Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUz 175/12

POSTANOWIENIE

Dnia 9 października 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie III Wydział Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Marta Fidzińska - Juszczak (spr.)

Protokolant:

st.sekr.sądowy Elżbieta Bałaban

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku G. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek zażalenia wnioskodawczyni G. K.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział VIII Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 23 sierpnia 2012 r. sygn. akt VIII U 1466/11

p o s t a n a w i a :

o d d a l i ć zażalenie.

Sygnatura akt: III AUz 175/12

UZASADNIENIE

Postanowienia z dnia 9 października 2012 r.

Postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2012 r. Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział VIII Ubezpieczeń Społecznych w sprawie z odwołania G. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy odmówił odwołującej zwolnienia od opłaty podstawowej od apelacji (pkt I) i odmówił ustanowienia pełnomocnika z urzędu (pkt II). Na podstawie złożonego oświadczenia ustalił Sąd, że G. K. prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, jest właścicielem działki o powierzchni 482 m kw. zabudowanej domem o powierzchni 100 m kw. Odwołująca utrzymuje się z zasiłku stałego z tytułu niepełnosprawności w wysokości 175,50 zł miesięcznie i pomocy żywnościowej świadczonej przez Kuchnię B. A.. Posiada zadłużenie z tytułu zaległości za energię elektryczną (700 zł oraz odsetki), gaz (3 000 zł oraz odsetki) oraz wodę (600 zł oraz odsetki).

Powołując treść art. 100 ust. 2 zdanie 1 oraz art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednol. z 2010 r., nr 90, poz. 594 ze zm.) uznał Sąd, że odwołująca, której łączne miesięczne dochody są co prawda niskie (175,50 zł), a nadto posiada długi, jest w stanie ponieść stałą opłatę od apelacji w kwocie 30 zł, jeśli zważyć, że nieruchomość zabudowana domem o pow. 100 m kw. będącą jej własnością winna przynosić dochody.

Rozstrzygając wniosek o przyznanie odwołującej pełnomocnika z urzędu stwierdził Sąd Okręgowy, że o ustanowieniu wykwalifikowanego pełnomocnika decyduje kumulatywnie – potrzeba jego udziału w sprawie i niemożność poniesienia kosztów jego wynagrodzenia przez stronę.

W ocenie Sądu przedmiotowa sprawa nie jest nadmiernie skomplikowana pod względem procesowym i nie wymaga wiedzy prawniczej, a dotychczasowy udział odwołującej w postępowaniu przed sądem dowodzi, że działa ze zrozumieniem sprawy. Z tych względów Sąd uznał, iż nie zachodzi celowość udziału profesjonalnego pełnomocnika i na zasadzie art. 117 §1 i 2 kpc orzekł jak w punkcie II postanowienia.

W zażaleniu na powyższe postanowienie G. K. zarzuciła, że przy dochodach 175,50 zł nie jest w stanie zaoszczędzić pieniędzy na opłatę w kwocie 30 zł, gdyż brakuje jej środków na leki i media. Z treści uzasadnienie zażalenia wynikało niezadowolenie ze sposobu prowadzenia rozprawy, przekonanie o pozbawieniu prawa do obrony własnych interesów i nieumożliwieniu wypowiedzi.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Zażalenie jest nieuzasadnione.

Sąd pierwszej instancji dokonał właściwej oceny, że wnioskodawczyni – choć znajduje się w trudnej sytuacji życiowej i finansowej – winna tak gospodarować środkami pieniężnymi, by móc w dalszym ciągu prowadzić postępowanie przed sądem. Trafnie też uznał, że uiszczenie przez nią 30 zł opłaty podstawowej od apelacji nie wywołała uszczerbku w koniecznych kosztach jej utrzymania zwłaszcza, że mieszka we własnym domu, a kwota 30 zł nie jest wygórowana.

Sąd Apelacyjny podziela również argumentację Sądu pierwszej instancji w kwestii odmowy ustanowienia w sprawie pełnomocnika z urzędu. Zgodnie z art. 117 §5 kpc Sąd uwzględni wniosek o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego jeżeli jego udział w sprawie uzna za potrzebny. Sąd Apelacyjny w niniejszej sprawie w uzasadnieniu postanowienia z dnia 19 grudnia 2011 r. (k. 27 – 28 a.s.) wyjaśnił- powołując się na orzeczenia Sądu Najwyższego, co decyduje o potrzebie udziału profesjonalnego pełnomocnika. Nadal podtrzymuje tę argumentację i podkreśla, że konieczną przesłankę ustanowienia adwokata (radcy prawnego) stanowi potrzeba jego udziału w sprawie, co ma miejsce zazwyczaj wtedy, gdy strona wnosząca o jego ustanowienie jest nieporadna, ma trudności z samodzielnym podejmowaniem czynności procesowych, albo gdy sprawa jest skomplikowana pod względem faktycznym lub prawnym. Z akt sprawy – w ocenie Sądu Apelacyjnego – żadna z wyżej wymienionych okoliczności nie zachodzi. Nie potwierdzają się także zarzuty wnioskodawczyni odnośnie prowadzenia przez Sąd rozprawy w sposób uniemożliwiający odwołującej się wyrażenie swego stanowiska. Jak wynika bowiem z protokołu rozprawy z dnia 15 maja 2012 r. bezpośrednio poprzedzającej wydanie wyroku G. K. miała udzielony głos i oświadczyła, że po ustaniu ostatniego ubezpieczenia w lipcu 1999 r. nie podjęła żadnej pracy, otrzymuje pomoc z Ośrodka (...), a stan zdrowia nie pozwala jej na podjęcie żadnej pracy.

Mając powyższe na uwadze na zasadzie art. 385 kpc w zw. z art. 397 §2 kpc Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.

MZ