Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: III RC 483/16

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniego A. W., K. W.

wystąpiła z pozwem o zasądzenie od J. W. na rzecz małoletniego kwoty 1000 zł miesięcznie tytułem alimentów, płatnych do rąk matki K. W. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry, poczynając od dnia 1 czerwca 2016 r., z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminów płatności którejkolwiek z rat. Jednocześnie wniosła o pozbawienie praw rodzicielskich J. W. wobec małoletniego A. W..

Uzasadniając swoje stanowisko podała, że razem z pozwanym pozostawali w związku nieformalnym od 2014 r. do 2015 r. Z tego związku w dniu (...) urodził się syn stron – A. W.. Pozwany od grudnia 2015 r. płacił dobrowolnie na syna kwotę 500 zł miesięcznie. Pieniądze zostały zapłacone za okres od października 2015 r. do maja 2016 r. Po urodzeniu się powoda, pozwany wyjechał do Wielkiej Brytanii w celach zarobkowych. Widział syna zaledwie dwa razy. Jak podaje matka małoletniego, pozwany nie zgodził się na płacenie wyższych alimentów, a na utrzymanie syna potrzebna jest wyższa kwota. J. W. nie uczestniczy w życiu małoletniego i nie interesuje się dzieckiem. Matka dziecka natomiast zajmuje się wychowaniem syna oraz kontynuuje naukę w Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych – Futura w O.. Utrzymuje się z alimentów na siebie wypłacanych z funduszu alimentacyjnego w kwocie 400 zł oraz pomocy społecznej.

Pozwany w odpowiedzi na pozew w wniósł o oddalenie powództwa. J. W. wskazał, że ustalona pomiędzy stronami wysokość alimentów jest maksymalną na jaką obecnie go stać. Podał, że matka dziecka powinna podjąć zatrudnienie, ponieważ szkołę ma wyłącznie w weekendy. W czasie jej nieobecności opiekę nad synem sprawuje jego babcia. Przedstawicielka ustawowa otrzymuje pomoc z MOPSu oraz posiada pieniądze z funduszu alimentacyjnego. Pozwany natomiast pomaga finansowo swojej matce H. W., przekazując jej pieniądze na opłacenie czynszu i opłaty.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletni A. W., ur. (...) w O. jest synem J. W. i K. W.. Rodzice małoletniego pozostawali w nieformalnym związku od 2014 r. do 2015 r. Obecnie małoletni ma siedemnaście miesięcy.

( dowód: odpis zupełny aktu urodzenia k.5)

Po urodzeniu się małoletniego pozwany J. W. wyjechał w celach zarobkowych do Wielkiej Brytanii. Od października 2015 r. płacił dobrowolnie na syna tytułem alimentów kwotę 500 zł miesięcznie. Syna widział dwa razy. Obecnie nie uczestniczy w życiu małoletniego i nie interesuje się jego wychowaniem. Zarabia 0k.1200 funtów miesięcznie. Ma dziewczynę, z którą mieszka. Jego partnerka również pracuje i zarabia 0k. 1200 funtów miesięcznie. Małoletni często na choroby układu oddechowego – często choruje na płuca i oskrzela. W ostatnim czasie był hospitalizowany z powodu zapalenia oskrzeli.

Matka małoletniego, K. W. nie pracuje zawodowo. Aktualnie zajmuje się wychowaniem syna oraz kontynuuje naukę w trzeciej klasie w Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych – Futura w O.. Utrzymuje się z alimentów na nią, wypłacanych z funduszu alimentacyjnego w kwocie 400 zł oraz pomocy społecznej, tj. dodatku z Programu „500+” a także zasiłku żywnościowego w kwocie 120 zł. oraz alimentów od pozwanego w kwocie 500zł miesięcznie. Mieszka z dzieckiem u swojej matki. Mieszkanie jest zadłużone. Wobec rodziny orzeczono eksmisję. Obecnie po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku, matka małoletniego oczekuje na miejsce w (...). Po ukończeniu liceum zamierza podjąć naukę na studiach. Babcia powoda utrzymuje się z zasiłku chorobowego w wysokości 630 zł. Ma tętniaka mózgu.

(dowód: zaświadczenie nr (...) z dnia 15.06.2016 r. k.4. informacje stron k. 79,85-86.)

Pozwany J. W. nadal mieszka i pracuje w Wielkiej Brytanii. Pomaga finansowo swojej matce H. W., przekazując jej pieniądze na opłacenie czynszu i opłaty w wysokości 1000 zł, z czego 500 zł przeznaczone jest na małoletniego A.. Miesięcznie zarabia około 1200 funtów. Matka pozwanego od roku nie utrzymuje kontaktu z wnukiem, z uwagi na relacje między jego rodzicami. Pozwany jest obecnie w nowym związku. Jego partnerka pracuje, zarabia ok. 1200 funtów miesięcznie, mieszkają razem i wspólnie prowadzą gospodarstwo domowe. (dowód: potwierdzenie wpłaty k.57-70)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo, jako co do zasady słuszne, zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Ustaleń w zakresie stanu faktycznego niniejszej sprawy Sąd dokonał w oparciu o informacje uzyskane od stron, dokumenty znajdujące się w aktach Sądu Rejonowego w Olsztynie oraz w oparciu o przedłożone przez strony postępowania dokumenty. Dokumenty te nie budziły wątpliwości Sądu; nie były również kwestionowane przez strony. Były jasne, rzetelne i stanowiły uzupełnienie wyjaśnień strony, przez którą zostały wniesione.

Podstawę określania obowiązku alimentacyjnego stanowi art. 133 § 1 kro, w myśl którego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Wskazany przepis należy stosować w ścisłym połączeniu z art. 135 § 1 kro, który określa zakres obowiązku alimentacyjnego. Zgodnie ze wskazanym przepisem zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Analiza całokształtu materiału dowodowego doprowadziła Sąd Rejonowy do przekonania, że przedmiotowe roszczenie jest jednak wygórowane.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że małoletni A. W. nie ma jeszcze dwóch lat. Od urodzenia ojciec widział go zaledwie dwa razy. Małoletni jest obecnie na utrzymaniu swojej matki – K. W., która nie pracuje, mieszka ze swoją matką w zadłużonym lokalu i korzysta z pomocy społecznej oraz finansowej swojej najbliższych. Wobec rodziny została orzeczona eksmisja. Ojciec dziecka przekazuje na jego utrzymanie dobrowolnie kwotę 500 zł miesięcznie, za pośrednictwem swojej matki. Kwota ta jednak nie zaspokaja w pełni uzasadnionych potrzeb małoletniego.

Uzasadniając żądanie pozwu, matka małoletniego powoływała się na fakt samodzielnego zajmowania się dzieckiem i ponoszenia z tego tytułu kosztów jego utrzymania, które miesięcznie wynoszą ok. 1000 zł. Jednakże wskazania w tym miejscu wymaga, iż w okresie od października 2015 r. ojciec małoletniego również partycypował w kosztach jego utrzymania, przekazując za pośrednictwem swojej matki kwoty po 500 zł. miesięcznie. Niemniej jednak to matka ponosi bieżące trudy i koszty wychowania małoletniego powoda. To ona dokłada bowiem osobistych starań do zapewnienia synowi odpowiednich warunków rozwoju.

Wskazania wymaga dodatkowo okoliczność, iż przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przewidują także formę wykonania obowiązku alimentacyjnego, w całości lub w części w postaci osobistych starań o utrzymanie i wychowanie dziecka (art. 135 § 2 kro).

Jednocześnie trzeba pamiętać, iż zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczają nie tylko potrzeby małoletniego A. W., lecz także zarobkowe i majątkowe możliwości pozwanego. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji nie można bowiem rozpatrywać w oderwaniu od sytuacji majątkowej zobowiązanego. W praktyce obie te przesłanki pozostają we wzajemnej zależności i rzutują w równym stopniu na określeniu przez Sąd zakresu obowiązku alimentacyjnego.

Odnosząc się zatem do oceny możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego stwierdzić należy, że pozwany mieszka i pracuje w Wielkiej Brytanii, jest w nowym związku, i oprócz małoletniego powoda nie ma innych dzieci na swoim utrzymaniu. Pozwany pomaga finansowo swojej matce, wysyłając jej środki na opłacanie czynszu i opłat.

J. W. realizował do tej pory swój obowiązek alimentacyjny w wysokości 500 zł. miesięcznie. Kwota ta była przekazywana przez jego matkę. Z małoletnim widział się tylko dwa razy. Pozwany nie interesuje się dzieckiem, nie zna jego zainteresowań, stanu zdrowia oraz nie utrzymuje z nim kontaktów. Partycypowanie pozwanego w kosztach utrzymania małoletniego w większym niż dotychczas ustalonym przez strony zakresie nie budzi wątpliwości. I tak to matka ponosi bieżące trudy i koszty wychowania powoda. To ona dokłada osobistych starań do zapewnienia mu dogodnych warunków rozwoju, dba o stan jego zdrowia. Fakt ten również uwzględnia się przy ustalaniu wysokości świadczeń alimentacyjnych.

W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości okoliczność, że ciążący na pozwanym obowiązek alimentacyjny realizowany jest przez niego wyłącznie w formie pieniężnej. Dotychczasowe kwoty przekazywane przez pozwanego, przy dołożeniu środków i starań matki, nie wystarczają jednak na pokrycie wszystkich usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda.

Zasądzona kwota alimentów w wysokości 700 zł pozwoli, zdaniem Sądu, na pełniejsze zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb dziecka. J. W. jest młodym, zdrowym mężczyzną. Z doświadczenia życiowego wynika, że jego możliwości zarobkowe za granicą, w szczególności w Wielkiej Brytanii, są na pewno większe niż gdyby podjął zatrudnienie w Polsce. Sąd uznał, że pozwany jest w stanie realizować zobowiązanie alimentacyjne w wymiarze 700 zł miesięcznie. Jednocześnie, zdaniem Sądu, kwota dochodzona pozwem, tj. 1000 zł miesięcznie byłaby zbyt wysoka i niewspółmierna do możliwości finansowych pozwanego.

Mając zatem powyższe na uwadze oraz zważywszy na wiek dziecka, kwotę po 700 zł na rzecz małoletniego A. W. Sąd uznał za adekwatną zarówno w stosunku do jego usprawiedliwionych potrzeb, jak i do możliwości zarobkowych pozwanego.

Z tych samych względów, uznając żądanie strony powodowej za zbyt wygórowane, powództwo oddalił w pozostałym zakresie – punkt II wyroku.

Sąd podniósł należne alimenty od dnia 1 kwietnia 2017 roku, tj. od początku miesiąca w którym zapadł wyrok określający wysokość zobowiązania alimentacyjnego.

Na podstawie art. 113 pkt 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 102 kpc oraz z uwagi na charakter sprawy sąd odstąpił od obciążania stron kosztami sądowymi - jak w punkcie III wyroku.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadano rygor natychmiastowej wykonalności – punkt IV wyroku.