Pełny tekst orzeczenia

  Sygn. akt II K 1060/16

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

  Dnia 31 maja 2017 r.

  Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku w Wydziale II Karnym

  w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Andrzej Haliński

Protokolant: staż. Kinga Wojtaszko

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Gdańsk-Oliwa w Gdańsku – nie stawił się zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2017 r.

wniosku o wydanie wyroku łącznego

w sprawie

P. G., syna M. i M. z domu S., urodzonego w dniu (...) w G.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 24 sierpnia 2005 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 516/05, za popełnione w dniu 22 kwietnia 2005 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 279 § 1 kk na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 (pięciu) lat oraz orzeczoną na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wymiarze 30 (trzydziestu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych, przy czym postanowieniem z dnia 27 sierpnia 2007 r. zarządzono wykonanie orzeczonej przedmiotowym wyrokiem kary pozbawienia wolności, zaś obie wymienione kary zostały już wykonane;

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 30 maja 2006 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 419/06, za:

popełnione w dniu 02 lutego 2006 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 i 5 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

popełnione w dniu 30 stycznia 2006 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 279 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

za które to przestępstwa wymierzona została kara łączna 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresu rzeczywistego pozbawienia skazanego wolności w sprawie od dnia 02 lutego 2006 r. do dnia 30 maja 2006 r., przy czym wymieniona kara została już wykonana;

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 06 czerwca 2011 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 60/11, za popełnione w dniu 01 marca 2010 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 284 § 2 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczoną na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych, przy czym obie wymienione kary zostały następnie objęte wyrokiem łącznym i wykonane;

4.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 04 lipca 2011 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 537/11, za:

popełnione w okresie od 21 sierpnia 2010 r. do 29 grudnia 2010 r. dziewięć przestępstw kwalifikowanych z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, stanowiących określony w art. 91 § 1 kk ciąg przestępstw, na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

popełnione w dniu 05 października 2010 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

za które to przestępstwa wymierzona została kara łączna 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym wymieniona kara została następnie objęta wyrokiem łącznym i wykonana;

5.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 01 września 2011 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 1407/10, za popełnione w okresie od 07 lipca 2010 r. do 05 sierpnia 2010 r. dwa przestępstwa kwalifikowane z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, stanowiące określony w art. 91 § 1 kk ciąg przestępstw, na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresu rzeczywistego pozbawienia skazanego wolności w sprawie w dniu 05 sierpnia 2010 r., przy czym wymieniona kara została następnie objęta wyrokiem łącznym i wykonana;

6.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 29 września 2011 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 565/11, za popełnione w dniu 15 marca 2011 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczoną na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych po 15 (piętnaście) złotych, przy czym obie wymienione kary zostały następnie objęte wyrokiem łącznym i wykonane;

7.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 22 lutego 2012 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 64/07, za popełnione w dniu 28 listopada 2005 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 (dwóch) lat oraz orzeczoną na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wymiarze 40 (czterdziestu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych, przy czym następnie karę grzywny zamieniono na zastępczą karę 20 (dwudziestu) pozbawienia wolności i obie wymienione kary podlegają wykonaniu;

8.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 26 marca 2012 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 871/11, za popełnione w dniu 17 października 2011 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczoną na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wymiarze 20 (dwudziestu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych, przy czym następnie postanowieniem z dnia 07 sierpnia 2012 r. karę grzywny zamieniono na zastępczą karę pozbawienia wolności i kara ta została wykonana, zaś postanowieniem z dnia 09 listopada 2013 r. karę pozbawienia wolności zamieniono na karę 30 dni aresztu i kara ta również została wykonana;

9.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 20 lipca 2012 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 301/12, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 13 grudnia 2012 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt XIII Ka 1047/12, którym:

połączono orzeczone wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 60/11, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 537/11, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku w sprawie o sygnaturze akt II K 1407/10 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 565/11 jednostkowe kary pozbawienia wolności i w ich miejsce orzeczono karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, z zaliczeniem na jej poczet okresów rzeczywistego pozbawienia skazanego wolności od dnia 28 października 2011 r. do dnia 28 maja 2012 r. oraz w dniu 05 sierpnia 2010 r., przy czym wymieniona kara została wykonana,

połączono orzeczone wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 60/11 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 565/11 jednostkowe kary grzywny i w ich miejsce orzeczono karę łączną grzywny w wysokości 180 (stu osiemdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych, przy czym wymieniona kara została wykonana,

zaś w pozostałym zakresie umorzono postępowanie o wydanie wyroku łącznego;

10.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 08 kwietnia 2016 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 429/15, za popełnione w dniu 25/26 listopada 2014 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk na karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresu rzeczywistego pozbawienia skazanego wolności w sprawie od dnia 01 grudnia 2014 r. do dnia 02 grudnia 2014 r. oraz orzeczoną na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych, przy czym obie wymienione kary podlegają wykonaniu, karę pozbawienia wolności skazany odbywa aktualnie od 07 sierpnia 2016 r.;

