Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka A. L. reprezentowana przez przedstawiciela ustawowego D. L. domagała się podwyższenia przysługujących jej alimentów z kwoty po 300,- zł miesięcznie do kwot po 2.400,- zł miesięcznie.

( k. 2-4, 136-142, 242-244; )

Pozwany W. L. ustosunkowując się do roszczeń powoda ostatecznie uznał roszczenia powódki do kwoty po 1.500, zł miesięcznie, domagając się oddalenia powództwa w pozostałym zakresie.

( k. 66-70, 213-214; 344)

Sąd ustalił stan faktyczny

Powódka A. L. jest córką W. L. oraz D. L.. Powódka urodziła się (...) Powódka jest osobą całkowicie ubezwłasnowolnioną – jej opiekunem prawnym jest jej matka.

Wyrokiem z dnia 24 stycznia 2000.r Sąd Okręgowy w Olsztynie w sprawie VI RC 1380/99 rozwiązał przez rozwód małżeństwo rodziców powódki. Sąd powierzył władzę rodzicielską nad małoletnią wówczas powódką jej matce, ustalając jej miejsce pobytu przy matce. Sąd zasądził również od pozwanego na rzecz powódki, płatne do rąk jej matki alimenty w wysokości po 300,- zł miesięcznie. Strony mają również 25 letniego syna, który obecnie jest już samodzielny, mieszka i pracuje w Wielkiej Brytanii; pozwany nie płaci już na niego od dawna alimentów.

Powódka jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym z powodu głębokiego upośledzenia umysłowego z cechami autyzmu, jej niepełnosprawność datuje się od urodzenia. Powódka nie mówi, nie jest w stanie sama zaspokajać swoich podstawowych potrzeb egzystencjalnych, jest pampersowana. U powódki występują dysproporcje napięcia mięśniowego w różnych częściach ciała, asymetria tułowia, cierpi również na epilepsję.

Powódka w ciągu tygodnia przebywa w Ośrodku Szkolno – (...) w L.. Pobyt w ośrodku jest bezpłatny – matka powódki ponosi jedynie wydatki z jej wyżywieniem w wysokości 171, zł miesięcznie – dzienna stawka żywieniowa wynosi 4,40 zł.

Powódka otrzymuje rentę socjalną w wysokości 741 zł brutto - 644,63 zł netto według stanu na 1 marca 2016r. Od 1 marca 2017r renta socjalna wynosi 840 zł brutto – około 725,- zł netto. Powódka otrzymuje również zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153,- zł miesięcznie.

Matka powódki, jej opiekun prawny, nie pracuje. Zrezygnowała z pracy w celu zajmowania się córką. Z powyższego tytułu matka powódki otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne - obecnie w wysokości 1.400,- zł miesięcznie

Opłaty za mieszkanie zajmowane w O. przez powódkę oraz jej matki to kwota 228, 75 zł miesięcznie oraz kwota funduszu remontowego w wysokości około 107 zł miesięcznie. Opłaty za gaz to kwota 51,45 zł za dwa miesiące. Opłaty za telewizję kablową oraz Internet to 84,- zł miesięcznie. Rachunki za telefon komórkowi matki powódki wynoszą prawie 80,- zł miesięcznie. Rachunki za energię elektryczną wynoszą około 180,-zł za dwa miesiące

Matka powódki posiada samochód – V. (...) z 1999roku, który wykorzystuje między innymi do dojazdów do L. po córkę na weekendy oraz do jej odwożenia. Odległość do L. z miejsca zamieszkania powódki to około 50 km – w celu przywożenia i odwożenia córki jej matka średnio 18 razy w miesiącu ( 4 weekendy x 4 przejazdy, a w niektórych miesiącach 5 weekendów ) trasę do L.. Średnio miesięcznie jedynie na przejazdy do L. i z powrotem matka powódki pokonuje samochodem około 800- 900 km. Dodatkowo jeździ z dzieckiem do lekarza, a także zabiera córkę na przejażdżki, które ją wyciszają. Według powódki na paliwo do samochodu wydaje około 800,- zł miesięcznie – jej samochód ma palić średnio 11 l benzyny na 100 km. Dodatkowe koszty związane z utrzymaniem samochodu wyceniła ona na około 80,- zł miesięcznie nie wliczając napraw.

