV.  na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej w pkt III kary grzywny okres jego tymczasowego aresztowania od dnia 22 sierpnia 2013 roku do dnia 11 października 2013 roku, przyjmując, iż jeden dzień pozbawienia wolności równy jest dwóm stawkom dziennym grzywny

Wyrok powyższy zaskarżony został apelacją prokuratora w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego.

Apelujący na podstawie art. 438 pkt 1 kpk wyrokowi temu zarzucił naruszenie prawa materialnego, a mianowicie art. 33 § 2 kk, poprzez niezastosowanie tego przepisu przy wymiarze kary grzywny nieprawidłowe orzeczenie grzywny za podstawie art. 71 § 1 kk, podczas, gdy przypisanego D. K. przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, oskarżony dopuścił się w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Podnosząc powyższe zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie jako prawidłowej podstawy wymiaru kary grzywny przepisu art. 33 § 2 kk.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest oczywiście zasadna .

Sąd I instancji zgromadził pełny materiał dowodowy, który następnie poddał bezbłędnej ocenie, stosując wszystkie kryteria ustawowe z art.7 kpk, stąd poczynione ustalenia faktyczne w zakresie sprawstwa i zawinienia oskarżonego co do przypisanego mu występku z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii są obiektywne i jedynie trafne, stanowiąc właściwą podstawę wyrokowania.

Apelujący słusznie podnosi, że przy wymiarze kary grzywny Sąd Rejonowy zastosował błędną podstawę prawną z art. 71 § 1 kk, przez co dopuścił się obrazy prawa materialnego art. 33 § 2 kk. Sąd Rejonowy swój błąd przyznał w pisemnych motywach wyroku. Otóż przypisane oskarżonemu przestępstwo zostało popełnione z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej, więc w takiej sytuacji za podstawę wymiaru grzywny należy przyjąć przepis art. 33 § 2 kk. Z tych powodów w postępowaniu odwoławczym należało dokonać stosownej korekty zaskarżonego wyroku.

O kosztach sądowych postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 636 § 1 kpk. i art. 624 § 1 kpk, uznając, iż aktualnie wobec braku po stronie oskarżonego jakiegokolwiek majątku i dochodów, zasadnym jest zwolnienie oskarżonego od ich ponoszenia.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13