Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Opocznie w II Wydziale Karnym w składzie :

Przewodniczący : SSR Jadwiga Świątek

Protokolant: stażysta Anita Zięba

w obecności oskarżyciela publicznego – bez udziału

po rozpoznaniu dnia 13/09/2016 r.

sprawy : M. W. s. W. i L. z domu K. ur. (...) w O.

oskarżonego o to, że:

W dniu 13 maja 2016 r. około godz. 18.45 w O. pomiędzy ulicami (...), a K., woj. (...) dokonał uszkodzenia ciała D. C. w ten sposób, że uderzył go pięścią w twarz w wyniku czego doznał on obrażeń ciała w postaci złamania żuchwy po stronie prawej pomiędzy zębami 35-36 oraz obrzęku policzka po stronie lewej, które to obrażenia spowodowały naruszenie, czynności narządów ciała pokrzywdzonego trwające dłużej niż siedem dni w rozumieniu przepisów Kodeksu Karnego

tj. o czyn z art. 157 § 1 kk

orzeka:

1.  Oskarżonego M. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu z tą zmianą iż przyjmuje, że pokrzywdzony doznał złamania żuchwy po stronie lewej i za tak przypisany czyn na podstawie art. 157 § 1 kk wymierza mu karę 10 /dziesięć/ miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk , 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej w stosunku do oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza ustalając okres próby na 3 /trzy/ lata.

3.  Na podstawie art. 71 § 1 kk orzeka w stosunku do oskarżonego grzywnę w wysokości 50 /pięćdziesiąt/ stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę po 10 /dziesięć/ złotych.

4.  Wymierza oskarżonemu opłatę 230 /dwieście trzydzieści/ złotych oraz zasądza kwotę 190 /sto dziewięćdziesiąt/ złotych na rzecz Skarbu Państwa tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt II K 370/16

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2016 roku P. G. przyjechał z M. B. samochodem osobowym marki P. (...) do O. w celu uczczenia zakończenia egzaminów maturalnych poprzez wspólne wyjście na piwo. Tam spotkali D. C. i G. W.. Mężczyźni są kolegami z jednej klasy i w okolicach ślepej uliczki zlokalizowanej w obrębie ul. (...) i ul. (...) w O., między sklepami (...) i (...) oraz w pobliżu Przychodni (...), siedzieli w środku samochodu prowadząc rozmowę. Po około 10-15 minutach D. C. oznajmił pozostałym, że musi wracać do domu. Wysiadł z samochodu, lecz oparł się jeszcze o drzwi auta, kontynuując rozmowę z kolegami siedzącymi w środku pojazdu.

dowód: notatka urzędowa k. 1

protokół zawiadomienia o przestępstwie k. 2-3

zeznania świadka D. C. k. 72v

zeznania świadka P. G. k. 30 i k. 73

zeznania świadka M. B. k. 34 i k. 73

zeznania świadka G. W. k. 38 i k. 73

Około godz. 18:45 zza sklepu (...) wyłonił się oskarżony, ubrany w ciemną bluzę i ciemne spodnie, a jego głowę zakrywała również ciemna czapka z daszkiem, energicznym krokiem podążając w stronę D. C.. W momencie gdy pokrzywdzony odwrócił się i spojrzał na oskarżonego, ten niespodziewanie uderzył D. C. pięścią w twarz. Uderzenie to oszołomiło pokrzywdzonego, który odwrócił się i zaczął pluć krwią. Oskarżony wyzywał D. C. słowami powszechnie uznanymi za obelżywe. Koledzy pokrzywdzonego natychmiast opuścili pojazd, co skłoniło oskarżonego do kierowania względem nich agresji słownej. Ostatecznie M. W. wsiadł do samochodu marki P. i odjechał. W środku tego auta siedziała kobieta, która widziała tok zdarzeń, lecz nie zareagowała. Zarówno D. C. jak i P. G., M. B. oraz G. W. nie znają się z M. W..

dowód: notatka urzędowa k. 1

protokół zawiadomienia o przestępstwie k. 2-3

zeznania świadka D. C. k. 72v

zeznania świadka P. G. k. 30 i k. 73

zeznania świadka M. B. k. 34 i k. 73

zeznania świadka G. W. k. 38 i k. 73

W wyniku uderzenia D. C. doznał złamania czaski i kości twarzoczaszki – złamania żuchwy po stronie prawej pomiędzy zębami 35-36 oraz obrzęku policzka po stronie lewej. Z tego tytułu w dniu 20 maja 2016 roku przeszedł zabieg osteosyntezy minipłytkowej złamania żuchwy. Obrażenia ciała (twarzy) D. C. spowodowały naruszenie czynności narządów jego ciała trwające dłużej niż siedem dni, jednak nie wypełniając znamion ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Do chwili obecnej D. C. nosi tytanową płytkę.

dowód: karta informacyjna z izby przyjęć k. 47

karta informacyjna z leczenia szpitalnego k. 49

opinia biegłego chirurga k. 53

zeznania świadka D. C. k. 72v

Oskarżony jest osobą bezrobotną, z zawodu jest ślusarzem. Nie ma nikogo na utrzymaniu. M. W. nie był dotychczas karany.

dowód: dane osobopoznawcze k. 46

karta karna k. 55

Podczas przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym oskarżony M. W. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień.

dowód: wyjaśnienia M. W. k. 44

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy, a mianowicie: notatkę urzędową, protokół zawiadomienia o przestępstwie, dokumentację medyczną, kartę karną, dane osobopoznawcze oraz opinię biegłego chirurga. Dokumenty te nie były kwestionowane przez żadną ze stron jak i nie budziły zastrzeżeń Sądu. Nadto w ocenie Sądu opinia biegłego chirurga jest jasna i rzetelna, a przede wszystkim udziela wyczerpującej odpowiedzi na pytanie odnośnie obrażeń jakich doznał pokrzywdzony D. C. w wyniku uderzenia.