11.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 13 lipca 2016 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 550/16, za popełnione w dniu 06 grudnia 2015 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na wymierzone w trybie art. 37b kk karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresu rzeczywistego pozbawienia skazanego wolności w sprawie w dniu 15 stycznia 2016 r. oraz karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym, przy czym obie wymienione kary podlegają wykonaniu;

12.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 30 sierpnia 2016 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 559/16, za popełnione w dniu 27 kwietnia 2016 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym wymieniona kara podlega wykonaniu

I.  na mocy art. 569 § 1 kpk, art. 570 kpk, art. 85 § 1 i 2 kk, art. 86 § 1 kk, art. 87 § 1 kk, art. 89 § 1b kk łączy orzeczone wobec skazanego P. G. wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 22 lutego 2012 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 64/07, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 08 kwietnia 2016 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 429/15, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 13 lipca 2016 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 550/16 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 30 sierpnia 2016 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 559/16 jednostkowe kary pozbawienia wolności oraz ograniczenia wolności i wymierza w ich miejsce karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 569 § 1 kpk, art. 570 kpk, art. 85 § 1 i 2 kk, art. 86 § 1 i 2 kk łączy orzeczone wobec skazanego P. G. wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 22 lutego 2012 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 64/07 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 08 kwietnia 2016 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 429/15 jednostkowe kary grzywny i wymierza w ich miejsce karę łączną grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

III.  w pozostałym zakresie wyroki podlegające łączeniu pozostawia do odrębnego wykonania;

IV.  na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w części dotyczącej kar orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 24 sierpnia 2005 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 516/05, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 30 maja 2006 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 419/06, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 26 marca 2012 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 871/11 oraz wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 20 lipca 2012 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 301/12 wobec stwierdzenia braku warunków do wydania wyroku łącznego w tym zakresie;

V.  na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okresy rzeczywistego pozbawienia skazanego P. G. wolności od dnia 01 grudnia 2014 r. do dnia 02 grudnia 2014 r. oraz w dniu 15 stycznia 2016 r., przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności, a także okres odbywania przez skazanego kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 429/15 od dnia 07 sierpnia 2016 r. do dnia 31 maja 2017 r.;

VI.  na mocy art. 626 § 1 kpk, art. 624 § 1 kpk zwalnia skazanego P. G. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

Sygn. akt II K 1060/16

UZASADNIENIE

Sąd w oparciu o zgromadzony w sprawie i ujawniony w toku przewodu sądowego materiał dowodowy w sprawie o wydanie wyroku łącznego ustalił, co następuje:

P. G. był jak dotychczas karany jedenastoma prawomocnymi, jednostkowymi wyrokami skazującymi, a ponadto wydano wobec niego jeden wyrok łączny.

Chronologicznie pierwszym orzeczeniem skazującym wydanym wobec P. G. był wyrok Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 24 sierpnia 2005 r., wydany w sprawie o sygnaturze akt II K 516/05. Orzeczeniem tym wyżej wymieniony został skazany za popełnione w dniu 22 kwietnia 2005 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 279 § 1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat oraz orzeczoną na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych po 10 złotych. Następnie postanowieniem z dnia 27 sierpnia 2007 r. zarządzono wykonanie orzeczonej przedmiotowym wyrokiem kary pozbawienia wolności. Zarówno orzeczona tym wyrokiem kara pozbawienia wolności, jak i orzeczona nim kara grzywny zostały już wykonane.

/Dowód: dane o karalności k. 12-15; odpis wyroku k. 29-30; informacja z AŚ w Gdańsku z załącznikami k. 2-9; opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku z kartą informacyjną k. 16-23/

Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 30 maja 2006 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 419/06, P. G. został skazany za popełnione w dniu 02 lutego 2006 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 i 5 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz za popełnione w dniu 30 stycznia 2006 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 279 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, za które to przestępstwa wymierzona została kara łączna 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresu rzeczywistego pozbawienia skazanego wolności w sprawie od dnia 02 lutego 2006 r. do dnia 30 maja 2006 r.. Przedmiotowa kara łączna została już wykonana.

/Dowód: dane o karalności k. 12-15; odpis wyroku k. 44-45; informacja z AŚ w Gdańsku z załącznikami k. 2-9; opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku z kartą informacyjną k. 16-23/

W dalszej kolejności P. G. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 06 czerwca 2011 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 60/11, za popełnione w dniu 01 marca 2010 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 284 § 2 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczoną na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych po 10 złotych. Obie wymienione kary zostały następnie objęte wyrokiem łącznym i wykonane.

/Dowód: dane o karalności k. 12-15; odpis wyroku k. 35; informacja z AŚ w Gdańsku z załącznikami k. 2-9; opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku z kartą informacyjną k. 16-23/

Kolejnym wyrokiem skazującym wydanym wobec P. G. był wyrok Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 04 lipca 2011 r., wydany w sprawie o sygnaturze akt II K 537/11. Został on nim skazany za popełnione w okresie od 21 sierpnia 2010 r. do 29 grudnia 2010 r. dziewięć przestępstw kwalifikowanych z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, stanowiących określony w art. 91 § 1 kk ciąg przestępstw, na karę 2 lat pozbawienia wolności, oraz za popełnione w dniu 05 października 2010 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, za które to przestępstwa wymierzona została kara łączna 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wymienione kary zostały następnie objęte wyrokiem łącznym i wykonane.

/Dowód: dane o karalności k. 12-15; odpis wyroku k. 46-48; informacja z AŚ w Gdańsku z załącznikami k. 2-9; opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku z kartą informacyjną k. 16-23/

Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 01 września 2011 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 1407/10, P. G. został skazany za popełnione w okresie od 07 lipca 2010 r. do 05 sierpnia 2010 r. dwa przestępstwa kwalifikowane z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, stanowiące określony w art. 91 § 1 kk ciąg przestępstw, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresu rzeczywistego pozbawienia skazanego wolności w sprawie w dniu 05 sierpnia 2010 r. Orzeczona tym wyrokiem kara została następnie objęta wyrokiem łącznym i wykonana.

/Dowód: dane o karalności k. 12-15; odpis wyroku k. 53; informacja z AŚ w Gdańsku z załącznikami k. 2-9; opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku z kartą informacyjną k. 16-23/

W dalszej kolejności P. G. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 29 września 2011 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 565/11. Nastąpiło to za popełnione w dniu 15 marca 2011 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczoną na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 15 złotych. Obie wymienione kary zostały następnie objęte wyrokiem łącznym i wykonane.

/Dowód: dane o karalności k. 12-15; odpis wyroku k. 67-68; informacja z AŚ w Gdańsku z załącznikami k. 2-9; opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku z kartą informacyjną k. 16-23/

Kolejnym wyrokiem skazującym wydanym wobec P. G. był wyrok Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 22 lutego 2012 r., wydany w sprawie o sygnaturze akt II K 64/07. Został on nim skazany za popełnione w dniu 28 listopada 2005 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat oraz orzeczoną na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych po 20 złotych. Następnie karę grzywny orzeczoną tym wyrokiem zamieniono na zastępczą karę 20 dni pozbawienia wolności. Obie wymienione kary podlegają wykonaniu.

/Dowód: dane o karalności k. 12-15; odpis wyroku k. 40-43; dokumenty znajdujące się w aktach sprawy II K 64/07 Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku; informacja z AŚ w Gdańsku z załącznikami k. 2-9; opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku z kartą informacyjną k. 16-23/

Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 26 marca 2012 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 871/11, P. G. został skazany za popełnione w dniu 17 października 2011 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczoną na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wymiarze 20 stawek dziennych po 10 złotych. Postanowieniem z dnia 07 sierpnia 2012 r. orzeczoną tym wyrokiem karę grzywny zamieniono na zastępczą karę pozbawienia wolności i kara ta została wykonana. Z kolei postanowieniem z dnia 09 listopada 2013 r. wymierzoną tym wyrokiem karę pozbawienia wolności zamieniono na karę 30 dni aresztu i kara ta również została wykonana.

/Dowód: dane o karalności k. 12-15; odpis wyroku k. 36; informacja z AŚ w Gdańsku z załącznikami k. 2-9; opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku z kartą informacyjną k. 16-23/

Po wydaniu opisanych wyżej wyroków wobec P. G. został wydany wyrok łączny Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 20 lipca 2012 r., wydany w sprawie o sygnaturze akt XI K 301/12 i zmieniony następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 13 grudnia 2012 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt XIII Ka 1047/12. Wyrokiem tym połączono orzeczone wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 60/11, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 537/11, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku w sprawie o sygnaturze akt II K 1407/10 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 565/11 jednostkowe kary pozbawienia wolności i w ich miejsce orzeczono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, z zaliczeniem na jej poczet okresów rzeczywistego pozbawienia skazanego wolności od dnia 28 października 2011 r. do dnia 28 maja 2012 r. oraz w dniu 05 sierpnia 2010 r. Wymieniona kara łączna została następnie wykonana. Ponadto omawianym wyrokiem łącznym połączono orzeczone wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 60/11 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 565/11 jednostkowe kary grzywny i w ich miejsce orzeczono karę łączną grzywny w wysokości 180 stawek dziennych po 10 złotych. Również wymieniona kara łączna grzywny została wykonana. W pozostałym zakresie umorzono postępowanie o wydanie wyroku łącznego.

/Dowód: dane o karalności k. 12-15; odpis wyroku łącznego wraz z odpisem wyroku Sądu drugiej instancji k. 32-34; dokumenty znajdujące się w aktach sprawy XI K 301/12 Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku; informacja z AŚ w Gdańsku z załącznikami k. 2-9; opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku z kartą informacyjną k. 16-23/

W dalszej kolejności wobec P. G. został wydany wyrok Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 08 kwietnia 2016 r. w sprawie o sygnaturze akt II K 429/15. Wyrokiem tym P. G. został skazany za popełnione w dniu 25/26 listopada 2014 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresu rzeczywistego pozbawienia skazanego wolności w sprawie od dnia 01 grudnia 2014 r. do dnia 02 grudnia 2014 r. oraz orzeczoną na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych po 10 złotych. Obie orzeczone tym wyrokiem kary podlegają wykonaniu, karę pozbawienia wolności skazany odbywa aktualnie począwszy od 07 sierpnia 2016 r..

/Dowód: dane o karalności k. 12-15; odpis wyroku k. 51-52; dokumenty znajdujące się w aktach sprawy II K 429/15 Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku; informacja z AŚ w Gdańsku z załącznikami k. 2-9; opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku z kartą informacyjną k. 16-23; informacja z Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku k. 65/

Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 13 lipca 2016 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 550/16, P. G. został skazany za popełnione w dniu 06 grudnia 2015 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na wymierzone w trybie art. 37b kk karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresu rzeczywistego pozbawienia skazanego wolności w sprawie w dniu 15 stycznia 2016 r. oraz karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Obie orzeczone tym wyrokiem kary podlegają wykonaniu.

/Dowód: dane o karalności k. 12-15; odpis wyroku k. 49-50; dokumenty znajdujące się w aktach sprawy II K 550/16 Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku; informacja z AŚ w Gdańsku z załącznikami k. 2-9; opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku z kartą informacyjną k. 16-23/

Ostatnim jak dotychczas prawomocnym wyrokiem skazującym wydanym wobec P. G. jest wyrok Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 30 sierpnia 2016 r., wydany w sprawie o sygnaturze akt II K 559/16. Wymieniony został nim skazany za popełnione w dniu 27 kwietnia 2016 r. przestępstwo kwalifikowane z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Przedmiotowa kara podlega wykonaniu.

/Dowód: dane o karalności k. 12-15; odpis wyroku k. 39; dokumenty znajdujące się w aktach sprawy II K 559/16 Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku; informacja z AŚ w Gdańsku z załącznikami k. 2-9; opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku z kartą informacyjną k. 16-23/

P. G. jest aktualnie osadzony w Areszcie Śledczym w Gdańsku. Z wydanej przez tę placówkę opinii o skazanym wynika, że zachowanie skazanego w warunkach penitencjarnych jest poprawne. Skazany był dwukrotnie nagradzany regulaminowo za właściwe wywiązywanie się z nałożonych obowiązków pracowniczych, nie był karany dyscyplinarnie. Wśród współosadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo, wobec przełożonych jest regulaminowy, nie deklaruje przynależności do nieformalnych struktur podkultury przestępczej. Karę odbywa w systemie zwykłym, pozostaje zatrudniony odpłatnie i nie są zgłaszane uwagi do jakości wykonywanej przez niego pracy.

/Dowód: opinia o skazanym z AŚ w Gdańsku wraz z kartą informacyjną k. 16-23/

Sąd zważył, co następuje:

Rozważając kwestie istotne dla rozstrzygnięcia wszczętego z urzędu postępowania o wydanie wobec skazanego P. G. wyroku łącznego należało przede wszystkim zbadać, czy zachodziły w niniejszej sprawie podstawy do wydania wyroku łącznego, a także, na podstawie jakich przepisów – tych obowiązujących przed dniem 01 lipca 2015 r. czy też tych obowiązujących od tej daty – wyrok taki powinien zostać wydany.

Już w tym miejscu należy stwierdzić, iż orzekając w przedmiocie wyroku łącznego Sąd zobligowany jest brać pod uwagę z urzędu wszelkie wyroki skazujące wydane wobec tej osoby celem ustalenia, w przypadku stosowania starego systemu prawnego, czy popełnione przez tę osobę przestępstwa pozostają w realnym zbiegu i czy przez to orzeczone za nie kary podlegają łączeniu (zob. m. in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 08 marca 2011 r., sygn. akt II K 312/10, Biul. PK 2011/5/44), zaś w przypadku zastosowania nowego systemu prawnego celem ustalenia, czy kary orzeczone tymi wyrokami mogą podlegać połączeniu w świetle aktualnego brzmienia art. 85 § 1 i 2 kk. W konsekwencji Sąd w niniejszej sprawie, posiłkując się aktualnymi danymi o karalności P. G., wziął pod uwagę wszystkie wyroki skazujące dotyczące skazanego, w tym także wydany wobec niego wcześniej inny wyrok łączny.

W kwestii oceny, jakie przepisy należało zastosować w niniejszej sprawie, przede wszystkim wskazać należy, iż ostatnie trzy wyroki wydane wobec skazanego P. G. zapadły i uprawomocniły się po dniu 01 lipca 2015 r. W tej sytuacji zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 396) zastosowanie w niniejszej sprawie znajdują przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego dotyczące łączenia kar w brzmieniu obowiązującym aktualnie, po dniu 01 lipca 2015 r. Nie oznacza to jednak, że zastosowanie tych przepisów jest jedyną opcją, albowiem Sąd musiał rozważać również, wobec wydania pozostałych wyroków skazujących przed dniem 01 lipca 2015 r., czy stosownie do treści art. 4 § 1 kk zastosowania w niniejszej sprawie nie powinny mieć jednak przepisy dotyczący kary łącznej obowiązujące przed dniem 01 lipca 2015 r., przy czym miałoby to miejsce wówczas, gdy przepisy te, stosownie do treści art. 4 § 1 kk, były względniejsze dla skazanego. W ocenie Sądu analiza i porównaniu sytuacji skazanego P. G. w świetle treści przepisów obowiązujacych przed dniem 01 lipca 2015 r. i od tej daty wskazuje jednak, że bardziej korzystne dla skazanego jest zastosowanie, zgodnie z ogólną regułą, obecnie obowiązujących przepisów.

W stanie prawnym obowiązującym przed dniem 01 lipca 2015 r. stosownie do treści art. 569 § 1 kpk jeżeli zachodziły warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego był sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji. Z kolei o tym, kiedy zachodziły warunki do orzeczenia kary łącznej, rozstrzygał w pierwszej kolejności przepis art. 85 kk w ówczesnym brzmieniu, zgodnie z którym sąd orzekał karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Sąd w pełni podziela przy tym stanowisko zaprezentowane w uchwale składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 r. (sygn. akt I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13), iż zawarty w zacytowanym przepisie zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosił się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego przestępstwa (kolejnych przestępstw). Jednocześnie, skoro objęcie postępowaniem o wydanie wyroku łącznego dotyczy wszystkich znanych sądowi wyroków skazujących dotyczących danej osoby, to nie może budzić wątpliwości fakt, że przy właściwym odczytaniu wskazanego zwrotu „zanim zapadł pierwszy wyrok” mogło dojść w jednym wyroku łącznym do kilku realnych zbiegów przestępstw, za które sąd w wyroku łącznym orzekał kilka kar łącznych podlegających odrębnemu wykonaniu (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. akt II AKa 302/05, LEX nr 168026). Innymi słowy wyrok łączny nie musiał obejmować jedną karą wszystkich skazań podlegających badaniu i wyrokiem łącznym można było orzec także kilka kar łącznych (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie, sygn. akt II AKz 115/01, OSA 2002/1/4). Granicą wyznaczającą możliwość łączenia kar w wyroku łącznym była data wydania pierwszego wyroku skazującego i przestępstwa popełnione po tej dacie mogły tworzyć odrębny zbieg, skutkujący koniecznością orzeczenia odrębnej kary łącznej, przy czym takich zbiegów, wymagających wydania odrębnych kar łącznych, mogło być więcej (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 23 grudnia 2002 r., sygn. akt II AKa 556/02, OSA 2003/4/31; postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 27 lipca 2005 r., sygn. akt II AKz 369/05, Prok. i Pr. 2006/2/27).

Porównując daty popełnienia przestępstw, za które P. G. został skazany, oraz daty wydania wyroków, na mocy których skazania te nastąpiły, uznać należy, iż w przypadku skazanego wystąpiły trzy zbiegi przestępstw we wskazanym wyżej rozumieniu. Po pierwsze teoretycznie możliwe było połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec P. G. wyrokami Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanymi w sprawach o sygnaturach akt II K 419/06 i II K 64/07 (przestępstwa, za które wymieniony został nimi skazany, zostały popełnione przed datą wydania pierwszego z tych wyroków, tj. przed dniem 30 maja 2006 r., a po dacie poprzedniego wyroku, tj. po dniu 24 sierpnia 2005 r.). Wskazać należy jednak, iż pierwszym z wymienionych wyroków skazanemu wymierzono bezwzględną karę pozbawienia wolności, zaś drugim karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i nastąpiło to za czyn popełniony w dniu 28 listopada 2005 r. Natomiast z uwagi na treść art. 89 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem 08 czerwca 2010 r. powszechnie przyjmowano, iż nie było możliwe połączenie kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania i bez takiego warunkowego zawieszenia, orzeczonych za czyny popełnione przed dniem 08 czerwca 2010 r., jeżeli nie zostałaby orzeczona kara łączna z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. To ostatnie byłoby natomiast możliwe jedynie wówczas, gdyby zachodziły przesłanki określone w art. 69 kk, natomiast w ocenie Sądu, z uwagi na wcześniejszą karalność P. G., ale także wymiar kar orzeczonych wskazanymi wyżej dwoma wyrokami i podstawy do orzeczenia kary łącznej w tym zakresie w wymiarze przekraczającym 2 lata (także z uwagi na odmienny charakter przestępstw przypisanych obydwoma wyrokami), warunki takie w rozpatrywanym przypadku nie zachodzą. W konsekwencji, na podstawie art. 89 § 1 kk w ówczesnym brzmieniu a contrario postępowanie o wydanie wyroku łącznego w omawianym zakresie przy uwzględnieniu przepisów obowiązujących przed dniem 01 lipca 2015 r. należałoby umorzyć.

