Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 126/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jarosław Walentynowicz

Protokolant: p.o. sekr. sądowy A. G.

Asesor Prokuratury Rejonowej w Kętrzynie: M. P.

po rozpoznaniu w dniach 25 maja 2017 r. i 22 czerwca 2017r. sprawy:

1. D. S. (S.)

s. A. i J. z domu W.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

W dniu 09 czerwca 2016r. około godz. 13.20 w O., okręgu (...), bezpośrednio po dokonanej wspólnie i w porozumieniu z M. G. z półki Dyskontu R. kradzieży 5 sztuk fiolek z perfumami różnych marek wartości 1019,95 zł, działając w ekscesie utrzymania się w posiadaniu zabranych rzeczy, użył przemocy wobec pracownika sklepu (...), poprzez jej odepchnięcie kiedy ta próbowała uniemożliwić mu ucieczkę, czym działał na szkodę w/w oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w O., przy czym przyjęto, że czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o czyn z art. 281 k.k. w zw. z art. 283 k.k.

2. D. M. (M.)

s. M. i D. z domu Ś.

ur. (...) w M.

oskarżonego o to, że:

I. W dniu 17 maja 2016 r. w godz. 12:00 – 12:55 w sklepie (...) przy ul. (...) w O., okręgu (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną osoba dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 5 sztuk fiolek z perfumami różnych marek powodując straty o łącznej wartości (...),95 na szkodę (...) sp. z.o.o. z siedzibą w O.,

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k.

II. W dniu 09 czerwca 2016 r. w O., okręgu (...), działając wspólnie i w porozumieniu z zamiarem popełnienia czynu zabronionego przez D. S. i M. G. udzielili im pomocy w ten sposób, że w dniu zdarzenia przywieźli ich do O. swoim samochodem m-ki O. (...) nr rej. (...), a ponadto wskazali sklep i znajdujący się w nim regał z perfumami ułatwiając dokonanie kradzieży 5 fiolek z perfumami różnych marek, łącznej wartości 1019,95zł działając na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą przy ul. (...) w O.,

tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k.

I.  oskarżonego D. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 281 k.k. w zw. z art. 283 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego D. S. obowiązek naprawienia szkody w ½ części poprzez zapłatę kwoty 509,98 (pięćset dziewięć 98/100) złotych na rzecz pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. z siedzibą w O.,

III.  oskarżonego D. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów ustalając, iż stanowią one ciąg przestępstw określony w art. 91 § 1 k.k. oraz, że dokonał ich w warunkach powrotu do przestępstwa popełniając przestępstwo w ciągu 5 (pięciu) lat po odbyciu co najmniej 6 (sześciu) miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne i za to z mocy art. 278 § 1 k.k. i art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. skazuje, zaś na podstawie art. 278 § 1 k.k. i art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego D. M. za czyn z pkt I a/o obowiązek naprawienia szkody w ½ części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. z siedzibą w O. kwoty 521 (pięćset dwadzieścia jeden) złotych,

V.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze, zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. Ż. kwotę 432 (czterysta trzydzieści dwa) złote tytułem kosztów nie opłaconej obrony z urzędu oraz 99,36 (dziewięćdziesiąt dziewięć 36/100) złotych tytułem podatku VAT od przyznanego wynagrodzenia,

VI.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

II K 126/17

Uzasadnienie ( w stosunku do D. M. – w całości):

W sprawie tej ustalono, że oskarżony D. M. w dniu 17 maja 2016 r. w godz. 12:00 – 12:55 w sklepie (...) przy ul. (...) w O. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, swoją żoną K. M., dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 5 sztuk fiolek z perfumami różnych marek powodując straty o łącznej wartości (...),95 na szkodę (...) sp. z.o.o. z siedzibą w O..

Dowody: zeznania świadków: S. P. (k. 6, 194v195v), E. S. (k. 24v-25, 42,195v), materiał zdjęciowy i filmowy z akt IIK 74/17 odtworzony na rozprawie (k. 195), wraz z protokołem oględzin (k. k. 46-47)

Następnie w dniu 09 czerwca 2016 r. w O. działając wspólnie i w porozumieniu ze swoją żoną K. M. z zamiarem popełnienia czynu zabronionego przez swoich znajomych - D. S. i M. G. udzielili im pomocy w ten sposób, że w dniu zdarzenia przywieźli ich do O. swoim samochodem m-ki O. (...) nr rej. (...), a ponadto wskazali sklep i znajdujący się w nim regał z perfumami ułatwiając dokonanie kradzieży 5 fiolek z perfumami różnych marek, łącznej wartości 1019,95zł działając na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą przy ul. (...) w O..

