Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 października 2013r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W.

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Marzena Pietrzak

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 15 października 2013r. we W.

sprawy z odwołania A. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 19 marca 2013 r. znak: 470000/6000/CW/153039/2013/ZAS/O/65091602230

w sprawie A. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o zasiłek chorobowy

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. i przyznaje wnioskodawcy A. O. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 11 stycznia 2013 r. do 01 lutego 2013 r. i od 18 lutego 2013 r. do 04 marca 2013 r

Sygn. akt X U 238/13

UZASADNIENIE

Wnioskodawca A. O. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 19 marca 2013 roku, odmawiającej przyznania prawa do zasiłku chorobowego za okres od 11 stycznia 2013 roku do 01 lutego 2013 roku i od 18 lutego 2013r. do 04 marca 2013r.

W uzasadnieniu odwołania wnioskodawca podniósł, że wydana decyzja jest dla niego krzywdząca Wnioskodawca swoje odwołanie uzasadniał faktem, że do 15 grudnia 2012r. był niezdolny do pracy i przebywał na zasiłku chorobowym z powodu sarkaidozy, a od 11 stycznia 2013r. powodem udzielanych zwolnień lekarskich były schorzenia ortopedyczne i neurologiczne.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. wniósł o oddalenie odwołania wnioskodawczyni.

W uzasadnieniu strona pozwana przyznała, że wnioskodawca przebywał na zwolnieniach lekarskich w okresie od 05 czerwca 2012r. do 06 lipca 2012r. i od 09 lipca 2012r. do 15 grudnia 2012r. i z tym dniem wykorzystał okres zasiłkowy w ilości 182 dni. Ponowna niezdolność do pracy wnioskodawcy powstała od dnia 11 stycznia 2013r. do 01 lutego 2013r., ale zdaniem strony pozwanej brak jest podstaw do otwarcia nowego okresu zasiłkowego. Ponadto w zaświadczeniu lekarskim za okres od 18 lutego 2013r. do 04 marca 2013r. lekarz leczący umieścił kod A, co oznacza niezdolność do pracy powstałą po przerwie nie przekraczającej 60 dni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca A. O. w okresie od 05 czerwca 2012r. do 06 lipca 2012r. i od 09 lipca 2012r. do 15 grudnia 2012r. był niezdolny do pracy i z tym dniem wykorzystał okres zasiłkowy w ilości 182 dni. Powodem orzekanej niezdolności do pracy w tym okresie były schorzenia kręgosłupa oraz dolegliwości reumatologiczne. W tym okresie wnioskodawca był hospitalizowany w Klinice (...) na przełomie czerwca i lipca 2012r. W tym okresie zasadniczym schorzeniem wnioskodawcy było odczynowe zapalenie stawów. Po dniu 15 grudnia 2012r. wnioskodawca odzyskał zdolność do pracy. Od dnia 11 stycznia 2013r. wnioskodawca stał się ponownie niezdolny do pracy, a zwolnienie lekarskie zostało wystawione przez lekarza ortopedę. Wnioskodawca wystąpił do strony pozwanej z roszczeniem o zasiłek chorobowy od dnia 11 stycznia 2013r.

Lekarz Orzecznik ZUS dokonał analizy dokumentacji medycznej i w dniu 28 lutego 2013r. podjął decyzję o braku podstaw do otwarcia od dnia 11 stycznia 2013r. nowego okresu zasiłkowego. Zdaniem Lekarza Orzecznika ZUS po ustaleniu numerów statystycznych schorzeń (...) 10 istnieje związek przyczynowo – skutkowy między niezdolnością do pracy od dnia 15 czerwca 2012r. do 15 grudnia 2012r., a niezdolnością do pracy od dnia 11 stycznia 2013r. do 01 lutego 2013r.

Dowód: 1) akta zasiłkowe ZUS.

2) dokumentacja medyczna dotycząca leczenia wnioskodawcy – k. 9 – 15

as.

3) przesłuchanie wnioskodawcy – k. 16 as.

Postanowieniem z dnia 28 maja 2013r. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych chirurga ortopedy i neurologa na okoliczność ustalenia czy okresy niezdolności do pracy wnioskodawcy od dnia 15 czerwca 2012r. do 15 grudnia 2012r. spowodowane są inną jednostką chorobową aniżeli niezdolność do pracy, z powodu której wnioskodawca był niezdolny do pracy od dnia 11 stycznia 2013r. do01 lutego 2013r. i od 18 lutego 2013r. do04 marca 2013r.? Czy z dniem 15 grudnia 2012r. wnioskodawca odzyskał zdolność do pracy i stał się ponownie niezdolny do pracy od dnia 11 stycznia 2013r., czy też w tym okresie był nadal niezdolny do pracy?

W wydanej w dniu 15 lipca 2013r. biegli sądowi chirurg ortopeda i neurolog rozpoznali u wnioskodawcy: reaktywne zapalenie stawów, sarkaidozę i zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowego. Zdaniem biegłych sądowych niezdolność do pracy wnioskodawcy od dnia 15 czerwca 2012r. do 15 grudnia 2012r. spowodowana jest inną jednostką chorobową, aniżeli niezdolność do pracy z powodu której wnioskodawca był niezdolny do pracy w okresie od 11 stycznia 2013r. do01 lutego 2013r. i od 18 lutego 2013r. do 04 marca 2013r. Zdaniem biegłych sądowych wnioskodawca do dnia 15 grudnia 2012r. był niezdolny do pracy z powodu reaktywnego zapalenia stawów, a po dniu 15 grudnia 2012r. odzyskał zdolność do pracy. Ponownie stał się niezdolny do pracy od dnia 11 stycznia 2013r. Od tego dnia wnioskodawca otrzymał zwolnienie lekarskie z powodu bólów kręgosłupa lędźwiowego z objawami korzeniowymi.

