Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 13 stycznia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Ireneusz Płowaś (spr.)

Sędziowie: SO Janusz Kasnowski

SO Wojciech Borodziuk

po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2015 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku wierzycieli: (...) S.A. w W., (...) – (...) im. F. S. w G., (...) Bank S.A. w W., W. S., Banku (...) S.A. w K.

z udziałem dłużnika A. P.

o egzekucję świadczenia pieniężnego

na skutek zażalenia dłużnika

od postanowienia Sądu Rejonowego w Świeciu z dnia 13.02.2014 roku,

sygn. akt I Co 2436/11

postanawia:

1.  oddalić zażalenie;

2.  zasądzić od dłużnika na rzecz wierzyciela (...) im. F. S. w G. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postepowania zażaleniowego.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Cz 503/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Świeciu postanowieniem z dnia 13 lutego 2014 roku udzielił przybicia nieruchomości położonej w R., stanowiącej działkę zabudowaną nr (...) o powierzchni 0,1810 ha, dla której Sąd Rejonowy w Świeciu prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) na rzecz wierzyciela przejmującego Banku (...) SA z siedzibą w K. za kwotę 204.366,67 zł.

Zażalenie na to postanowienie złożył dłużnik zarzucając obrazę przepisu art. 867 ¹ § 1 kpc w zw. z art. 358 § 1 kc, art. 867 § 2 zd. 2 i 3 kpc. Na tej podstawie dłużnik wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i nakazanie Sądowi doprowadzenie do ponownej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w II terminie licytacyjnym.

W uzasadnieniu zażalenie dłużnik podniósł, iż uchybieniem był fakt nieprzyjęcia przez komornika w czasie II licytacji rękojmi od oferenta w Euro.

W piśmie z dnia 24.04.2014 roku dłużnik dodatkowo podniósł zarzut nieważności postępowania, który uzasadnił tym, iż w toku postępowania w sprawie I Co 2436/11 ustanowił pełnomocnika, któremu w toku dalszych czynności nie doręczano zawiadomień i odpisów orzeczeń.

Wierzyciel (...) im. (...) w G. w odpowiedzi na zażalenie wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wierzyciel podniósł, że wskazany w zarzucie zażalenia przepis art. 358 § 1 kc ma zastosowanie jedynie w przypadku dobrowolnego spełnienia zobowiązania i tylko w przypadku, gdy przedmiotem zobowiązania jest waluta obca. W niniejszej sprawie przedmiotem zobowiązania jest waluta polska, a zobowiązanie jest spełniane przymusowo w toku egzekucji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużnika uznać należało za bezzasadne. Jest oczywiste, iż komornik w toku egzekucji nie może przyjąć jako pokrycia rękojmi waluty obcej, gdyż żaden przepis prawa nie uprawnia go do tego. Środkiem płatniczym w Polsce nie jest euro a złotówki. Zarówno suma oszacowania jak i zależna od niej rękojmia zostały wskazane prawidłowo w ogłoszeniu o licytacji w złotówkach i tylko w formie wskazanej w ogłoszeniu a zgodnej z art. 962 kpc.

Rację ma wierzyciel, że przepis art. 358 § 1 kc nie może mieć zastosowania w postępowaniu egzekucyjnym, w którym dłużnik już nie ma wyboru co do sposobu spełnienia zobowiązania. Co istotne w/w przepis dotyczy tylko sytuacji, w których przedmiotem zobowiązania była suma pieniężna wyrażona w walucie obcej, a z taką sytuacją z całą pewnością w niniejszej sprawie nie mieliśmy do czynienia.

Przepis art. 867 kpc wskazany w zażaleniu dotyczy ceny wywołania w przypadku licytacji ruchomości i nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Odnosząc się do zarzutu podniesionego w piśmie uzupełniającym zażalenie stwierdzić należy, że nie doszło w niniejszej sprawie do nieważności postępowania. Dłużnik udzielił pełnomocnictwa procesowego radcom prawnym ale pełnomocnictwo to zostało dołączone do skargi na czynności komornika z dnia 27.07.2012 roku. Pełnomocnictwa procesowego nie przedłożono w toku postępowania egzekucyjnego w szczególności nie otrzymał go komornik prowadzący, jako główny organ, egzekucję z nieruchomości. Pełnomocnictwo procesowe o ile miałoby dotyczyć całości postępowania egzekucyjnego winno zostać przedłożone również komornikowi. Tymczasem zostało ono złożone jedynie sądowi i to wraz ze skargą na czynności komornika. Z tych okoliczności a także faktu, iż po rozpoznaniu skargi dłużnik nigdy nie powoływał się na istnienie skutecznego pełnomocnictwa procesowego obejmującego całe postępowanie egzekucyjne wynika, iż nie doszło do naruszenia praw dłużnika albowiem nie udzielił on skutecznie pełnomocnictwa dotyczącego całego postępowania egzekucyjnego a jedynie obejmującego jego fragment tj. jedną skargę na jedną czynność komornika polegającą na opisie i oszacowaniu.

Dlatego też Sąd Okręgowy na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 1 i 2 kpc i art. 13 § 2 kpc zażalenie dłużnika jako bezzasadne oddalił.

Na mocy art. 108 kpc i art. 98 § 1 kpc oraz art. 99 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc zasądzono od dłużnika na rzecz wierzyciela tytułem kosztów postępowania zażaleniowego kwotę 60 zł, na którą składało się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego wierzyciela w minimalnej wysokości.