Po drugie możliwe byłoby połączenie kar orzeczonych wobec skazanego P. G. wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 60/11, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 537/11, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 1407/10 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 565/11 (przestępstwa, za które wymieniony został nimi skazany, zostały popełnione przed datą wydania pierwszego z tych wyroków, tj. przed dniem 06 czerwca 2011 r., a po dacie poprzedniego wyroku, tj. po dniu 30 maja 2006 r.). W tym zakresie jednak została już orzeczona kara łączna, co nastąpiło wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 301/12, co dotyczyło zarówno wymierzonych wszystkimi czterema wyrokami kar pozbawienia wolności, jak i wymierzonych pierwszym i czwartym z wymienionych wyroków kar grzywny. W konsekwencji postępowanie w tym zakresie należałoby umorzyć wobec powagi rzeczy osądzonej.

Po trzecie możliwe byłoby połączenie kar orzeczonych wobec skazanego P. G. wyrokami Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanymi w sprawach o sygnaturach akt II K 429/15 i II K 550/16 (przestępstwa, za które wymieniony został nimi skazany, zostały popełnione przed datą wydania pierwszego z tych wyroków, tj. przed dniem 08 kwietnia 2016 r., a po dacie poprzedniego wyroku, tj. po dniu 26 marca 2012 r.). W tym zakresie nie byłoby jakichkolwiek przeszkód do wydania wyroku łącznego i w ocenie Sądu w świetle brzmienia przepisów obowiązujących przed dniem 01 lipca 2015 r. możliwe byłoby wydanie wyroku łącznego wobec skazanego P. G. jedynie w zakresie połączenia kar orzeczonych wymienionymi dwoma wyrokami. Ponadto wskazać należy, że w przypadku pozostałych wyroków skazujących wydanych wobec P. G., tj. wyroków Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ wydanych w sprawach II K 516/05, XI K 871/11 i II K 559/16, z uwagi na ówczesne brzmienie art. 85 kk w ogóle brak byłoby podstaw do wydania wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone tymi wyrokami, co w tym zakresie musiałoby doprowadzić do umorzenia postępowania.

Natomiast w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01 lipca 2015 r. i ze wskazanego już wcześniej względu możliwym do zastosowania w niniejszej sprawie, o tym, w jakim zakresie możliwe jest orzeczenie kary łącznej, decyduje przede wszystkim art. 85 § 1 i 2 kk. Zgodnie z tym przepisem orzeczenie kary łącznej jest możliwe, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, zaś podstawą orzeczenia kary łącznej są wówczas wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa wyżej wymienione.

Analiza treści wyroków wydanych wobec skazanego P. G., jak również dokumentów dotyczących odbywania przez niego poszczególnych kar, prowadzi do wniosku, iż w świetle obecnie obowiązujących przepisów możliwe jest połączenie kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności, jako kar podlegających łączeniu, orzeczonych wobec skazanego P. G. wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 64/07, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 429/15, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 550/16 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 559/16, jak również kar grzywny jako kar tego samego rodzaju, orzeczonych wobec skazanego P. G. wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 64/07 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 429/15. Wynika to z okoliczności, iż wszystkie wymienione kary w świetle zgromadzonych dokumentów podlegają wykonaniu. W tej ostatniej kwestii odnośnie kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 64/07, a więc kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, należy ją traktować jako karę podlegającą wykonaniu z uwagi na treść art. 89 kk w zw. z art. 85 § 2 kk.

Zdaniem Sądu z powyższego wynika, że w odniesieniu do skazanego P. G. obecnie obowiązujące przepisy pozwalają na wydanie wyroku łącznego i orzeczenie kar łącznych w znacznie szerszym zakresie niż przepisy obowiązujące przed dniem 01 lipca 2015 r., a tym samym są dla skazanego względniejsze i to one zostały przez Sąd uwzględnione w niniejszej sprawie.

Przechodząc do kwestii wysokości orzeczonych wyrokiem kar łącznych przede wszystkim wskazać należy, iż dokonując oceny wymiaru kary łącznej, która powinna zostać wymierzona, Sąd wydający wyrok łączny nie odnosi się do kwestii mających znaczenie przy wymiarze poszczególnych kar jednostkowych, te zostały już bowiem uwzględnione przy orzekaniu właśnie tych kar jednostkowych. Sąd orzekający karę łączną bierze natomiast pod uwagę przede wszystkim stopień związku przedmiotowego i podmiotowego przestępstw, za które wymierzono łączone kary, uwzględniając takie kwestie jak podobieństwo przestępstw pod względem rodzaju naruszonego dobra prawnego i sposobu działania sprawcy, czasową bliskość popełnienia przestępstw, ewentualną tożsamość osób pokrzywdzonych, jak również kwestię ewentualnej analogii motywów czy pobudek działania sprawcy przy popełnianiu kolejnych przestępstw. Im bliższy jest związek podmiotowy i przedmiotowy tych przestępstw, tym bardziej kara łączna powinna być zbliżona do dopuszczalnego minimum i to od wymienionych kwestii zależy, czy należy zastosować zasadę absorpcji, zasadę kumulacji czy też zasadę asperacji (por. m. in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 19 stycznia 2005 r., sygn. akt II AKa 274/04, KZS 2005/1/14; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 09 maj 2001 r., sygn. akt II AKa 63/01, Prok. i Pr. 2002/7-8/20). Należy przy tym oczywiście uwzględnić granice, w których kara łączna może być wymierzona, określone w art. 86 § 1 kk, a także treść art. 85a kk, zgodnie z którym orzekając karę łączną sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (są to więc cele zbliżone do celów kar jednostkowych, określonych w art. 53 § 1 kk).

