Pełny tekst orzeczenia

Sygn. I C 744/16 upr

UZASADNIENIE

Powód (...) G. C. – spółka z o.o. w W. (wcześniej G. (...) spółka z o.o. spółka komandytowo – akcyjna) wniósł o zasądzenie od pozwanej M. R. kwoty 2 577, 40 zł stanowiącej należność z tytułu udzielonej pożyczki.

Sprawa niniejsza została przekazana do rozpoznania przez tutejszy sąd jako sąd właściwości ogólnej pozwanej na skutek jej sprzeciwu od nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym. W sprzeciwie tym pozwana wniosła o oddalenia powództwa jako bezzasadnego, podnosząc nie istnienie zadłużenia, z którego powód wywodzi swoje roszczenie, oraz zaprzeczając pozostałym twierdzeniom pozwu (por. k. 6v. - 7).

Z dniem 29 listopada 2016r. doszło do przekształcenia prawnoorganizacyjnej formy działalności powoda połączonej ze zmianą jego nazwy na (...) spółka z o.o. (por. k. 42- 44)

Sad ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 lipca 2013r. pozwana za pomocą środków porozumiewania się na odległość dokonała rejestracji na stronie internetowej V..pl będącym podmiotem świadczącym drogą elektroniczną usługi finansowe w zakresie udzielania pożyczek konsumenckich, oraz uiściła stosowną opłatę w kwocie 0, 01 zł. wyrażając wolę zawarcia umowy pożyczki z tym podmiotem.

Zasady udzielania pożyczek przez V..pl przedstawione zostały w formularzu umowy pożyczki odnawialnej V..pl. publikowanym na stronie internetowej pożyczkodawcy.

W dniu 7 listopada 2014r. doszło do dokonania na rzecz pozwanej przez V..pl przelewu kwoty 2000 zł. wskazanej jako kwota z umowy pożyczki nr (...).

W dniu 23 grudnia 2014r. V..pl wezwało pozwaną do zwrotu pożyczonej kwoty i dodatkowych należności w łącznej kwocie 307, 80 zł. opisanych jako „prowizja za udzielenie pożyczki”; „odsetki za nieterminową płatność”; „opłata za monit listowny” i „opłata za monit sms”

Wezwanie do zapłaty zostało ponowione w dniu 7 stycznia 2015r., oraz 6 lutego 2015r.

W dniu 30 marca 2015r. V..pl dokonało przelewu należności wynikających z udzielanych przez siebie pożyczek na rzecz powoda.

potwierdzenie rejestracji z dnia 22 lipca 2013r. - k. 22

potwierdzenie przelewu z dnia 7 listopada 2014r. - k. 29

wezwania do zapłaty z dnia 23 grudnia 2014r.; 7 stycznia 2015r., oraz 6 lutego 2015r. -

k. 33- 35

powiadomienie o przelewie wierzytelności – k. 36

Sąd zważył co następuje:

Powód wywodził swoje żądanie z umowy pożyczki zawartej z pozwaną przez V..pl, który następnie zgodnie z treścią umowy przelewu z dnia 30 marca 2015r., zbył na rzecz powoda wierzytelność w zakresie zwrotu pożyczonej sumy.

Ponieważ we wniesionym przez siebie sprzeciwie pozwana zakwestionowała w całości zasadność zgłoszonego żądania, podnosząc brak podstaw faktycznych do jego dochodzenia na powodzie ciążył wynikający z art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. obowiązek ścisłego wykazania swego roszczenia.

Oceniając w tym aspekcie przedstawione przez powoda dowody na poparcie zgłoszonego żądania sąd doszedł do przekonania, że żądanie to jest wyłącznie częściowo uzasadnione.

