Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Kz 547/17

POSTANOWIENIE

Dnia 2 sierpnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Łodzi V Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.O. Zbigniew Mierzejewski

Protokolant: sekr. sąd. Dorota Lerka

przy udziale Prokuratora Piotra Stachurskiego

po rozpoznaniu w sprawie A. R.

podejrzanej o czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

zażalenia podejrzanej na postanowienie Sądu Rejonowego w Zgierzu z dnia 6 czerwca 2017 r., w sprawie o sygn. akt II Kp 377/17, (...)

w przedmiocie orzeczenia przeprowadzenia badania sądowo – psychiatrycznego połączonego z obserwacją w zamkniętym oddziale psychiatrycznym

na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k., art. 438 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 440 k.p.k.

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w Zgierzu do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2017 roku Sąd Rejonowy w Zgierzu na podstawie art. 202 § 1 k.p.k. oraz art. 203 § 1, 2 i 3 k.p.k. orzekł wobec podejrzanej przeprowadzenie badania sądowo – psychiatrycznego połączonego z obserwacją w (...) w Z. przez okres 4 tygodni.

Postanowienie Sądu Rejonowego zaskarżyła zażaleniem podejrzana zarzucając zaskarżonemu postanowieniu naruszenie prawa procesowego, tj. art. 203 § 1 w zw. z art. 259 § 2 k.p.k., polegające na zarządzeniu obserwacji sądowo-psychiatrycznej w sytuacji, gdy z uwagi na rodzaj czynu zarzucanego podejrzanej można przewidywać, że w przypadku uznania jej sprawstwa i winy zostanie jej wymierzona co najwyżej kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania lub kara łagodniejsza.

Podejrzana podniosła również zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia, mogącego mieć wpływ na jego treść, polegającego na bezzasadnym przyjęciu, że wyniki badania ambulatoryjnego nie dają wystarczających podstaw do wydania opinii o stanie zdrowia psychicznego podejrzanej.

W konkluzji zażalenia podejrzana wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie podejrzanej skutkując wszczęciem kontroli instancyjnej zaskarżonego postanowienia okazało się o tyle zasadne, że doprowadziło do jego uchylenia z uwagi na naruszenie przez Sąd Rejonowy przepisów postępowania w stopniu wpływającym na jego treść.

Należy wskazać, że Sąd Rejonowy orzekając o zarządzeniu obserwacji sądowo-psychiatrycznej podejrzanej naruszył przepis art. 249 § 3 k.p.k. w zw. z art. 203 § 2 k.p.k., ustanawiający wymóg przesłuchania podejrzanej przed orzeczeniem obserwacji. Odstąpienie od tego obowiązku możliwe jest wyłącznie wówczas, gdy jest to niemożliwe z powodu ukrywania się podejrzanej lub jej nieobecności w kraju. W przedmiotowej sprawie nie zachodziła taka sytuacja. Konieczne zatem było wezwanie podejrzanej na posiedzenie do osobistego stawiennictwa i przesłuchanie jej stosownie do dyspozycji art. 249 § 3 k.p.k.

Nadto mając na uwadze charakter ultima ratio obserwacji w zamkniętym oddziale zakładu psychiatrycznego, wynikający z przepisu art. 203 § 2 k.p.k. w zw. z art. 259 § 2 k.p.k., Sąd Rejonowy winien rozważyć czy biegli lekarze psychiatrzy wyczerpali wszystkie możliwości pozwalające na wydanie opinii psychiatrycznej na podstawie badania ambulatoryjnego, czy też istnieje możliwość ich poszerzenia bez umieszczania podejrzanej na okres 4 tygodni w zamkniętym oddziale zakładu psychiatrycznego. Ustalenie to jest o tyle niezbędne, że trudno założyć, aby w przypadku skazania podejrzanej, mając na uwadze rodzaj zarzucanego jej przestępstwa i okoliczności jego popełnienia, orzeczono wobec niej karę bezwzględnego pozbawienia wolności.

Rozpoznając ponownie sprawę Sąd Rejonowy wyznaczy termin posiedzenia wzywając podejrzaną do osobistego stawiennictwa oraz przesłucha ją zgodnie z wymgiem art. 203 § 2 k.p.k. w zw. z art. 249 § 3 k.p.k. Wezwie również biegłych lekarzy psychiatrów celem przesłuchania na okoliczność możliwości wydania opinii psychiatrycznej dotyczącej poczytalności podejrzanej w warunkach ambulatoryjnych. Wydając postanowienie będzie miał także na uwadze przepis art. 259 § 2 k.p.k. stanowiący przeszkodę do stosowania obserwacji psychiatrycznej wówczas, gdy na podstawie okoliczności sprawy można przewidywać, że sąd orzeknie w stosunku do podejrzanej karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania lub karę łagodniejszą.