Dowody: wyjaśnienia oskarżonego D. S. (k. 30-30v), zeznania świadka K. M. (k. 61v-62, 196), S. P. (k. 6, 194v195v), E. S. (k. 24v-25, 42, 195v), materiał zdjęciowy i filmowy z akt IIK 74/17 odtworzony na rozprawie (k. 195), wraz z protokołem oględzin (k. 14).

Przesłuchany w charakterze oskarżonego D. M. nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów i wyjaśnił, że nie dokonał kradzieży perfum, że zrobiła to sama jego żona, która potem go oszukiwała, że zapłaciła z perfumy otrzymanymi od niego pieniędzmi. Dodał, że wówczas miał pieniądze zarobione za granicą i stać go było na perfumy, nie musiał kraść. Odnośnie czynu z 9 czerwca 2016r. to wyjaśnił, że był wtedy w O., ale tylko z żoną i i innymi osobami niż D. S. i M. G., których w R. spotkał przypadkowo.

Oskarżony ten, pomimo, że nie przyznawał się do popełnienia zarzuconych mu czynów to jednak w dniu 3.11.2016r.. przesłuchiwany w charakterze podejrzanego, gotów był się jednak poddać karze bez przeprowadzenia rozprawy (k. 67), czego w dniu rozprawy głównej nie pamiętał (k. 194).

Sąd zważył:

Wyjaśnienia oskarżonego nie zasługują na wiarygodność. Jeśli chodzi o zarzut pomocnictwa to z wyjaśnień D. S. z postępowania przygotowawczego (k. 30) i zeznań K. M. wprost wynika, że oskarżony D. M. wraz z żoną K. M. samochodem zawieźli, między innymi D. S. do sklepu (...) w O., by pokazać im sklep, gdzie można było kraść w sposób dogodny. Wprawdzie K. M. na rozprawie głównej początkowo twierdziła inaczej, ale po odczytaniu jej wyjaśnień z postępowania przygotowawczego stwierdziła, że skoro tak mówiła to tak musiało być (k. 196). Trudno byłoby odmówić wiary twierdzeniom osób wypowiadających się tak zgodnie i zbieżnie. A jeśli do tego dodać chęć oskarżonego M. do skorzystania z instytucji dobrowolnego poddania się karze (k. 67) to zyskujemy pewność, że zaprzeczanie ma na celu prezentowanie jedynie jego linii obrony, której nie sposób nadać walor wiarygodności. Tym bardziej, że jakąś odpowiedzialność oskarżony odczuwa wyjaśniając (k. 194), że chce naprawić szkodę.

Wyjaśnienia D. S. w tym zakresie złożone na rozprawie głównej (k. 193v) mają na celu zapewnienie linii obrony dla D. M., nie może to być jednak skuteczne w obliczu zeznań K. M. i samego D. S. z postępowania przygotowawczego, gdyż doprawdy trudno byłoby przyjmować, że te osoby wcześniej celowo fałszywie i nadzwyczaj zgodnie pomawiały D. M. o przywiezienie S. i G. do O. w celu pomocy w kradzieży towarów ze sklepu (...).

Co do zarzutu kradzieży perfum wspólnie z K. M. w dniu 17 maja 2016r. to tu głównym dowodem są zeznania sprzedawczyń z R.S. P. i E. S. oraz ujawniony materiał filmowy. Z tych źródeł dowodowych bezsprzecznie i bez żadnych wątpliwości wynika, że małżeństwo K. i D. działało ściśle razem. D. M. wybierał z półek kolejne flakony perfum i wkładał je do koszyka trzymanego przez K., która kolejno chowała je do torebki. W tym zakresie małżonkowie zgodnie twierdzą, że D. M. dał żonie pieniądze na zakupy, w związku z czym miał być przekonany, że za towar zapłaciła; ona sam mówi, że mąż nie wiedział, że ostatecznie jednak nie zapłaciła. Tu trzeba jednak przyjąć, że sam fakt przekazania przez D. K. pieniędzy w żaden sposób nie może prowadzić do wniosku, że D. M. w kradzieży nie brał udziału. (...) materiału filmowego ujawnionego w trakcie rozprawy dobitnie wskazuje na niego jako na współsprawcę. Na filmach widać jak małżonkowie krążą po sklepie, jak D. podaje żonie towary do koszyka, ona go opróżnia, a ona wkłada kolejne. Potem wychodzą ze sklepu nie płacąc za perfumy. Jednocześnie spotykają, pozornie przypadkowo, swoich znajomych, w niniejszej sprawie także oskarżonych M. G. i D. S., z którymi D. M., co widać na nagraniu i wynika to z zeznań wskazanych wyżej świadków, się porozumiewa. Należy też przypomnieć (o czym była mowa wyżej), że oskarżony sam w sobie musi poczuwać się do winy, skoro był skłonny wnosić o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy.

