Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Agnieszka Leżańska

Protokolant Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku B. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

o prawo do renty w związku z wypadkiem przy pracy

na skutek odwołania B. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

z dnia 27 sierpnia 2012r. sygn. (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 1165/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 sierpnia 2012 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił wnioskodawczyni B. O. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, z uwagi na brak podstaw prawnych do przyznania renty tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem.

W odwołaniu od powyższej decyzji wniesionym dnia 12 października 2012 roku wnioskodawczyni domagała się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, jakiemu uległa w dniu 24 sierpnia 1989 roku.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb.

ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni B. O. ma lat 61, uprawniona jest do emerytury; urodziła się w dniu (...), ma wykształcenie podstawowe. W okresie aktywności zawodowej pracowała jako pomoc w kuchni, w okresie od 22 lipca 1992 do 30 kwietnia 2008 roku była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, jakiemu uległa w dniu 24 sierpnia 1989 roku w czasie pracy.

Na skutek upadku na śliskiej podłodze wnioskodawczyni uderzyła głową o zlew, w wyniku czego doznała urazu głowy z następową encefalopatią pourazowa i napadami utraty przytomności .

Orzeczeniem Komisji lekarskiej ZUS z dnia 17 sierpnia 1992 roku wnioskodawczyni zaliczona został do trzeciej grupy inwalidów oraz orzeczono 30% uszczerbek na zdrowiu.

W okresie od lipca 1992 roku do 30 czerwca 2008 roku wnioskodawczyni pobierała rentę przyznawaną początkowo z tytułu (trzeciej grupy inwalidów), związku z wypadkiem przy pracy, a następnie czesiowej niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia ( dowód: orzeczenie z dnia 17 sierpnia 1992 roku k. 27-28, wyniki badania specjalistycznego k.29-30 w aktach ZUS.)

Orzeczeniem z dnia 28 maja 2008 roku Komisja Lekarska ZUS orzekła, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy ( dowód: orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 28 maja 2008 roku k..13 odpowiedź na odwołanie z dnia 1 lipca 2008 roku k.176 wyrok SO w Piotrkowie Tryb. sygn.aktVU1223/08 k. 184 w aktach ZUS).

Kolejną decyzją z dnia 17 sierpnia 2009 roku, organ rentowy ponownie ustalił wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 lutego 2009 roku do 30 czerwca2012 roku (dowód: decyzja z dnia 17 sierpnia 2009 rokuk,.219,decyzjazdnai 29 czerwca20210 rokuk.231 w aktach rentowych).

W dniu 23 maja 2012 roku wnioskodawczyni ponownie wystąpiła z wnioskiem o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku wypadkiem przy pracy ( dowód: wniosek o rendez tytułu niezdolności do pracy związku z wypadkiem przy pracy k.1-4 w aktach ZUS).

Orzeczeniem z dnia 4 lipca 2012 roku, Lekarz Orzecznik ZUS orzekł, że wnioskodawczyni jest trwale częściowo niezdolna do pracy, ale niezdolność ta nie pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy ( dowód: orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 4 lipca 2012 roku k.29-30 wraz z dokumentacją lekarska k.1-32).

W związku z wniesionym przez wnioskodawczynię sprzeciwem sprawę skierowano do Komisji lekarskiej ZUS, która po ponownym badaniu wnioskodawczyni i rozpoznaniu u niej: organicznych zaburzeń depresyjnych, niedoczulicy lewostronnej połowicznej po prawdopodobnie połowicznym udarze niedokrwiennym w 2008 roku, bólów i zawrotów głowy w wywiadzie, nadciśnienia tętniczego kontrolowanego farmakologicznie, jaskry prostej, okresowych bólów kręgosłupa, obecnie bez objawów korzeniowych, przebytym w 1989 roku urazie głowy z utratami przytomności w wywiadzie, wydała orzeczenie stwierdzające, iż wnioskodawczyni jest trwale częściowo niezdolna do pracy , ale niezdolność ta nie pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy.

Nadto orzeczeniem z dnia 2 sierpnia 2012 roku, Komisja Lekarska ZUS ustaliła, że określony orzeczeniem z dnia 21 grudnia 1992 roku, procentowy uszczerbek na zdrowiu wynoszący 30% nie uległ pogorszeniu i nadal wynosi 30% ( dowód: Orzeczenie Komisji lekarskiej ZUS z dnia 2 sierpnia 2012 roku k.35-36 akt ZUS oraz dokumentacja lekarska k.33-35, orzeczenie w sprawie ustalenia procentowego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku z dnia 24 sierpnia 1989rokuk.32 w aktach ZUS , sprzeciw wnioskodawczyni z dnia 16 lipca 2012 roku k.38).

Aktualnie u wnioskodawczyni występują następujące schorzenia:

- organiczne zaburzenia depresyjne;

- przebyty uraz głowy;

- padaczka w wywiadzie;

- bóle i zawroty głowy w wywiadzie;

- zespół bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego na podłożu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych, obecnie bez objawów korzeniowych i ubytkowych;

- nadciśnienie tętnicze;

- jaskra obu oczu;

- astygmatyzm nadwzroczny obu oczu ( dowód: opinia biegłych: psychiatry B. J. k.12-14, neurologa A. P. k.18-21, kardiologa L. D. k.27 i verte, okulisty A. C. k.34-35 w aktach sprawy ).

Biegły psychiatra B. J. uznał, iż wnioskodawczyni jest trwale częściowo niezdolna do pracy, ale niezdolność ta nie pozostaje związku z wypadkiem przy pracy , któremu uległa w dniu 24 sierpnia 1989 roku . Zmiany organiczne, na jakie cierpi wnioskodawczyni, mogą być skutkiem: urazów głowy, nadciśnienia tętniczego i przebytych incydentów udarowych mózgu.