Powódka chodzi z córką na prywatne wizyty lekarskie u ginekologa i stomatologa – według prywatki z uwagi na stan zdrowia córki, jej zachowanie nie może ona korzystać z publicznej służby zdrowia, gdyż wówczas musiałaby czekać z dzieckiem na przyjęcie przez lekarza, a stan córki na to nie pozwala.

Powódka uczęszcza na terapię logopedyczną oraz na rehabilitację – zaświadczenia potwierdzające uczęszczanie przez powódkę na w/w terapię przedstawione przez jej matkę pochodzą z lutego oraz marca 2017r. Powódka nie wymieniła wydatków związanych z w/w terapiami w pozwie. Według powódki córka ma raz w tygodniu zajęcia logopedyczne oraz rehabilitację – za każde z godzinnych zajęć płaci po 60,- zł. Powód zdecydowanie i konsekwentnie kwestionuje udział córki w w/w zajęciach – według niego terapia logopedyczna dla córki nie jest celowa, gdyż ona nie mówi, a zdecydował tak poprzedni logopeda.

Według powódki na leki dla córki wydaje ona około 170,- zł miesięcznie. Powódka jest pampersowana – według matki powódka potrzebuje na miesiąc około 200 pampersów dla dorosłych, z czego 60 otrzymują oni w ramach refundacji z NFZ. Na zakup pampersów dla córki wydaje około 260,- zł miesięcznie. Na wyprawkę dla córki do Ośrodka, w którym przebywa wydała ponad 400,- zł. Na odzież dla córki powódka ma wydawać około 150,- zł miesięcznie. Matka powódki ponosi znaczne wydatki na wyżywienie córki – kupuje jej zdrową żywność, dużo ryb – za kilogram łososia płaci 40-50 zł. Matka powódki korzysta z pomocy opiekunki, zwłaszcza w okresach kiedy jest chora – za godzinę płaci jej 10,- zł. Powódka cierpi na zespół cieśni nadgarstka – przeszła już operację jednej ręki, w tym czasie potrzebowała pomocy w opiece nad córką. Według powódki ponosi ona znaczne wydatki na wymianę pościeli dla córki, którą ta notorycznie niszczy

Matka powódki planuje przeprowadzenie w mieszkaniu kompleksowego remontu łazienki, w której między innymi chce zamontować dla córki wannę z masażem za 10.000,- zł. Taka wanna jest według matki powódka konieczna dla zapewnienia córce możliwości rehabilitacji w domu. Chce wyremontować również pokój córki. Łącznie wydatki na ten cel mają ją wynieść około 25.000,- zł. Na wyposażenie pokoju córki planuje przeznaczyć dodatkowe ponad 7.200,- zł.

Pozwany ma 49 lat, mieszka na stałe w Wielkiej Brytanii w okolicach L.. Pozwany co do zasady jest zdrowy – uskarża się na dolegliwości kręgosłupa co ogranicza jego możliwości zarobkowe. Pozwany ma własną działalność gospodarczą – prowadzi roboty budowlane, głównie wykończeniowe. Pozwany okresowo korzysta z pomocy pracownika – według niego wraz z wiekiem nie jest w stanie pracować z takim zaangażowaniem jak w poprzednich latach. Według pozwanego jego miesięczne dochody netto to około 2.000 funtów.

Pozwany 3-4 razy w roku przyjeżdża do Polski, czasami nawet na kilka tygodni. Pozwany posiada w Polsce dom jednorodzinny na 3 ha działce, który sam buduje, a obecnie wykończa. Pozwany opłaca w Polsce ubezpieczenie KRUS. W czasie pobytu w okresie letnim w ostatnich latach pozwany zabierał do siebie córkę na tydzień.

W roku podatkowym 6 kwietnia 2016 – 5 kwietnia 2017r pozwany wykazał dochód na poziomie 2.000 funtów, z którego to tytułu zwrócono mu nadpłacony podatek w wysokości 340 funtów. Pozwany posiadał zadłużenie z tytułu zobowiązań podatkowych w wysokości 2.654 funty, które miał spłacić w 5 ratach do marca 2017r, i je spłacił. W całościowym zeznaniu podatkowym obejmującym również składki na ubezpieczenie zdrowotne za lata 2016-17 oraz częściowo za rok 2018 pozwanemu naliczono należny podatek oraz ubezpieczenie od osiągniętego przez niego dochodu w wysokości 16.721 funtów. Pozwany z tytułu rozliczenia podatku oraz składek na ubezpieczenie musi do końca stycznia 2018r zapłacić 2.069,29 funtów.

Pozwany stopniowo płacił coraz wyższe alimenty, Od około trzech lat dobrowolnie płacił na rzecz córki alimenty w wysokości po 2.400,- zł miesięcznie. Według pozwanego płacił tak wysokie alimenty, gdyż do tego zmuszany przez byłą żonę, która wywierała na niego presję psychiczną - dzwoniła po kilka razy dziennie, była napastliwa, a także ograniczała mu dostęp do dziecka.

Od lutego 2017r pozwany przelewa na rzecz córki tytułem alimentów kwoty po 1.500,- zł miesięcznie. Według matki powódki z uwagi na niższe przelewy alimentów od pozwanego musiała ona zaciągnąć zobowiązania finansowe u znajomych, z których pokrywa koszty utrzymania. Według matki powódki jej łączne zadłużenie wynosi obecnie nieco ponad 5000,- zł.

Pozwany w czasie, gdy córka jest u niego, ponosi koszty związane z jej utrzymaniem. Według matki powódki pozwany w ostatnich latach w coraz mniejszym zakresie utrzymuje kontakty z córką. Pozwany na prośbę byłej żony w przeszłości wielokrotnie dokładał się do zaspokajania dodatkowych potrzeb dziecka. Między innymi pozwany zakupił dla córki komputer edukacyjny za kwotę 2.400,-zł oraz rehabilitacyjną kurtkę skórzaną za kwotę 1.800,- zł.

( bezsporne, dowody : odpis aktu urodzenia k. 7; wyrok k . 8, orzeczenie o niepełnosprawności k. 9, opinia o powódce z ośrodka k. 10, opinia psychologiczna k. 11; decyzje k, 12 - 14, przelewy koszty utrzymania mieszkania i mediów k. 15- 21; pozostałe faktury, rachunki i przelewy matki powódki, k. 22 – 47, przelewy pozwanego k. 73- 79; dokument najmu k. 80-81; dokumenty podatkowe pozwanego k. 82-83, 85-86, informacja o ratalnej spłacie zadłużenia k. 84, opinia o uczennicy k. 90; rachunki, przelewy, faktury, paragony k. 91 – 128; 144-148, 165- 184, 190, 195-210, 247-255, 257, 260 – 272, 275, 304; dowód z przesłuchania stron k. 132 – 133, 342-343; zaświadczenia o uczęszczaniu na rehabilitacje k. 149-150; zeznania świadka G. L. k. 152-153; zdjęcia k. 157-164; dokumentacja medyczna k. 186-189, 192-193, 258-259; akta sprawy VI RC 1380/99, wydruki z Internetu k. 215- 225, 244-245; informacja z NFZ k. 240, zdjęcie łazienki k. 256; decyzja o waloryzacji renty socjalnej i świadczeniu pielęgnacyjnym k. 273 - 274; informacja z ośrodka k. 280; historia operacji bankowych z rachunku pozwanego k. 286 – 301, 307-340)

Sąd zważył, co następuje

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie częściowo.

Zgodnie z treścią art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Rozpoznając przedmiotową sprawę Sąd badał zatem jedynie, czy doszło do takiej zmiany stosunków, które uzasadniają ukształtowanie tego obowiązku w inny sposób – zwiększenie bądź pozostawienie go na dotychczasowym poziomie.

Przez zmianę stosunków rozumieć należy zmianę sytuacji osobistej, rodzinnej, majątkowej każdej ze stron. Do zmiany sytuacji majątkowej dochodzi w szczególności w przypadku zmiany dochodów stron, przesunięć w ich majątku; zwiększenia się bądź zmniejszenia koniecznych wydatków i kosztów utrzymania; uzyskania nowych możliwości zarobkowania bądź też w przypadku utraty dotychczasowych. Zmiana sytuacji osobistej i rodzinnej będzie miała miejsce w szczególności w przypadku zmiany stanu zdrowia stron wpływającego na ich możliwości zarobkowe oraz wydatki, jak również w przypadku zwiększenia się bądź zmniejszenia liczby osób pozostających na ich utrzymaniu. Sąd bada przy tym zawsze, czy przedstawione powyżej procesy zaszły po stronie zarówno zobowiązanego jak i uprawnionego. Przedmiotem badania jest okres od ostatniego wyroku, ugody bądź umowy ustalającej wysokość alimentów.

Niezależnie od powyższego Sąd zawsze bierze pod uwagę treść przepisu art. 135 § 1 krio zgodnie, z którą wysokość alimentów zależy od usprawiedliwionych potrzeb małoletniego jak również możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do ich płacenia.

Przede wszystkim podnieść należy, iż od ostatniego wyroku ustalającego wysokość alimentów należnych powódce minęło 17 lat. W tym czasie doszło do znacznego wzrostu potrzeb powódki – z dziecka stała się ona dorosłą kobietą, zwiększyły się wydatki na zaspokajanie jej potrzeb żywieniowych, związane z zakupem żywności, środków kosmetycznych i higienicznych. W tym samym czasie w niewielkim zakresie - jeżeli w ogóle – wzrosły natomiast potrzeby związane z edukacją małoletniej, jej leczeniem i rehabilitacją, z zaspokajaniem jej potrzeb kulturalnych. Powyższe jest skutkiem głębokiego upośledzenia umysłowego powódki z cechami autyzmu, która to niepełnosprawność datuje się od urodzenia. Powódka od dziecka była leczona i rehabilitowana. W omawianym okresie doszło za to również do znacznego wzrostu obiektywnych kosztów utrzymania powódki, czego wyznacznikiem jest wzrost cen towarów i usług.

Od 2000r doszło również do istotnych zmian w sytuacji materialnej stron – pozwany od około 10 lat przebywa w Wielkiej Brytanii, gdzie mieszka i pracuje w branży budowlanej, prowadzi własną działalność gospodarczą. Jak wynika z zeznań samego pozwanego jego obecne dochody wynoszą obecnie około 2.000 funtów netto miesięcznie.

Wszystkie powyższe okoliczności były dostrzegane przez strony, czego wyrazem było stopniowe zwiększanie się alimentów jakie pozwany – uwzględniając żądania byłej żony – płacił na rzecz córki. W ciągu ostatnich trzech lat pozwany przekazywał na utrzymywanie córki kwoty po 2.400,-zł. – w trakcie procesu, od lutego 2017r , jego zaangażowanie materialne w utrzymanie córki zmniejszyło się do kwoty po 1.500,- zł miesięcznie.

W okresie będącym przedmiotem zainteresowania Sądu zmieniła się również sytuacja materialna powódki oraz jej matki – matka nadal nie pracuje, zajmuje się córką, otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne. Wysokość w/w świadczenia w omawianym okresie wzrosła ponad dwukrotnie i wynosi obecnie 1.400,- zł. Również sama powódka po osiągnięciu pełnoletniości otrzymuje dochody w postaci renty socjalnej, w wysokości 724,- zł netto miesięcznie ( zasiłek pielęgnacyjny otrzymywała już wcześniej )

W ocenie Sądu żądane przez powódkę są zbyt wygórowane, przewyższają one zakres jej usprawiedliwionych potrzeb. Szereg wydatków przedstawionych przez powódkę, a w szczególności ich rozmiar budzi istotne zastrzeżenia co do ich zasadności i celowości.

Przede wszystkim zdaniem Sądu nie sposób uznać za uzasadnione wydatków powódki ( jej opiekuna prawnego ) na utrzymanie samochodu, a w szczególności paliwo. Z wyliczeń powódki wynika, że na samo paliwo wydaje ona nawet 900,- zł miesięcznie, co przy obecnych cenach paliwa stanowi równowartość prawie 200 litrów benzyny E 95. Trzeba przy tym zaznaczyć, że gro przejazdów powódki dotyczy dojazdów po córkę do L. – średnio miesięcznie wynosi to około 900 km. Nadto z relacji opiekuna powódki wyika, że jej samochód średnio na 100 km zużywa około 11 litrów paliwa,- wartość ta również budzi istotne zastrzeżenia. Tym nie mniej nawet dając wiarę wątpliwym wyliczeniom powódki stwierdzić należy, że na dojazdy do L. potrzebuje około 90 litrów miesięcznie. Pomimo wyjaśnień powódki Sąd nie doszukał się w nich wytłumaczenia, gdzie jeździ powódka zużywając na to około 110 litów benzyny – dwa pełne baki średniej wielkości samochodu. Niezależnie od powyższego istotne wątpliwości budzi fakt posiadania przez opiekuna prawnego tak dużego samochodu jak V. (...), z ekonomicznego punktu widzenia jak również patrząc przez pryzmat jej potrzeb nie potrzebują one z córką tak dużego pojazdu.

Sąd podzielił również zarzuty pozwanego odnośnie celowości, a przede wszystkim realności wydatków czynionych przez opiekuna powódki na rehabilitację córki, w tym w szczególności na rehabilitację logopedyczną. Należy podkreślić, że opiekunka powódki nie wymieniła żadnego z tych wydatków w pozwie, zaś przedstawione przez nią następnie już w trakcie trwania procesu zaświadczenia o uczęszczaniu na te zajęcia pochodzą z lutego i kolejnych miesięcy 2017r. Wątpliwości budzi również celowość uczęszczania przez powódkę na w/w rehabilitacje w sytuacji, gdy cały tydzień przebywa ona w ośrodku w L. i tam poddawana jest różnym oddziaływaniom terapeutycznym. Pytania rodzą się również, dlaczego powódka nie uczęszczała na takie rehabilitacje w poprzednich miesiącach. Celowość zajęć z logopedą podważa również okoliczność, że powódka nie mówi, nie można nawiązać z nią logicznego kontaktu, zaś prowadzona w przeszłości rehabilitacja logopedyczna okazała się całkowicie bezskuteczna, których to faktów powódka nie kwestionowała.

W następnej kolejności, wskazać należy, iż nie sposób odmówić racji argumentom pozwanego, iż brak jest powodów, aby powódka korzystała z usług prywatnych lekarzy, gdy jego córka równie dobrze może korzystać z świadczeń leczniczych refundowanych przez NFZ. Sąd dostrzega problemy jakie mogą wynikać z wizytami u lekarzy z uwagi na stan zdrowia powódki oraz jej zachowanie. Tym nie mniej jej opiekun prawny, nie pracuje, powódka przez większość czasu przebywa w ośrodku w L. i poza rutynowymi kontrolami nie potrzebuje ona specjalistycznej, pilnej opieki lekarskiej. Stąd też opiekun prawny ma wystarczająco dużo możliwości i czasu, aby tak zorganizować wizyty córki u lekarzy w ramach publicznej służby zdrowia, aby to było jak najmniej obciążające dla powódki i jak najmniej uciążliwe dla innych pacjentów. Sąd w pełni podziela propozycje pozwanego, że powódka mogłaby by być np. pierwszym zarejestrowanym pacjentem. Nadto wskazania doświadczenia życiowego dowodzą, że również w przypadku korzystania z prywatnych usług lekarskich wiążą się one wielokrotnie z oczekiwaniem na wizytę, nawet jeżeli jest ona umówiona na konkretną godzinę.

Również skala pozostałych wydatków opiekunki prawnej na powódkę budzi liczne poważane zastrzeżenia i wątpliwości. Opiekunka przeznacza bardzo wysokie kwoty na zakup żywności dla córki, chociaż przebywa ona w domu średnio 1/3 czasu, zaś jej koszty wyżywienia w ośrodku nie przekraczają 200 zł miesięcznie. Opiekunka kupuje córce najlepsze mięso, drogie ryby, co wszakże nie znajduje uzasadnienia w potrzebach córki, która nie potrzebuje takiej diety i może żywić się bardziej typowy, a przy tym znacznie tańszy sposób, bynajmniej bez żadnego uszczerbku dla jej zdrowia. To samo dotyczy wydatków na ubrania i kosmetyki.

Zdaniem Sądu wyliczenia przedstawione w tej mierze przez przedstawicielkę ustawową powódki są nadmiernie rozbudowane nawet jeżeli mają pokrycie w złożonych przez nią rachunkach. Wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego nie pozwalają bezkrytycznie przyjąć za powódką, że koszty utrzymania jej córki wnoszą 3.500,- zł miesięcznie. Zauważyć należy, iż powódka ( jeszcze gdy powód płacił wyższe alimenty ) dysponowała łącznie dochodami w wysokości około 4.800 zł, na którą składała się świadczenie pielęgnacyjne 1.400,- zł, renta 724,- zł, zasiłek pielęgnacyjny 153, zł oraz alimenty 2.400,- zł. Natomiast z zestawienia wydatków przedstawionego przez opiekuna powódki wynika, że do kosztów utrzymania córki wlicza ona w całości koszty utrzymania samochodu, w całości koszty utrzymania mieszkania, koszty używania telefonu i Internetu oraz szereg innych wydatków, z których korzysta również ona sama ( mieszkanie, samochód) , lub z których powódka w ogóle nie korzysta – telefon, Internet.

Tymczasem podkreślić należy, że koszty utrzymania dziecka, które nie może zrobić tego samo obciąża oboje jego rodziców. W sytuacji, gdy przedstawicielka ustawowa powódki zrezygnowała z pracy, zajmuje się córką, otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny dopuszczalne jest przerzucenie wydatków związanych z utrzymaniem córki w całości na drugiego rodzica. Nie oznacza to wszakże, że ma on również ponosić wszystkie wydatki związane z utrzymaniem drugiego rodzica – opiekun powódki dysponuje własnymi dochodami i powinien partycypować w kosztach utrzymania mieszkania i ponoszenia opłat za media i multimedia, podobnie jak w części kosztów utrzymania samochodu. To opiekun powódki na co dzień mieszka i korzysta z mieszkania, którego kosztami chce w całości obciążyć pozwanego; uwaga powyższa dotyczy również wydatków na samochód.

W konsekwencji podnieść należy, iż zdaniem Sądu Rejonowego skala wydatków jakie według opiekunki powoda konieczna jest do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb jej córki jest znacznie zawyżona. W ocenie Sądu na zaspokojenie tychże potrzeb w zupełności wystarczy obecnie kwora rzędu 2.500zł miesięcznie .Zaznaczyć przy tym trzeba, iż na zaspokajanie tych potrzeb powinny być w pierwszym rzędzie w pełni przeznaczane dochody powódki – renta socjalna i zasiłek pielęgnacyjny w łącznej wysokości prawie 800,- zł miesięcznie.

W następnej kolejności roszczenia powódki powinny być ocenione przez pryzmat możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego. W ocenie Sądy są one znaczne, na co wskazuje najlepiej fakt, iż przez ostatnie trzy lata łożył on na córkę alimenty w wysokości po 2.400,- zł miesięcznie. Tym nie mniej fakt ten nie przesądza automatycznie, że roszczenia powódki powinny być w pełni uwzględnione. Według pozwanego osiąga on obecnie dochody na poziomie 2000 funtów miesięcznie. Nawet dając wiarę stronie powodowej, że dochody te są w rzeczywistości jeszcze wyższe - na co wskazują takie okoliczności jak częste przyjazdy pozwanego do Polski, budowanie przez niego w Polsce domu - nie zmienia to faktu, iż ma on obowiązek zaspokajając usprawiedliwione potrzeby córki, a nie dodatkowo utrzymywać również jej matkę. Zdaniem Sądu brak jest również podstaw do kwestionowania twierdzeń pozwanego, iż jego aktywność zawodowa będzie malała. Z rosnącym wiekiem ( ma obecnie 50 lat ) i pogarszającym się stanem zdrowia pozwanego jego możliwości zarobkowe będą malały, albowiem wykonuje on prace fizyczne. Opiekunka powódki powołuje się na swoje złe zdrowie – przebyte operacje na cieśnię ręki – jako uzasadnienie dla korzystania np. z usług opiekunki do córki, w czasie, gdy ta u niej przebywa. Tym samym również powoływanie się przez pozwanego na jego pogarszający się stan zdrowia oraz malejące siły jest argumentem, który Sąd musi wziąć pod rozwagę.

Poza tym podnieść należy, niezależnie od alimentów pozwany ponosił i nadal chciałby ponosić dodatkowe wydatki na utrzymanie córki w czasie, gdy jest w Polsce i może mieć z nią kontakty. Niezależnie od alimentów w poprzednich latach pozwany kupował córce komputer, kurtkę i inne przedmioty o jakie prosiła jego była żona, co dowodzi, że poczuwał się on do obowiązku zaspokajania potrzeb córki, nie szczędził na to środków .Dopiero postawa byłej żony, jej rosnące nieuzasadnione żądania doprowadziły do sytuacji, że zaczął on kwestionować zakres wydatków na utrzymanie córki, co skutkowało przedmiotową sprawą.

Na koniec wskazać należy, iż Sąd co do zasady dał wiarę pozwanemu, że poprzednich latach łożył on na utrzymanie córki wyższe kwoty, albowiem był w tym przedmiocie nagabywany czy wręcz szantażowany przez byłą żonę. Wiarygodność pozwanego w tej mierze ostatecznie podważa treść ujawnionego maila opiekunki powoda z dnia 8 kwietnia 2017r, którego autentyczność ta potwierdziła. Zdaniem Sądu treść ta jednoznacznie dowodzi, że przedmiotem sporu jest w istocie pomoc finansowa, jaką powód miał zobowiązać się przekazywać na rzecz byłej żony. Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że powód nie ma żadnego obowiązku łożyć na utrzymanie byłej żony, nawet jeżeli w przeszłości, pośrednio poprzez alimenty na córkę, tak czynił. Natomiast treść maila wskazuje, że nie bacząc na dobro własnego dziecka, opiekuna prawna gotowa byłaby zaszkodzić finansowo pozwanemu, nie bacząc na to, że to właśnie w dużym stopniu to dzięki jego alimentom zaspokaja potrzeby córki. Postawa opiekunki powoda na jaką wskazywał powód, a jaka została potwierdzona treścią maila , jest kluczowym dowodem na to, że dotychczasowe alimenty w dużej mierze był przeznaczane na zaspokajanie jej własnych potrzeb. Kolejnym tego dowodem są plany opiekunki powoda remontu mieszkania, który ma kosztować, aż około 35.000,- zł. Nie kwestionują zasadności przeprowadzenia takiego remontu jego zakres nie uzasadnia, aż tak znacznych wydatków, zwłaszcza, że opiekunka powódki nie dysponuje po temu środkami, a wiarygodne wydają się twierdzenia pozwanego, że wydatki te mają być przerzucone na niego.

W rezultacie uznając, że koszty utrzymania powódki - wydatki na zaspokojenie je usprawiedliwionych potrzeb wynoszą około 2.500,- zł miesięcznie, Sąd po pomniejszeniu tej kwoty o dochody powódki zasądził od pozwanego na jej rzecz tytułem podwyższonych alimentów kwotę 1.800 zł. Sąd zasądził podwyższone alimenty od dnia 1 lutego 2017r, gdyż to wówczas pozwany zaczął płacić na rzecz córki niższe alimenty w wysokości 1.500,- zł miesięcznie.

Uwzględniając żądania powódki jedynie w części Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

O kosztach sądowych rozstrzygnięto na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. oraz art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

O pozostałych kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. mając na względzie w jakim rozmiarze każda ze stron wygrała sprawę.