Nie trzeba wykazywać się szczególną logiką, żeby skojarzyć bytność oskarżonego D. M. w R. w O. z chęcią dokonywania tam przestępstw, tym bardziej, że wedle zeznań sprzedawczyń pojawiał on się tam także w innym czasie.

Dodać należy, że za obecnie zarzucane D. M. popełnione wspólnie i w porozumieniu z K. M. ta ostatnia została już prawomocnie skazana wyrokiem sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 7.04.2017r. w sprawie IIK 74/17, po uprzednim złożeniu wniosku o ukaranie bez przeprowadzenia rozprawy (k. 92-93, 94).

W świetle powyższego i przy braku okoliczności wyłączających odpowiedzialność oskarżonego D. M. jego winę uznano za udowodnioną bez wątpliwości.

Swoim zachowaniem polegającym na zaborze w celu przywłaszczenia perfum różnych marek o wartości 1041,95zł w dniu 17 maja 2016r. wyczerpał ona znamiona przestępstwa określonego w art. 278§1 kk, natomiast udzieleniem pomocy w kradzieży innym osobom w dniu 9 czerwca 2016r. – art. 18§3 kk w zw. z art. 278§1 kk.

Ponieważ jego zachowania pozostawały w krótkiej odległości czasowej, dotyczyły tego samego pokrzywdzonego i wykorzystywały tę samą sposobność dokonywania przestępstw na jego szkodę sąd przyjął za zasadne uznanie jego działalności za jeden ciąg przestępstw określony w art. 91§1 kk.

Natomiast okoliczność, że będąc skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 21 maja 2009r. sygn. akt. IIK 148/09 za przestępstwo z art. 279§1 kk (objętego wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Bartoszycach IIK 442/11 z dnia 20.12.2011r. - k. 155 akt IIK 74/17) zarzuconych mu obecnie przestępstw dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne nakazywała uzupełnienie kwalifikacji o art. 64§1 kk (karę pozbawienia wolności odbywał, między innymi od 2.01.2014r. do 2.09. 2015r.).

Przy wymiarze kary D. M. sąd wziął pod uwagę jego wielokrotną karalność za popełnianie przestępstw przeciwko mieniu, a szczególnie działanie w warunkach powrotu do przestępstwa i w sposób ściśle opracowany i przygotowany, na pewno nie incydentalny, w celu bezprawnego osiągnięcia korzyści majątkowych. Skoro dotąd oskarżony, mając wiele okazji, nie wdrożył się do przestrzegania porządku prawnego, to z pewnością małe są szanse by nauczył się tego w dającej się określić przeszłości. Dlatego w tym przypadku jedynie surowa kara pozbawienia wolności ma sens, zwłaszcza ogólno-prewencyjny, mogący uchronić społeczeństwo przed przestępczą działalności bardzo już zdeprawowanego sprawcy. A samego, sprawcę, oskarżonego D. M. ma ta kara zaboleć i wskazywać nieopłacalność popełniania coraz to nowych przestępstw, ma go izolować od społeczeństwa, którego on nie szanuje lekceważąc przyjęte normy i porządek prawny. W konsekwencji wymierzono mu karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Ponadto zobowiązano oskarżonego do naprawienia szkody w ½ części za dokonaną kradzież wspólnie i w porozumieniu z K. M., a także orzeczono o sądowych kosztach postepowania i za obronę wykonywaną z urzędu.

Trudna obecnie, przynajmniej ta ujawniona, sytuacja materialna oskarżonego D. M. uzasadniała zwolnienie go z sadowych kosztów procesu.