Biegła neurolog A. P. uznała B. O. za trwale częściowo niezdolną do wykonywania pracy zarobkowej zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami, ale niezdolność ta, zdaniem biegłej, nie pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy , który miał miejsce 24 sierpnia 1989 roku.

Biegła kardiolog L. D. stwierdziła, iż występujące u wnioskodawczyni nadciśnienie tętnicze, obecnie dobrze kontrolowane farmakologicznie, wymaga systematycznego leczenia farmakologicznego, nie powoduje jednak u badanej niezdolności do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji z przyczyn kardiologicznych.

W ocenie biegłej okulistki A. C. wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy zarobkowej z przyczyn okulistycznych. Biegła w swej opinii wskazała, iż wnioskodawczyni B. O. zachowuje pełną ostrość wzroku w korekcji optycznej, miejscowe leczenie farmakologiczne hipotensyjne jaskry utrzymuje wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego na bezpiecznym poziomie. Dodatkowo biegła ustaliła, że zarówno jaskra jak i wada wzroku-astygmatyzm nadwzroczny – pozostają bez związk u przyczynowego-skutkowego z przebytym wypadkiem w dniu 24 sierpnia 1989 roku ( dowód: opinia biegłych: psychiatry B. J. k.12-14, neurologa A. P. k.18-21, kardiologa L. D. k.27 i verte, okulisty A. C. k.34-35 w aktach sprawy ).

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. zważył, co następuje :

odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ( Dz. z 2009r., nr 167, poz. 1322 ze zm. ) renta przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Z mocy art. 58 powołanej ustawy, odpowiednie zastosowanie w przypadku osób ubiegających się o rentę, znajdują przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U. z 1998r., nr 162, poz. 1118 z późn. zm. ). Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest przy tym osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. ( ust. 2 ).

W toku postępowania dla oceny stanu zdrowia wnioskodawczyni w kontekście zbadania, czy jej żądanie przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy jest uzasadnione, czy też rację ma organ rentowy wywodząc, iż świadczenie winno być wypłacane jako renta z tytułu jedynie częściowej niezdolności do pracy, dopuszczono dowód z opinii biegłych: psychiatry B. J., neurologa A. P., kardiologa L. D. oraz okulisty A. C. tj. biegłych w zakresie których specjalności mieszczą się rozpoznane u wnioskodawczyni schorzenia. Wskazani biegli formułując wnioski, co do niezdolności do pracy opiniowanej przyjęli, iż nie ma podstaw, aby uznać że niezdolność do pracy wnioskodawczyni B. O. pozostaje w związku wypadkiem przy pracy jakiemu uległa w dniu 24 sierpnia 1989 roku. Powyższe zapatrywanie, zgodne ze stanowiskiem ZUS-u, należy w ocenie Sądu Okręgowego w pełni zaakceptować. Stanowska swoje biegli wyrazili w oparciu o analizę całości akt sprawy ( w tym udostępnioną dokumentację medyczną ) oraz własne spostrzeżenia poczynione w toku osobistego badania wnioskodawcy oraz uzasadnili je w sposób logiczny i przekonywujący.

Biegły psychiatra B. J. uznał, iż wnioskodawczyni jest trwale częściowo niezdolna do pracy, ale niezdolność ta nie pozostaje związku z wypadkiem przy pracy, któremu uległa w dniu 24 sierpnia 1989 roku . Zmiany organiczne na jakie cierpi wnioskodawczyni mogą być skutkiem: urazów głowy, nadciśnienia tętniczego i przebytych incydentów udarowych mózgu.

Biegła neurolog A. P. uznała B. O. za trwale częściowo niezdolną do wykonywania pracy zarobkowej zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami, ale niezdolność ta, zdaniem biegłej, nie pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy, który miał miejsce 24 sierpnia 1989 roku.

Biegła kardiolog L. D. stwierdziła, iż występujące u wnioskodawczyni nadciśnienie tętnicze, obecnie dobrze kontrolowane farmakologicznie, wymaga systematycznego leczenia farmakologicznego, nie powoduje jednak u badanej niezdolności do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji z przyczyn kardiologicznych.

W ocenie biegłej okulistki A. C. wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy zarobkowej z przyczyn okulistycznych. Biegła w swej opinii wskazała, iż wnioskodawczyni B. O. zachowuje pełną ostrość wzroku w korekcji optycznej, miejscowe leczenie farmakologiczne hipotensyjne jaskry utrzymuje wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego na bezpiecznym poziomie. Dodatkowo biegła ustaliła, że zarówno jaskra jaki wada wzroku-astygmatyzm nadwzroczny – pozostają bez związku przyczynowego-skutkowego z przebytym wypadkiem w dniu 24 sierpnia 1989 roku.

W świetle powyższych uwag, zdaniem Sądu Okręgowego, w brak jest podstaw do kwestionowania ustaleń jakich dokonali wypowiadający się w sprawie biegli: psychiatra, neurolog, kardiolog oraz okulista, zwłaszcza że wnioskodawczyni poza subiektywnym przekonaniem, że jest chora, a stan jej zdrowia uległ pogorszeniu, nie sformułowała pod adresem sporządzonych specjalistycznych opinii żadnych merytoryczny zarzutów, które podważałyby zaufanie do wiedzy biegłych lub trafności dokonanych przez nich ustaleń i zawartych w opiniach wniosków.

Z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że wnioskodawczyni B. O., choć niewątpliwie jest osobą chorą i z tego też tytułu pobiera rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, to niezdolność ta nie pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy jakiemu wnioskodawczyni uległa w dniu 24 sierpnia1989 roku.

Uwzględniając powyższe Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji.