Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: XI 1Cz 527/13

POSTANOWIENIE

Dnia 18 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie XI Wydział Cywilny – Rodzinny Sekcja ds. Odwoławczych

w następującym składzie:

Przewodniczący : SSO Iwona Ducka

Sędziowie : SO Jadwiga Osuchowa /sprawozdawca/

SO Andrzej Maśnica

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2013 roku w K.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa

małoletnich W. W. i M. W. reprezentowanych przez matkę A. W. oraz A. W.

przeciwko K. W.

o alimenty

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Myślenicach

z dnia 09 października 2013 roku, sygn. akt. III RC 198/13

oddala zażalenie.

Sygn. akt: XI 1Cz 527/1

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 09 października 2013 roku, sygn. akt. III RC 198/13 Sądu Rejonowego w Myślenicach, Wydział III Rodzinny i Nieletnich:

I.  do czasu zakończenia niniejszego postępowania zabezpieczył powództwo poprzez zobowiązanie pozwanego K. W. do płacenia tytułem alimentów na rzecz małoletniego W. W. kwot po 400,00 złotych miesięcznie, a na rzecz małoletniego M. W. kwot po 300,00 złotych miesięcznie - łącznie po 700 złotych miesięcznie na oboje uprawnionych do rąk matki małoletnich A. W. począwszy od dnia 10 września 2013 roku do dnia 10-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat;

II.  do czasu zakończenia niniejszego postępowania zabezpieczyć powództwo poprzez zobowiązanie pozwanego K. W. do płacenia na rzecz powódki A. W. tytułem alimentów od dnia 10 września 2013 roku kwot po 500 złotych miesięcznie do rąk powódki A. W. do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat;

III.  oddalił wniosek w pozostałej części.

Sąd Rejonowy przyjął, że żądanie zabezpieczenia powództwa jest częściowo uzasadnione. Zgodnie z art. 753 § 1 k.p.c. w sprawach o alimenty podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia. Sąd Rejonowy zwrócił uwagę, że jakkolwiek żądanie alimentów na rzecz małoletnich dzieci znajduje podstawę w przepisach regulujących obowiązek alimentacyjny krewnych art. 128 k.r.o., art. 133 § 1 k.r.o., to w przypadku analogicznego roszczenia małżonka, żądanie takie, odnoszące się stricte do świadczenia alimentacyjnego, dochodzone być może po orzeczeniu rozwodu, o czym stanowią przepisy art. 60-61 k.r.o. Powyższe nie oznacza jednak, że małżonek nie może domagać się świadczeń odpowiadających swoją treścią świadczeniom alimentacyjnym. Stosownie bowiem do art. 27 k.r.o. oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zatem ten przepis stanowi podstawę zasądzenia alimentów na rzecz powódki A. W.. Biorąc pod uwagę powyższe oraz charakter świadczeń określonych w powołanym wyżej przepisie - ich tożsamość ze świadczeniami alimentacyjnymi - stwierdzić należy, iż nie budzi wątpliwości, że także w sprawie o zaspokojenie potrzeb rodziny dopuszczalne jest domaganie się udzielenia zabezpieczenia. Istotą bowiem jego jest zapewnienie uprawnionym odpowiedniej ochrony prawnej na czas toczącego się postępowania, a z uwagi na swój charakter przybiera ona postać pieniężną. Analogicznie zatem do zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych należy uznać, iż dostatecznym jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia.

W niniejszej sprawie powódka w myśl powyższego przepisu uprawdopodobniła własne roszczenie alimentacyjne oraz roszczenia małoletnich powodów o alimenty, przedkładając odpisy skróconych aktów urodzenia powodów, z treści których wynika, że pozwany jest ojcem małoletnich dzieci powódki, a zatem jest zobowiązany z mocy ustawy do łożenia na ich utrzymanie, odpisu aktu małżeństwa a tym samym zarówno do alimentowania żony w rozumieniu art. 27 k.r.o.

Wobec powyższego domaganie się przez powódkę zabezpieczenia powództwa ma na celu zapewnienie należytej ochrony prawnej w czasie biegu postępowania i co do zasady jest usprawiedliwione. Równocześnie nie jest dokładnie znana sytuacja majątkowa i zarobkowa pozwanego, ani też nie zostały precyzyjnie określone bieżące potrzeby małoletnich synów powódki i pozwanego. Poza twierdzeniami powódki brak jest jakichkolwiek danych dostatecznie potwierdzających okoliczności przedstawione we wniosku, a odnoszące się do wysokości faktycznie osiąganego dochodu przez pozwanego. Nie przesądzając na obecnym etapie postępowania jak kształtuje się dochód pozwanego, należy mieć na uwadze, że pozwany - według twierdzeń powódki - świadczy na rzecz utrzymania rodziny miesięcznie kwoty rzędu 1.000 - 1.800 złotych, nie jest więc tak, że powódka z małoletnimi dziećmi pozbawieni są środków utrzymania. Z drugiej strony świadczenie przez pozwanego takich kwot wskazuje, że ma on realne możliwości aby przynajmniej w takim zakresie przyczyniać się do ponoszenia kosztów utrzymania rodziny. Niezależnie od powyższej konstatacji, należy zauważyć, że pozwany nie przedstawił jeszcze żadnych dowodów w zakresie swojej sytuacji majątkowej i możliwości zarobkowych. W szczególności brak jest jakichkolwiek zaświadczeń wskazujących na wysokość jego dochodów. Dopiero zatem w orzeczeniu końcowym, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, Sąd uwzględni ostatecznie sytuację majątkową i możliwości zarobkowe zarówno pozwanego jak i powódki, a także faktyczne koszty utrzymania rodziny i małoletnich powodów. Obecnie bowiem nie jest możliwym w oparciu jedynie o przedłożone dokumenty i twierdzenia powódki ustalenie w sposób precyzyjny wszystkich potrzeb rodziny, obejmujących także powódkę i pozwanego. Nie jest również wiadome czy i w jakim zakresie pozwany rzeczywiście przyczynia się do utrzymania rodziny, ta kwestia zostanie dopiero wyjaśniona w toku postępowania. Ustalenia wymaga także, w jakim zakresie potrzeby żony i małoletnich powodów, naprowadzone w pozwie, zasługują na uznanie ich za usprawiedliwione, w tym w szczególności, czy wydatki przedstawione przez powódkę są odzwierciedleniem dotychczasowej stopy życiowej członków rodziny.

Zatem aby w czasie trwania postępowania nie obciążyć pozwanego ponad potrzebę (art. 730 1 § 3 k.p.c.) Sąd Rejonowy postanowił udzielić zabezpieczenia poprzez zobowiązanie pozwanego K. W. do płacenia tytułem alimentów na rzecz małoletniego W. W. kwot po 400,00 złotych miesięcznie, na rzecz małoletniego M. W. kwot po 300 złotych miesięcznie oraz tytułem alimentów na rzecz żony kwot po 500 złotych miesięcznie, tj. łącznie kwot po 1.200 złotych miesięcznie. Postanowiono o takim zakresie zabezpieczenia również dlatego, że strona powodowa nie wykazała, aby udzielenie zabezpieczenia w większym zakresie było konieczne.

Zażalenie na przedmiotowe postanowienie wniósł pozwany. Zaskarżając decyzję Sądu Rejonowego skarżący przedstawił swoje stanowisko w zakresie partycypowania przez niego w kosztach utrzymania rodziny oraz jego możliwości zarobkowych. Na poparcie przedstawionych w środku zaskarżenia twierdzeń pozwany dołączył kopie dokumentów w postaci rozliczenia podatku dochodowego za rok 2012, zaświadczenia o dochodach, wyciągu z rachunku oraz faktur.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy prawidłowo zastosował zabezpieczenie roszczeń alimentacyjnych względem małoletnich powodów oraz zabezpieczenia kwoty tytułem przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny przez pozwanego. U podstaw zaskarżonej decyzji w tym zakresie leży prawidło uprawdopodobnienie roszczenie. W ocenie Sądu I instancji, którą to ocenę Sąd Odwoławczy w pełni akceptuje i podziela, roszczenia alimentacyjne na rzecz małoletniego W. W. do kwoty 400,00 złotych miesięcznie oraz na rzecz małoletniego M. W. do kwoty 300,00 złotych miesięcznie wskazane w pozwie są prawdopodobne. W zakresie zaś potrzeb współmałżonka, który do czasu orzeczenia rozwodu może dochodzić kosztów swojego utrzymania od drugiego współmałżonka powołując się na to, że razem z nim tworzy rodzinę i z tego tytułu oboje zobowiązani są do jej utrzymania, Sąd Rejonowy prawidłowo udzielił zabezpieczenia kwoty 500,00 złotych tytułem przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny przez pozwanego.

Pozwany w zażaleniu ograniczył się do prostego zaprzeczenia wskazanym w pozwie i we wniosku o udzielenie zabezpieczenia okolicznościom. Nie przedstawił a nawet nie zaproponował dowodów przeciwnych dotyczących roszczeń małoletnich zaś wskazane przez niego faktury dotyczą tylko nieznacznej części kosztów utrzymania rodziny. W szczególności nie uprawdopodobnił okoliczności, iż koszty bieżącego utrzymania rodziny, w tym koszty wyżywienia i mieszkania, są niższe niż wskazane w pozwie. Nie odniósł się przy tym w żadnym względzie do potrzeb związanych z leczeniem małoletniego W..

W ocenie Sądu Okręgowego pozew nie zawiera nieścisłości, sprzeczności a okoliczności powołane w jego treści należy ocenić jako wiarygodne. Tożsamy wniosek przyjął Sąd Rejonowy i choć nie zawarł w treści postanowienia wyliczeń, to jednak spostrzeżenie takie w przypadku postanowienia o zabezpieczeniu wyczerpuje wskazania art. 328 § 2 k.p.c.

Na tym etapie postępowania nie sposób ustalić ściśle usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej oraz majątkowych i zarobkowych możliwości osoby zobowiązanego i nie jest rzeczą sądu czynić takich ustaleń na etapie postępowania zabezpieczającego. W rzeczonym postępowaniu sąd ma za zadanie sprawdzić tylko czy roszczenie zawarte w pozwie jest prawdopodobne.

W ocenie Sądu Rejonowego na podstawie okoliczności wskazanych w pozwie roszczenia małoletnich W. i M. oraz wskazane przez powódkę A. W. są prawdopodobne na tyle, iż zasługiwało na to, żeby je zabezpieczyć. Zaznaczyć należy, że Sąd Rejonowy prawidłowo zastosował art. 730 1 § 3 k.p.c. i nie uwzględnił tym samym wniosku o udzielenie zabezpieczenia w całości.

Konkludowaniu Sądu Rejonowego nie sposób postawić także zarzutu oparcia zabezpieczenia na błędnie ustalonych przesłankach. Uprawdopodobnienie w zakresie możliwości zarobkowych pozwanego zostały bowiem wyprowadzone zgodnie z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego. Zaznaczyć należy, że pozwany nie wykazał, iż małoletni powodowie dysponują własnym majątkiem pozwalającym im na samodzielne utrzymanie się a zatem do ich utrzymywania i zaspakajania ich bieżących potrzeb zobowiązani są rodzice. W zakresie okoliczności związanych ze swoimi możliwościami zarobkowymi pozwany ograniczył wywody zażalenia do stwierdzenia, że zarabia mniej niż kwota wskazana w pozwie. Z przedstawionego przez pozwanego wyciągu bankowego nie wynika, jakie kwoty przeznacza on na utrzymanie rodziny, w tym na utrzymanie żony. Twierdzenia pozwanego nie poddają zatem w wątpliwość twierdzeń zawartych w pozwie.

Wskazać należy, że wnioskowanie Sądu Rejonowego sztywno trzyma się ram wyznaczonych wymaganiami prawa procesowego, doświadczenia życiowego oraz regułami logicznego myślenia. Sąd I instancji w sposób bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważył materiał wskazany w pozwie i wyciągnął z niego prawidłowe wnioski, które następnie w sposób przekonywujący uargumentował.

Z wymienionych względów Sąd Okręgowy zażalenie oddalił jako pozbawione uzasadnionych podstaw w oparciu o art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.