Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Mariusz Wieczorek

Protokolant: st. sekretarz sądowy Anita Cichosz

przy udziale Prokuratora: -----

po rozpoznaniu w dniu 15.03.2017 roku

sprawy J. P., syna J. i I. z d. G., urodzonego (...) w L.,

oskarżonego o to, że:

W dniu 26.09.2016r. około godz. 17:20 w miejscowości G. na wysokości nr(...) gm. G., pow. (...), woj. (...) prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki O. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godzinie 17:29 do stężenia 1,30mg/l-alkosensor, o godzinie 17:25 do stężenia 1,27mgl/l – alkosensor, o godzinie 18:05 do stężenia 1,09mg/l oraz o godz. 18:24 do stężenia 1,14mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu pomimo prawomocnego zakazu orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego (...)sygn.. akt (...) zakazu prowadzenia wszelkich 0pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego nas okres 4 lat czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym

tj. o czyn z art. 178 a § 4 k.k.

1.  oskarżonego J. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178 a § 4 kk i za to na podstawie art. 178a § 4 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 69 § 1, 2 i 4 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat,

3.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę grzywny w ilości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20,00 (dwadzieścia) złotych;

4.  na podstawie art. 72§ 1 pkt. 1 kk nakłada na oskarżonego obowiązek informowania sądu o przebiegu okresu próby,

5.  na podstawie art. 42 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego;

6.  na podstawie art. 43 a § 2 kk zasądza od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych tytułem świadczenia pieniężnego;

7.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70,00 (siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 280,00 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt VII K 669/16

UZASADNIENIE

(ograniczenie uzasadnienia na zasadzie art. 423 § 1a kpk)

J. P. stanął pod zarzutem popełnienia czynu polegającego na tym, że:

W dniu 26.09.2016r. około godz. 17:20 w miejscowości G. na wysokości nr (...) gm. G., pow. (...), woj. (...) prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki O. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godzinie 17:29 do stężenia 1,30mg/l-alkosensor, o godzinie 17:25 do stężenia 1,27mgl/l – alkosensor, o godzinie 18:05 do stężenia 1,09mg/l oraz o godz. 18:24 do stężenia 1,14mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu pomimo prawomocnego zakazu orzeczonego wyrokiem Sądu (...)sygn. akt (...)zakazu prowadzenia wszelkich 0pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego nas okres 4 lat czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym;

tj. o przestępstwo z art. 178a § 4 kk.

Zgromadzony materiał dowodowy daje podstawy do oceny, iż oskarżony dopuścił się popełnienia tego czynu.

W sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające bezprawność czynu oskarżonego, albo jego winę. W momencie podejmowania czynu zarzucanego oskarżonemu działania przestępnego był ona osobą dojrzałą i w pełni poczytalną. Oskarżony jest zdolny do rozpoznania bezprawności swojego czynu, znajduje się w sytuacji, która nie wyklucza możliwości dania posłuchu normie prawnej. Znajdował się on w normalnej sytuacji motywacyjnej, zatem można było od niej wymagać zachowań zgodnych z prawem, a nie zachowań realizujących znamiona przestępstw. Oskarżony naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w sposób umyślny, albowiem kierował pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym w stanie nietrzeźwym. W stan ten wprawił się dobrowolnie i zdaniem Sądu powinien był i mógł przewidzieć skutki swego postępowania w tym stanie. Kierował samochodem po drodze publicznej.

W toku postępowania przygotowawczego i sądowego oskarżony przyznał się do popełnienia czynu i wyraził skruchę, tłumacząc swój postępek sytuacją rodzinną i osobistą, oraz złożył wniosek w trybie art.335 §2 kpk o skazanie go bez przeprowadzania całości postępowania dowodowego i wymierzenie mu kary uzgodnionej z oskarżycielem publicznym tj. -1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat, kary grzywny w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych, nałożenie na niego obowiązku informowania sądu o przebiegu okresu próby, orzeczenie środka karnego w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego; zasądzenie na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych tytułem świadczenia pieniężnego oraz obciążenie kosztami postępowania oraz opłatą.

Dlatego Sąd też uwzględnił w/w wniosek, gdyż uznał, że na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego okoliczności popełnienia występku zarzucanego oskarżonemu nie budzą wątpliwości. Dlatego wymiar kary zawarty w wyroku stanowił odzwierciedlenie w/w wniosku. Sąd uznał, że zarówno kara pozbawienia wolności i kara grzywny orzeczona wobec oskarżonego jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego , okoliczności popełnienia i stopnia społecznej szkodliwości czynu. Kary w tej wysokości spełni zamierzone cele kary w zakresie jej ogólnospołecznego oddziaływania, a jednocześnie uzmysłowi oskarżonemu naganność jego postępowania oraz nieuchronność odpowiedzialności karnej za czyny przestępne.

W związku z tym, że oskarżony ponownie zagrażał swoim postępowaniem bezpieczeństwu w komunikacji na podstawie art. 42 § 3 kk należało pozbawić go możliwości kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi. Zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych dotyczy ruchu lądowego. Mając na uwadze stan nietrzeźwości kierującego, który znacznie przekroczył ustawowy próg, oraz wcześniejszą karalność, Sąd orzekł powyższy zakaz dożywotnio, uznając że będzie to dla oskarżonego wystarczająco dolegliwe, a jednocześnie adekwatne do stopnia zawinienia.

Dodatkową dolegliwością dla oskarżonego jest orzeczone wobec niego świadczenie w kwocie 10000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Podstawą orzeczenie w/w świadczenia w powyższej wysokości był przepis art.43a § 2 kk w brzmieniu nadanym od 1.07.2015 roku ustawą z 20.03.2015r. (Dz. U. z 2015r. poz 541).

O kosztach sądowych Sąd orzekł w oparciu o art. 627 kpk. uznając, że oskarżony, jako osoba uzyskująca dorywczy, stały miesięczny dochód, ponadto młoda i w pełni sił, jest w stanie uiścić je w całości. Na koszty procesu złożyły się:

- wydatki w postaci ryczałtu za doręczenie wezwań i innych pism w wysokości 40 złotych ( § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym - Dz. U. Nr 108, poz. 1026 ),

- opłaty za wydanie informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego w wysokości 30 złotych,

- opłata w kwocie 280 złotych ustalona na podstawie art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.)