Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lipca 2016r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie II Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący SSO Urszula Adamik

Ławnicy Urszula Oleksiak, Zenon Chrząstek

Protokolant Małgorzata Duchowska

w obecności Prokuratora Prok. Rej. – Pawła Andreckiego

po rozpoznaniu dnia 07.07.2015r, 16.07.2015r. 06.08.2015r, 29.09.2015r, 03.11.2015r, 08.12.2015r, 12.01.2016r, 09.02.2016r, 15.03.2016r, 19.04.2016r, 24.05.2016r, 28.06.2016r, 07.07.2016 r.

sprawy G. P. , ur..(...) w C., s. W. i Z. z d. N.

oskarżonego o to , że

I.  w dniu 10-12-2014r. w C. działając wspólnie i w porozumieniu z K. N. , który groził użyciem niebezpiecznego przedmiotu w postaci noża, zaś oskarżony stał na czatach, doprowadzili dwunastoletnią N. K. do stanu bezbronności, po czym zabrali w celu przywłaszczenia na jej szkodę telefon marki S. (...) wartości 200 zł oraz dwa bilety autobusowe łącznej wartości 203 zł, przy czym dopuścił się czynu w warunkach powrotu do przestępstwa

to jest o czyn z art. 280 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

II.  (IVa/o) w dniu 05-11-2014r. w C. działając wspólnie i w porozumieniu z K. N. zabrał w celu przywłaszczenia 4 butelki spirytusu, 1 butelkę wódki(...), 1 butelkę wódki (...), 8 opakowań chałwy, 2 opakowania (...), 3 opakowania kiełbasy (...), 2 opakowania kiełbasy (...), 2 opakowania boczku oraz koszyk na zakupy, łącznej wartości 512,24 zł na szkodę (...) SA, przy czym dopuścił się czynu w warunkach powrotu do przestępstwa

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

III.  (Va/o) w dniu 27 listopada 2014 roku w C. , działając wspólnie i w porozumieniu z K. N., z mieszkania nr (...) przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 6 klaserów ze znaczkami i 3 klaserów z monetami, radia firmy (...) wartości 54 zł, lornetki z napisem (...) wartości 40 zł, telefonu komórkowego marki M. wartości 36 zł, bluzy koloru czerwono - bordowego wartości 30 zł, 2 śpiworów wartości 60 zł o łącznej wartości 7.000 zł na szkodę B. B., przy czym dopuścił się czynu w warunkach powrotu do przestępstwa

tj o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

IV.  (VI a/o) w okresie od 10 września 2014 roku do 10 listopada 2014 roku w C., z mieszkania nr (...) przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia biżuterii złotej w postaci 5 pierścionków oraz jednej pary kolczyków wartości 1040 zł, aparatu fotograficznego P. wartości 40 zł, o łącznej wartości 1.080 zł na szkodę K. S., przy czym dopuścił się czynu w warunkach powrotu do przestępstwa

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

V.  (VII a/o) w okresie od listopada 2014 roku do grudnia 2014 roku w C. z salonu (...) przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia laptopa marki D. (...) o wartości 1.629,75 zł na szkodę A. K., przy czym dopuścił się czynu w warunkach powrotu do przestępstwa

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

orzeka :

1.  uznaje oskarżonego G. P. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt. IV aktu oskarżenia wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 kk , przy czym przyjmuje , iż dopuścił się go w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk , albowiem wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 17.12.1998 roku w sprawie sygn. II K 262/98 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 13.04.1999 roku sygn. VII Ka 67/99 skazany został za przestępstwo z art. 210 § 1 dkk i art. 156 § 1 dkk w zw. z art. 60 § 1 dkk i art. 10 § 2 dkk na karę 5 lat pozbawienia wolności , przy czym skazanie zostało objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 15.06.2000 roku sygn. II K 76/00 i orzeczono karę łączną 15 lat pozbawienia wolności , którą odbył w okresach od (...) do dnia (...) i od dnia (...) do dnia (...) – za to przestępstwo na mocy art. 278 § 1 kk skazuje oskarżonego na karę 1(jednego) roku pozbawienia wolności ,

2.  uznaje oskarżonego G. P. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt. V aktu oskarżenia wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 kk , przy czym eliminuje z opisu czynu kradzież 2 śpiworów i ustala łączną wartość skradzionego mienia na kwotę około 6.940 złotych oraz przyjmuje , iż dopuścił się go w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk , albowiem wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 17.12.1998 roku w sprawie sygn. II K 262/98 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 13.04.1999 roku sygn. VII Ka 67/99 skazany został za przestępstwo z art. 210 § 1 dkk i art. 156 § 1 dkk w zw. z art. 60 § 1 dkk i art. 10 § 2 dkk na karę 5 lat pozbawienia wolności , przy czym skazanie zostało objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 15.06.2000 roku sygn. II K 76/00 i orzeczono karę łączną 15 lat pozbawienia wolności , którą odbył w okresach od (...) do dnia (...) od dnia 7.10.1997r do dnia (...) – za to przestępstwo na mocy art. 278 § 1 kk skazuje oskarżonego na karę 1(jednego) roku pozbawienia wolności,

3.  uznaje oskarżonego G. P. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt. VI aktu oskarżenia wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 kk , przy czym przyjmuje , iż dopuścił się go w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk , albowiem wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 17.12.1998 roku w sprawie sygn. II K 262/98 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 13.04.1999 roku sygn. VII Ka 67/99 skazany został za przestępstwo z art. 210 § 1 dkk i art. 156 § 1 dkk w zw. z art. 60 § 1 dkk i art. 10 § 2 dkk na karę 5 lat pozbawienia wolności , przy czym skazanie zostało objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 15.06.2000 roku sygn. II K 76/00 i orzeczono karę łączną 15 lat pozbawienia wolności , którą odbył w okresach od (...) do dnia (...) i od dnia (...) do dnia (...) – za to przestępstwo na mocy art. 278 § 1 kk skazuje oskarżonego na karę 1(jednego) roku pozbawienia wolności ,

4.  uznaje oskarżonego G. P. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt. VII aktu oskarżenia wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 kk , przy czym przyjmuje , iż dopuścił się go w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk , albowiem wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 17.12.1998 roku w sprawie sygn. II K 262/98 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 13.04.1999 roku sygn. VII Ka 67/99 skazany został za przestępstwo z art. 210 § 1 dkk i art. 156 § 1 dkk w zw. z art. 60 § 1 dkk i art. 10 § 2 dkk na karę 5 lat pozbawienia wolności , przy czym skazanie zostało objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 15.06.2000 roku sygn. II K 76/00 i orzeczono karę łączną 15 lat pozbawienia wolności , którą odbył w okresach od (...) do dnia (...) i od dnia (...) do dnia (...) – za to przestępstwo na mocy art. 278 § 1 kk skazuje oskarżonego na karę 1(jednego) roku pozbawienia wolności ,

5.  na mocy art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 kk łączy wymierzone oskarżonemu G. P. kary pozbawienia wolności i orzeka karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 2(dwóch) lat ,

6.  na mocy art. 46 § 1 kk zasądza od oskarżonego G. P. na rzecz K. S. kwotę 1.080 (jeden tysiąc osiemdziesiąt zł) tytułem naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem,

7.  na mocy art. 46 § 1 kk zasądza od oskarżonego G. P. na rzecz A. K. kwotę 1629,75 zł (jeden tysiąc sześćset dwadzieścia dziewięć zł siedemdziesiąt pięć gr ) tytułem naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem,

8.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu G. P. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 13.12.2014 roku godz. 15.10 do dnia 21.07.2016 roku ,

9.  uniewinnia G. P. od zarzutu popełnienia przestępstwa opisanego w pkt I aktu oskarżenia i w tej części wydatkami postępowania obciąża Skarb Państwa,

10.  na zasadzie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych i należnościami z tego tytułu obciąża Skarb Państwa,

11.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. W. kwotę 1981,90 zł(jeden tysiąc dziewięćset osiemdziesiąt jeden zł dziewięćdziesiąt gr) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu za postępowanie przygotowawcze i sądowe wraz z sumą należnego podatku VAT.

Urszula Oleksiak Urszula Adamik Zenon Chrząstek

Sygn. II K 59/15

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego,

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

G. P. opuścił zakład karny w dniu 5 października 2012 r. po odbyciu kary 15 lat pozbawienia wolności. Oskarżony nie posiadał swojego mieszkania i nie czynił starań o podjęcie pracy zarobkowej, co skutkowało brakiem środków umożliwiających egzystencję w warunkach wolnościowych. Wkrótce związał się z bezdomną A. N., która także prowadziła wędrowny tryb życia. Oboje przejawiali skłonność do nadużywania alkoholu, co miało bezpośredni wpływ na ich warunki socjalno - bytowe. Zdobycie żywności i alkoholu wymagało przyjęcia na siebie ciężaru aktywności w poszukiwaniu pracy, jednak nie mieściło się to w zakresie ich zainteresowań. Ostatecznie G. P. zdecydował się pozyskiwać potrzebne mu artykuły w drodze kradzieży, a także wykorzystywać niepełnosprawnego intelektualnie syna konkubiny do zbierania datków w miejscach publicznych.

W dniu 5 listopada 2014 r G. P. i K. N. uzgodnili plan kradzieży artykułów spożywczych i alkoholu z DH (...), usytuowanego przy ul. (...) w C.. Młodszy ze wspólników udał się na salę sprzedażową, by odszukać na półkach i spakować do koszyka wybrane produkty, a następnie udał się do drzwi wejściowych, gdzie oczekiwał na niego G. P. - opuszczenie pawilonu przez wybrane drzwi , było możliwe tylko przy pomocy wspólnika stojącego na zewnątrz. Skradzione artykuły spożywcze i alkohol miały łączną wartość 521,24 zł

(wyjaśnienia K. N. k. 129-132, 136-141

172-174 , 188-190, 214-219, 337-340, 746-749, 1035-

1038,1113-1114; zeznania świadków A. N.

k 206-209, 302-305, 673-675, 1219-1222 i J. G.

k 154-1571217-1218, spis skradzionych artykułów k 158)

W dniu 7 listopada 2014 r G. P. przyjął zaproszenie swojego kuzyna A. S.. Gdy następnego dnia opuszczał mieszkanie krewnego, ukradł znalezione tam wyroby ze złota o łącznej wartości 1.040 zł stanowiące własność K. S., a nadto aparat fotograficzny o wartości 40 zł.

(zeznania świadków: A. S. k 268-271, 1299-

1301, K. S. k 319-323, 325-327, 1265-1266,

wyjaśnienia oskarżonego G. P. k 146-149,

167 -169, 179-182, 351-354, 754-757, 1115-1118; opinia

biegłego rzeczoznawcy k 730-738)

W dniu 26 listopada 2014 r B. B. spotkał przypadkowo na ulicy znanego mu bezdomnego K. N., któremu towarzyszyła matka i jej konkubent. Zaprosił ich do swojego mieszkania, by poczęstować obiadem i przenocować. W trakcie spotkania wszyscy spożywali także piwo. Na drugi dzień B. B. musiał wrócić do swoich obowiązków, więc nie zaproponował dalszej gościny. Krótko po opuszczeniu mieszkania przez grupę bezdomnych stwierdził, że został przez nich okradziony. Po sprawdzeniu B. B. ujawnił brak 6 klaserów ze znaczkami, 3 klaserów z monetami, radia, lornetki, bluzy i telefonu komórkowego o łącznej wartości około 7 000 zł. Zdecydował się zgłosić kradzież na Komisariacie Policji. Początkowo był przekonany, że utracił także 2 śpiwory, jednak później znalazł je w swoim mieszkaniu.

(zeznania B. B. k 256-260, 682-683,

1491-1493; wyjaśnienia G. P.

k 756)

Na początku stycznia 2015 r. A. K. stwierdził, że skradziono laptop o wartości 1.629, 75 zł, który był przez pewien czas wyeksponowany w gablocie jego sklepu komputerowego przy ul (...) w C.. Okazało się, że utracony przedmiot znalazł się bezprawnie w posiadaniu G. P. – oskarżony wszedł do sklepu i zabrał laptop wykorzystując nieuwagę właściciela. Oskarżony sprzedał swój łup we W. za kwotę 950 zł.

