Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Ca 145/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu, Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący Wiceprezes Sądu Okręgowego Mieczysław Osucha - spr.

Sędziowie: SO Marek Nowak, SO Marcin Rogowski

Protokolant: st. sekr. sąd. Aneta Zając

po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2017 r. na rozprawie w Tarnobrzegu

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko J. B.

o zapłatę 2 760,72 zł na podstawie umów pożyczek z dnia 8 listopada 2012 r. nr (...) i z dnia 9 marca 2013 r. nr (...)

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu z dnia 2 lutego 2017 r., sygn. akt I C 713/15

I. Oddala apelację,

II. Zasądza od pozwanego na rzecz powoda koszty procesu apelacyjnego w kwocie 450 zł (czterysta pięćdziesiąt).

Sygn. akt I Ca 145/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy uwzględnił powództwo w całości. Zasądził koszty procesu od pozwanego na rzecz powoda i odstąpił od obciążania pozwanego kosztami sądowymi.

Motywy w zakresie ustaleń faktycznych, jak również oceny prawnej zostały przedstawione przez Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu w pisemnym uzasadnieniu wyroku tego Sądu z dnia 2 lutego 2017 r. sygn. akt I C 713/15.

Sąd Okręgowy Ustalenia poczynione przez Sąd Rejonowy przyjmuje za własne, albowiem mają one oparcie w zgormadzonym materiale dowodowym. Prawidłowość żądania została potwierdzona opinią biegłego księgowego z której Sąd I instancji dopuścił dowód z urzędu.

Apelujący skarży wyrok w zakresie punktu I i II i zarzuca Sądowi I instancji obrazę art. 3, 232 w zw. z art. 234 i 235 kpc w zw. z art 6 kc. Domaga się zmiany zaskarżonego wyroku w zaskarżonej części przez oddalenie powództwa i zasądzenia kosztów procesu od powoda na rzecz pozwanego. Apelacja zarzuca, iż strona powodowa była reprezentowana przez fachowego pełnomocnika, a ten dla potwierdzenia słuszności żądania nie wnioskował dowodu z opinii biegłego. Przeprowadzenie takiego dowodu z urzędu wskazuje na brak obiektywizmu Sądu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

słuszne są twierdzenia apelacji co do tego, że w przepisach ogólnych kodeksu postepowania cywilnego zasada prawdy materialnej została pominięta przez uchylenie przepisu w tej materii. Nie mniej jednak ustawodawca dał Sądowi prawo działania z urzędu w zakresie postepowania dowodowego, albowiem przepis art. 232 kpc w swojej treści nie został zmieniony. Wynika z niego, że Sąd może dopuścić dowód nie wskazany przez stronę, a z praktyki orzeczniczej, zwłaszcza Sadu Najwyższego, wynika iż dopuszczenie takiego dowodu z urzędu jest zewszechmiar wskazane, gdy materiał dowodowy, co do słuszności lub niesłuszności żądania daje bardzo wysokie prawdopodobieństwo na rozstrzygnięcie za lub przeciw. Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Dowody przedstawione przez powoda, które pozostają w zbieżności z dowodami pozwanego uprawdopodabniają tak wysoko zasadność żądania, że dla potwierdzenia tej okoliczności uchybieniem Sądu byłoby pominięcie dowodu z biegłego.

Skoro materiał dowodowy zgromadzony w sprawie daje podstawę do rozstrzygnięcia zgodnego z prawdą materialną, to Sąd nie może tego nie wziąć pod uwagę tylko dlatego, że strona nie zgłosiła wszystkich potrzebnych wniosków dowodowych, a Sąd niektóre z dowodów przeprowadzi z urzędu.

Wycofanie z zapisów kpc przez ustawodawcę zasady prawdy obiektywnej nie zwalnia Sądu z dążenia do orzekania w myśl tej zasady, skoro wyroki sądowe mają nosić cechy sprawiedliwości.

Podstawa prawna art. 385 i 98 kpc.

ZARZĄDZENIE

(...) (...)

I Ca 145/17

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE