Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach

Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2012 r. w Katowicach

sprawy z odwołania T. S. (T. S. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w GliwicachOśrodka Zamiejscowego w Rybniku

z dnia 23 listopada 2011 r. sygn. akt IX U 1224/11

zmienia zaskarżony wyrok o tyle, że przyznaje ubezpieczonemu prawo
do emerytury począwszy od dnia 31 maja 2011 roku.

/-/ SSA M. Żurecki/-/ SSA E. Piotrowska/-/ SSA M. Małek - Bujak

Sędzia Przewodnicząca Sędzia

Sygn. akt III AUa 102/12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 listopada 2011 roku Sąd Okręgowy - Sąd Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach - Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.z dnia 12 lipca 20 lipca 2011 roku, odmawiającej ubezpieczonemu T. S.(T. S.) prawa do emerytury z powodu nie udokumentowania wymaganych 15 lat pracy wykonywanej w szczególnych warunkach w ten sposób, że przyznał mu prawo do emerytury począwszy od daty złożenia wniosku.

W zaskarżonej decyzji stwierdzono, że ubezpieczony udowodnił na dzień 1 stycznia 1999 roku 34 lata, 2 miesiące i 27 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 4 m-ce
i 9 dni pracy w warunkach szczególnych (od 5 lutego 1971 roku - do 15 czerwca 1971 roku).

Organ rentowy nie uznał, jako pracy w warunkach szczególnych, okresu zatrudnienia wykonywanego w zakładzie (...) S.A. od 1 września 1964 roku do 31 stycznia 1971 roku i od 9 listopada 1973 roku do 31 grudnia 1998 roku, z powodu braku dokumentacji świadczącej o wykonywaniu pracy ślusarza w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze.

Sąd Okręgowy ustalił, że w dniu 30 maja 2011 roku ubezpieczony, ur. (...), złożył wniosek o emeryturę w wieku niższym niż 65 lat z tytułu zatrudnienia
w szczególnych warunkach.

Na podstawie zeznań świadków B. G. i S. L. Sąd Okręgowy ustalił również, że w całym okresie swojej pracy w (...) - Zakładach (...), tj. od 1 września 1964 roku do 31 stycznia 1971 roku i ponownie od
9 listopada 1973 roku do 31 grudnia 1998 roku, pracował na stanowisku ślusarza na oddziale produkcji polwinitu i wtrysków, w warsztacie mechanicznym, ale nie miał tam swojego stałego stanowiska pracy. Skarżący pracował również na całym zakładzie, cały czas przy usuwaniu awarii, remontach i konserwacji maszyn i urządzeń, w tym również na wydziale, na którym produkowane były ognie sztuczne, lonty górnicze, była to np. montownia, obsługiwał wydział produkcji wtryskowej, gdzie była produkcja plastikowych rzeczy typu wanienki, kosze.

Ubezpieczony był osobą, która naprawiała i umiała sobie poradzić z tymi maszynami. Wydział produkcji wtryskowej był również wydziałem produkcji ciągłej. Kiedy ubezpieczony w 1976r., jako doświadczony pracownik, został brygadzistą mechaników to wykonywał dalej te same obowiązki co wcześniej - nie miał żadnych obowiązków biurowych, tylko wyższe wynagrodzenie.

Współpracownik ubezpieczonego F. M., który wykonywał te same czynności co ubezpieczony, wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodka Zamiejscowego w Rybniku z dnia 16 marca 2011 roku, sygn. IX U 1483/10 nabył prawo do emerytury.

Ubezpieczony nie jest także członkiem OFE, a z dniem 30 maja 2011 roku rozwiązał stosunek pracy.

W oparciu o dokonane ustalenia Sąd Okręgowy uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Powołując się na art. 184 i 32 ust. l ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 roku, nr 153 , poz. 1227)
w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz.43 ze zm.) Sąd wskazał na przesłanki do nabycia przez pracownika - mężczyznę, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione
w Wykazie A załącznika do rozporządzenia, prawa do emerytury.

Sąd Okręgowy podkreślił, że w myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Sporna kwestia w niniejszej sprawie sprowadzała się do tego, czy ubezpieczony spełnia warunki konieczne do nabycia prawa do tzw. wcześniejszej emerytury, a konkretnie czy ma wymagany okres pracy w warunkach szczególnych.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd przyjął,
że ubezpieczony w okresie od 1 września 1964 roku do 31 stycznia 1971 roku i od 9 listopada 1973 roku do 31 grudnia 1998 roku w zakładzie (...) S.A. stale i w pełnym wymiarze wykonywał pracę w warunkach szczególnych przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie, czyli wykonywał pracę jak w wykazie A, dziale XIV poz. 25 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Tym samym ubezpieczony, po zaliczeniu spornych okresów do lat pracy
w szczególnych warunkach, legitymuje się wymaganym 15 - letnim okresem pracy
w szczególnych warunkach, a wobec faktu, że spełnia on także pozostałe przesłanki uprawniające go do wcześniejszej emerytury, tj. wieku i ogólnego stażu pracy, Sąd Okręgowy przyznał prawo do spornego świadczenia poczynając od daty złożenia wniosku.

Apelację od wyroku wniósł organ rentowy.

Zaskarżając wyrok Sądu Okręgowego w części dotyczącej określenia daty początkowej przyznanego prawa apelujący zarzucił mu naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 100 ust. 1 w związku z art. 184 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, poprzez niezastosowanie i błędne przyjęcie, że ubezpieczony spełniał wszystkie warunki wymagane do nabycia prawa do emerytury w dacie złożenia wniosku, tj. 30 maja 2011 roku zamiast od dnia 31 maja 2011 roku i wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez przyznanie ubezpieczonemu prawa do świadczenia od dnia 31 maja 2011 roku.

W uzasadnieniu apelacji organ rentowy podniósł, że zgodnie z treścią art. 100 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, a jednym z warunków koniecznych do uzyskania prawa do emerytury
w trybie art. 184 jest rozwiązanie stosunku pracy.

Uznając prawidłowość dokonanych przez Sąd I instancji ustaleń co do spornych okresów wykonywanej pracy w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy apelujący podniósł, że dzień 30 maja 2011 roku był ostatnim dniem pracy ubezpieczonego, zatem uprawnienia emerytalne mógł on nabyć dopiero od następnego dnia, co uzasadnia zmianę orzeczenia w zakresie daty początkowej świadczenia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja organu rentowego w zakresie początkowej daty świadczenia jest uzasadniona.

Art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stanowi, że „ prawo do świadczeń określonych
w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa.”

Natomiast art. 184 ust. 2 tej ustawy stanowi, że emerytura przyznana w tym trybie „ przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Niekwestionowaną okolicznością w sprawie jest, że stosunek pracy ubezpieczonego został rozwiązany z dniem 30 maja 2011 roku (był to ostatni dzień pracy ubezpieczonego), zatem wszystkie niezbędne przesłanki zostały spełnione z upływem dnia 30 maja 2011 roku.

Tym samym prawo do żądanego świadczenia nabył on z upływem dnia 30 maja 2011 roku czyli począwszy od 31 maja 2011 roku.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny, uznając apelację organu rentowego
za uzasadnioną, na mocy art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok przyznając ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od dnia 31 maja 2011 roku.

/-/ SSA M. Żurecki/-/ SSA E. Piotrowska/-/ SSA M. Małek - Bujak

Sędzia Przewodnicząca Sędzia

JM