(zeznania A. K. k 272-275, 1223,

faktura k. 279; wyjaśnienia G.

P. k 353, 1116)

Oskarżony G. P. na rozprawie uznał zasadność zarzutów z pkt V, VI i VII , natomiast zakwestionował stanowisko prokuratora w pozostałym zakresie.

Podczas pierwszego przesłuchania, przeprowadzonego w dniu 14.12.2014 r. (k. 146-149), oskarżony nie przyznał się do zarzucanego mu przestępstwa współudziału w rozboju na szkodę N. K..

Składając wyjaśnienia następnego dnia (k167-169), G. P. podtrzymał wcześniej wyrażone stanowisko.

Na posiedzeniu w przedmiocie zastosowania tymczasowego a resztowania (k. 179-182) nawiązał do okoliczności ujawnionych przez współpodejrzanego K. N. i potwierdził swój udział w kradzieży artykułów spożywczych z DH (...) , a nadto przyznał się do kradzieży laptopa ze sklepu usytuowanego w okolicy dworca PKP w C..

W trakcie czynności przeprowadzonych w dniu 04.02.2015 r (k. 351-354) oskarżony konsekwentnie zaprzeczał, by wspólnie z K. N. dokonał rozboju, natomiast przyznał się do współudziału w kradzieży na szkodę DH (...) a także kradzieży złotej biżuterii i aparatu fotograficznego znalezionych w mieszkaniu A. S. oraz kradzieży laptopa. Zastrzegł, że nie pamięta kradzieży na szkodę B. B., aczkolwiek faktycznie był w posiadaniu jego radia i klaserów, które po pewnym czasie udało mu się sprzedać w sklepie filatelistycznym.

W końcowej fazie śledztwa (k. 754-757), G. P. podtrzymał wcześniej podane okoliczności stanu faktycznego, przy czym aktualnie zakwestionował jedynie zarzut popełnienia przestępstwa na szkodę N. K..

Na rozprawie (k. 1115-1118), oskarżony zaprzeczył, by miał jakikolwiek udział w przestępstwie opisanym w pkt I aktu oskarżenia, a także nie przyznał się do kradzieży artykułów spożywczych ze sklepu (...). Z przyjętej przez niego linii obrony wynikało, że K. N. ponosi wyłączną winę za przestępstwa popełnione na szkodę małoletniej N. K., a także za kradzież z (...) – według twierdzeń oskarżonego, nie jest prawdą, by współuczestniczył w którymś z tych przestępstw, a obciążające go wyjaśnienia K. N. nie polegają na prawdzie.

Oskarżony G. P. został przesłuchany na rozprawie z udziałem biegłego psychologa. Z opinii biegłego wynika, że oskarżony jest osobą sprawną intelektualnie i emocjonalnie, natomiast wykazuje zaburzenia funkcjonowania społecznego (opinia k. 1193-1195).

K. N. był wspólnikiem oskarżonego przy większości przypisanych mu przestępstw – uznał swoją winę odnośnie wszystkich stawianych mu zarzutów i złożył wniosek w trybie art. 387 k.p.k.

Wyjaśnienia złożone przez K. N. zawierają szczere przyznanie się do winy i niewątpliwie zasługują na wiarę w części dotyczącej jego przestępczych poczynań (k. 129-132, 136-141, 172-174, 188-190, 214-219, 337-340, 746-749, 1035-1038, 1113-1114). Przesłuchiwany w charakterze podejrzanego i następnie jako oskarżony, K. N. ujawnił okoliczności stanu faktycznego poszczególnych zarzutów, w tym także wskazał udział G. P., który był konkubentem jego matki. Analiza wersji podanej przez K. N. wskazuje na poczucie krzywdy, której doznał od G. P. i w pewnym zakresie ta negatywna ocena konkubenta matki skutkowała przejaskrawieniem niektórych sytuacji i przypisaniem wspólnikowi zachowań, które w rzeczywistości nie miały miejsca. W postawie K. N., nie występuje skłonność do pomniejszenia własnej winy, jednak daje się zauważyć duża doza krytycyzmu w odniesieniu do konkubenta matki. W nawiązaniu do przestępstw popełnionych na szkodę N. K., miał odwagę szczerze uznać swoją winę, ale jednocześnie obciążył G. P. twierdzeniem, że był inicjatorem i wspólnikiem tych zdarzeń - ostatecznie na rozprawie wycofał się ze swoich pomówień („Co do P., to ja skłamałem prokuratorowi, to że on przyjechał ze mną”- k. 1035).

Wyjaśnienia K. N. były jedynym dowodem obciążającym oskarżonego w części dotyczącej zarzutu współudziału w rozboju. Jakkolwiek K. N. nie potrafił sprecyzować roli konkubenta matki w tym przestępstwie, to jednak w nieudolny sposób starał się obciążyć go winą. Nie sposób pokrętnych w tej materii wywodów K. N. uznać za miarodajną podstawę przypisania oskarżonemu winy w zakresie przestępstwa z pkt I. Bezpodstawność pomówień K. N. w części dotyczącej rozboju, wynika także z zeznań pokrzywdzonej N. K., która konsekwentnie wskazywała na jednego tylko sprawcę (zeznania k. 20-24).

Na uwagę zasługuje, że prokurator, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego przed Sądem, zmienił stanowisko odnośnie zasadności zarzutu z pkt. I aktu oskarżenia i złożył wniosek o uniewinnienie G. P. w tym zakresie. Wymaga podkreślenia, że dla przypisania współsprawstwa w popełnieniu przestępstwa konieczne jest wykazanie aktywnej współpracy w realizacji znamion czynu zabronionego i łączące wspólników porozumienie obejmujące wszystkie okoliczności stanu faktycznego – żadna z tych przesłanek nie została spełniona przez G. P..

Była konkubina oskarżonego A. N. ujawniła informacje potwierdzającąe jego udział w przestępstwach kradzieży (k. 206-209, 302-305, 673-675, 1219-1222). Nie została obciążona winą za współsprawstwo w ich dokonaniu, jednak była obecna przy ich popełnieniu i posiadała wiedzę odnośnie okoliczności stanu faktycznego. Według jej twierdzeń, G. P. ponosił winę za kradzież biżuterii z mieszkania swojego kuzyna, za kradzież na szkodę B. B., za kradzież laptopa, a także za kradzież ze sklepu (...).

Mając na uwadze, że oskarżony przyznał się do popełnienia przestępstw opisanych w pkt V, VI, VII aktu oskarżenia, Sąd ograniczy się do wskazania, iż ustalając okoliczności stanu faktycznego tych zdarzeń, w tym wysokości szkody, miał na względzie zeznania pokrzywdzonych B. B. (k. 256-260, 682-683, 1491-1493), A. S., K. S. (k. 268-271 i 1299-1301; k. 319-323, 325-327, 1265-1266) i A. K. (k. 272-275, 1223), a nadto opinie biegłego rzeczoznawcy (k. 730-738).

Oskarżony zmieniał wersje w odniesieniu do zarzutu opisanego w pkt V. Wina G. P. została jednak wykazana nie budzącymi wątpliwości w tej materii wyjaśnieniami K. N. oraz zeznaniami A. N. i J. G. (k. 154-157, 1217-1218). Z wymienionych dowodów na szczególną uwagę zasługują depozycje pracownika DH (...), który nie miał żadnego interesu, by faktycznie obciążyć G. P.. Według twierdzeń J. G. , utrwalony zapis z monitoringu wskazywał na współprace dwóch wspólników: K. N. spakował zdjęte z półek artykuły do wózka, a G. P. ubezpieczał go stojąc nieopodal wyjścia, a następnie umożliwił ucieczkę poprzez otwarcie drzwi – drzwi te mogła otworzyć tylko osoba stojąca na zewnątrz pawilonu. Sprawcy skradli artykuły spożywcze i alkohol, o łącznej wartości 512,24 zł (także k 158).

G. P. ma 45 lat, nie założył rodziny i nie ma innych osób na utrzymaniu, przed aresztowaniem nie pracował, jest osobą bezdomną (wywiad kuratora k. 550-553).Oskarżony był już w przeszłości wielokrotnie karany (m.in. k. 1450) i obecnie przypisanych mu przestępstw kradzieży dopuścił się w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk, albowiem wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 17.12.1998 roku w sprawie sygn. II K 262/98 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 13.04.1999 roku sygn. VII Ka 67/99 skazany został za przestępstwo z art. 210 § 1 dkk i art. 156 § 1 dkk w zw. z art. 60 § 1 dkk i art. 10 § 2 dkk na karę 5 lat pozbawienia wolności , przy czym skazanie zostało objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 15.06.2000 roku sygn. II K 76/00 i orzeczono karę łączną 15 lat pozbawienia wolności , którą odbył w okresach od (...) do dnia (...) i od dnia (...) do dnia (...).

Z opinii biegłych lekarzy psychiatrów , której strony nie kwestionowały, a Sąd podzielił w całej rozciągłości wynika, że oskarżony tempore criminis miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem, przy czym wykazuje objawy uzależnienia od alkoholu (k. 430-432).

Wymierzając oskarżonemu kary, Sąd miał na względzie okoliczności popełnienia przestępstw oraz warunki i właściwości osobiste sprawy, w tym działanie w warunkach recydywy. Na szczególnie krytyczną ocenę zasługuje tryb życia G. P., który uchyla się od pracy zarobkowej, nadużywa alkoholu i krzywdzi tych, którzy okazali mu bezinteresowną pomoc (przestępstwa popełnione na szkodę B. B., A. S.). Oskarżony jest osobą bezdomną i nie posiada żadnego majątku, a zatem – w ocenie Sądu – nie znajduje uzasadnienia obciążanie go grzywną, gdyż nie posiada środków pozwalających spełnić karę majątkową. Wymaga zwrócenia uwagi, że pokrzywdzeni A. K. i K. S. złożyli wnioski w trybie art. 46 § 1kk, co zostało przez Sąd zaakceptowane i stosowne orzeczenie znalazło swoje miejsce w wyroku.

Orzekając w przedmiocie wynagrodzenia dla obrońcy z urzędu, Sąd kierował się przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, w szczególności § 4 ust 1 i 3, § 17 ust 1 pkt 2 i ust 2 pkt 5 i § 20 – zasądzona kwota obejmuje wynagrodzenie za czynności podjęte w postępowaniu przygotowawczym i sądowym, przy uwzględnieniu liczby terminów rozprawy i nakładu pracy adwokata.

Na podstawie przeprowadzonych dowodów, Sąd uznał winę oskarżonego w części dotyczącej zarzutów kradzieży i zasadniczo podzielił ustalenia prokuratora odnośnie przytoczonych w zarzutach z pkt. IV, V, VI i VII okoliczności stanu faktycznego – korekty wymagał opis czynu popełnionego na szkodę B. B., albowiem z jego depozycji wynikało, że omyłkowo podał jako utracone 2 śpiwory.

Wymaga zwrócenia uwagi, że po zamknięciu przewodu sądowego, prokurator poparł akt oskarżenia w części dotyczącej zarzutów z pkt. IV, V, VI i VII, natomiast zmienił swoją ocenę materiału dowodowego odnośnie zarzutu z pkt. I i złożył wniosek o uniewinnienie G. P. w tym zakresie. Wydane przez Sąd orzeczenie zasadniczo jest zgodne ze stanowiskiem zaprezentowanym przez oskarżyciela, z tym że zawiera także korektę błędów autora aktu oskarżenia w części dotyczącej opisu recydywy oraz w związku z żądaniami złożonymi w trybie art. 46§ 1 kk przez pokrzywdzonych K. S. i A. K. (k. 326, 275), które prokurator pominął.

Wniosek prokuratora w sprawie sporządzenia uzasadnienia wyroku, zawiera wskazanie, iż dotyczy „całego wyroku”. Trudno zgodzić się z tak wyrażonym odniesieniem do wydanego przez Sąd orzeczenia, w sytuacji, gdy niemal w całości wnioski prokuratora zostały przez Sąd zaakceptowane, a dokonane zmiany wynikały z potrzeby korekty błędów autora aktu oskarżenia, co już zostało wcześniej szczegółowo omówione.