Ustalając okoliczności faktyczne sprawy Sąd wziął pod uwagę zeznania pokrzywdzonego D. C., a także zeznania świadków: P. G., M. B. i G. W., uznając je za w pełni wiarygodne, gdyż są spójne, logiczne, jasne i rzetelne oraz korespondują z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Podkreślić należy, że świadkowie: P. G., M. B. i G. W. naocznie widzieli tok wydarzeń jakie miało miejsce w dniu 13 maja 2016 roku. Nadto za obiektywizmem ich zeznań przemawia również fakt, że zarówno wyżej wymienieni jak i D. C. nie znają osoby oskarżonego i nie utrzymują z nim żadnej relacji.

Zgodnie z treścią art. 157 § 1 k.k. podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5 ten kto, powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, nie kwalifikujący się jako ciężki uszczerbek na zdrowiu.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala jednoznacznie stwierdzić, że oskarżony M. W. jest umyślnym sprawcą czynu polegającego na tym, iż w dniu 13 maja 2016 roku około godziny 18:45 w O. pomiędzy ulicami (...), a K., woj. (...) dokonał uszkodzenia ciała D. C. w ten sposób, że uderzył go pięścią w twarz w wyniku czego doznał on obrażeń ciała w postaci złamania żuchwy po stronie prawej pomiędzy zębami 35-36 oraz obrzęku policzka po stronie lewej, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonego trwające dłużej niż siedem dni w rozumieniu przepisów Kodeksu Karnego.

Wina i sprawstwo oskarżonego nie budzą wątpliwości Sądu. Wskazać należy, że zarówno pokrzywdzony jak i świadkowie: P. G., M. B. i G. W. stale i niezmiennie wskazywali, iż oskarżony M. W. bez żadnego ostrzeżenia i bez jakiegokolwiek powodu gwałtownie uderzył D. C. pięścią w twarz. Nadto zdaniem Sądu istnieje logiczny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy uderzeniem pokrzywdzonego w twarz, a powstałymi u niego obrażeniami czaszki.

Podkreślić należy, że oskarżony pomimo wezwania na rozprawę nie stawił się na niej i nie przedstawił żadnego przeciwdowodu wskazującego na to, iż to nie on jest sprawcą zdarzenia lub że miał miejsce inny bieg wydarzeń.

Wskazać należy, że w toku postępowania nie ujawniono żadnych okoliczności, które mogłyby u oskarżonego wyłączać lub ograniczać zdolność rozpoznania znaczenia dokonanego czynu i pokierowania swoim postępowaniem. M. W. dysponował możliwością oceny swojego zachowania pod względem faktycznym i prawnym, w chwili jego dokonywania miał wolną wolę i mógł zachować się zgodnie z normami prawnymi, czego jednak nie uczynił.

Na korzyść oskarżonego należy potraktować jego uprzednią niekaralność.

Natomiast na niekorzyść M. W. należy przyjąć sposób w jaki dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu. Wskazać należy, że oskarżony dokonał swojego czynu bez jakiegokolwiek uzasadnienia, atakując bezbronnego pokrzywdzonego, który w żaden sposób go nie zaczepiał ani nie prowokował do uderzenia. Co więcej, w chwili gdy oskarżony podszedł do D. C. nie pozwolił mu wypowiedzieć choćby jednego słowa, natychmiast mocno uderzając go w twarz. Dodatkowo wskazać należy, że M. W. dostrzegając oszołomionego pokrzywdzonego, próbującego zatamować krew, nie zmienił swojej postawy, lecz w dalszym ciągu był agresywny, kierując swoją złość na kolegów D. C..

Nie bez znaczenia w zakresie wymiaru kary dla M. W. ma również postać szkody doznanej przez pokrzywdzonego. Jak wynika z akt sprawy D. C. w wyniku uderzenia doznał złamania czaski i kości twarzoczaszki – złamania żuchwy po stronie prawej pomiędzy zębami 35-36 oraz obrzęku policzka po stronie lewej. Z tego tytułu w dniu 20 maja 2016 roku przeszedł zabieg osteosyntezy minipłytkowej złamania żuchwy. Obrażenia ciała (twarzy) D. C. spowodowały naruszenie czynności narządów jego ciała trwające dłużej niż siedem dni, jednak nie wypełniając znamion ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Podkreślić należy, że pokrzywdzony z uwagi na poniesione obrażenia do chwili obecnej nosi tytanową płytkę.

W oparciu o powyższe oraz na skutek uwzględnienia stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu, mając na względzie cele zapobiegawcze i wychowawcze oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, Sąd wymierzył M. W. karę dziesięciu miesięcy pozbawienia wolności.

Z uwagi na uprzednią niekaralność oskarżonego Sąd, na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 k.k., wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby lat trzech. Z tego tytułu Sąd, biorąc pod uwagę dochody oskarżonego, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe oraz możliwości zarobkowe, na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzekł wobec M. W. karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę po 10 zł.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych w zw. z art. 627 k.p.k. Sąd wymierzył oskarżonemu opłatę w kwocie 230 złotych oraz zasądził od niego kwotę 190 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.