Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 2 czerwca 2017r

Sąd Rejonowy w Wieliczce IV Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Paweł Styrna

Protokolant: sekretarz sądowy Rita Kasprzyk

po rozpoznaniu w dniu 2.06.2017r. w Wieliczce

na rozprawie

sprawy z wniosku K. K. (1)

przy uczestnictwie K. K. (2)

o pozbawienie władzy rodzicielskiej nad małoletnim i zmianę rozstrzygnięcia o kontaktach z małoletnimi

postanawia:

I.  pozbawić K. K. (2) władzy rodzicielskiej nad małoletnimi O. K. (1) ur. (...) s. K. i K. i P. K. ur. (...) s. K. i K.,

II.  zmienić rozstrzygnięcie zawarte w pkt III wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 7.05.2013r. sygn. XIC 1990/12 dotyczące kontaktów K. K. (2) z małoletnimi dziećmi w ten sposób, że ustalić że pozwany K. K. (2) będzie miał prawo do kontaktu z małoletnimi O. K. (1) ur. (...) s. K. i K. i P. K. ur. (...) s. K. i K. w co drugą sobotę w godzinach od 13.00-16.00 poza miejscem zamieszkania dzieci i w obecności kuratora sądowego, przy czym zobowiązany będzie do pokrycia kosztów obecności kuratora, poinformowania kuratora co najmniej na 3 dni przed terminem kontaktów, że nie zachodzą przeszkody w realizacji ustalonych kontaktów, a nadto zachowania trzeźwości w dniu kontaktów, nie spożywania alkoholu podczas spotkań z dziećmi oraz do odebrania dzieci z miejsca ich zamieszkania i do odprowadzenia dzieci pod opiekę matki, zaś matka zobowiązana będzie do nieczynienia przeszkód w swobodnych w kontaktach ojca z dziećmi w sposób opisany wyżej,

III.  nie obciążać stron kosztami postępowania sądowego.

Sygnatura akt IV Nsm 252/17

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 2 czerwca 2017r.

K. K. (1) wniosła o pozbawienie władzy rodzicielskiej K. K. (2), nad małoletnimi dziećmi O. K. (1) ur. (...) oraz P. K. ur. (...) oraz zmianę ustalonego w pkt. III wyroku rozwodowego z dnia 07.05.2013r. sposobu wykonywania kontaktów uczestnika z małoletnimi synami, po przez zakazanie kontaktów z dziećmi. W uzasadnieniu wskazała m.in., że uczestnik K. K. (2) nie płaci alimentów na małoletnie dzieci, których wysokość ustalono ugodą w sprawie III Rc 723/11/P, sporadycznie odwiedza dzieci, ma z nimi mały kontakt, na spotkania przychodził pod wpływem alkoholu, był agresywny przy dzieciach do wnioskodawczyni, toczyło się postepowanie o molestowanie seksualne mał. O. K. (1), uczestnik podejmował próby samobójcze pomimo tego nie leczy się psychiatrycznie.

Na rozprawie w dniu 2 czerwca 2017r. uczestnik wnosił o oddalenie wniosku.

Podczas rozprawy wnioskodawczyni oświadczyła, że nie sprzeciwia się kontaktom uczestnika K. K. (2) z małoletnimi dziećmi na takich samych zasadach jak w wyroku rozwodowym z 07.05.2013r. z tym zastrzeżeniem, że będą się one odbywać z udziałem kuratora sądowego (00:24:39). Uczestnik przystał na tą propozycje (00:25:36).

Bezspornym był następujący stan faktyczny:

K. K. (2) jest ojcem małoletnich O. K. (1) ur. (...) oraz P. K. ur. (...) W wyroku rozwodowym z dnia 07.05.2013r. w sprawie XI C 1990/12 Sąd Okręgowy w Krakowie, szczegółowo określił sposób kontaktów K. K. (2) z małoletnimi dziećmi oraz powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej matce dzieci, ograniczając władze rodzicielska ojca do prawa współdecydowania o najważniejszych sprawach dotyczących wychowania i nauki małoletnich. Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym dla Krakowa Podgórza w Krakowie w dniu 26.09.2011r. III Rc 723/11/P K. K. (2) zobowiązał się do alimentowania dzieci kwotami po 350 zł miesięcznie (łącznie 700 zł miesięcznie).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Uczestnik K. K. (2) nie angażuje się w wychowanie dzieci, pomimo sądowego uregulowania kontaktów z małoletnimi synami, odbywały się one nieregularnie, czasem raz na miesiąc lub nawet raz na dwa miesiące, a od marca 2017r. uczestnik w ogóle nie utrzymuje kontaktu z dziećmi. K. K. (2) nie interesuje się także postępami syna O. w szkole. Pomimo, że dobrowolnie, w ugodzie sądowej, zobowiązał się do płacenia alimentów na dzieci, nie wywiązuje się z tego obowiązku, a alimenty są wypacane z funduszu alimentacyjnego.

DOWÓD:

Zeznania K. K. (1) K- 38,

Częściowo zeznania K. K. (2) K-39,

Wywiad środowiskowy K- 30-31.