Przekładając powyższe rozważania na karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną w niniejszej sprawie, łącząc orzeczone wobec skazanego P. G. wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 64/07, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 429/15, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 550/16 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 559/16 jednostkowe kary pozbawienia wolności oraz ograniczenia wolności Sąd mógł orzec karę łączną w wysokości od 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności (najwyższa z łączonych kar jednostkowych, orzeczona drugim z tych wyroków) do 3 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności (suma kar jednostkowych orzeczonych wskazanymi wyżej czterema wyrokami). Przy ustalaniu tej drugiej wartości Sąd dokonał uprzedniego przeliczenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 64/07, stosując przelicznik określony w art. 89 § 1b kk i przyjmując, że miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, jak również przeliczenia kary ograniczenia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 550/16, stosując przelicznik określony w art. 87 § 1 kk i przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

Sąd zdecydował o wymierzeniu skazanemu kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, tak więc zastosował zasadę asperacji czy innymi słowy częściowej absorpcji. Za takim rozstrzygnięciem przemawiał szereg okoliczności. Przede wszystkim wskazać należy, iż pomiędzy większością przestępstw, za które P. G. został skazany wymienionymi wyżej czterema wyrokami, istnieje związek przedmiotowy, albowiem w większości przypadków są to przestępstwa przeciwko mieniu, jedynie w przypadku wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanego w sprawie o sygnaturze akt II K 64/07 skazanie dotyczyło przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów. Jest to istotna okoliczność przemawiająca za zastosowaniem zasady absorpcji. Z drugiej strony w przypadku pozostałych trzech wyroków skazania dotyczyły wprawdzie przestępstw przeciwko mieniu, jednakże kwalifikowanych z różnych przepisów, w tym art. 279 § 1 kk, art. 288 § 1 kk i art. 278 § 1 k, co przemawiało przeciwko zastosowaniu zasady pełnej absorpcji, podobnie jak brak związku podmiotowego pomiędzy przestępstwami, popełnionymi na szkodę różnych podmiotów. Również związek czasowy pomiędzy przestępstwami, za które P. G. został skazany wymienionymi czterema wyrokami, jest ograniczony i z pewnością nie ma charakteru ścisłego, skoro przestępstwa te zostały popełnione odpowiednio w dniu 28 listopada 2005 r., w dniu 25/26 listopada 2014 r., w dniu 06 grudnia 2015 r. i w dniu 27 kwietnia 2016 r. Okoliczność ta także przemawiała przeciwko zastosowaniu zasady absopcji w szerszym zakresie.

Wspomniane okoliczności przemawiały za zastosowaniem w omawianym zakresie przy łączeniu kar zasady asperacji. W konsekwencji Sąd w zakresie omawianych kar połączył je w sposób wyżej wskazany, orzekając jak w punkcie I wyroku łącznego.

Z kolei łącząc orzeczone wobec skazanego P. G. wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 64/07 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 429/15 jednostkowe kary grzywny, Sąd mógł orzec karę łączną w wysokości od 50 stawek dziennych grzywny (wyższa z kar jednostkowych orzeczona drugim z tych wyroków) do 90 stawek dziennych grzywny (suma kar jednostkowych orzeczonych wskazanymi wyżej dwoma wyrokami), przy czym wysokość stawki dziennej grzywny nie mogła przekroczyć 20 zł, albowiem była to najwyższa stawka dzienna określona w karach jednostkowych podlegających łączeniu (art. 86 § 2 kk).

Sąd zdecydował w omawianym zakresie o wymierzeniu kary łącznej grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych, ustalając, z uwagi na aktualną sytuację materialną skazanego, wysokość jednej stawki dziennej na minimalną kwotę 10 złotych. Także w tym przypadku Sąd zastosował więc zasadę asperacji, jednakże orzekając karę łączną w granicach bliższych górnemu wymiarowi możliwej do wymierzenia kary łącznej. Za przyjęciem takiego stanowiska przemawiała okoliczność, iż przestępstwa, za które orzeczono łączone kary grzywny, nie pozostawały w związku przedmiotowym, albowiem w jednym przypadku było to przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, a w drugim przestępstwo przeciwko mieniu. Brak również między nimi związku podmiotowego oraz czasowego – w tym ostatnim zakresie wskazać należy, iż zostały one popełnione w znacznym odstępie czasowym, odpowiednio w dniu 28 listopada 2005 r. i w dniu 25/26 listopada 2014 r.

Wspomniane wyżej okoliczności przemawiały za zastosowaniem w omawianym zakresie przy łączeniu kar zasady asperacji, bliższej jednak zasadzie kumulacji niż absorpcji, i zdaniem Sądu orzeczona, wskazana wyżej kara łączna grzywny w należytym stopniu uwzględnia przedmiotowe okoliczności. W konsekwencji Sąd w zakresie omawianych kar połączył je w sposób wyżej wskazany, orzekając jak w punkcie II wyroku łącznego.

Na koniec podkreślić należy, iż decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma także wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej, co obecnie znajduje swoje potwierdzenie w treści wspomnianego już art. 85a kk. Popełnienie więcej niż dwóch przestępstw jest zawsze istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 20 września 2001 r., sygn. akt II AKa 154/01, Prok. i Pr. 2002/4/26). P. G. w zakresie objętym wyrokiem łącznym popełnił większą liczbę przestępstw, które dodatkowo były skierowane przeciwko różnym dobrom prawnym i zostały popełnione na przestrzeni dłuższego, wskazanego wyżej czasu. W takiej sytuacji przy orzekaniu kary łącznej należało brać pod uwagę stojące przed karą cele prewencyjne, jak również kwestie związane z kształtowaniem świadomości prawej społeczeństwa, nie do pogodzenia z którymi byłoby swoiste nadmierne premiowanie sprawcy, który popełnił znaczną ilość przestępstw. Sąd w pełni podziela stanowisko, iż jakkolwiek przy wymiarze kary łącznej dopuszczone jest stosowanie zarówno zasady pełnej kumulacji, jak i zasady pełnej absorpcji, to jednak są to rozstrzygnięcia skrajne, które znajdują zastosowanie w zupełnie wyjątkowych, nietypowych sytuacjach. I tak całkowitą absorpcję można zastosować albo wtedy, gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, albo orzeczone za niektóre z czynów kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś inne szczególne okoliczności dotyczące osoby oskarżonego przemawiające za zastosowaniem pełnej absorpcji (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 13 listopada 2003 r., sygn. akt II AKa 339/03, LEX nr 183336). W ocenie Sądu wskazane okoliczności nie ujawniły się w niniejszej sprawie i brak było podstaw do zastosowania w przypadku orzekania kar łącznych zasady pełnej absorpcji, ale także zasady pełnej kumulacji.

Sąd przy orzekaniu kar łącznych miał również na uwadze opinię o skazanym z jednostki penitencjarnej, która co do zasady wskazuje na poprawne funkcjonowanie skazanego w warunkach penitencjarnych. Konieczność uwzględnienia okoliczności z tym związanych przy wydawaniu wyroku łącznego wynika wprost z treści art. 571 § 1 kpk. Zdaniem Sądu nie mają one jednak pierwszorzędnego i decydującego znaczenia dla wymiaru orzeczonych kar łącznych, w tej kwestii bowiem najistotniejsze są wskazane wyżej okoliczności związane ze związkiem podmiotowym, przedmiotowym i czasowym przestępstw, odnośnie których orzeka się karę łączną. Zachowanie skazanego w warunkach penitencjarnych istotniejsze znaczenie ma natomiast dla oceny możliwości zastosowania innych instytucji prawa karnego, np. warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary czy – w wyjątkowych sytuacjach – ułaskawienia.

W pozostałym zakresie wyroki podlegające łączeniu Sąd pozostawił do odrębnego wykonania.

Sąd na podstawie art. 572 kpk umorzył postępowanie w części dotyczącej kar orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 516/05, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 419/06, wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 871/11 oraz wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt XI K 301/12 wobec stwierdzenia braku warunków do wydania wyroku łącznego w tym zakresie. Wynika to z okoliczności, iż kary orzeczone wobec skazanego wymienionymi wyrokami zostały już wykonane i tym samym nie podlegają już one wykonaniu (art. 85 § 2 kk a contrario).

Sąd na podstawie art. 577 kpk na poczet omówionej wyżej i orzeczonej w punkcie I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył okresy rzeczywistego pozbawienia skazanego P. G. wolności od dnia 01 grudnia 2014 r. do dnia 02 grudnia 2014 r. oraz w dniu 15 stycznia 2016 r., przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności, a także okres odbywania przez skazanego kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 429/15 od dnia 07 sierpnia 2016 r. do dnia 31 maja 2017 r.

Sąd orzekł również o kosztach procesu i na mocy art. 626 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk zwolnił skazanego P. G. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości, uznając, że jego aktualna sytuacja materialna, w tym fakt, iż przebywa on w warunkach penitencjarnych, przemawia za uznaniem, że uiszczenie tych kosztów byłoby dla skazanego zbyt uciążliwe.