Dowód: opinia biegłych sądowych z dnia 15.07.2013r. – k. 30 akt.

Wnioskodawca nie wniósł zastrzeżeń do wydanej opinii w sprawie.

Strona pozwana w piśmie procesowym z dnia 09 września 2013r. wniosła zastrzeżenia do wydanej opinii. Zdaniem strony pozwanej ponowne zachorowanie wnioskodawcy z dniem 11 stycznia 2013r. pozostaje w związku przyczynowo – skutkowym z orzekaną do dnia 15 grudnia 2012r. niezdolnością do pracy.

Sąd nie uwzględnił wniesionych przez stronę pozwana zastrzeżeń do wydanej opinii w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy jako uzasadnione należało uwzględnić.

W świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r., nr 77, poz. 512), świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą przysługują osobom objętym ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macierzyństwa określonym w ustawie z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 8 i 9 przedmiotowej ustawy zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy nie dłużej jednak niż przez okres 182 dni a jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została gruźlicą - nie dłużej niż przez 270 dni. Zgodnie z art. 9 ust. 1 cyt. ustawy do okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art.6 ust. 2. W niniejszej sprawie nie zachodzi sytuacja z art.6 ust. 2.

Zgodnie z art. 8 i 9 przedmiotowej ustawy zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy nie dłużej jednak niż przez okres 182 dni a jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została gruźlicą - nie dłużej niż przez 270 dni. Do okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą choroba, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekroczyła 60 dni.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd dał wiarę w całości przedstawionym w sprawie dowodom z dokumentów, jako że żadna ze stron w toku postępowania nie podważyła skutecznie ich autentyczności i wiarygodności. Nadto Sąd przyznał przymiot wiarygodnej opinii sporządzonej w toku niniejszego postępowania przez biegłych sądowych chirurga ortopedę i neurologa, albowiem w ocenie Sądu wskazana opinia została sporządzona w sposób kompleksowy i rzetelny oraz uwzględnia całość zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz zasady doświadczenia życiowego. W toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności mogące podważyć zaufanie do wiedzy lub bezstronności biegłego.

Jak wynika z całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie wnioskodawca A. O. od dnia 15 czerwca 2012r. do 15 grudnia 2012r. przebywał na zwolnieniach lekarskich i z tym dniem wykorzystał okres zasiłkowy w ilości 182 dni. Następnie stał się niezdolny do pracy od dnia 11 stycznia 2013r. do 01 lutego 2013r. i od 18 lutego 2013r. do 04 marca 2013r.

Biegły wskazał, że począwszy od dnia 11 stycznia 2013r. wnioskodawca otrzymał zwolnienie lekarskie z powodu bólów kręgosłupa lędźwiowego z objawami korzeniowymi i zwolnienie to kontynuował do dnia 04 marca 2013r. Do dnia 15 grudnia 2012r. wnioskodawca był niezdolny do pracy z powodu reaktywnego zapalenia stawów, a po dniu 15 grudnia 2012r. odzyskał zdolność do pracy.

Zdaniem Sądu opinia biegłych sądowych zasługuje na przymiot wiarygodności. Opinia ta została sporządzona w sposób obiektywny, rzetelny i pełny a jej wydanie zostało poprzedzone wnikliwym zapoznaniem się z dokumentacją medyczną, zebraniem wywiadu oraz bezpośrednim badaniem wnioskodawczyni.

Dowód z opinii biegłego podlega ocenie Sądu przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c., na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii biegłego nie jest przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiedzy fachowej (wiadomości specjalnych). Nie podlega ona zatem weryfikacji, jak dowód na stwierdzenie faktów, na podstawie kryterium prawdy i fałszu. Nie są miarodajne dla oceny tego dowodu niekonkurencyjne z nim oceny świadków i uczestników postępowania, co do faktów będących przedmiotem opinii (zob. uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 7 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001, nr 4, poz. 64; uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 15 listopada 2002 r., V CKN 1354/00, niepubl.). W przedmiotowej opinii biegli sądowi odpowiedzieli na wszystkie postawione przez Sąd pytania. Swoje stanowisko poparli wnikliwą analizą dokumentacji medycznej oraz przeprowadzonym badaniem wnioskodawcy.

Zdaniem Sądu opinia jest pełna, uwzględnia wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u wnioskodawcy. Sąd w pełni podziela stanowisko zajęte w opinii przez biegłych.

Odnosząc się do kwestii zastrzeżeń wniesionych przez organ rentowy do sporządzonej w sprawie opinii, należy podkreślić, iż Sąd nie uwzględnił argumentów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, mając na uwadze, jak już wyżej zaznaczono, fakt, iż opinia została sporządzona w sposób rzetelny, jest zgodna z zasadami wiedzy medycznej, a także sporządzona została przez biegłych z długoletnią praktyką orzeczniczą. Zawarte w niej wnioski są logiczne, spójne natomiast zastrzeżenia zgłoszone do opinii biegłych są wyłącznie polemiką z dokonaną przez biegłych oceną i nie znajdują oparcia w materiale dowodowym.

Zdaniem Sądu umieszczenie na druku zwolnienia lekarskiego wystawionego za okres od 18 lutego 2013r. do 04 marca 2013r. kody A oznacza, że niezdolność ta pozostaje w związku z niezdolnością orzekaną w okresie od dnia 11 stycznia 2013r. do 01 lutego 2013r.

Tym samym, Sąd na mocy przepisu art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego z dnia 19 marca 2013 roku w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy A. O. prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 11 stycznia 2013 roku do dnia 01 lutego 2013 roku i od 18 lutego 2013 roku do 04 marca 2013 roku.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji.