Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie, III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Maciej Jabłoński

Protokolant: Lena Szulińska

z udziałem Prokuratora: Piotra Krupy

po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2017 r.

sprawy S. K. – s. R. i R. z d. K., ur. (...) w W.;

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I. 

a.  przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

b.  przestępstwo z art.. 178a § 2 k.k. na karę 6 (sześciu miesięcy pozbawienia wolności);

c.  za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

d.  za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności

na podstawie art. 85 k. w zw. z art. 86 § 1 k. orzeczono karę łączną w wysokości 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, jednocześnie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 2 k.k. warunkowo zawieszając jej wykonanie na okres próby lat 5, wyrok ten uprawomocnił się 6 czerwca 2013 r., Postanowieniem z dnia 12 września 2016 r. wydanym przez Sąd Rejonowy dla Warszawy- Woli w Warszawie zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

II. 

III.  Sądu Rejonowego dla Warszawy- Woli w Warszawie III Wydział Karny z 19 sierpnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt III K 1355/12 za:

a)  przestępstwo z art. 222 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

b)  przestępstwo z art. 226 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, jednocześnie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 k.k. zawieszając jej wykonanie na okres próby lat 3, wyrok ten stał się prawomocny w dniu 27 sierpnia 2014 r.;

IV.  Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy III Wydział Karny z dnia 14 lipca 2016 roku w sprawie sygnatura akt III K 56/14 za :

a)  przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 8 grudnia 2013 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

b)  przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. popełnione w dacie bliżej nie ustalonej nie wcześniej niż w dniu 31 października 2013 i nie później niż 1 listopada 2013 r. oraz w dniu 2 listopada 2013 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 63 § 1 k.k., dodatkowo na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności został skazanemu zaliczony okres jego tymczasowego aresztowania w sprawie w dniach 8 i 9 grudnia 2016 r., powyższy wyrok został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego IX Wydział Karny Odwoławczy z dnia 23 lutego 2017 roku sygn. akt IX Ka 1487/16,

orzeka:

I.  Na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk wyroki opisane w punktach I i IV w zakresie kar pozbawienia wolności łączy i wymierza skazanemu S. K. karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 572 kpk umarza postepowania w zakresie wyroków opisanych w punkcie II i III.

III.  Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej zalicza skazanemu okres od dnia 14.03.2017 r. do dnia 21.07.2017 r.

IV.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. C. wynagrodzenie za obronę z urzędu w kwocie 256 zł + VAT.

III K 284/17

UZASADNIENIE

S. K. został skazany prawomocnymi wyrokami:

V. 

a.  przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

b.  przestępstwo z art.. 178a § 2 k.k. na karę 6 (sześciu miesięcy pozbawienia wolności);

c.  za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

d.  za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności

na podstawie art. 85 k. w zw. z art. 86 § 1 k. orzeczono karę łączną w wysokości 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, jednocześnie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 2 k.k. warunkowo zawieszając jej wykonanie na okres próby lat 5, wyrok ten uprawomocnił się 6 czerwca 2013 r., Postanowieniem z dnia 12 września 2016 r. wydanym przez Sąd Rejonowy dla Warszawy- Woli w Warszawie zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

VI. 

VII.  Sądu Rejonowego dla Warszawy- Woli w Warszawie III Wydział Karny z 19 sierpnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt III K 1355/12 za:

c)  przestępstwo z art. 222 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

d)  przestępstwo z art. 226 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, jednocześnie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 k.k. zawieszając jej wykonanie na okres próby lat 3, wyrok ten stał się prawomocny w dniu 27 sierpnia 2014 r.;

VIII.  Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy III Wydział Karny z dnia 14 lipca 2016 roku w sprawie sygnatura akt III K 56/14 za :

c)  przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 8 grudnia 2013 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

d)  przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. popełnione w dacie bliżej nie ustalonej nie wcześniej niż w dniu 31 października 2013 i nie później niż 1 listopada 2013 r. oraz w dniu 2 listopada 2013 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 63 § 1 k.k., dodatkowo na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności został skazanemu zaliczony okres jego tymczasowego aresztowania w sprawie w dniach 8 i 9 grudnia 2016 r., powyższy wyrok został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego IX Wydział Karny Odwoławczy z dnia 23 lutego 2017 roku sygn. akt IX Ka 1487/16.

Sąd zważył, co następuje:

Z wyroków jakimi objęty został skazany jedynie wyroki z punktów I i IV nadają się do połączenia. Oba bowiem dotyczą kary pozbawienia wolności i żadna z kar nie została wykonana do dnia wyrokowania. Odmiennie jest z wyrokiem z punktu II. Nie ma w tym przypadku kary przewidzianej do wykonania z uwagi na fakt że kara został już wykonana. Co do wyroku z punktu III to zdaniem Sądu brak jest możliwości połączenia go z innymi z racji orzeczenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Przepisy kodeksu postępowania karnego przewidują możliwość połączenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania z karą bezwzględną w art. 89 § 1 kk lecz daje on jedynie uprawnienie sądowi do zawieszenia kary łącznej w szczególnych warunkach. Zdaniem Sądu na jego podstawie nie można połączyć takich kar, których zawieszenie jest niemożliwe po orzeczeniu kary łącznej. Biorąc zaś pod uwagę najniższą z kar składowych czyli 1 rok i 9 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie z pkt I w niniejszej sprawie minimalny wyrok łączny przekraczałby graniczną wartość jednego roku wykluczając zawieszenie wykonania kary.

Z tych względów Sąd umorzył postępowanie w zakresie wskazanych wyroków.

Co do pozostałych orzeczeń to trzeba wskazać na nietypową sytuację skazanego w zakresie wyroku z pkt I. W dacie wyrokowania został on skazany za cztery przestępstwa na jednostkowe kary pozbawienia wolności i orzeczono karę łączną 2 lat (początkowo z warunkowym zawieszeniem jej wykonania) Następnie wskutek zmiany kodeksu karnego w sprawie tej wydano postanowienie dostosowujące i w jego wyniku jedna z kar składowych została zamieniona jako kara za wykroczenie co jednocześnie unicestwiło orzeczenie o karze łącznej a nowego nie wydano. Dlatego też skazany obyć miał trzy kolejne kary z tego samego wyroku, a nie karę łączną. W efekcie po poprawie jego sytuacji prawnej z racji zmiany jednego z czynów na wykroczenie i orzeczenie za niego 30 dni aresztu zamiast 6 miesięcy pozbawienia wolności miał do odbycia trzy lata i 9 miesięcy pozbawienia wolności czyli dużo więcej niż wynikało z uprzedniej kary łącznej.

Sąd wymierzając karę skazanemu uznał, że kara 3 lat pozbawienia wolności jako kara łączna jest wystarczająca. Pewna zbieżność czasowa popełnionych czynów i stosunkowo pozytywna opinia o skazanym przekonują Sąd o konieczności zastosowania zasady asperacji. Nie ma powodów do stosowania rozwiązań nadzwyczajnych czyli zasady absorpcji ani też kumulacji. Okres trzech lat pozbawienia wolności jako kara jest wystarczająco długi aby proces resocjalizacji osiągnął zamierzony cel a jednocześnie wskazuje na brak nadmiernej surowości wobec skazanego, co powinno go motywować do regulaminowego zachowania w toku kary i zaniechania łamania prawa po jej odbyciu.

Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji wyroku.