W szczególności przedstawiona przez powoda dokumentacja, będąca załącznikiem do pisma powoda z 10 listopada 2016r. nie stanowi w ocenie sądu wystarczającego potwierdzenia woli i faktu zawarcia przez pozwaną z poprzednikiem powoda umowy pożyczki opisanej w pozwie jako umowa nr (...) z 7 listopada 2014r. Należy w tym względzie zwrócić uwagę na znaczną rozbieżność czasową między datą rejestracji pozwanej jako pożyczkobiorcy (22 lipca 2013r. - k. 22) a datą wypłaty sumy objętej żądaniem (7 listopada 2014r. - k. 29) a także brak zgodności danych (oznaczeń) dotyczących numeru pożyczki i konta bankowego pożyczkobiorcy ujawnionymi w przedstawionym przez powoda potwierdzeniu rejestracji (umowa nr (...); rachunek nr (...)) z danymi dotyczącymi pozwanej i umowy o jakiej mowa jest w pozwie (por. k. 28). Okoliczności te -wbrew odmiennym twierdzeniom powoda (por. k. 18 v. i k. 49 v.) - wskazują na brak związku faktycznego między przedstawionym w sprawie potwierdzeniem rejestracji a poczynieniem uzgodnień i akceptacją zawarcia umowy pożyczki o treści wskazanej w pozwie i dokumencie ramowej umowy pożyczki załączonym do pisma powoda z dnia 10 listopada 2016r. (umowa pożyczki odnawialnej V..pl – k. 23- 25) a także dokumencie potwierdzenia warunków pożyczki (k. 28)

Tym samym brak jest dostatecznego wykazania istnienia zobowiązania pozwanej do zwrotu prowizji i opłat manipulacyjnych w łącznej kwocie 339 zł. wywodzonych z faktu zawarcia umowy nr (...) na warunkach (zasadach) wynikających z regulaminu (umowy ramowej) V..pl, oraz wskazanych w dokumencie na k. 28 akt sprawy. Niezależnie od tego powód nie przedstawił żadnych dowodów dokonywania wobec pozwanej czynności windykacyjnych szczegółowo opisanych w pozwie i piśmie powoda z dnia 23 stycznia 2017r. (k. 49- 50).

Należy też zwrócić uwagę na nienależyte wypełnienie przez powoda powinności wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim , oraz art. 16b ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2000r. o ochronie niektórych praw konsumentów, oraz odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny . Brak jest bowiem dowodów doręczenia pozwanej informacji o istotnych elementach treści i warunkach zawarcia umowy, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o kredycie konsumenckim a także odpowiedniego potwierdzenia udzielenia informacji wskazanych w art. 16b ust. 1 ustawy z dnia o ochronie niektórych praw konsumentów.

Za okoliczność niewątpliwą należy natomiast uznać fakt dokonania w dniu 7 listopada 2014r. na rzecz pozwanej wypłaty kwoty 2000 zł. potwierdzonej dokumentem przelewu (k. 29), którą to sumę z uwagi na zakres działalności V..pl i tytuł przelewu należy zakwalifikować jako udzieloną jej pożyczkę, co do której zwrotu przez pozwaną brak jest jakichkolwiek dowodów.

W tych warunkach za uzasadnione można uznać wyłącznie żądanie przez powoda będącego następcą prawnym V..pl zwrotu otrzymanej przez pozwaną od tego podmiotu kwoty 2000 zł. objętej przelewem z dnia 7 listopada 2014r., wraz ze skapitalizowanymi odsetkami za opóźnienie, które naliczone i uwzględnione zostały w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP za okres od 7 grudnia 2014r. do 31 grudnia 2015r. zgodnie z żądaniem powoda. Odsetki te w podanym okresie nie przekraczały odsetek maksymalnych za opóźnienie należnych w myśl art. 481 § 1 i 2, oraz § 2 1 k.c. – Kodeks cywilny).

Prowadziło to do orzeczenia jak w sentencji.

Jednocześnie od pozwanej został zasądzony na rzecz powoda zgodnie z art. 98 § 1 i 3 k.p.c., oraz art. 100 k.p.c. zwrot kosztów procesu, przy uwzględnieniu okoliczności, że powód uległ w rozpoznawanej sprawie wyłącznie co do nieznacznej części dochodzonej sumy

Na zasądzone koszty składa się wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 1200 zł. ustalone na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, oraz opłata od pozwu 33 zł. i opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł. (k. 38).

Z.

- (...)

-(...)