W pełni wiarygodne był dowód z wywiadu środowiskowego kuratora sądowego, którego treści ani okoliczności w nim wskazanych nie kwestionowała żadna ze stron. Wiarygodne były również zeznania wnioskodawczyni, która relacjonowała pewnie i rzeczowo, jednoznacznie wskazując okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia w sprawie, także postawa wnioskodawczyni w trakcie przesłuchania wpłynęła na pozytywną ocenę jej zeznań. Sąd uznał za wiarygodną relacje uczestnika K. K. (2), tylko w takim zakresie, w jakim została ona potwierdzona innymi dowodami, w pozostałym zakresie Sąd odmówił wiary tym zeznaniom. Uczestnik, bowiem zeznawał tendencyjnie, wskazując przy tym wzajemnie wykluczające się okoliczności, np. przedstawiał się, jako dobry ojciec, dbający o dzieci, a jednocześnie bez refleksyjnie potwierdził, że uchyla się od obowiązku alimentacyjnego, a jego kontakty z dziećmi są nieregularne. Wyjaśniając zaś powody, dla których nie płaci alimentów na dzieci, wskazał na „trudności w znalezieniu pracy”, a jednocześnie dobrowolnie, w ugodzie sądowej, zobowiązał się do alimentowania synów. Na negatywną ocenę zeznań uczestnika wpłynął również sposób, w jaki zeznawał, a wiec niejednoznaczne i wymijające odpowiedzi, oraz tendencyjne obwinianie wnioskodawczyni o rozpad małżeństwa i trudności w kontaktach z dziećmi.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 111 § 1 krio, jeżeli (…) rodzice w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. W doktrynie prawa wskazuje się, że rażące zaniedbywanie obowiązków względem dziecka oznacza skrajne przypadki zaniechania przez rodziców realizacji podstawowych czynności, warunkujących prawidłowy rozwój dziecka. Podkreśla się, że w szczególności uchylanie się od świadczeń alimentacyjnych i w związku z tym narażenie dziecka na zagrożenia dla jego prawidłowego rozwoju fizycznego, intelektualnego i emocjonalnego stanowi rażące zaniedbywanie obowiązków rodzicielskich. Także Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 12 stycznia 2000 r. III CKN 834/99 wskazał, że uchylanie się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka jest przejawem rażącego zaniedbania obowiązków rodzicielskich i w związku z tym stanowi dostateczną przyczynę pozbawienia rodziców władzy rodzicielskiej.

W niniejszym postępowaniu zaś, uczestnik w trakcie zeznań złożonych na rozprawie w dniu 2 czerwca 2017r. bez zażenowania, przyznał, że nie płaci alimentów na dzieci i z tego tytułu ma zaległości sięgające kilkudziesięciu tysięcy złotych. Co więcej uczestnik zadeklarował także, że nadal nie zamierza płacić alimentów gdyż „nie może znaleźć pracy”, pomimo, że dobrowolnie w ugodzie, zobowiązał się do alimentowania synów łączną kwotą 700 zł. W myśl, więc wyżej przedstawionej argumentacji, postawa K. K. (2), który ostentacyjnie uchyla się od obowiązku alimentacyjnego względem dzieci, stanowi rażące zaniedbywanie obowiązków rodzicielskich, uzasadniające pozbawienie go władzy rodzicielskiej nad małoletnimi synami O. i P.. Podkreślić w tym miejscu należy, że władza rodzicielska, jak wynika z art. 95 § 1 kro, obejmuje nie tylko prawa, ale i obowiązki dotyczące pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz jego wychowanie. Trudno wiec spodziewać się, aby uczestnik, który notorycznie i wręcz ostentacyjnie uchyla się od obowiązku alimentacyjnego, będzie prawidłowo sprawował piecze nad osobą i majątkiem swoich dzieci oraz właściwie dbał o ich wychowanie. Przeciwnie, zachowanie uczestnika, wskazuje na konieczność odjęcia mu władzy rodzicielskiej, gdyż jego postępowanie stanowi zagrożenie dla właściwego rozwoju dzieci. Wniosek taki uzasadniają także inne okoliczności ujawnione w trakcie przewodu sądowego tj. nieregularne kontakty uczestnika z dziećmi, raz na miesiąc lub nawet raz na dwa miesiące oraz zaniechanie wszelkich kontaktów z synami od polowy marca 2017r., które również stanowią przejaw rażącego zaniedbywanie obowiązków względem dzieci. Mając, więc na uwadze powyższe, Sąd uwzględnił wniosek i pozbawił K. K. (2) władzy rodzicielskiej nad małoletnimi O. K. (1) i P. K..

Co do drugiego z żądań, zgłoszonych we wniosku tj. uregulowania kontaktów uczestnika z małoletnimi dziećmi wskazać należy, że rola sądu, w tym zakresie jest subsydiarna, to znaczy, że rozstrzyga on o kontaktach tylko w sytuacji, gdy rodzice nie mogą dojść do porozumienia (art. 113 ¹ § 1 k.r.o.). Zgodnie, zaś z treścią art. 113 ⁵ k.r.o., sąd opiekuńczy może zmienić rozstrzygnięcie w sprawie kontaktów, jeżeli wymaga tego dobro dziecka.

W niniejszej zaś sprawie wnioskodawczyni K. K. (1) i uczestnik K. K. (2), na rozprawie w dniu 2 czerwca 2017r. zgodnie wskazali, w jakim zakresie ma nastąpić zmiana ustalonego w wyroku rozwodowym, sposobu kontaktów uczestnika z dziećmi, W tym stanie rzeczy, Sąd w pkt II postanowienia orzekł o kontaktach K. K. (2) z małoletnimi O. K. (2) i K. K. (2) uwzględniając zgodne oświadczenia stron, mając przy tym na uwadze, że propozycje stron, w żaden sposób nie zagrażają dobru małoletnich dzieci, gdyż jedyną zmianą, w stosunku do wcześniejszej regulacji, jest obecność kuratora podczas spotkań ojca z dziećmi, co gwarantuje bezpieczeństwo małoletnich i prawidłowy przebieg spotkania.

Orzekając o kosztach postępowania sąd stosował art. 102 kpc, mając na uwadze, że obciążenie stron kosztami sądowymi mogłoby stanowić konkurencje dla świadczeń alimentacyjnych obciążających obie strony względem małoletnich dzieci.